चौपाई
ਮੈਂ ਤੁਮ੍ਹਾਰ ਅਨੁਚਰ ਮੁਨਿਰਾਯਾ। ਪਰਿਹਰਿ ਕੋਪੁ ਕਰਿਅ ਅਬ ਦਾਯਾ।।
ਟੂਟ ਚਾਪ ਨਹਿਂ ਜੁਰਹਿ ਰਿਸਾਨੇ। ਬੈਠਿਅ ਹੋਇਹਿਂ ਪਾਯ ਪਿਰਾਨੇ।।
ਜੌ ਅਤਿ ਪ੍ਰਿਯ ਤੌ ਕਰਿਅ ਉਪਾਈ। ਜੋਰਿਅ ਕੋਉ ਬਡ਼ ਗੁਨੀ ਬੋਲਾਈ।।
ਬੋਲਤ ਲਖਨਹਿਂ ਜਨਕੁ ਡੇਰਾਹੀਂ। ਮਸ਼੍ਟ ਕਰਹੁ ਅਨੁਚਿਤ ਭਲ ਨਾਹੀਂ।।
ਥਰ ਥਰ ਕਾਪਹਿਂ ਪੁਰ ਨਰ ਨਾਰੀ। ਛੋਟ ਕੁਮਾਰ ਖੋਟ ਬਡ਼ ਭਾਰੀ।।
ਭਰਿਗੁਪਤਿ ਸੁਨਿ ਸੁਨਿ ਨਿਰਭਯ ਬਾਨੀ। ਰਿਸ ਤਨ ਜਰਇ ਹੋਇ ਬਲ ਹਾਨੀ।।
ਬੋਲੇ ਰਾਮਹਿ ਦੇਇ ਨਿਹੋਰਾ। ਬਚਉਬਿਚਾਰਿ ਬਂਧੁ ਲਘੁ ਤੋਰਾ।।
ਮਨੁ ਮਲੀਨ ਤਨੁ ਸੁਂਦਰ ਕੈਸੇਂ। ਬਿਸ਼ ਰਸ ਭਰਾ ਕਨਕ ਘਟੁ ਜੈਸੈਂ।।

चौपाई
ਕਹੇਉ ਲਖਨ ਮੁਨਿ ਸੀਲੁ ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ। ਕੋ ਨਹਿ ਜਾਨ ਬਿਦਿਤ ਸਂਸਾਰਾ।।
ਮਾਤਾ ਪਿਤਹਿ ਉਰਿਨ ਭਏ ਨੀਕੇਂ। ਗੁਰ ਰਿਨੁ ਰਹਾ ਸੋਚੁ ਬਡ਼ ਜੀਕੇਂ।।
ਸੋ ਜਨੁ ਹਮਰੇਹਿ ਮਾਥੇ ਕਾਢ਼ਾ। ਦਿਨ ਚਲਿ ਗਏ ਬ੍ਯਾਜ ਬਡ਼ ਬਾਢ਼ਾ।।
ਅਬ ਆਨਿਅ ਬ੍ਯਵਹਰਿਆ ਬੋਲੀ। ਤੁਰਤ ਦੇਉਮੈਂ ਥੈਲੀ ਖੋਲੀ।।
ਸੁਨਿ ਕਟੁ ਬਚਨ ਕੁਠਾਰ ਸੁਧਾਰਾ। ਹਾਯ ਹਾਯ ਸਬ ਸਭਾ ਪੁਕਾਰਾ।।
ਭਰਿਗੁਬਰ ਪਰਸੁ ਦੇਖਾਵਹੁ ਮੋਹੀ। ਬਿਪ੍ਰ ਬਿਚਾਰਿ ਬਚਉਨਰਿਪਦ੍ਰੋਹੀ।।
ਮਿਲੇ ਨ ਕਬਹੁਸੁਭਟ ਰਨ ਗਾਢ਼ੇ। ਦ੍ਵਿਜ ਦੇਵਤਾ ਘਰਹਿ ਕੇ ਬਾਢ਼ੇ।।
ਅਨੁਚਿਤ ਕਹਿ ਸਬ ਲੋਗ ਪੁਕਾਰੇ। ਰਘੁਪਤਿ ਸਯਨਹਿਂ ਲਖਨੁ ਨੇਵਾਰੇ।।

चौपाई
ਕੌਸਿਕ ਸੁਨਹੁ ਮਂਦ ਯਹੁ ਬਾਲਕੁ। ਕੁਟਿਲ ਕਾਲਬਸ ਨਿਜ ਕੁਲ ਘਾਲਕੁ।।
ਭਾਨੁ ਬਂਸ ਰਾਕੇਸ ਕਲਂਕੂ। ਨਿਪਟ ਨਿਰਂਕੁਸ ਅਬੁਧ ਅਸਂਕੂ।।
ਕਾਲ ਕਵਲੁ ਹੋਇਹਿ ਛਨ ਮਾਹੀਂ। ਕਹਉਪੁਕਾਰਿ ਖੋਰਿ ਮੋਹਿ ਨਾਹੀਂ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਹਟਕਉ ਜੌਂ ਚਹਹੁ ਉਬਾਰਾ। ਕਹਿ ਪ੍ਰਤਾਪੁ ਬਲੁ ਰੋਸ਼ੁ ਹਮਾਰਾ।।
ਲਖਨ ਕਹੇਉ ਮੁਨਿ ਸੁਜਸ ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ। ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਅਛਤ ਕੋ ਬਰਨੈ ਪਾਰਾ।।
ਅਪਨੇ ਮੁ ਤੁਮ੍ਹ ਆਪਨਿ ਕਰਨੀ। ਬਾਰ ਅਨੇਕ ਭਾਿ ਬਹੁ ਬਰਨੀ।।
ਨਹਿਂ ਸਂਤੋਸ਼ੁ ਤ ਪੁਨਿ ਕਛੁ ਕਹਹੂ। ਜਨਿ ਰਿਸ ਰੋਕਿ ਦੁਸਹ ਦੁਖ ਸਹਹੂ।।
ਬੀਰਬ੍ਰਤੀ ਤੁਮ੍ਹ ਧੀਰ ਅਛੋਭਾ। ਗਾਰੀ ਦੇਤ ਨ ਪਾਵਹੁ ਸੋਭਾ।।

चौपाई
ਲਖਨ ਕਹਾ ਹਿ ਹਮਰੇਂ ਜਾਨਾ। ਸੁਨਹੁ ਦੇਵ ਸਬ ਧਨੁਸ਼ ਸਮਾਨਾ।।
ਕਾ ਛਤਿ ਲਾਭੁ ਜੂਨ ਧਨੁ ਤੌਰੇਂ। ਦੇਖਾ ਰਾਮ ਨਯਨ ਕੇ ਭੋਰੇਂ।।
ਛੁਅਤ ਟੂਟ ਰਘੁਪਤਿਹੁ ਨ ਦੋਸੂ। ਮੁਨਿ ਬਿਨੁ ਕਾਜ ਕਰਿਅ ਕਤ ਰੋਸੂ ।
ਬੋਲੇ ਚਿਤਇ ਪਰਸੁ ਕੀ ਓਰਾ। ਰੇ ਸਠ ਸੁਨੇਹਿ ਸੁਭਾਉ ਨ ਮੋਰਾ।।
ਬਾਲਕੁ ਬੋਲਿ ਬਧਉਨਹਿਂ ਤੋਹੀ। ਕੇਵਲ ਮੁਨਿ ਜਡ਼ ਜਾਨਹਿ ਮੋਹੀ।।
ਬਾਲ ਬ੍ਰਹ੍ਮਚਾਰੀ ਅਤਿ ਕੋਹੀ। ਬਿਸ੍ਵ ਬਿਦਿਤ ਛਤ੍ਰਿਯਕੁਲ ਦ੍ਰੋਹੀ।।
ਭੁਜਬਲ ਭੂਮਿ ਭੂਪ ਬਿਨੁ ਕੀਨ੍ਹੀ। ਬਿਪੁਲ ਬਾਰ ਮਹਿਦੇਵਨ੍ਹ ਦੀਨ੍ਹੀ।।
ਸਹਸਬਾਹੁ ਭੁਜ ਛੇਦਨਿਹਾਰਾ। ਪਰਸੁ ਬਿਲੋਕੁ ਮਹੀਪਕੁਮਾਰਾ।।

चौपाई
ਸਮਾਚਾਰ ਕਹਿ ਜਨਕ ਸੁਨਾਏ। ਜੇਹਿ ਕਾਰਨ ਮਹੀਪ ਸਬ ਆਏ।।
ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਫਿਰਿ ਅਨਤ ਨਿਹਾਰੇ। ਦੇਖੇ ਚਾਪਖਂਡ ਮਹਿ ਡਾਰੇ।।
ਅਤਿ ਰਿਸ ਬੋਲੇ ਬਚਨ ਕਠੋਰਾ। ਕਹੁ ਜਡ਼ ਜਨਕ ਧਨੁਸ਼ ਕੈ ਤੋਰਾ।।
ਬੇਗਿ ਦੇਖਾਉ ਮੂਢ਼ ਨ ਤ ਆਜੂ। ਉਲਟਉਮਹਿ ਜਹਲਹਿ ਤਵ ਰਾਜੂ।।
ਅਤਿ ਡਰੁ ਉਤਰੁ ਦੇਤ ਨਰਿਪੁ ਨਾਹੀਂ। ਕੁਟਿਲ ਭੂਪ ਹਰਸ਼ੇ ਮਨ ਮਾਹੀਂ।।
ਸੁਰ ਮੁਨਿ ਨਾਗ ਨਗਰ ਨਰ ਨਾਰੀ।।ਸੋਚਹਿਂ ਸਕਲ ਤ੍ਰਾਸ ਉਰ ਭਾਰੀ।।
ਮਨ ਪਛਿਤਾਤਿ ਸੀਯ ਮਹਤਾਰੀ। ਬਿਧਿ ਅਬ ਸਰੀ ਬਾਤ ਬਿਗਾਰੀ।।
ਭਰਿਗੁਪਤਿ ਕਰ ਸੁਭਾਉ ਸੁਨਿ ਸੀਤਾ। ਅਰਧ ਨਿਮੇਸ਼ ਕਲਪ ਸਮ ਬੀਤਾ।।