चौपाई
ਜੌਂ ਮੋ ਪਰ ਪ੍ਰਸਨ੍ਨ ਸੁਖਰਾਸੀ। ਜਾਨਿਅ ਸਤ੍ਯ ਮੋਹਿ ਨਿਜ ਦਾਸੀ।।
ਤੌਂ ਪ੍ਰਭੁ ਹਰਹੁ ਮੋਰ ਅਗ੍ਯਾਨਾ। ਕਹਿ ਰਘੁਨਾਥ ਕਥਾ ਬਿਧਿ ਨਾਨਾ।।
ਜਾਸੁ ਭਵਨੁ ਸੁਰਤਰੁ ਤਰ ਹੋਈ। ਸਹਿ ਕਿ ਦਰਿਦ੍ਰ ਜਨਿਤ ਦੁਖੁ ਸੋਈ।।
ਸਸਿਭੂਸ਼ਨ ਅਸ ਹਰਿਦਯਬਿਚਾਰੀ। ਹਰਹੁ ਨਾਥ ਮਮ ਮਤਿ ਭ੍ਰਮ ਭਾਰੀ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਜੇ ਮੁਨਿ ਪਰਮਾਰਥਬਾਦੀ। ਕਹਹਿਂ ਰਾਮ ਕਹੁਬ੍ਰਹ੍ਮ ਅਨਾਦੀ।।
ਸੇਸ ਸਾਰਦਾ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨਾ। ਸਕਲ ਕਰਹਿਂ ਰਘੁਪਤਿ ਗੁਨ ਗਾਨਾ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਪੁਨਿ ਰਾਮ ਰਾਮ ਦਿਨ ਰਾਤੀ। ਸਾਦਰ ਜਪਹੁ ਅਨ ਆਰਾਤੀ।।
ਰਾਮੁ ਸੋ ਅਵਧ ਨਰਿਪਤਿ ਸੁਤ ਸੋਈ। ਕੀ ਅਜ ਅਗੁਨ ਅਲਖਗਤਿ ਕੋਈ।।

चौपाई
ਹਰਿ ਹਰ ਬਿਮੁਖ ਧਰ੍ਮ ਰਤਿ ਨਾਹੀਂ। ਤੇ ਨਰ ਤਹਸਪਨੇਹੁਨਹਿਂ ਜਾਹੀਂ।।
ਤੇਹਿ ਗਿਰਿ ਪਰ ਬਟ ਬਿਟਪ ਬਿਸਾਲਾ। ਨਿਤ ਨੂਤਨ ਸੁਂਦਰ ਸਬ ਕਾਲਾ।।
ਤ੍ਰਿਬਿਧ ਸਮੀਰ ਸੁਸੀਤਲਿ ਛਾਯਾ। ਸਿਵ ਬਿਸ਼੍ਰਾਮ ਬਿਟਪ ਸ਼੍ਰੁਤਿ ਗਾਯਾ।।
ਏਕ ਬਾਰ ਤੇਹਿ ਤਰ ਪ੍ਰਭੁ ਗਯਊ। ਤਰੁ ਬਿਲੋਕਿ ਉਰ ਅਤਿ ਸੁਖੁ ਭਯਊ।।
ਨਿਜ ਕਰ ਡਾਸਿ ਨਾਗਰਿਪੁ ਛਾਲਾ। ਬੈਠੈ ਸਹਜਹਿਂ ਸਂਭੁ ਕਰਿਪਾਲਾ।।
ਕੁਂਦ ਇਂਦੁ ਦਰ ਗੌਰ ਸਰੀਰਾ। ਭੁਜ ਪ੍ਰਲਂਬ ਪਰਿਧਨ ਮੁਨਿਚੀਰਾ।।
ਤਰੁਨ ਅਰੁਨ ਅਂਬੁਜ ਸਮ ਚਰਨਾ। ਨਖ ਦੁਤਿ ਭਗਤ ਹਰਿਦਯ ਤਮ ਹਰਨਾ।।
ਭੁਜਗ ਭੂਤਿ ਭੂਸ਼ਨ ਤ੍ਰਿਪੁਰਾਰੀ। ਆਨਨੁ ਸਰਦ ਚਂਦ ਛਬਿ ਹਾਰੀ।।

चौपाई
ਸਂਭੁ ਚਰਿਤ ਸੁਨਿ ਸਰਸ ਸੁਹਾਵਾ। ਭਰਦ੍ਵਾਜ ਮੁਨਿ ਅਤਿ ਸੁਖ ਪਾਵਾ।।
ਬਹੁ ਲਾਲਸਾ ਕਥਾ ਪਰ ਬਾਢ਼ੀ। ਨਯਨਨ੍ਹਿ ਨੀਰੁ ਰੋਮਾਵਲਿ ਠਾਢ਼ੀ।।
ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਬਸ ਮੁਖ ਆਵ ਨ ਬਾਨੀ। ਦਸਾ ਦੇਖਿ ਹਰਸ਼ੇ ਮੁਨਿ ਗ੍ਯਾਨੀ।।
ਅਹੋ ਧਨ੍ਯ ਤਵ ਜਨ੍ਮੁ ਮੁਨੀਸਾ। ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਪ੍ਰਾਨ ਸਮ ਪ੍ਰਿਯ ਗੌਰੀਸਾ।।
ਸਿਵ ਪਦ ਕਮਲ ਜਿਨ੍ਹਹਿ ਰਤਿ ਨਾਹੀਂ। ਰਾਮਹਿ ਤੇ ਸਪਨੇਹੁਨ ਸੋਹਾਹੀਂ।।
ਬਿਨੁ ਛਲ ਬਿਸ੍ਵਨਾਥ ਪਦ ਨੇਹੂ। ਰਾਮ ਭਗਤ ਕਰ ਲਚ੍ਛਨ ਏਹੂ।।
ਸਿਵ ਸਮ ਕੋ ਰਘੁਪਤਿ ਬ੍ਰਤਧਾਰੀ। ਬਿਨੁ ਅਘ ਤਜੀ ਸਤੀ ਅਸਿ ਨਾਰੀ।।
ਪਨੁ ਕਰਿ ਰਘੁਪਤਿ ਭਗਤਿ ਦੇਖਾਈ। ਕੋ ਸਿਵ ਸਮ ਰਾਮਹਿ ਪ੍ਰਿਯ ਭਾਈ।।

चौपाई
ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਸਂਭੁ ਸਾਸ ਸਮੁਝਾਈ। ਗਵਨੀ ਭਵਨ ਚਰਨ ਸਿਰੁ ਨਾਈ।।
ਜਨਨੀਂ ਉਮਾ ਬੋਲਿ ਤਬ ਲੀਨ੍ਹੀ। ਲੈ ਉਛਂਗ ਸੁਂਦਰ ਸਿਖ ਦੀਨ੍ਹੀ।।
ਕਰੇਹੁ ਸਦਾ ਸਂਕਰ ਪਦ ਪੂਜਾ। ਨਾਰਿਧਰਮੁ ਪਤਿ ਦੇਉ ਨ ਦੂਜਾ।।
ਬਚਨ ਕਹਤ ਭਰੇ ਲੋਚਨ ਬਾਰੀ। ਬਹੁਰਿ ਲਾਇ ਉਰ ਲੀਨ੍ਹਿ ਕੁਮਾਰੀ।।
ਕਤ ਬਿਧਿ ਸਰਿਜੀਂ ਨਾਰਿ ਜਗ ਮਾਹੀਂ। ਪਰਾਧੀਨ ਸਪਨੇਹੁਸੁਖੁ ਨਾਹੀਂ।।
ਭੈ ਅਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਕਲ ਮਹਤਾਰੀ। ਧੀਰਜੁ ਕੀਨ੍ਹ ਕੁਸਮਯ ਬਿਚਾਰੀ।।
ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਮਿਲਤਿ ਪਰਤਿ ਗਹਿ ਚਰਨਾ। ਪਰਮ ਪ੍ਰੇਮ ਕਛੁ ਜਾਇ ਨ ਬਰਨਾ।।
ਸਬ ਨਾਰਿਨ੍ਹ ਮਿਲਿ ਭੇਟਿ ਭਵਾਨੀ। ਜਾਇ ਜਨਨਿ ਉਰ ਪੁਨਿ ਲਪਟਾਨੀ।।

चौपाई
ਬੋਲਿ ਸਕਲ ਸੁਰ ਸਾਦਰ ਲੀਨ੍ਹੇ। ਸਬਹਿ ਜਥੋਚਿਤ ਆਸਨ ਦੀਨ੍ਹੇ।।
ਬੇਦੀ ਬੇਦ ਬਿਧਾਨ ਸਾਰੀ। ਸੁਭਗ ਸੁਮਂਗਲ ਗਾਵਹਿਂ ਨਾਰੀ।।
ਸਿਂਘਾਸਨੁ ਅਤਿ ਦਿਬ੍ਯ ਸੁਹਾਵਾ। ਜਾਇ ਨ ਬਰਨਿ ਬਿਰਂਚਿ ਬਨਾਵਾ।।
ਬੈਠੇ ਸਿਵ ਬਿਪ੍ਰਨ੍ਹ ਸਿਰੁ ਨਾਈ। ਹਰਿਦਯਸੁਮਿਰਿ ਨਿਜ ਪ੍ਰਭੁ ਰਘੁਰਾਈ।।
ਬਹੁਰਿ ਮੁਨੀਸਨ੍ਹ ਉਮਾ ਬੋਲਾਈ। ਕਰਿ ਸਿਂਗਾਰੁ ਸਖੀਂ ਲੈ ਆਈ।।
ਦੇਖਤ ਰੂਪੁ ਸਕਲ ਸੁਰ ਮੋਹੇ। ਬਰਨੈ ਛਬਿ ਅਸ ਜਗ ਕਬਿ ਕੋ ਹੈ।।
ਜਗਦਂਬਿਕਾ ਜਾਨਿ ਭਵ ਭਾਮਾ। ਸੁਰਨ੍ਹ ਮਨਹਿਂ ਮਨ ਕੀਨ੍ਹ ਪ੍ਰਨਾਮਾ।।
ਸੁਂਦਰਤਾ ਮਰਜਾਦ ਭਵਾਨੀ। ਜਾਇ ਨ ਕੋਟਿਹੁਬਦਨ ਬਖਾਨੀ।।