चौपाई
ଦାଦୁର ଧୁନି ଚହୁ ଦିସା ସୁହାଈ| ବେଦ ପଢ଼ହିଂ ଜନୁ ବଟୁ ସମୁଦାଈ||
ନବ ପଲ୍ଲବ ଭଏ ବିଟପ ଅନେକା| ସାଧକ ମନ ଜସ ମିଲେଂ ବିବେକା||
ଅର୍କ ଜବାସ ପାତ ବିନୁ ଭଯଊ| ଜସ ସୁରାଜ ଖଲ ଉଦ୍ଯମ ଗଯଊ||
ଖୋଜତ କତହୁମିଲଇ ନହିଂ ଧୂରୀ| କରଇ କ୍ରୋଧ ଜିମି ଧରମହି ଦୂରୀ||
ସସି ସଂପନ୍ନ ସୋହ ମହି କୈସୀ| ଉପକାରୀ କୈ ସଂପତି ଜୈସୀ||
ନିସି ତମ ଘନ ଖଦ୍ଯୋତ ବିରାଜା| ଜନୁ ଦଂଭିନ୍ହ କର ମିଲା ସମାଜା||
ମହାବୃଷ୍ଟି ଚଲି ଫୂଟି କିଆରୀଂ | ଜିମି ସୁତଂତ୍ର ଭଏବିଗରହିଂ ନାରୀଂ||
କୃଷୀ ନିରାବହିଂ ଚତୁର କିସାନା| ଜିମି ବୁଧ ତଜହିଂ ମୋହ ମଦ ମାନା||
ଦେଖିଅତ ଚକ୍ରବାକ ଖଗ ନାହୀଂ| କଲିହି ପାଇ ଜିମି ଧର୍ମ ପରାହୀଂ||

चौपाई
ସୁଂଦର ବନ କୁସୁମିତ ଅତି ସୋଭା| ଗୁଂଜତ ମଧୁପ ନିକର ମଧୁ ଲୋଭା||
କଂଦ ମୂଲ ଫଲ ପତ୍ର ସୁହାଏ| ଭଏ ବହୁତ ଜବ ତେ ପ୍ରଭୁ ଆଏ ||
ଦେଖି ମନୋହର ସୈଲ ଅନୂପା| ରହେ ତହଅନୁଜ ସହିତ ସୁରଭୂପା||
ମଧୁକର ଖଗ ମୃଗ ତନୁ ଧରି ଦେବା| କରହିଂ ସିଦ୍ଧ ମୁନି ପ୍ରଭୁ କୈ ସେବା||
ମଂଗଲରୁପ ଭଯଉ ବନ ତବ ତେ | କୀନ୍ହ ନିବାସ ରମାପତି ଜବ ତେ||
ଫଟିକ ସିଲା ଅତି ସୁଭ୍ର ସୁହାଈ| ସୁଖ ଆସୀନ ତହାଦ୍ବୌ ଭାଈ||
କହତ ଅନୁଜ ସନ କଥା ଅନେକା| ଭଗତି ବିରତି ନୃପନୀତି ବିବେକା||
ବରଷା କାଲ ମେଘ ନଭ ଛାଏ| ଗରଜତ ଲାଗତ ପରମ ସୁହାଏ||

चौपाई
ରାମ ବାଲି ନିଜ ଧାମ ପଠାବା| ନଗର ଲୋଗ ସବ ବ୍ଯାକୁଲ ଧାବା||
ନାନା ବିଧି ବିଲାପ କର ତାରା| ଛୂଟେ କେସ ନ ଦେହ ସାରା||
ତାରା ବିକଲ ଦେଖି ରଘୁରାଯା | ଦୀନ୍ହ ଗ୍ଯାନ ହରି ଲୀନ୍ହୀ ମାଯା||
ଛିତି ଜଲ ପାବକ ଗଗନ ସମୀରା| ପଂଚ ରଚିତ ଅତି ଅଧମ ସରୀରା||
ପ୍ରଗଟ ସୋ ତନୁ ତବ ଆଗେଂ ସୋବା| ଜୀବ ନିତ୍ଯ କେହି ଲଗି ତୁମ୍ହ ରୋବା||
ଉପଜା ଗ୍ଯାନ ଚରନ ତବ ଲାଗୀ| ଲୀନ୍ହେସି ପରମ ଭଗତି ବର ମାଗୀ||
ଉମା ଦାରୁ ଜୋଷିତ କୀ ନାଈ| ସବହି ନଚାବତ ରାମୁ ଗୋସାଈ||
ତବ ସୁଗ୍ରୀବହି ଆଯସୁ ଦୀନ୍ହା| ମୃତକ କର୍ମ ବିଧିବତ ସବ କୀନ୍ହା||
ରାମ କହା ଅନୁଜହି ସମୁଝାଈ| ରାଜ ଦେହୁ ସୁଗ୍ରୀବହି ଜାଈ||

चौपाई
ପରା ବିକଲ ମହି ସର କେ ଲାଗେଂ| ପୁନି ଉଠି ବୈଠ ଦେଖି ପ୍ରଭୁ ଆଗେଂ||
ସ୍ଯାମ ଗାତ ସିର ଜଟା ବନାଏ ଅରୁନ ନଯନ ସର ଚାପ ଚଢ଼ାଏ|
ପୁନି ପୁନି ଚିତଇ ଚରନ ଚିତ ଦୀନ୍ହା| ସୁଫଲ ଜନ୍ମ ମାନା ପ୍ରଭୁ ଚୀନ୍ହା||
ହୃଦଯପ୍ରୀତି ମୁଖ ବଚନ କଠୋରା| ବୋଲା ଚିତଇ ରାମ କୀ ଓରା||
ଧର୍ମ ହେତୁ ଅବତରେହୁ ଗୋସାଈ| ମାରେହୁ ମୋହି ବ୍ଯାଧ କୀ ନାଈ||
ମୈଂ ବୈରୀ ସୁଗ୍ରୀବ ପିଆରା| ଅବଗୁନ କବନ ନାଥ ମୋହି ମାରା||
ଅନୁଜ ବଧୂ ଭଗିନୀ ସୁତ ନାରୀ| ସୁନୁ ସଠ କନ୍ଯା ସମ ଏ ଚାରୀ||
ଇନ୍ହହି କୁଦ୍ଦଷ୍ଟି ବିଲୋକଇ ଜୋଈ| ତାହି ବଧେଂ କଛୁ ପାପ ନ ହୋଈ||
ମୁଢ଼ ତୋହି ଅତିସଯ ଅଭିମାନା| ନାରି ସିଖାବନ କରସି ନ କାନା||

चौपाई
ଜେ ନ ମିତ୍ର ଦୁଖ ହୋହିଂ ଦୁଖାରୀ| ତିନ୍ହହି ବିଲୋକତ ପାତକ ଭାରୀ||
ନିଜ ଦୁଖ ଗିରି ସମ ରଜ କରି ଜାନା| ମିତ୍ରକ ଦୁଖ ରଜ ମେରୁ ସମାନା||
ଜିନ୍ହ କେଂ ଅସି ମତି ସହଜ ନ ଆଈ| ତେ ସଠ କତ ହଠି କରତ ମିତାଈ||
କୁପଥ ନିବାରି ସୁପଂଥ ଚଲାବା| ଗୁନ ପ୍ରଗଟେ ଅବଗୁନନ୍ହି ଦୁରାବା||
ଦେତ ଲେତ ମନ ସଂକ ନ ଧରଈ| ବଲ ଅନୁମାନ ସଦା ହିତ କରଈ||
ବିପତି କାଲ କର ସତଗୁନ ନେହା| ଶ୍ରୁତି କହ ସଂତ ମିତ୍ର ଗୁନ ଏହା||
ଆଗେଂ କହ ମୃଦୁ ବଚନ ବନାଈ| ପାଛେଂ ଅନହିତ ମନ କୁଟିଲାଈ||
ଜା କର ଚିତ ଅହି ଗତି ସମ ଭାଈ| ଅସ କୁମିତ୍ର ପରିହରେହି ଭଲାଈ||
ସେବକ ସଠ ନୃପ କୃପନ କୁନାରୀ| କପଟୀ ମିତ୍ର ସୂଲ ସମ ଚାରୀ||