चौपाई
ધન્ય જનમુ જગતીતલ તાસૂ। પિતહિ પ્રમોદુ ચરિત સુનિ જાસૂ।।
ચારિ પદારથ કરતલ તાકેં। પ્રિય પિતુ માતુ પ્રાન સમ જાકેં।।
આયસુ પાલિ જનમ ફલુ પાઈ। ઐહઉબેગિહિં હોઉ રજાઈ।।
બિદા માતુ સન આવઉમાગી। ચલિહઉબનહિ બહુરિ પગ લાગી।।
અસ કહિ રામ ગવનુ તબ કીન્હા। ભૂપ સોક બસુ ઉતરુ ન દીન્હા।।
નગર બ્યાપિ ગઇ બાત સુતીછી। છુઅત ચઢ઼ી જનુ સબ તન બીછી।।
સુનિ ભએ બિકલ સકલ નર નારી। બેલિ બિટપ જિમિ દેખિ દવારી।।
જો જહસુનઇ ધુનઇ સિરુ સોઈ। બડ઼ બિષાદુ નહિં ધીરજુ હોઈ।।

चौपाई
અવનિપ અકનિ રામુ પગુ ધારે। ધરિ ધીરજુ તબ નયન ઉઘારે।।
સચિવસારિ રાઉ બૈઠારે। ચરન પરત નૃપ રામુ નિહારે।।
લિએ સનેહ બિકલ ઉર લાઈ। ગૈ મનિ મનહુફનિક ફિરિ પાઈ।।
રામહિ ચિતઇ રહેઉ નરનાહૂ। ચલા બિલોચન બારિ પ્રબાહૂ।।
સોક બિબસ કછુ કહૈ ન પારા। હૃદયલગાવત બારહિં બારા।।
બિધિહિ મનાવ રાઉ મન માહીં। જેહિં રઘુનાથ ન કાનન જાહીં।।
સુમિરિ મહેસહિ કહઇ નિહોરી। બિનતી સુનહુ સદાસિવ મોરી।।
આસુતોષ તુમ્હ અવઢર દાની। આરતિ હરહુ દીન જનુ જાની।।

चौपाई
ભરત પ્રાનપ્રિય પાવહિં રાજૂ। બિધિ સબ બિધિ મોહિ સનમુખ આજુ।
જોં ન જાઉબન ઐસેહુ કાજા। પ્રથમ ગનિઅ મોહિ મૂઢ઼ સમાજા।।
સેવહિં અરુ કલપતરુ ત્યાગી। પરિહરિ અમૃત લેહિં બિષુ માગી।।
તેઉ ન પાઇ અસ સમઉ ચુકાહીં। દેખુ બિચારિ માતુ મન માહીં।।
અંબ એક દુખુ મોહિ બિસેષી। નિપટ બિકલ નરનાયકુ દેખી।।
થોરિહિં બાત પિતહિ દુખ ભારી। હોતિ પ્રતીતિ ન મોહિ મહતારી।।
રાઉ ધીર ગુન ઉદધિ અગાધૂ। ભા મોહિ તે કછુ બડ઼ અપરાધૂ।।
જાતેં મોહિ ન કહત કછુ રાઊ। મોરિ સપથ તોહિ કહુ સતિભાઊ।।

चौपाई
સૂખહિં અધર જરઇ સબુ અંગૂ। મનહુદીન મનિહીન ભુઅંગૂ।।
સરુષ સમીપ દીખિ કૈકેઈ। માનહુમીચુ ઘરી ગનિ લેઈ।।
કરુનામય મૃદુ રામ સુભાઊ। પ્રથમ દીખ દુખુ સુના ન કાઊ।।
તદપિ ધીર ધરિ સમઉ બિચારી। પૂી મધુર બચન મહતારી।।
મોહિ કહુ માતુ તાત દુખ કારન। કરિઅ જતન જેહિં હોઇ નિવારન।।
સુનહુ રામ સબુ કારન એહૂ। રાજહિ તુમ પર બહુત સનેહૂ।।
દેન કહેન્હિ મોહિ દુઇ બરદાના। માગેઉજો કછુ મોહિ સોહાના।
સો સુનિ ભયઉ ભૂપ ઉર સોચૂ। છાડ઼િ ન સકહિં તુમ્હાર સોચૂ।।

चौपाई
પછિલે પહર ભૂપુ નિત જાગા। આજુ હમહિ બડ઼ અચરજુ લાગા।।
જાહુ સુમંત્ર જગાવહુ જાઈ। કીજિઅ કાજુ રજાયસુ પાઈ।।
ગએ સુમંત્રુ તબ રાઉર માહી। દેખિ ભયાવન જાત ડેરાહીં।।
ધાઇ ખાઇ જનુ જાઇ ન હેરા। માનહુબિપતિ બિષાદ બસેરા।।
પૂછેં કોઉ ન ઊતરુ દેઈ। ગએ જેંહિં ભવન ભૂપ કૈકૈઈ।।
કહિ જયજીવ બૈઠ સિરુ નાઈ। દૈખિ ભૂપ ગતિ ગયઉ સુખાઈ।।
સોચ બિકલ બિબરન મહિ પરેઊ। માનહુકમલ મૂલુ પરિહરેઊ।।
સચિઉ સભીત સકઇ નહિં પૂી। બોલી અસુભ ભરી સુભ છૂછી।।