चौपाई
ਨੀਦਉਬਦਨ ਸੋਹ ਸੁਠਿ ਲੋਨਾ। ਮਨਹੁਸਾ ਸਰਸੀਰੁਹ ਸੋਨਾ।।
ਘਰ ਘਰ ਕਰਹਿਂ ਜਾਗਰਨ ਨਾਰੀਂ। ਦੇਹਿਂ ਪਰਸਪਰ ਮਂਗਲ ਗਾਰੀਂ।।
ਪੁਰੀ ਬਿਰਾਜਤਿ ਰਾਜਤਿ ਰਜਨੀ। ਰਾਨੀਂ ਕਹਹਿਂ ਬਿਲੋਕਹੁ ਸਜਨੀ।।
ਸੁਂਦਰ ਬਧੁਨ੍ਹ ਸਾਸੁ ਲੈ ਸੋਈ। ਫਨਿਕਨ੍ਹ ਜਨੁ ਸਿਰਮਨਿ ਉਰ ਗੋਈ।।
ਪ੍ਰਾਤ ਪੁਨੀਤ ਕਾਲ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਗੇ। ਅਰੁਨਚੂਡ਼ ਬਰ ਬੋਲਨ ਲਾਗੇ।।
ਬਂਦਿ ਮਾਗਧਨ੍ਹਿ ਗੁਨਗਨ ਗਾਏ। ਪੁਰਜਨ ਦ੍ਵਾਰ ਜੋਹਾਰਨ ਆਏ।।
ਬਂਦਿ ਬਿਪ੍ਰ ਸੁਰ ਗੁਰ ਪਿਤੁ ਮਾਤਾ। ਪਾਇ ਅਸੀਸ ਮੁਦਿਤ ਸਬ ਭ੍ਰਾਤਾ।।
ਜਨਨਿਨ੍ਹ ਸਾਦਰ ਬਦਨ ਨਿਹਾਰੇ। ਭੂਪਤਿ ਸਂਗ ਦ੍ਵਾਰ ਪਗੁ ਧਾਰੇ।।

चौपाई
ਭੂਪ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਸਹਜ ਸੁਹਾਏ। ਜਰਿਤ ਕਨਕ ਮਨਿ ਪਲ ਡਸਾਏ।।
ਸੁਭਗ ਸੁਰਭਿ ਪਯ ਫੇਨ ਸਮਾਨਾ। ਕੋਮਲ ਕਲਿਤ ਸੁਪੇਤੀਂ ਨਾਨਾ।।
ਉਪਬਰਹਨ ਬਰ ਬਰਨਿ ਨ ਜਾਹੀਂ। ਸ੍ਤ੍ਰਗ ਸੁਗਂਧ ਮਨਿਮਂਦਿਰ ਮਾਹੀਂ।।
ਰਤਨਦੀਪ ਸੁਠਿ ਚਾਰੁ ਚੋਵਾ। ਕਹਤ ਨ ਬਨਇ ਜਾਨ ਜੇਹਿਂ ਜੋਵਾ।।
ਸੇਜ ਰੁਚਿਰ ਰਚਿ ਰਾਮੁ ਉਠਾਏ। ਪ੍ਰੇਮ ਸਮੇਤ ਪਲ ਪੌਢ਼ਾਏ।।
ਅਗ੍ਯਾ ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਭਾਇਨ੍ਹ ਦੀਨ੍ਹੀ। ਨਿਜ ਨਿਜ ਸੇਜ ਸਯਨ ਤਿਨ੍ਹ ਕੀਨ੍ਹੀ।।
ਦੇਖਿ ਸ੍ਯਾਮ ਮਰਿਦੁ ਮਂਜੁਲ ਗਾਤਾ। ਕਹਹਿਂ ਸਪ੍ਰੇਮ ਬਚਨ ਸਬ ਮਾਤਾ।।
ਮਾਰਗ ਜਾਤ ਭਯਾਵਨਿ ਭਾਰੀ। ਕੇਹਿ ਬਿਧਿ ਤਾਤ ਤਾਡ਼ਕਾ ਮਾਰੀ।।

चौपाई
ਸਬ ਬਿਧਿ ਸਬਹਿ ਸਮਦਿ ਨਰਨਾਹੂ। ਰਹਾ ਹਰਿਦਯਭਰਿ ਪੂਰਿ ਉਛਾਹੂ।।
ਜਹਰਨਿਵਾਸੁ ਤਹਾਪਗੁ ਧਾਰੇ। ਸਹਿਤ ਬਹੂਟਿਨ੍ਹ ਕੁਅ ਨਿਹਾਰੇ।।
ਲਿਏ ਗੋਦ ਕਰਿ ਮੋਦ ਸਮੇਤਾ। ਕੋ ਕਹਿ ਸਕਇ ਭਯਉ ਸੁਖੁ ਜੇਤਾ।।
ਬਧੂ ਸਪ੍ਰੇਮ ਗੋਦ ਬੈਠਾਰੀਂ। ਬਾਰ ਬਾਰ ਹਿਯਹਰਸ਼ਿ ਦੁਲਾਰੀਂ।।
ਦੇਖਿ ਸਮਾਜੁ ਮੁਦਿਤ ਰਨਿਵਾਸੂ। ਸਬ ਕੇਂ ਉਰ ਅਨਂਦ ਕਿਯੋ ਬਾਸੂ।।
ਕਹੇਉ ਭੂਪ ਜਿਮਿ ਭਯਉ ਬਿਬਾਹੂ। ਸੁਨਿ ਹਰਸ਼ੁ ਹੋਤ ਸਬ ਕਾਹੂ।।
ਜਨਕ ਰਾਜ ਗੁਨ ਸੀਲੁ ਬਡ਼ਾਈ। ਪ੍ਰੀਤਿ ਰੀਤਿ ਸਂਪਦਾ ਸੁਹਾਈ।।
ਬਹੁਬਿਧਿ ਭੂਪ ਭਾਟ ਜਿਮਿ ਬਰਨੀ। ਰਾਨੀਂ ਸਬ ਪ੍ਰਮੁਦਿਤ ਸੁਨਿ ਕਰਨੀ।।

चौपाई
ਜੋ ਬਸਿਸ਼੍ਠ ਅਨੁਸਾਸਨ ਦੀਨ੍ਹੀ। ਲੋਕ ਬੇਦ ਬਿਧਿ ਸਾਦਰ ਕੀਨ੍ਹੀ।।
ਭੂਸੁਰ ਭੀਰ ਦੇਖਿ ਸਬ ਰਾਨੀ। ਸਾਦਰ ਉਠੀਂ ਭਾਗ੍ਯ ਬਡ਼ ਜਾਨੀ।।
ਪਾਯ ਪਖਾਰਿ ਸਕਲ ਅਨ੍ਹਵਾਏ। ਪੂਜਿ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਭੂਪ ਜੇਵਾ।।
ਆਦਰ ਦਾਨ ਪ੍ਰੇਮ ਪਰਿਪੋਸ਼ੇ। ਦੇਤ ਅਸੀਸ ਚਲੇ ਮਨ ਤੋਸ਼ੇ।।
ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਕੀਨ੍ਹਿ ਗਾਧਿਸੁਤ ਪੂਜਾ। ਨਾਥ ਮੋਹਿ ਸਮ ਧਨ੍ਯ ਨ ਦੂਜਾ।।
ਕੀਨ੍ਹਿ ਪ੍ਰਸਂਸਾ ਭੂਪਤਿ ਭੂਰੀ। ਰਾਨਿਨ੍ਹ ਸਹਿਤ ਲੀਨ੍ਹਿ ਪਗ ਧੂਰੀ।।
ਭੀਤਰ ਭਵਨ ਦੀਨ੍ਹ ਬਰ ਬਾਸੁ। ਮਨ ਜੋਗਵਤ ਰਹ ਨਰਿਪ ਰਨਿਵਾਸੂ।।
ਪੂਜੇ ਗੁਰ ਪਦ ਕਮਲ ਬਹੋਰੀ। ਕੀਨ੍ਹਿ ਬਿਨਯ ਉਰ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਥੋਰੀ।।

चौपाई
ਚਾਰਿ ਸਿਂਘਾਸਨ ਸਹਜ ਸੁਹਾਏ। ਜਨੁ ਮਨੋਜ ਨਿਜ ਹਾਥ ਬਨਾਏ।।
ਤਿਨ੍ਹ ਪਰ ਕੁਅਿ ਕੁਅ ਬੈਠਾਰੇ। ਸਾਦਰ ਪਾਯ ਪੁਨਿਤ ਪਖਾਰੇ।।
ਧੂਪ ਦੀਪ ਨੈਬੇਦ ਬੇਦ ਬਿਧਿ। ਪੂਜੇ ਬਰ ਦੁਲਹਿਨਿ ਮਂਗਲਨਿਧਿ।।
ਬਾਰਹਿਂ ਬਾਰ ਆਰਤੀ ਕਰਹੀਂ। ਬ੍ਯਜਨ ਚਾਰੁ ਚਾਮਰ ਸਿਰ ਢਰਹੀਂ।।
ਬਸ੍ਤੁ ਅਨੇਕ ਨਿਛਾਵਰ ਹੋਹੀਂ। ਭਰੀਂ ਪ੍ਰਮੋਦ ਮਾਤੁ ਸਬ ਸੋਹੀਂ।।
ਪਾਵਾ ਪਰਮ ਤਤ੍ਵ ਜਨੁ ਜੋਗੀਂ। ਅਮਰਿਤ ਲਹੇਉ ਜਨੁ ਸਂਤਤ ਰੋਗੀਂ।।
ਜਨਮ ਰਂਕ ਜਨੁ ਪਾਰਸ ਪਾਵਾ। ਅਂਧਹਿ ਲੋਚਨ ਲਾਭੁ ਸੁਹਾਵਾ।।
ਮੂਕ ਬਦਨ ਜਨੁ ਸਾਰਦ ਛਾਈ। ਮਾਨਹੁਸਮਰ ਸੂਰ ਜਯ ਪਾਈ।।