चौपाई
ହରିଜନ ଜାନି ପ୍ରୀତି ଅତି ଗାଢ଼ୀ| ସଜଲ ନଯନ ପୁଲକାବଲି ବାଢ଼ୀ||
ବୂଡ଼ତ ବିରହ ଜଲଧି ହନୁମାନା| ଭଯଉ ତାତ ମୋଂ କହୁଜଲଜାନା||
ଅବ କହୁ କୁସଲ ଜାଉବଲିହାରୀ| ଅନୁଜ ସହିତ ସୁଖ ଭବନ ଖରାରୀ||
କୋମଲଚିତ କୃପାଲ ରଘୁରାଈ| କପି କେହି ହେତୁ ଧରୀ ନିଠୁରାଈ||
ସହଜ ବାନି ସେବକ ସୁଖ ଦାଯକ| କବହୁ ସୁରତି କରତ ରଘୁନାଯକ||
କବହୁନଯନ ମମ ସୀତଲ ତାତା| ହୋଇହହି ନିରଖି ସ୍ଯାମ ମୃଦୁ ଗାତା||
ବଚନୁ ନ ଆବ ନଯନ ଭରେ ବାରୀ| ଅହହ ନାଥ ହୌଂ ନିପଟ ବିସାରୀ||
ଦେଖି ପରମ ବିରହାକୁଲ ସୀତା| ବୋଲା କପି ମୃଦୁ ବଚନ ବିନୀତା||
ମାତୁ କୁସଲ ପ୍ରଭୁ ଅନୁଜ ସମେତା| ତବ ଦୁଖ ଦୁଖୀ ସୁକୃପା ନିକେତା||
ଜନି ଜନନୀ ମାନହୁ ଜିଯଊନା| ତୁମ୍ହ ତେ ପ୍ରେମୁ ରାମ କେଂ ଦୂନା||
दोहा/सोरठा
ରଘୁପତି କର ସଂଦେସୁ ଅବ ସୁନୁ ଜନନୀ ଧରି ଧୀର|
ଅସ କହି କପି ଗଦ ଗଦ ଭଯଉ ଭରେ ବିଲୋଚନ ନୀର||14||