चौपाई
ଏ କପି ସବ ସୁଗ୍ରୀବ ସମାନା| ଇନ୍ହ ସମ କୋଟିନ୍ହ ଗନଇ କୋ ନାନା||
ରାମ କୃପାଅତୁଲିତ ବଲ ତିନ୍ହହୀଂ| ତୃନ ସମାନ ତ୍ରେଲୋକହି ଗନହୀଂ||
ଅସ ମୈଂ ସୁନା ଶ୍ରବନ ଦସକଂଧର| ପଦୁମ ଅଠାରହ ଜୂଥପ ବଂଦର||
ନାଥ କଟକ ମହସୋ କପି ନାହୀଂ| ଜୋ ନ ତୁମ୍ହହି ଜୀତୈ ରନ ମାହୀଂ||
ପରମ କ୍ରୋଧ ମୀଜହିଂ ସବ ହାଥା| ଆଯସୁ ପୈ ନ ଦେହିଂ ରଘୁନାଥା||
ସୋଷହିଂ ସିଂଧୁ ସହିତ ଝଷ ବ୍ଯାଲା| ପୂରହୀଂ ନ ତ ଭରି କୁଧର ବିସାଲା||
ମର୍ଦି ଗର୍ଦ ମିଲବହିଂ ଦସସୀସା| ଐସେଇ ବଚନ କହହିଂ ସବ କୀସା||
ଗର୍ଜହିଂ ତର୍ଜହିଂ ସହଜ ଅସଂକା| ମାନହୁ ଗ୍ରସନ ଚହତ ହହିଂ ଲଂକା||

चौपाई
ତୁରତ ନାଇ ଲଛିମନ ପଦ ମାଥା| ଚଲେ ଦୂତ ବରନତ ଗୁନ ଗାଥା||
କହତ ରାମ ଜସୁ ଲଂକାଆଏ| ରାବନ ଚରନ ସୀସ ତିନ୍ହ ନାଏ||
ବିହସି ଦସାନନ ପୂୀ ବାତା| କହସି ନ ସୁକ ଆପନି କୁସଲାତା||
ପୁନି କହୁ ଖବରି ବିଭୀଷନ କେରୀ| ଜାହି ମୃତ୍ଯୁ ଆଈ ଅତି ନେରୀ||
କରତ ରାଜ ଲଂକା ସଠ ତ୍ଯାଗୀ| ହୋଇହି ଜବ କର କୀଟ ଅଭାଗୀ||
ପୁନି କହୁ ଭାଲୁ କୀସ କଟକାଈ| କଠିନ କାଲ ପ୍ରେରିତ ଚଲି ଆଈ||
ଜିନ୍ହ କେ ଜୀବନ କର ରଖବାରା| ଭଯଉ ମୃଦୁଲ ଚିତ ସିଂଧୁ ବିଚାରା||
କହୁ ତପସିନ୍ହ କୈ ବାତ ବହୋରୀ| ଜିନ୍ହ କେ ହୃଦଯତ୍ରାସ ଅତି ମୋରୀ||

चौपाई
ସଖା କହୀ ତୁମ୍ହ ନୀକି ଉପାଈ| କରିଅ ଦୈବ ଜୌଂ ହୋଇ ସହାଈ||
ମଂତ୍ର ନ ଯହ ଲଛିମନ ମନ ଭାବା| ରାମ ବଚନ ସୁନି ଅତି ଦୁଖ ପାବା||
ନାଥ ଦୈବ କର କବନ ଭରୋସା| ସୋଷିଅ ସିଂଧୁ କରିଅ ମନ ରୋସା||
କାଦର ମନ କହୁଏକ ଅଧାରା| ଦୈବ ଦୈବ ଆଲସୀ ପୁକାରା||
ସୁନତ ବିହସି ବୋଲେ ରଘୁବୀରା| ଐସେହିଂ କରବ ଧରହୁ ମନ ଧୀରା||
ଅସ କହି ପ୍ରଭୁ ଅନୁଜହି ସମୁଝାଈ| ସିଂଧୁ ସମୀପ ଗଏ ରଘୁରାଈ||
ପ୍ରଥମ ପ୍ରନାମ କୀନ୍ହ ସିରୁ ନାଈ| ବୈଠେ ପୁନି ତଟ ଦର୍ଭ ଡସାଈ||
ଜବହିଂ ବିଭୀଷନ ପ୍ରଭୁ ପହିଂ ଆଏ| ପାଛେଂ ରାବନ ଦୂତ ପଠାଏ||

चौपाई
ସୁନୁ ଲଂକେସ ସକଲ ଗୁନ ତୋରେଂ| ତାତେଂ ତୁମ୍ହ ଅତିସଯ ପ୍ରିଯ ମୋରେଂ||
ରାମ ବଚନ ସୁନି ବାନର ଜୂଥା| ସକଲ କହହିଂ ଜଯ କୃପା ବରୂଥା||
ସୁନତ ବିଭୀଷନୁ ପ୍ରଭୁ କୈ ବାନୀ| ନହିଂ ଅଘାତ ଶ୍ରବନାମୃତ ଜାନୀ||
ପଦ ଅଂବୁଜ ଗହି ବାରହିଂ ବାରା| ହୃଦଯସମାତ ନ ପ୍ରେମୁ ଅପାରା||
ସୁନହୁ ଦେବ ସଚରାଚର ସ୍ବାମୀ| ପ୍ରନତପାଲ ଉର ଅଂତରଜାମୀ||
ଉର କଛୁ ପ୍ରଥମ ବାସନା ରହୀ| ପ୍ରଭୁ ପଦ ପ୍ରୀତି ସରିତ ସୋ ବହୀ||
ଅବ କୃପାଲ ନିଜ ଭଗତି ପାବନୀ| ଦେହୁ ସଦା ସିବ ମନ ଭାବନୀ||
ଏବମସ୍ତୁ କହି ପ୍ରଭୁ ରନଧୀରା| ମାଗା ତୁରତ ସିଂଧୁ କର ନୀରା||
ଜଦପି ସଖା ତବ ଇଚ୍ଛା ନାହୀଂ| ମୋର ଦରସୁ ଅମୋଘ ଜଗ ମାହୀଂ||

चौपाई
ତବ ଲଗି ହୃଦଯବସତ ଖଲ ନାନା| ଲୋଭ ମୋହ ମଚ୍ଛର ମଦ ମାନା||
ଜବ ଲଗି ଉର ନ ବସତ ରଘୁନାଥା| ଧରେଂ ଚାପ ସାଯକ କଟି ଭାଥା||
ମମତା ତରୁନ ତମୀ ଅିଆରୀ| ରାଗ ଦ୍ବେଷ ଉଲୂକ ସୁଖକାରୀ||
ତବ ଲଗି ବସତି ଜୀବ ମନ ମାହୀଂ| ଜବ ଲଗି ପ୍ରଭୁ ପ୍ରତାପ ରବି ନାହୀଂ||
ଅବ ମୈଂ କୁସଲ ମିଟେ ଭଯ ଭାରେ| ଦେଖି ରାମ ପଦ କମଲ ତୁମ୍ହାରେ||
ତୁମ୍ହ କୃପାଲ ଜା ପର ଅନୁକୂଲା| ତାହି ନ ବ୍ଯାପ ତ୍ରିବିଧ ଭବ ସୂଲା||
ମୈଂ ନିସିଚର ଅତି ଅଧମ ସୁଭାଊ| ସୁଭ ଆଚରନୁ କୀନ୍ହ ନହିଂ କାଊ||
ଜାସୁ ରୂପ ମୁନି ଧ୍ଯାନ ନ ଆବା| ତେହିଂ ପ୍ରଭୁ ହରଷି ହୃଦଯମୋହି ଲାବା||