चौपाई
କାଲ କର୍ମ ଗୁନ ଦୋଷ ସୁଭାଊ| କଛୁ ଦୁଖ ତୁମ୍ହହି ନ ବ୍ଯାପିହି କାଊ||
ରାମ ରହସ୍ଯ ଲଲିତ ବିଧି ନାନା| ଗୁପ୍ତ ପ୍ରଗଟ ଇତିହାସ ପୁରାନା||
ବିନୁ ଶ୍ରମ ତୁମ୍ହ ଜାନବ ସବ ସୋଊ| ନିତ ନବ ନେହ ରାମ ପଦ ହୋଊ||
ଜୋ ଇଚ୍ଛା କରିହହୁ ମନ ମାହୀଂ| ହରି ପ୍ରସାଦ କଛୁ ଦୁର୍ଲଭ ନାହୀଂ||
ସୁନି ମୁନି ଆସିଷ ସୁନୁ ମତିଧୀରା| ବ୍ରହ୍ମଗିରା ଭଇ ଗଗନ ଗୀରା||
ଏବମସ୍ତୁ ତବ ବଚ ମୁନି ଗ୍ଯାନୀ| ଯହ ମମ ଭଗତ କର୍ମ ମନ ବାନୀ||
ସୁନି ନଭଗିରା ହରଷ ମୋହି ଭଯଊ| ପ୍ରେମ ମଗନ ସବ ସଂସଯ ଗଯଊ||
କରି ବିନତୀ ମୁନି ଆଯସୁ ପାଈ| ପଦ ସରୋଜ ପୁନି ପୁନି ସିରୁ ନାଈ||
ହରଷ ସହିତ ଏହିଂ ଆଶ୍ରମ ଆଯଉ ପ୍ରଭୁ ପ୍ରସାଦ ଦୁର୍ଲଭ ବର ପାଯଉ|
ଇହାବସତ ମୋହି ସୁନୁ ଖଗ ଈସା| ବୀତେ କଲପ ସାତ ଅରୁ ବୀସା||
କରଉସଦା ରଘୁପତି ଗୁନ ଗାନା| ସାଦର ସୁନହିଂ ବିହଂଗ ସୁଜାନା||
ଜବ ଜବ ଅବଧପୁରୀଂ ରଘୁବୀରା| ଧରହିଂ ଭଗତ ହିତ ମନୁଜ ସରୀରା||
ତବ ତବ ଜାଇ ରାମ ପୁର ରହଊ ସିସୁଲୀଲା ବିଲୋକି ସୁଖ ଲହଊ|
ପୁନି ଉର ରାଖି ରାମ ସିସୁରୂପା| ନିଜ ଆଶ୍ରମ ଆବଉଖଗଭୂପା||
କଥା ସକଲ ମୈଂ ତୁମ୍ହହି ସୁନାଈ| କାଗ ଦେହ ଜେହିଂ କାରନ ପାଈ||
କହିଉତାତ ସବ ପ୍ରସ୍ନ ତୁମ୍ହାରୀ| ରାମ ଭଗତି ମହିମା ଅତି ଭାରୀ||
दोहा/सोरठा
ତାତେ ଯହ ତନ ମୋହି ପ୍ରିଯ ଭଯଉ ରାମ ପଦ ନେହ|
ନିଜ ପ୍ରଭୁ ଦରସନ ପାଯଉଗଏ ସକଲ ସଂଦେହ||114(କ)||
ଭଗତି ପଚ୍ଛ ହଠ କରି ରହେଉଦୀନ୍ହି ମହାରିଷି ସାପ|
ମୁନି ଦୁର୍ଲଭ ବର ପାଯଉଦେଖହୁ ଭଜନ ପ୍ରତାପ||114(ଖ)||