चौपाई
ਪਰਮ ਸ੍ਵਤਂਤ੍ਰ ਨ ਸਿਰ ਪਰ ਕੋਈ। ਭਾਵਇ ਮਨਹਿ ਕਰਹੁ ਤੁਮ੍ਹ ਸੋਈ।।
ਭਲੇਹਿ ਮਂਦ ਮਂਦੇਹਿ ਭਲ ਕਰਹੂ। ਬਿਸਮਯ ਹਰਸ਼ ਨ ਹਿਯਕਛੁ ਧਰਹੂ।।
ਡਹਕਿ ਡਹਕਿ ਪਰਿਚੇਹੁ ਸਬ ਕਾਹੂ। ਅਤਿ ਅਸਂਕ ਮਨ ਸਦਾ ਉਛਾਹੂ।।
ਕਰਮ ਸੁਭਾਸੁਭ ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਨ ਬਾਧਾ। ਅਬ ਲਗਿ ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਨ ਕਾਹੂਸਾਧਾ।।
ਭਲੇ ਭਵਨ ਅਬ ਬਾਯਨ ਦੀਨ੍ਹਾ। ਪਾਵਹੁਗੇ ਫਲ ਆਪਨ ਕੀਨ੍ਹਾ।।
ਬਂਚੇਹੁ ਮੋਹਿ ਜਵਨਿ ਧਰਿ ਦੇਹਾ। ਸੋਇ ਤਨੁ ਧਰਹੁ ਸ਼੍ਰਾਪ ਮਮ ਏਹਾ।।
ਕਪਿ ਆਕਰਿਤਿ ਤੁਮ੍ਹ ਕੀਨ੍ਹਿ ਹਮਾਰੀ। ਕਰਿਹਹਿਂ ਕੀਸ ਸਹਾਯ ਤੁਮ੍ਹਾਰੀ।।
ਮਮ ਅਪਕਾਰ ਕੀਨ੍ਹੀ ਤੁਮ੍ਹ ਭਾਰੀ। ਨਾਰੀ ਬਿਰਹਤੁਮ੍ਹ ਹੋਬ ਦੁਖਾਰੀ।।

चौपाई
ਜੇਹਿ ਦਿਸਿ ਬੈਠੇ ਨਾਰਦ ਫੂਲੀ। ਸੋ ਦਿਸਿ ਦੇਹਿ ਨ ਬਿਲੋਕੀ ਭੂਲੀ।।
ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਮੁਨਿ ਉਕਸਹਿਂ ਅਕੁਲਾਹੀਂ। ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਹਰ ਗਨ ਮੁਸਕਾਹੀਂ।।
ਧਰਿ ਨਰਿਪਤਨੁ ਤਹਗਯਉ ਕਰਿਪਾਲਾ। ਕੁਅਿ ਹਰਸ਼ਿ ਮੇਲੇਉ ਜਯਮਾਲਾ।।
ਦੁਲਹਿਨਿ ਲੈ ਗੇ ਲਚ੍ਛਿਨਿਵਾਸਾ। ਨਰਿਪਸਮਾਜ ਸਬ ਭਯਉ ਨਿਰਾਸਾ।।
ਮੁਨਿ ਅਤਿ ਬਿਕਲ ਮੋਂਹਮਤਿ ਨਾਠੀ। ਮਨਿ ਗਿਰਿ ਗਈ ਛੂਟਿ ਜਨੁ ਗਾੀ।।
ਤਬ ਹਰ ਗਨ ਬੋਲੇ ਮੁਸੁਕਾਈ। ਨਿਜ ਮੁਖ ਮੁਕੁਰ ਬਿਲੋਕਹੁ ਜਾਈ।।
ਅਸ ਕਹਿ ਦੋਉ ਭਾਗੇ ਭਯਭਾਰੀ। ਬਦਨ ਦੀਖ ਮੁਨਿ ਬਾਰਿ ਨਿਹਾਰੀ।।
ਬੇਸ਼ੁ ਬਿਲੋਕਿ ਕ੍ਰੋਧ ਅਤਿ ਬਾਢ਼ਾ। ਤਿਨ੍ਹਹਿ ਸਰਾਪ ਦੀਨ੍ਹ ਅਤਿ ਗਾਢ਼ਾ।।

चौपाई
ਕੁਪਥ ਮਾਗ ਰੁਜ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਰੋਗੀ। ਬੈਦ ਨ ਦੇਇ ਸੁਨਹੁ ਮੁਨਿ ਜੋਗੀ।।
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਹਿਤ ਤੁਮ੍ਹਾਰ ਮੈਂ ਠਯਊ। ਕਹਿ ਅਸ ਅਂਤਰਹਿਤ ਪ੍ਰਭੁ ਭਯਊ।।
ਮਾਯਾ ਬਿਬਸ ਭਏ ਮੁਨਿ ਮੂਢ਼ਾ। ਸਮੁਝੀ ਨਹਿਂ ਹਰਿ ਗਿਰਾ ਨਿਗੂਢ਼ਾ।।
ਗਵਨੇ ਤੁਰਤ ਤਹਾਰਿਸ਼ਿਰਾਈ। ਜਹਾਸ੍ਵਯਂਬਰ ਭੂਮਿ ਬਨਾਈ।।
ਨਿਜ ਨਿਜ ਆਸਨ ਬੈਠੇ ਰਾਜਾ। ਬਹੁ ਬਨਾਵ ਕਰਿ ਸਹਿਤ ਸਮਾਜਾ।।
ਮੁਨਿ ਮਨ ਹਰਸ਼ ਰੂਪ ਅਤਿ ਮੋਰੇਂ। ਮੋਹਿ ਤਜਿ ਆਨਹਿ ਬਾਰਿਹਿ ਨ ਭੋਰੇਂ।।
ਮੁਨਿ ਹਿਤ ਕਾਰਨ ਕਰਿਪਾਨਿਧਾਨਾ। ਦੀਨ੍ਹ ਕੁਰੂਪ ਨ ਜਾਇ ਬਖਾਨਾ।।
ਸੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਲਖਿ ਕਾਹੁਨ ਪਾਵਾ। ਨਾਰਦ ਜਾਨਿ ਸਬਹਿਂ ਸਿਰ ਨਾਵਾ।।

चौपाई
ਦੇਖਿ ਰੂਪ ਮੁਨਿ ਬਿਰਤਿ ਬਿਸਾਰੀ। ਬਡ਼ੀ ਬਾਰ ਲਗਿ ਰਹੇ ਨਿਹਾਰੀ।।
ਲਚ੍ਛਨ ਤਾਸੁ ਬਿਲੋਕਿ ਭੁਲਾਨੇ। ਹਰਿਦਯਹਰਸ਼ ਨਹਿਂ ਪ੍ਰਗਟ ਬਖਾਨੇ।।
ਜੋ ਏਹਿ ਬਰਇ ਅਮਰ ਸੋਇ ਹੋਈ। ਸਮਰਭੂਮਿ ਤੇਹਿ ਜੀਤ ਨ ਕੋਈ।।
ਸੇਵਹਿਂ ਸਕਲ ਚਰਾਚਰ ਤਾਹੀ। ਬਰਇ ਸੀਲਨਿਧਿ ਕਨ੍ਯਾ ਜਾਹੀ।।
ਲਚ੍ਛਨ ਸਬ ਬਿਚਾਰਿ ਉਰ ਰਾਖੇ। ਕਛੁਕ ਬਨਾਇ ਭੂਪ ਸਨ ਭਾਸ਼ੇ।।
ਸੁਤਾ ਸੁਲਚ੍ਛਨ ਕਹਿ ਨਰਿਪ ਪਾਹੀਂ। ਨਾਰਦ ਚਲੇ ਸੋਚ ਮਨ ਮਾਹੀਂ।।
ਕਰੌਂ ਜਾਇ ਸੋਇ ਜਤਨ ਬਿਚਾਰੀ। ਜੇਹਿ ਪ੍ਰਕਾਰ ਮੋਹਿ ਬਰੈ ਕੁਮਾਰੀ।।
ਜਪ ਤਪ ਕਛੁ ਨ ਹੋਇ ਤੇਹਿ ਕਾਲਾ। ਹੇ ਬਿਧਿ ਮਿਲਇ ਕਵਨ ਬਿਧਿ ਬਾਲਾ।।

चौपाई
ਨਾਰਦ ਕਹੇਉ ਸਹਿਤ ਅਭਿਮਾਨਾ। ਕਰਿਪਾ ਤੁਮ੍ਹਾਰਿ ਸਕਲ ਭਗਵਾਨਾ।।
ਕਰੁਨਾਨਿਧਿ ਮਨ ਦੀਖ ਬਿਚਾਰੀ। ਉਰ ਅਂਕੁਰੇਉ ਗਰਬ ਤਰੁ ਭਾਰੀ।।
ਬੇਗਿ ਸੋ ਮੈ ਡਾਰਿਹਉਉਖਾਰੀ। ਪਨ ਹਮਾਰ ਸੇਵਕ ਹਿਤਕਾਰੀ।।
ਮੁਨਿ ਕਰ ਹਿਤ ਮਮ ਕੌਤੁਕ ਹੋਈ। ਅਵਸਿ ਉਪਾਯ ਕਰਬਿ ਮੈ ਸੋਈ।।
ਤਬ ਨਾਰਦ ਹਰਿ ਪਦ ਸਿਰ ਨਾਈ। ਚਲੇ ਹਰਿਦਯਅਹਮਿਤਿ ਅਧਿਕਾਈ।।
ਸ਼੍ਰੀਪਤਿ ਨਿਜ ਮਾਯਾ ਤਬ ਪ੍ਰੇਰੀ। ਸੁਨਹੁ ਕਠਿਨ ਕਰਨੀ ਤੇਹਿ ਕੇਰੀ।।
ਸੁਨੁ ਮੁਨਿ ਮੋਹ ਹੋਇ ਮਨ ਤਾਕੇਂ। ਗ੍ਯਾਨ ਬਿਰਾਗ ਹਰਿਦਯ ਨਹਿਂ ਜਾਕੇ।।
ਬ੍ਰਹ੍ਮਚਰਜ ਬ੍ਰਤ ਰਤ ਮਤਿਧੀਰਾ। ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਕਿ ਕਰਇ ਮਨੋਭਵ ਪੀਰਾ।।