चौपाई
ਕਹ ਮੁਨਿ ਬਿਹਸਿ ਗੂਢ਼ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ। ਸੁਤਾ ਤੁਮ੍ਹਾਰਿ ਸਕਲ ਗੁਨ ਖਾਨੀ।।
ਸੁਂਦਰ ਸਹਜ ਸੁਸੀਲ ਸਯਾਨੀ। ਨਾਮ ਉਮਾ ਅਂਬਿਕਾ ਭਵਾਨੀ।।
ਸਬ ਲਚ੍ਛਨ ਸਂਪਨ੍ਨ ਕੁਮਾਰੀ। ਹੋਇਹਿ ਸਂਤਤ ਪਿਯਹਿ ਪਿਆਰੀ।।
ਸਦਾ ਅਚਲ ਏਹਿ ਕਰ ਅਹਿਵਾਤਾ। ਏਹਿ ਤੇਂ ਜਸੁ ਪੈਹਹਿਂ ਪਿਤੁ ਮਾਤਾ।।
ਹੋਇਹਿ ਪੂਜ੍ਯ ਸਕਲ ਜਗ ਮਾਹੀਂ। ਏਹਿ ਸੇਵਤ ਕਛੁ ਦੁਰ੍ਲਭ ਨਾਹੀਂ।।
ਏਹਿ ਕਰ ਨਾਮੁ ਸੁਮਿਰਿ ਸਂਸਾਰਾ। ਤ੍ਰਿਯ ਚਢ਼ਹਹਿਂ ਪਤਿਬ੍ਰਤ ਅਸਿਧਾਰਾ।।
ਸੈਲ ਸੁਲਚ੍ਛਨ ਸੁਤਾ ਤੁਮ੍ਹਾਰੀ। ਸੁਨਹੁ ਜੇ ਅਬ ਅਵਗੁਨ ਦੁਇ ਚਾਰੀ।।
ਅਗੁਨ ਅਮਾਨ ਮਾਤੁ ਪਿਤੁ ਹੀਨਾ। ਉਦਾਸੀਨ ਸਬ ਸਂਸਯ ਛੀਨਾ।।

चौपाई
ਸਮਾਚਾਰ ਸਬ ਸਂਕਰ ਪਾਏ। ਬੀਰਭਦ੍ਰੁ ਕਰਿ ਕੋਪ ਪਠਾਏ।।
ਜਗ੍ਯ ਬਿਧਂਸ ਜਾਇ ਤਿਨ੍ਹ ਕੀਨ੍ਹਾ। ਸਕਲ ਸੁਰਨ੍ਹ ਬਿਧਿਵਤ ਫਲੁ ਦੀਨ੍ਹਾ।।
ਭੇ ਜਗਬਿਦਿਤ ਦਚ੍ਛ ਗਤਿ ਸੋਈ। ਜਸਿ ਕਛੁ ਸਂਭੁ ਬਿਮੁਖ ਕੈ ਹੋਈ।।
ਯਹ ਇਤਿਹਾਸ ਸਕਲ ਜਗ ਜਾਨੀ। ਤਾਤੇ ਮੈਂ ਸਂਛੇਪ ਬਖਾਨੀ।।
ਸਤੀਂ ਮਰਤ ਹਰਿ ਸਨ ਬਰੁ ਮਾਗਾ। ਜਨਮ ਜਨਮ ਸਿਵ ਪਦ ਅਨੁਰਾਗਾ।।
ਤੇਹਿ ਕਾਰਨ ਹਿਮਗਿਰਿ ਗਰਿਹ ਜਾਈ। ਜਨਮੀਂ ਪਾਰਬਤੀ ਤਨੁ ਪਾਈ।।
ਜਬ ਤੇਂ ਉਮਾ ਸੈਲ ਗਰਿਹ ਜਾਈਂ। ਸਕਲ ਸਿਦ੍ਧਿ ਸਂਪਤਿ ਤਹਛਾਈ।।
ਜਹਤਹਮੁਨਿਨ੍ਹ ਸੁਆਸ਼੍ਰਮ ਕੀਨ੍ਹੇ। ਉਚਿਤ ਬਾਸ ਹਿਮ ਭੂਧਰ ਦੀਨ੍ਹੇ।।

चौपाई
ਪਿਤਾ ਭਵਨ ਜਬ ਗਈ ਭਵਾਨੀ। ਦਚ੍ਛ ਤ੍ਰਾਸ ਕਾਹੁਨ ਸਨਮਾਨੀ।।
ਸਾਦਰ ਭਲੇਹਿਂ ਮਿਲੀ ਏਕ ਮਾਤਾ। ਭਗਿਨੀਂ ਮਿਲੀਂ ਬਹੁਤ ਮੁਸੁਕਾਤਾ।।
ਦਚ੍ਛ ਨ ਕਛੁ ਪੂਛੀ ਕੁਸਲਾਤਾ। ਸਤਿਹਿ ਬਿਲੋਕਿ ਜਰੇ ਸਬ ਗਾਤਾ।।
ਸਤੀਂ ਜਾਇ ਦੇਖੇਉ ਤਬ ਜਾਗਾ। ਕਤਹੁਨ ਦੀਖ ਸਂਭੁ ਕਰ ਭਾਗਾ।।
ਤਬ ਚਿਤ ਚਢ਼ੇਉ ਜੋ ਸਂਕਰ ਕਹੇਊ। ਪ੍ਰਭੁ ਅਪਮਾਨੁ ਸਮੁਝਿ ਉਰ ਦਹੇਊ।।
ਪਾਛਿਲ ਦੁਖੁ ਨ ਹਰਿਦਯਅਸ ਬ੍ਯਾਪਾ। ਜਸ ਯਹ ਭਯਉ ਮਹਾ ਪਰਿਤਾਪਾ।।
ਜਦ੍ਯਪਿ ਜਗ ਦਾਰੁਨ ਦੁਖ ਨਾਨਾ। ਸਬ ਤੇਂ ਕਠਿਨ ਜਾਤਿ ਅਵਮਾਨਾ।।
ਸਮੁਝਿ ਸੋ ਸਤਿਹਿ ਭਯਉ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧਾ। ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਜਨਨੀਂ ਕੀਨ੍ਹ ਪ੍ਰਬੋਧਾ।।

चौपाई
ਕਿਂਨਰ ਨਾਗ ਸਿਦ੍ਧ ਗਂਧਰ੍ਬਾ। ਬਧੁਨ੍ਹ ਸਮੇਤ ਚਲੇ ਸੁਰ ਸਰ੍ਬਾ।।
ਬਿਸ਼੍ਨੁ ਬਿਰਂਚਿ ਮਹੇਸੁ ਬਿਹਾਈ। ਚਲੇ ਸਕਲ ਸੁਰ ਜਾਨ ਬਨਾਈ।।
ਸਤੀਂ ਬਿਲੋਕੇ ਬ੍ਯੋਮ ਬਿਮਾਨਾ। ਜਾਤ ਚਲੇ ਸੁਂਦਰ ਬਿਧਿ ਨਾਨਾ।।
ਸੁਰ ਸੁਂਦਰੀ ਕਰਹਿਂ ਕਲ ਗਾਨਾ। ਸੁਨਤ ਸ਼੍ਰਵਨ ਛੂਟਹਿਂ ਮੁਨਿ ਧ੍ਯਾਨਾ।।
ਪੂਛੇਉ ਤਬ ਸਿਵਕਹੇਉ ਬਖਾਨੀ। ਪਿਤਾ ਜਗ੍ਯ ਸੁਨਿ ਕਛੁ ਹਰਸ਼ਾਨੀ।।
ਜੌਂ ਮਹੇਸੁ ਮੋਹਿ ਆਯਸੁ ਦੇਹੀਂ। ਕੁਛ ਦਿਨ ਜਾਇ ਰਹੌਂ ਮਿਸ ਏਹੀਂ।।
ਪਤਿ ਪਰਿਤ੍ਯਾਗ ਹਰਿਦਯ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ। ਕਹਇ ਨ ਨਿਜ ਅਪਰਾਧ ਬਿਚਾਰੀ।।
ਬੋਲੀ ਸਤੀ ਮਨੋਹਰ ਬਾਨੀ। ਭਯ ਸਂਕੋਚ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸ ਸਾਨੀ।।

चौपाई
ਨਿਤ ਨਵ ਸੋਚੁ ਸਤੀਂ ਉਰ ਭਾਰਾ। ਕਬ ਜੈਹਉਦੁਖ ਸਾਗਰ ਪਾਰਾ।।
ਮੈਂ ਜੋ ਕੀਨ੍ਹ ਰਘੁਪਤਿ ਅਪਮਾਨਾ। ਪੁਨਿਪਤਿ ਬਚਨੁ ਮਰਿਸ਼ਾ ਕਰਿ ਜਾਨਾ।।
ਸੋ ਫਲੁ ਮੋਹਿ ਬਿਧਾਤਾਦੀਨ੍ਹਾ। ਜੋ ਕਛੁ ਉਚਿਤ ਰਹਾ ਸੋਇ ਕੀਨ੍ਹਾ।।
ਅਬ ਬਿਧਿ ਅਸ ਬੂਝਿਅ ਨਹਿ ਤੋਹੀ। ਸਂਕਰ ਬਿਮੁਖ ਜਿਆਵਸਿ ਮੋਹੀ।।
ਕਹਿ ਨ ਜਾਈ ਕਛੁ ਹਰਿਦਯ ਗਲਾਨੀ। ਮਨ ਮਹੁਰਾਮਾਹਿ ਸੁਮਿਰ ਸਯਾਨੀ।।
ਜੌ ਪ੍ਰਭੁ ਦੀਨਦਯਾਲੁ ਕਹਾਵਾ। ਆਰਤੀ ਹਰਨ ਬੇਦ ਜਸੁ ਗਾਵਾ।।
ਤੌ ਮੈਂ ਬਿਨਯ ਕਰਉਕਰ ਜੋਰੀ। ਛੂਟਉ ਬੇਗਿ ਦੇਹ ਯਹ ਮੋਰੀ।।
ਜੌਂ ਮੋਰੇ ਸਿਵ ਚਰਨ ਸਨੇਹੂ। ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਬਚਨ ਸਤ੍ਯ ਬ੍ਰਤੁ ਏਹੂ।।