चौपाई
ଏକ ବାର ଗୁର ଲୀନ୍ହ ବୋଲାଈ| ମୋହି ନୀତି ବହୁ ଭାି ସିଖାଈ||
ସିବ ସେବା କର ଫଲ ସୁତ ସୋଈ| ଅବିରଲ ଭଗତି ରାମ ପଦ ହୋଈ||
ରାମହି ଭଜହିଂ ତାତ ସିବ ଧାତା| ନର ପାବ କୈ କେତିକ ବାତା||
ଜାସୁ ଚରନ ଅଜ ସିବ ଅନୁରାଗୀ| ତାତୁ ଦ୍ରୋହସୁଖ ଚହସି ଅଭାଗୀ||
ହର କହୁହରି ସେବକ ଗୁର କହେଊ| ସୁନି ଖଗନାଥ ହୃଦଯ ମମ ଦହେଊ||
ଅଧମ ଜାତି ମୈଂ ବିଦ୍ଯା ପାଏ ଭଯଉଜଥା ଅହି ଦୂଧ ପିଆଏ|
ମାନୀ କୁଟିଲ କୁଭାଗ୍ଯ କୁଜାତୀ| ଗୁର କର ଦ୍ରୋହ କରଉଦିନୁ ରାତୀ||
ଅତି ଦଯାଲ ଗୁର ସ୍ବଲ୍ପ ନ କ୍ରୋଧା| ପୁନି ପୁନି ମୋହି ସିଖାବ ସୁବୋଧା||
ଜେହି ତେ ନୀଚ ବଡ଼ାଈ ପାବା| ସୋ ପ୍ରଥମହିଂ ହତି ତାହି ନସାବା||
ଧୂମ ଅନଲ ସଂଭବ ସୁନୁ ଭାଈ| ତେହି ବୁଝାବ ଘନ ପଦବୀ ପାଈ||
ରଜ ମଗ ପରୀ ନିରାଦର ରହଈ| ସବ କର ପଦ ପ୍ରହାର ନିତ ସହଈ||
ମରୁତ ଉଡ଼ାବ ପ୍ରଥମ ତେହି ଭରଈ| ପୁନି ନୃପ ନଯନ କିରୀଟନ୍ହି ପରଈ||
ସୁନୁ ଖଗପତି ଅସ ସମୁଝି ପ୍ରସଂଗା| ବୁଧ ନହିଂ କରହିଂ ଅଧମ କର ସଂଗା||
କବି କୋବିଦ ଗାବହିଂ ଅସି ନୀତୀ| ଖଲ ସନ କଲହ ନ ଭଲ ନହିଂ ପ୍ରୀତୀ||
ଉଦାସୀନ ନିତ ରହିଅ ଗୋସାଈଂ| ଖଲ ପରିହରିଅ ସ୍ବାନ କୀ ନାଈଂ||
ମୈଂ ଖଲ ହୃଦଯକପଟ କୁଟିଲାଈ| ଗୁର ହିତ କହଇ ନ ମୋହି ସୋହାଈ||
दोहा/सोरठा
ଏକ ବାର ହର ମଂଦିର ଜପତ ରହେଉସିବ ନାମ|
ଗୁର ଆଯଉ ଅଭିମାନ ତେଂ ଉଠି ନହିଂ କୀନ୍ହ ପ୍ରନାମ||106(କ)||
ସୋ ଦଯାଲ ନହିଂ କହେଉ କଛୁ ଉର ନ ରୋଷ ଲବଲେସ|
ଅତି ଅଘ ଗୁର ଅପମାନତା ସହି ନହିଂ ସକେ ମହେସ||106(ଖ)||