चौपाई
ଘନ ଘମଂଡ ନଭ ଗରଜତ ଘୋରା| ପ୍ରିଯା ହୀନ ଡରପତ ମନ ମୋରା||
ଦାମିନି ଦମକ ରହ ନ ଘନ ମାହୀଂ| ଖଲ କୈ ପ୍ରୀତି ଜଥା ଥିର ନାହୀଂ||
ବରଷହିଂ ଜଲଦ ଭୂମି ନିଅରାଏ ଜଥା ନବହିଂ ବୁଧ ବିଦ୍ଯା ପାଏ|
ବୂ ଅଘାତ ସହହିଂ ଗିରି କୈଂସେଂ | ଖଲ କେ ବଚନ ସଂତ ସହ ଜୈସେଂ||
ଛୁଦ୍ର ନଦୀଂ ଭରି ଚଲୀଂ ତୋରାଈ| ଜସ ଥୋରେହୁଧନ ଖଲ ଇତରାଈ||
ଭୂମି ପରତ ଭା ଢାବର ପାନୀ| ଜନୁ ଜୀବହି ମାଯା ଲପଟାନୀ||
ସମିଟି ସମିଟି ଜଲ ଭରହିଂ ତଲାବା| ଜିମି ସଦଗୁନ ସଜ୍ଜନ ପହିଂ ଆବା||
ସରିତା ଜଲ ଜଲନିଧି ମହୁଜାଈ| ହୋଈ ଅଚଲ ଜିମି ଜିବ ହରି ପାଈ||

छंद
ସୋ ନଯନ ଗୋଚର ଜାସୁ ଗୁନ ନିତ ନେତି କହି ଶ୍ରୁତି ଗାବହୀଂ|
ଜିତି ପବନ ମନ ଗୋ ନିରସ କରି ମୁନି ଧ୍ଯାନ କବହୁ ପାବହୀଂ||
ମୋହି ଜାନି ଅତି ଅଭିମାନ ବସ ପ୍ରଭୁ କହେଉ ରାଖୁ ସରୀରହୀ|
ଅସ କବନ ସଠ ହଠି କାଟି ସୁରତରୁ ବାରି କରିହି ବବୂରହୀ||1||
ଅବ ନାଥ କରି କରୁନା ବିଲୋକହୁ ଦେହୁ ଜୋ ବର ମାଗଊ
ଜେହିଂ ଜୋନି ଜନ୍ମୌଂ କର୍ମ ବସ ତହରାମ ପଦ ଅନୁରାଗଊ|
ଯହ ତନଯ ମମ ସମ ବିନଯ ବଲ କଲ୍ଯାନପ୍ରଦ ପ୍ରଭୁ ଲୀଜିଐ|
ଗହି ବାହସୁର ନର ନାହ ଆପନ ଦାସ ଅଂଗଦ କୀଜିଐ||2||

दोहा/सोरठा
ହରିତ ଭୂମି ତୃନ ସଂକୁଲ ସମୁଝି ପରହିଂ ନହିଂ ପଂଥ|
ଜିମି ପାଖଂଡ ବାଦ ତେଂ ଗୁପ୍ତ ହୋହିଂ ସଦଗ୍ରଂଥ||14||