चौपाई
ਪ੍ਰਨਵਉਪਰਿਜਨ ਸਹਿਤ ਬਿਦੇਹੂ। ਜਾਹਿ ਰਾਮ ਪਦ ਗੂਢ਼ ਸਨੇਹੂ।।
ਜੋਗ ਭੋਗ ਮਹਰਾਖੇਉ ਗੋਈ। ਰਾਮ ਬਿਲੋਕਤ ਪ੍ਰਗਟੇਉ ਸੋਈ।।
ਪ੍ਰਨਵਉਪ੍ਰਥਮ ਭਰਤ ਕੇ ਚਰਨਾ। ਜਾਸੁ ਨੇਮ ਬ੍ਰਤ ਜਾਇ ਨ ਬਰਨਾ।।
ਰਾਮ ਚਰਨ ਪਂਕਜ ਮਨ ਜਾਸੂ। ਲੁਬੁਧ ਮਧੁਪ ਇਵ ਤਜਇ ਨ ਪਾਸੂ।।
ਬਂਦਉਲਛਿਮਨ ਪਦ ਜਲਜਾਤਾ। ਸੀਤਲ ਸੁਭਗ ਭਗਤ ਸੁਖ ਦਾਤਾ।।
ਰਘੁਪਤਿ ਕੀਰਤਿ ਬਿਮਲ ਪਤਾਕਾ। ਦਂਡ ਸਮਾਨ ਭਯਉ ਜਸ ਜਾਕਾ।।
ਸੇਸ਼ ਸਹਸ੍ਤ੍ਰਸੀਸ ਜਗ ਕਾਰਨ। ਜੋ ਅਵਤਰੇਉ ਭੂਮਿ ਭਯ ਟਾਰਨ।।
ਸਦਾ ਸੋ ਸਾਨੁਕੂਲ ਰਹ ਮੋ ਪਰ। ਕਰਿਪਾਸਿਂਧੁ ਸੌਮਿਤ੍ਰਿ ਗੁਨਾਕਰ।।
ਰਿਪੁਸੂਦਨ ਪਦ ਕਮਲ ਨਮਾਮੀ। ਸੂਰ ਸੁਸੀਲ ਭਰਤ ਅਨੁਗਾਮੀ।।
ਮਹਾਵੀਰ ਬਿਨਵਉਹਨੁਮਾਨਾ। ਰਾਮ ਜਾਸੁ ਜਸ ਆਪ ਬਖਾਨਾ।।

चौपाई
ਪੁਨਿ ਬਂਦਉਸਾਰਦ ਸੁਰਸਰਿਤਾ। ਜੁਗਲ ਪੁਨੀਤ ਮਨੋਹਰ ਚਰਿਤਾ।।
ਮਜ੍ਜਨ ਪਾਨ ਪਾਪ ਹਰ ਏਕਾ। ਕਹਤ ਸੁਨਤ ਏਕ ਹਰ ਅਬਿਬੇਕਾ।।
ਗੁਰ ਪਿਤੁ ਮਾਤੁ ਮਹੇਸ ਭਵਾਨੀ। ਪ੍ਰਨਵਉਦੀਨਬਂਧੁ ਦਿਨ ਦਾਨੀ।।
ਸੇਵਕ ਸ੍ਵਾਮਿ ਸਖਾ ਸਿਯ ਪੀ ਕੇ। ਹਿਤ ਨਿਰੁਪਧਿ ਸਬ ਬਿਧਿ ਤੁਲਸੀਕੇ।।
ਕਲਿ ਬਿਲੋਕਿ ਜਗ ਹਿਤ ਹਰ ਗਿਰਿਜਾ। ਸਾਬਰ ਮਂਤ੍ਰ ਜਾਲ ਜਿਨ੍ਹ ਸਿਰਿਜਾ।।
ਅਨਮਿਲ ਆਖਰ ਅਰਥ ਨ ਜਾਪੂ। ਪ੍ਰਗਟ ਪ੍ਰਭਾਉ ਮਹੇਸ ਪ੍ਰਤਾਪੂ।।
ਸੋ ਉਮੇਸ ਮੋਹਿ ਪਰ ਅਨੁਕੂਲਾ। ਕਰਿਹਿਂ ਕਥਾ ਮੁਦ ਮਂਗਲ ਮੂਲਾ।।
ਸੁਮਿਰਿ ਸਿਵਾ ਸਿਵ ਪਾਇ ਪਸਾਊ। ਬਰਨਉਰਾਮਚਰਿਤ ਚਿਤ ਚਾਊ।।
ਭਨਿਤਿ ਮੋਰਿ ਸਿਵ ਕਰਿਪਾਬਿਭਾਤੀ। ਸਸਿ ਸਮਾਜ ਮਿਲਿ ਮਨਹੁਸੁਰਾਤੀ।।

चौपाई
ਸਬ ਜਾਨਤ ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰਭੁਤਾ ਸੋਈ। ਤਦਪਿ ਕਹੇਂ ਬਿਨੁ ਰਹਾ ਨ ਕੋਈ।।
ਤਹਾਬੇਦ ਅਸ ਕਾਰਨ ਰਾਖਾ। ਭਜਨ ਪ੍ਰਭਾਉ ਭਾਿ ਬਹੁ ਭਾਸ਼ਾ।।
ਏਕ ਅਨੀਹ ਅਰੂਪ ਅਨਾਮਾ। ਅਜ ਸਚ੍ਚਿਦਾਨਂਦ ਪਰ ਧਾਮਾ।।
ਬ੍ਯਾਪਕ ਬਿਸ੍ਵਰੂਪ ਭਗਵਾਨਾ। ਤੇਹਿਂ ਧਰਿ ਦੇਹ ਚਰਿਤ ਕਰਿਤ ਨਾਨਾ।।
ਸੋ ਕੇਵਲ ਭਗਤਨ ਹਿਤ ਲਾਗੀ। ਪਰਮ ਕਰਿਪਾਲ ਪ੍ਰਨਤ ਅਨੁਰਾਗੀ।।
ਜੇਹਿ ਜਨ ਪਰ ਮਮਤਾ ਅਤਿ ਛੋਹੂ। ਜੇਹਿਂ ਕਰੁਨਾ ਕਰਿ ਕੀਨ੍ਹ ਨ ਕੋਹੂ।।
ਗਈ ਬਹੋਰ ਗਰੀਬ ਨੇਵਾਜੂ। ਸਰਲ ਸਬਲ ਸਾਹਿਬ ਰਘੁਰਾਜੂ।।
ਬੁਧ ਬਰਨਹਿਂ ਹਰਿ ਜਸ ਅਸ ਜਾਨੀ। ਕਰਹਿ ਪੁਨੀਤ ਸੁਫਲ ਨਿਜ ਬਾਨੀ।।
ਤੇਹਿਂ ਬਲ ਮੈਂ ਰਘੁਪਤਿ ਗੁਨ ਗਾਥਾ। ਕਹਿਹਉਨਾਇ ਰਾਮ ਪਦ ਮਾਥਾ।।

चौपाई
ਮਨਿ ਮਾਨਿਕ ਮੁਕੁਤਾ ਛਬਿ ਜੈਸੀ। ਅਹਿ ਗਿਰਿ ਗਜ ਸਿਰ ਸੋਹ ਨ ਤੈਸੀ।।
ਨਰਿਪ ਕਿਰੀਟ ਤਰੁਨੀ ਤਨੁ ਪਾਈ। ਲਹਹਿਂ ਸਕਲ ਸੋਭਾ ਅਧਿਕਾਈ।।
ਤੈਸੇਹਿਂ ਸੁਕਬਿ ਕਬਿਤ ਬੁਧ ਕਹਹੀਂ। ਉਪਜਹਿਂ ਅਨਤ ਅਨਤ ਛਬਿ ਲਹਹੀਂ।।
ਭਗਤਿ ਹੇਤੁ ਬਿਧਿ ਭਵਨ ਬਿਹਾਈ। ਸੁਮਿਰਤ ਸਾਰਦ ਆਵਤਿ ਧਾਈ।।
ਰਾਮ ਚਰਿਤ ਸਰ ਬਿਨੁ ਅਨ੍ਹਵਾਏ ਸੋ ਸ਼੍ਰਮ ਜਾਇ ਨ ਕੋਟਿ ਉਪਾਏ।
ਕਬਿ ਕੋਬਿਦ ਅਸ ਹਰਿਦਯਬਿਚਾਰੀ। ਗਾਵਹਿਂ ਹਰਿ ਜਸ ਕਲਿ ਮਲ ਹਾਰੀ।।
ਕੀਨ੍ਹੇਂ ਪ੍ਰਾਕਰਿਤ ਜਨ ਗੁਨ ਗਾਨਾ। ਸਿਰ ਧੁਨਿ ਗਿਰਾ ਲਗਤ ਪਛਿਤਾਨਾ।।
ਹਰਿਦਯ ਸਿਂਧੁ ਮਤਿ ਸੀਪ ਸਮਾਨਾ। ਸ੍ਵਾਤਿ ਸਾਰਦਾ ਕਹਹਿਂ ਸੁਜਾਨਾ।।
ਜੌਂ ਬਰਸ਼ਇ ਬਰ ਬਾਰਿ ਬਿਚਾਰੂ। ਹੋਹਿਂ ਕਬਿਤ ਮੁਕੁਤਾਮਨਿ ਚਾਰੂ।।

चौपाई
ਖਲ ਪਰਿਹਾਸ ਹੋਇ ਹਿਤ ਮੋਰਾ। ਕਾਕ ਕਹਹਿਂ ਕਲਕਂਠ ਕਠੋਰਾ।।
ਹਂਸਹਿ ਬਕ ਦਾਦੁਰ ਚਾਤਕਹੀ। ਹਹਿਂ ਮਲਿਨ ਖਲ ਬਿਮਲ ਬਤਕਹੀ।।
ਕਬਿਤ ਰਸਿਕ ਨ ਰਾਮ ਪਦ ਨੇਹੂ। ਤਿਨ੍ਹ ਕਹਸੁਖਦ ਹਾਸ ਰਸ ਏਹੂ।।
ਭਾਸ਼ਾ ਭਨਿਤਿ ਭੋਰਿ ਮਤਿ ਮੋਰੀ। ਹਿਬੇ ਜੋਗ ਹੇਂ ਨਹਿਂ ਖੋਰੀ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਪਦ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਸਾਮੁਝਿ ਨੀਕੀ। ਤਿਨ੍ਹਹਿ ਕਥਾ ਸੁਨਿ ਲਾਗਹਿ ਫੀਕੀ।।
ਹਰਿ ਹਰ ਪਦ ਰਤਿ ਮਤਿ ਨ ਕੁਤਰਕੀ। ਤਿਨ੍ਹ ਕਹੁਮਧੁਰ ਕਥਾ ਰਘੁਵਰ ਕੀ।।
ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਭੂਸ਼ਿਤ ਜਿਯਜਾਨੀ। ਸੁਨਿਹਹਿਂ ਸੁਜਨ ਸਰਾਹਿ ਸੁਬਾਨੀ।।
ਕਬਿ ਨ ਹੋਉਨਹਿਂ ਬਚਨ ਪ੍ਰਬੀਨੂ। ਸਕਲ ਕਲਾ ਸਬ ਬਿਦ੍ਯਾ ਹੀਨੂ।।
ਆਖਰ ਅਰਥ ਅਲਂਕਰਿਤਿ ਨਾਨਾ। ਛਂਦ ਪ੍ਰਬਂਧ ਅਨੇਕ ਬਿਧਾਨਾ।।