चौपाई
ਚਲੇ ਰਾਮ ਤ੍ਯਾਗਾ ਬਨ ਸੋਊ। ਅਤੁਲਿਤ ਬਲ ਨਰ ਕੇਹਰਿ ਦੋਊ।।
ਬਿਰਹੀ ਇਵ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਤ ਬਿਸ਼ਾਦਾ। ਕਹਤ ਕਥਾ ਅਨੇਕ ਸਂਬਾਦਾ।।
ਲਛਿਮਨ ਦੇਖੁ ਬਿਪਿਨ ਕਇ ਸੋਭਾ। ਦੇਖਤ ਕੇਹਿ ਕਰ ਮਨ ਨਹਿਂ ਛੋਭਾ।।
ਨਾਰਿ ਸਹਿਤ ਸਬ ਖਗ ਮਰਿਗ ਬਰਿਂਦਾ। ਮਾਨਹੁਮੋਰਿ ਕਰਤ ਹਹਿਂ ਨਿਂਦਾ।।
ਹਮਹਿ ਦੇਖਿ ਮਰਿਗ ਨਿਕਰ ਪਰਾਹੀਂ। ਮਰਿਗੀਂ ਕਹਹਿਂ ਤੁਮ੍ਹ ਕਹਭਯ ਨਾਹੀਂ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਆਨਂਦ ਕਰਹੁ ਮਰਿਗ ਜਾਏ। ਕਂਚਨ ਮਰਿਗ ਖੋਜਨ ਏ ਆਏ।।
ਸਂਗ ਲਾਇ ਕਰਿਨੀਂ ਕਰਿ ਲੇਹੀਂ। ਮਾਨਹੁਮੋਹਿ ਸਿਖਾਵਨੁ ਦੇਹੀਂ।।
ਸਾਸ੍ਤ੍ਰ ਸੁਚਿਂਤਿਤ ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਦੇਖਿਅ। ਭੂਪ ਸੁਸੇਵਿਤ ਬਸ ਨਹਿਂ ਲੇਖਿਅ।।
ਰਾਖਿਅ ਨਾਰਿ ਜਦਪਿ ਉਰ ਮਾਹੀਂ। ਜੁਬਤੀ ਸਾਸ੍ਤ੍ਰ ਨਰਿਪਤਿ ਬਸ ਨਾਹੀਂ।।

चौपाई
ਪਾਨਿ ਜੋਰਿ ਆਗੇਂ ਭਇ ਠਾਢ਼ੀ। ਪ੍ਰਭੁਹਿ ਬਿਲੋਕਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਅਤਿ ਬਾਢ਼ੀ।।
ਕੇਹਿ ਬਿਧਿ ਅਸ੍ਤੁਤਿ ਕਰੌ ਤੁਮ੍ਹਾਰੀ। ਅਧਮ ਜਾਤਿ ਮੈਂ ਜਡ਼ਮਤਿ ਭਾਰੀ।।
ਅਧਮ ਤੇ ਅਧਮ ਅਧਮ ਅਤਿ ਨਾਰੀ। ਤਿਨ੍ਹ ਮਹਮੈਂ ਮਤਿਮਂਦ ਅਘਾਰੀ।।
ਕਹ ਰਘੁਪਤਿ ਸੁਨੁ ਭਾਮਿਨਿ ਬਾਤਾ। ਮਾਨਉਏਕ ਭਗਤਿ ਕਰ ਨਾਤਾ।।
ਜਾਤਿ ਪਾਿ ਕੁਲ ਧਰ੍ਮ ਬਡ਼ਾਈ। ਧਨ ਬਲ ਪਰਿਜਨ ਗੁਨ ਚਤੁਰਾਈ।।
ਭਗਤਿ ਹੀਨ ਨਰ ਸੋਹਇ ਕੈਸਾ। ਬਿਨੁ ਜਲ ਬਾਰਿਦ ਦੇਖਿਅ ਜੈਸਾ।।
ਨਵਧਾ ਭਗਤਿ ਕਹਉਤੋਹਿ ਪਾਹੀਂ। ਸਾਵਧਾਨ ਸੁਨੁ ਧਰੁ ਮਨ ਮਾਹੀਂ।।
ਪ੍ਰਥਮ ਭਗਤਿ ਸਂਤਨ੍ਹ ਕਰ ਸਂਗਾ। ਦੂਸਰਿ ਰਤਿ ਮਮ ਕਥਾ ਪ੍ਰਸਂਗਾ।।

चौपाई
ਕੋਮਲ ਚਿਤ ਅਤਿ ਦੀਨਦਯਾਲਾ। ਕਾਰਨ ਬਿਨੁ ਰਘੁਨਾਥ ਕਰਿਪਾਲਾ।।
ਗੀਧ ਅਧਮ ਖਗ ਆਮਿਸ਼ ਭੋਗੀ। ਗਤਿ ਦੀਨ੍ਹਿ ਜੋ ਜਾਚਤ ਜੋਗੀ।।
ਸੁਨਹੁ ਉਮਾ ਤੇ ਲੋਗ ਅਭਾਗੀ। ਹਰਿ ਤਜਿ ਹੋਹਿਂ ਬਿਸ਼ਯ ਅਨੁਰਾਗੀ।।
ਪੁਨਿ ਸੀਤਹਿ ਖੋਜਤ ਦ੍ਵੌ ਭਾਈ। ਚਲੇ ਬਿਲੋਕਤ ਬਨ ਬਹੁਤਾਈ।।
ਸਂਕੁਲ ਲਤਾ ਬਿਟਪ ਘਨ ਕਾਨਨ। ਬਹੁ ਖਗ ਮਰਿਗ ਤਹਗਜ ਪਂਚਾਨਨ।।
ਆਵਤ ਪਂਥ ਕਬਂਧ ਨਿਪਾਤਾ। ਤੇਹਿਂ ਸਬ ਕਹੀ ਸਾਪ ਕੈ ਬਾਤਾ।।
ਦੁਰਬਾਸਾ ਮੋਹਿ ਦੀਨ੍ਹੀ ਸਾਪਾ। ਪ੍ਰਭੁ ਪਦ ਪੇਖਿ ਮਿਟਾ ਸੋ ਪਾਪਾ।।
ਸੁਨੁ ਗਂਧਰ੍ਬ ਕਹਉਮੈ ਤੋਹੀ। ਮੋਹਿ ਨ ਸੋਹਾਇ ਬ੍ਰਹ੍ਮਕੁਲ ਦ੍ਰੋਹੀ।।

चौपाई
ਤਬ ਕਹ ਗੀਧ ਬਚਨ ਧਰਿ ਧੀਰਾ । ਸੁਨਹੁ ਰਾਮ ਭਂਜਨ ਭਵ ਭੀਰਾ।।
ਨਾਥ ਦਸਾਨਨ ਯਹ ਗਤਿ ਕੀਨ੍ਹੀ। ਤੇਹਿ ਖਲ ਜਨਕਸੁਤਾ ਹਰਿ ਲੀਨ੍ਹੀ।।
ਲੈ ਦਚ੍ਛਿਨ ਦਿਸਿ ਗਯਉ ਗੋਸਾਈ। ਬਿਲਪਤਿ ਅਤਿ ਕੁਰਰੀ ਕੀ ਨਾਈ।।
ਦਰਸ ਲਾਗੀ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਖੇਂਉਪ੍ਰਾਨਾ। ਚਲਨ ਚਹਤ ਅਬ ਕਰਿਪਾਨਿਧਾਨਾ।।
ਰਾਮ ਕਹਾ ਤਨੁ ਰਾਖਹੁ ਤਾਤਾ। ਮੁਖ ਮੁਸਕਾਇ ਕਹੀ ਤੇਹਿਂ ਬਾਤਾ।।
ਜਾ ਕਰ ਨਾਮ ਮਰਤ ਮੁਖ ਆਵਾ। ਅਧਮਉ ਮੁਕੁਤ ਹੋਈ ਸ਼੍ਰੁਤਿ ਗਾਵਾ।।
ਸੋ ਮਮ ਲੋਚਨ ਗੋਚਰ ਆਗੇਂ। ਰਾਖੌਂ ਦੇਹ ਨਾਥ ਕੇਹਿ ਖਾੇਂ।।
ਜਲ ਭਰਿ ਨਯਨ ਕਹਹਿਂ ਰਘੁਰਾਈ। ਤਾਤ ਕਰ੍ਮ ਨਿਜ ਤੇ ਗਤਿਂ ਪਾਈ।।
ਪਰਹਿਤ ਬਸ ਜਿਨ੍ਹ ਕੇ ਮਨ ਮਾਹੀਂ। ਤਿਨ੍ਹ ਕਹੁਜਗ ਦੁਰ੍ਲਭ ਕਛੁ ਨਾਹੀਂ।।

चौपाई
ਹਾ ਜਗ ਏਕ ਬੀਰ ਰਘੁਰਾਯਾ। ਕੇਹਿਂ ਅਪਰਾਧ ਬਿਸਾਰੇਹੁ ਦਾਯਾ।।
ਆਰਤਿ ਹਰਨ ਸਰਨ ਸੁਖਦਾਯਕ। ਹਾ ਰਘੁਕੁਲ ਸਰੋਜ ਦਿਨਨਾਯਕ।।
ਹਾ ਲਛਿਮਨ ਤੁਮ੍ਹਾਰ ਨਹਿਂ ਦੋਸਾ। ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਯਉਕੀਨ੍ਹੇਉਰੋਸਾ।।
ਬਿਬਿਧ ਬਿਲਾਪ ਕਰਤਿ ਬੈਦੇਹੀ। ਭੂਰਿ ਕਰਿਪਾ ਪ੍ਰਭੁ ਦੂਰਿ ਸਨੇਹੀ।।
ਬਿਪਤਿ ਮੋਰਿ ਕੋ ਪ੍ਰਭੁਹਿ ਸੁਨਾਵਾ। ਪੁਰੋਡਾਸ ਚਹ ਰਾਸਭ ਖਾਵਾ।।
ਸੀਤਾ ਕੈ ਬਿਲਾਪ ਸੁਨਿ ਭਾਰੀ। ਭਏ ਚਰਾਚਰ ਜੀਵ ਦੁਖਾਰੀ।।
ਗੀਧਰਾਜ ਸੁਨਿ ਆਰਤ ਬਾਨੀ। ਰਘੁਕੁਲਤਿਲਕ ਨਾਰਿ ਪਹਿਚਾਨੀ।।
ਅਧਮ ਨਿਸਾਚਰ ਲੀਨ੍ਹੇ ਜਾਈ। ਜਿਮਿ ਮਲੇਛ ਬਸ ਕਪਿਲਾ ਗਾਈ।।
ਸੀਤੇ ਪੁਤ੍ਰਿ ਕਰਸਿ ਜਨਿ ਤ੍ਰਾਸਾ। ਕਰਿਹਉਜਾਤੁਧਾਨ ਕਰ ਨਾਸਾ।।