चौपाई
ଜୋ ନାଘଇ ସତ ଜୋଜନ ସାଗର | କରଇ ସୋ ରାମ କାଜ ମତି ଆଗର ||
ମୋହି ବିଲୋକି ଧରହୁ ମନ ଧୀରା | ରାମ କୃପାକସ ଭଯଉ ସରୀରା||
ପାପିଉ ଜା କର ନାମ ସୁମିରହୀଂ| ଅତି ଅପାର ଭବସାଗର ତରହୀଂ||
ତାସୁ ଦୂତ ତୁମ୍ହ ତଜି କଦରାଈ| ରାମ ହୃଦଯଧରି କରହୁ ଉପାଈ||
ଅସ କହି ଗରୁଡ଼ ଗୀଧ ଜବ ଗଯଊ| ତିନ୍ହ କେଂ ମନ ଅତି ବିସମଯ ଭଯଊ||
ନିଜ ନିଜ ବଲ ସବ କାହୂଭାଷା| ପାର ଜାଇ କର ସଂସଯ ରାଖା||
ଜରଠ ଭଯଉଅବ କହଇ ରିଛେସା| ନହିଂ ତନ ରହା ପ୍ରଥମ ବଲ ଲେସା||
ଜବହିଂ ତ୍ରିବିକ୍ରମ ଭଏ ଖରାରୀ| ତବ ମୈଂ ତରୁନ ରହେଉବଲ ଭାରୀ||

छंद
ସୋ ନଯନ ଗୋଚର ଜାସୁ ଗୁନ ନିତ ନେତି କହି ଶ୍ରୁତି ଗାବହୀଂ|
ଜିତି ପବନ ମନ ଗୋ ନିରସ କରି ମୁନି ଧ୍ଯାନ କବହୁ ପାବହୀଂ||
ମୋହି ଜାନି ଅତି ଅଭିମାନ ବସ ପ୍ରଭୁ କହେଉ ରାଖୁ ସରୀରହୀ|
ଅସ କବନ ସଠ ହଠି କାଟି ସୁରତରୁ ବାରି କରିହି ବବୂରହୀ||1||
ଅବ ନାଥ କରି କରୁନା ବିଲୋକହୁ ଦେହୁ ଜୋ ବର ମାଗଊ
ଜେହିଂ ଜୋନି ଜନ୍ମୌଂ କର୍ମ ବସ ତହରାମ ପଦ ଅନୁରାଗଊ|
ଯହ ତନଯ ମମ ସମ ବିନଯ ବଲ କଲ୍ଯାନପ୍ରଦ ପ୍ରଭୁ ଲୀଜିଐ|
ଗହି ବାହସୁର ନର ନାହ ଆପନ ଦାସ ଅଂଗଦ କୀଜିଐ||2||

दोहा/सोरठा
ବଲି ବାତ ପ୍ରଭୁ ବାଢେଉ ସୋ ତନୁ ବରନି ନ ଜାଈ|
ଉଭଯ ଧରୀ ମହଦୀନ୍ହୀ ସାତ ପ୍ରଦଚ୍ଛିନ ଧାଇ||29||