uttarakaanda

7.7.54

चौपाई
ਨਰ ਸਹਸ੍ਤ੍ਰ ਮਹਸੁਨਹੁ ਪੁਰਾਰੀ। ਕੋਉ ਏਕ ਹੋਇ ਧਰ੍ਮ ਬ੍ਰਤਧਾਰੀ।।
ਧਰ੍ਮਸੀਲ ਕੋਟਿਕ ਮਹਕੋਈ। ਬਿਸ਼ਯ ਬਿਮੁਖ ਬਿਰਾਗ ਰਤ ਹੋਈ।।
ਕੋਟਿ ਬਿਰਕ੍ਤ ਮਧ੍ਯ ਸ਼੍ਰੁਤਿ ਕਹਈ। ਸਮ੍ਯਕ ਗ੍ਯਾਨ ਸਕਰਿਤ ਕੋਉ ਲਹਈ।।
ਗ੍ਯਾਨਵਂਤ ਕੋਟਿਕ ਮਹਕੋਊ। ਜੀਵਨਮੁਕ੍ਤ ਸਕਰਿਤ ਜਗ ਸੋਊ।।
ਤਿਨ੍ਹ ਸਹਸ੍ਤ੍ਰ ਮਹੁਸਬ ਸੁਖ ਖਾਨੀ। ਦੁਰ੍ਲਭ ਬ੍ਰਹ੍ਮਲੀਨ ਬਿਗ੍ਯਾਨੀ।।
ਧਰ੍ਮਸੀਲ ਬਿਰਕ੍ਤ ਅਰੁ ਗ੍ਯਾਨੀ। ਜੀਵਨਮੁਕ੍ਤ ਬ੍ਰਹ੍ਮਪਰ ਪ੍ਰਾਨੀ।।
ਸਬ ਤੇ ਸੋ ਦੁਰ੍ਲਭ ਸੁਰਰਾਯਾ। ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਰਤ ਗਤ ਮਦ ਮਾਯਾ।।
ਸੋ ਹਰਿਭਗਤਿ ਕਾਗ ਕਿਮਿ ਪਾਈ। ਬਿਸ੍ਵਨਾਥ ਮੋਹਿ ਕਹਹੁ ਬੁਝਾਈ।।

7.7.53

चौपाई
ਰਾਮ ਚਰਿਤ ਜੇ ਸੁਨਤ ਅਘਾਹੀਂ। ਰਸ ਬਿਸੇਸ਼ ਜਾਨਾ ਤਿਨ੍ਹ ਨਾਹੀਂ।।
ਜੀਵਨਮੁਕ੍ਤ ਮਹਾਮੁਨਿ ਜੇਊ। ਹਰਿ ਗੁਨ ਸੁਨਹੀਂ ਨਿਰਂਤਰ ਤੇਊ।।
ਭਵ ਸਾਗਰ ਚਹ ਪਾਰ ਜੋ ਪਾਵਾ। ਰਾਮ ਕਥਾ ਤਾ ਕਹਦਰਿਢ਼ ਨਾਵਾ।।
ਬਿਸ਼ਇਨ੍ਹ ਕਹਪੁਨਿ ਹਰਿ ਗੁਨ ਗ੍ਰਾਮਾ। ਸ਼੍ਰਵਨ ਸੁਖਦ ਅਰੁ ਮਨ ਅਭਿਰਾਮਾ।।
ਸ਼੍ਰਵਨਵਂਤ ਅਸ ਕੋ ਜਗ ਮਾਹੀਂ। ਜਾਹਿ ਨ ਰਘੁਪਤਿ ਚਰਿਤ ਸੋਹਾਹੀਂ।।
ਤੇ ਜਡ਼ ਜੀਵ ਨਿਜਾਤ੍ਮਕ ਘਾਤੀ। ਜਿਨ੍ਹਹਿ ਨ ਰਘੁਪਤਿ ਕਥਾ ਸੋਹਾਤੀ।।
ਹਰਿਚਰਿਤ੍ਰ ਮਾਨਸ ਤੁਮ੍ਹ ਗਾਵਾ। ਸੁਨਿ ਮੈਂ ਨਾਥ ਅਮਿਤਿ ਸੁਖ ਪਾਵਾ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਜੋ ਕਹੀ ਯਹ ਕਥਾ ਸੁਹਾਈ। ਕਾਗਭਸੁਂਡਿ ਗਰੁਡ਼ ਪ੍ਰਤਿ ਗਾਈ।।

7.7.52

चौपाई
ਗਿਰਿਜਾ ਸੁਨਹੁ ਬਿਸਦ ਯਹ ਕਥਾ। ਮੈਂ ਸਬ ਕਹੀ ਮੋਰਿ ਮਤਿ ਜਥਾ।।
ਰਾਮ ਚਰਿਤ ਸਤ ਕੋਟਿ ਅਪਾਰਾ। ਸ਼੍ਰੁਤਿ ਸਾਰਦਾ ਨ ਬਰਨੈ ਪਾਰਾ।।
ਰਾਮ ਅਨਂਤ ਅਨਂਤ ਗੁਨਾਨੀ। ਜਨ੍ਮ ਕਰ੍ਮ ਅਨਂਤ ਨਾਮਾਨੀ।।
ਜਲ ਸੀਕਰ ਮਹਿ ਰਜ ਗਨਿ ਜਾਹੀਂ। ਰਘੁਪਤਿ ਚਰਿਤ ਨ ਬਰਨਿ ਸਿਰਾਹੀਂ।।
ਬਿਮਲ ਕਥਾ ਹਰਿ ਪਦ ਦਾਯਨੀ। ਭਗਤਿ ਹੋਇ ਸੁਨਿ ਅਨਪਾਯਨੀ।।
ਉਮਾ ਕਹਿਉਸਬ ਕਥਾ ਸੁਹਾਈ। ਜੋ ਭੁਸੁਂਡਿ ਖਗਪਤਿਹਿ ਸੁਨਾਈ।।
ਕਛੁਕ ਰਾਮ ਗੁਨ ਕਹੇਉਬਖਾਨੀ। ਅਬ ਕਾ ਕਹੌਂ ਸੋ ਕਹਹੁ ਭਵਾਨੀ।।
ਸੁਨਿ ਸੁਭ ਕਥਾ ਉਮਾ ਹਰਸ਼ਾਨੀ। ਬੋਲੀ ਅਤਿ ਬਿਨੀਤ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ।।
ਧਨ੍ਯ ਧਨ੍ਯ ਮੈਂ ਧਨ੍ਯ ਪੁਰਾਰੀ। ਸੁਨੇਉਰਾਮ ਗੁਨ ਭਵ ਭਯ ਹਾਰੀ।।

7.7.51

चौपाई
ਮਾਮਵਲੋਕਯ ਪਂਕਜ ਲੋਚਨ। ਕਰਿਪਾ ਬਿਲੋਕਨਿ ਸੋਚ ਬਿਮੋਚਨ।।
ਨੀਲ ਤਾਮਰਸ ਸ੍ਯਾਮ ਕਾਮ ਅਰਿ। ਹਰਿਦਯ ਕਂਜ ਮਕਰਂਦ ਮਧੁਪ ਹਰਿ।।
ਜਾਤੁਧਾਨ ਬਰੂਥ ਬਲ ਭਂਜਨ। ਮੁਨਿ ਸਜ੍ਜਨ ਰਂਜਨ ਅਘ ਗਂਜਨ।।
ਭੂਸੁਰ ਸਸਿ ਨਵ ਬਰਿਂਦ ਬਲਾਹਕ। ਅਸਰਨ ਸਰਨ ਦੀਨ ਜਨ ਗਾਹਕ।।
ਭੁਜ ਬਲ ਬਿਪੁਲ ਭਾਰ ਮਹਿ ਖਂਡਿਤ। ਖਰ ਦੂਸ਼ਨ ਬਿਰਾਧ ਬਧ ਪਂਡਿਤ।।
ਰਾਵਨਾਰਿ ਸੁਖਰੂਪ ਭੂਪਬਰ। ਜਯ ਦਸਰਥ ਕੁਲ ਕੁਮੁਦ ਸੁਧਾਕਰ।।
ਸੁਜਸ ਪੁਰਾਨ ਬਿਦਿਤ ਨਿਗਮਾਗਮ। ਗਾਵਤ ਸੁਰ ਮੁਨਿ ਸਂਤ ਸਮਾਗਮ।।
ਕਾਰੁਨੀਕ ਬ੍ਯਲੀਕ ਮਦ ਖਂਡਨ। ਸਬ ਬਿਧਿ ਕੁਸਲ ਕੋਸਲਾ ਮਂਡਨ।।
ਕਲਿ ਮਲ ਮਥਨ ਨਾਮ ਮਮਤਾਹਨ। ਤੁਲਸੀਦਾਸ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਹਿ ਪ੍ਰਨਤ ਜਨ।।

7.7.50

चौपाई
ਅਸ ਕਹਿ ਮੁਨਿ ਬਸਿਸ਼੍ਟ ਗਰਿਹ ਆਏ। ਕਰਿਪਾਸਿਂਧੁ ਕੇ ਮਨ ਅਤਿ ਭਾਏ।।
ਹਨੂਮਾਨ ਭਰਤਾਦਿਕ ਭ੍ਰਾਤਾ। ਸਂਗ ਲਿਏ ਸੇਵਕ ਸੁਖਦਾਤਾ।।
ਪੁਨਿ ਕਰਿਪਾਲ ਪੁਰ ਬਾਹੇਰ ਗਏ। ਗਜ ਰਥ ਤੁਰਗ ਮਗਾਵਤ ਭਏ।।
ਦੇਖਿ ਕਰਿਪਾ ਕਰਿ ਸਕਲ ਸਰਾਹੇ। ਦਿਏ ਉਚਿਤ ਜਿਨ੍ਹ ਜਿਨ੍ਹ ਤੇਇ ਚਾਹੇ।।
ਹਰਨ ਸਕਲ ਸ਼੍ਰਮ ਪ੍ਰਭੁ ਸ਼੍ਰਮ ਪਾਈ। ਗਏ ਜਹਾਸੀਤਲ ਅਵਾਈ।।
ਭਰਤ ਦੀਨ੍ਹ ਨਿਜ ਬਸਨ ਡਸਾਈ। ਬੈਠੇ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵਹਿਂ ਸਬ ਭਾਈ।।
ਮਾਰੁਤਸੁਤ ਤਬ ਮਾਰੂਤ ਕਰਈ। ਪੁਲਕ ਬਪੁਸ਼ ਲੋਚਨ ਜਲ ਭਰਈ।।
ਹਨੂਮਾਨ ਸਮ ਨਹਿਂ ਬਡ਼ਭਾਗੀ। ਨਹਿਂ ਕੋਉ ਰਾਮ ਚਰਨ ਅਨੁਰਾਗੀ।।
ਗਿਰਿਜਾ ਜਾਸੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸੇਵਕਾਈ। ਬਾਰ ਬਾਰ ਪ੍ਰਭੁ ਨਿਜ ਮੁਖ ਗਾਈ।।

7.7.49

चौपाई
ਜਪ ਤਪ ਨਿਯਮ ਜੋਗ ਨਿਜ ਧਰ੍ਮਾ। ਸ਼੍ਰੁਤਿ ਸਂਭਵ ਨਾਨਾ ਸੁਭ ਕਰ੍ਮਾ।।
ਗ੍ਯਾਨ ਦਯਾ ਦਮ ਤੀਰਥ ਮਜ੍ਜਨ। ਜਹਲਗਿ ਧਰ੍ਮ ਕਹਤ ਸ਼੍ਰੁਤਿ ਸਜ੍ਜਨ।।
ਆਗਮ ਨਿਗਮ ਪੁਰਾਨ ਅਨੇਕਾ। ਪਢ਼ੇ ਸੁਨੇ ਕਰ ਫਲ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕਾ।।
ਤਬ ਪਦ ਪਂਕਜ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਿਰਂਤਰ। ਸਬ ਸਾਧਨ ਕਰ ਯਹ ਫਲ ਸੁਂਦਰ।।
ਛੂਟਇ ਮਲ ਕਿ ਮਲਹਿ ਕੇ ਧੋਏ ਘਰਿਤ ਕਿ ਪਾਵ ਕੋਇ ਬਾਰਿ ਬਿਲੋਏ।
ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਜਲ ਬਿਨੁ ਰਘੁਰਾਈ। ਅਭਿਅਂਤਰ ਮਲ ਕਬਹੁਨ ਜਾਈ।।
ਸੋਇ ਸਰ੍ਬਗ੍ਯ ਤਗ੍ਯ ਸੋਇ ਪਂਡਿਤ। ਸੋਇ ਗੁਨ ਗਰਿਹ ਬਿਗ੍ਯਾਨ ਅਖਂਡਿਤ।।
ਦਚ੍ਛ ਸਕਲ ਲਚ੍ਛਨ ਜੁਤ ਸੋਈ। ਜਾਕੇਂ ਪਦ ਸਰੋਜ ਰਤਿ ਹੋਈ।।

7.7.48

चौपाई
ਏਕ ਬਾਰ ਬਸਿਸ਼੍ਟ ਮੁਨਿ ਆਏ। ਜਹਾਰਾਮ ਸੁਖਧਾਮ ਸੁਹਾਏ।।
ਅਤਿ ਆਦਰ ਰਘੁਨਾਯਕ ਕੀਨ੍ਹਾ। ਪਦ ਪਖਾਰਿ ਪਾਦੋਦਕ ਲੀਨ੍ਹਾ।।
ਰਾਮ ਸੁਨਹੁ ਮੁਨਿ ਕਹ ਕਰ ਜੋਰੀ। ਕਰਿਪਾਸਿਂਧੁ ਬਿਨਤੀ ਕਛੁ ਮੋਰੀ।।
ਦੇਖਿ ਦੇਖਿ ਆਚਰਨ ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ। ਹੋਤ ਮੋਹ ਮਮ ਹਰਿਦਯਅਪਾਰਾ।।
ਮਹਿਮਾ ਅਮਿਤ ਬੇਦ ਨਹਿਂ ਜਾਨਾ। ਮੈਂ ਕੇਹਿ ਭਾਿ ਕਹਉਭਗਵਾਨਾ।।
ਉਪਰੋਹਿਤ੍ਯ ਕਰ੍ਮ ਅਤਿ ਮਂਦਾ। ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਸੁਮਰਿਤਿ ਕਰ ਨਿਂਦਾ।।
ਜਬ ਨ ਲੇਉਮੈਂ ਤਬ ਬਿਧਿ ਮੋਹੀ। ਕਹਾ ਲਾਭ ਆਗੇਂ ਸੁਤ ਤੋਹੀ।।
ਪਰਮਾਤਮਾ ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਨਰ ਰੂਪਾ। ਹੋਇਹਿ ਰਘੁਕੁਲ ਭੂਸ਼ਨ ਭੂਪਾ।।

7.7.47

चौपाई
ਸੁਨਤ ਸੁਧਾਸਮ ਬਚਨ ਰਾਮ ਕੇ। ਗਹੇ ਸਬਨਿ ਪਦ ਕਰਿਪਾਧਾਮ ਕੇ।।
ਜਨਨਿ ਜਨਕ ਗੁਰ ਬਂਧੁ ਹਮਾਰੇ। ਕਰਿਪਾ ਨਿਧਾਨ ਪ੍ਰਾਨ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੇ।।
ਤਨੁ ਧਨੁ ਧਾਮ ਰਾਮ ਹਿਤਕਾਰੀ। ਸਬ ਬਿਧਿ ਤੁਮ੍ਹ ਪ੍ਰਨਤਾਰਤਿ ਹਾਰੀ।।
ਅਸਿ ਸਿਖ ਤੁਮ੍ਹ ਬਿਨੁ ਦੇਇ ਨ ਕੋਊ। ਮਾਤੁ ਪਿਤਾ ਸ੍ਵਾਰਥ ਰਤ ਓਊ।।
ਹੇਤੁ ਰਹਿਤ ਜਗ ਜੁਗ ਉਪਕਾਰੀ। ਤੁਮ੍ਹ ਤੁਮ੍ਹਾਰ ਸੇਵਕ ਅਸੁਰਾਰੀ।।
ਸ੍ਵਾਰਥ ਮੀਤ ਸਕਲ ਜਗ ਮਾਹੀਂ। ਸਪਨੇਹੁਪ੍ਰਭੁ ਪਰਮਾਰਥ ਨਾਹੀਂ।।
ਸਬਕੇ ਬਚਨ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸ ਸਾਨੇ। ਸੁਨਿ ਰਘੁਨਾਥ ਹਰਿਦਯਹਰਸ਼ਾਨੇ।।
ਨਿਜ ਨਿਜ ਗਰਿਹ ਗਏ ਆਯਸੁ ਪਾਈ। ਬਰਨਤ ਪ੍ਰਭੁ ਬਤਕਹੀ ਸੁਹਾਈ।।

7.7.46

चौपाई
ਕਹਹੁ ਭਗਤਿ ਪਥ ਕਵਨ ਪ੍ਰਯਾਸਾ। ਜੋਗ ਨ ਮਖ ਜਪ ਤਪ ਉਪਵਾਸਾ।।
ਸਰਲ ਸੁਭਾਵ ਨ ਮਨ ਕੁਟਿਲਾਈ। ਜਥਾ ਲਾਭ ਸਂਤੋਸ਼ ਸਦਾਈ।।
ਮੋਰ ਦਾਸ ਕਹਾਇ ਨਰ ਆਸਾ। ਕਰਇ ਤੌ ਕਹਹੁ ਕਹਾ ਬਿਸ੍ਵਾਸਾ।।
ਬਹੁਤ ਕਹਉਕਾ ਕਥਾ ਬਢ਼ਾਈ। ਏਹਿ ਆਚਰਨ ਬਸ੍ਯ ਮੈਂ ਭਾਈ।।
ਬੈਰ ਨ ਬਿਗ੍ਰਹ ਆਸ ਨ ਤ੍ਰਾਸਾ। ਸੁਖਮਯ ਤਾਹਿ ਸਦਾ ਸਬ ਆਸਾ।।
ਅਨਾਰਂਭ ਅਨਿਕੇਤ ਅਮਾਨੀ। ਅਨਘ ਅਰੋਸ਼ ਦਚ੍ਛ ਬਿਗ੍ਯਾਨੀ।।
ਪ੍ਰੀਤਿ ਸਦਾ ਸਜ੍ਜਨ ਸਂਸਰ੍ਗਾ। ਤਰਿਨ ਸਮ ਬਿਸ਼ਯ ਸ੍ਵਰ੍ਗ ਅਪਬਰ੍ਗਾ।।
ਭਗਤਿ ਪਚ੍ਛ ਹਠ ਨਹਿਂ ਸਠਤਾਈ। ਦੁਸ਼੍ਟ ਤਰ੍ਕ ਸਬ ਦੂਰਿ ਬਹਾਈ।।

7.7.45

चौपाई
ਜੌਂ ਪਰਲੋਕ ਇਹਾਸੁਖ ਚਹਹੂ। ਸੁਨਿ ਮਮ ਬਚਨ ਹ੍ਰਰਿਦਯਦਰਿਢ਼ ਗਹਹੂ।।
ਸੁਲਭ ਸੁਖਦ ਮਾਰਗ ਯਹ ਭਾਈ। ਭਗਤਿ ਮੋਰਿ ਪੁਰਾਨ ਸ਼੍ਰੁਤਿ ਗਾਈ।।
ਗ੍ਯਾਨ ਅਗਮ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਹ ਅਨੇਕਾ। ਸਾਧਨ ਕਠਿਨ ਨ ਮਨ ਕਹੁਟੇਕਾ।।
ਕਰਤ ਕਸ਼੍ਟ ਬਹੁ ਪਾਵਇ ਕੋਊ। ਭਕ੍ਤਿ ਹੀਨ ਮੋਹਿ ਪ੍ਰਿਯ ਨਹਿਂ ਸੋਊ।।
ਭਕ੍ਤਿ ਸੁਤਂਤ੍ਰ ਸਕਲ ਸੁਖ ਖਾਨੀ। ਬਿਨੁ ਸਤਸਂਗ ਨ ਪਾਵਹਿਂ ਪ੍ਰਾਨੀ।।
ਪੁਨ੍ਯ ਪੁਂਜ ਬਿਨੁ ਮਿਲਹਿਂ ਨ ਸਂਤਾ। ਸਤਸਂਗਤਿ ਸਂਸਰਿਤਿ ਕਰ ਅਂਤਾ।।
ਪੁਨ੍ਯ ਏਕ ਜਗ ਮਹੁਨਹਿਂ ਦੂਜਾ। ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਬਚਨ ਬਿਪ੍ਰ ਪਦ ਪੂਜਾ।।
ਸਾਨੁਕੂਲ ਤੇਹਿ ਪਰ ਮੁਨਿ ਦੇਵਾ। ਜੋ ਤਜਿ ਕਪਟੁ ਕਰਇ ਦ੍ਵਿਜ ਸੇਵਾ।।

Pages

Subscribe to RSS - uttarakaanda