चौपाई
ଏକୁ ମନୋରଥୁ ବଡ଼ ମନ ମାହୀଂ| ସଭଯସକୋଚ ଜାତ କହି ନାହୀଂ||
କହହୁ ତାତ ପ୍ରଭୁ ଆଯସୁ ପାଈ| ବୋଲେ ବାନି ସନେହ ସୁହାଈ||
ଚିତ୍ରକୂଟ ସୁଚି ଥଲ ତୀରଥ ବନ| ଖଗ ମୃଗ ସର ସରି ନିର୍ଝର ଗିରିଗନ||
ପ୍ରଭୁ ପଦ ଅଂକିତ ଅବନି ବିସେଷୀ| ଆଯସୁ ହୋଇ ତ ଆବୌଂ ଦେଖୀ||
ଅବସି ଅତ୍ରି ଆଯସୁ ସିର ଧରହୂ| ତାତ ବିଗତଭଯ କାନନ ଚରହୂ||
ମୁନି ପ୍ରସାଦ ବନୁ ମଂଗଲ ଦାତା| ପାବନ ପରମ ସୁହାବନ ଭ୍ରାତା||
ରିଷିନାଯକୁ ଜହଆଯସୁ ଦେହୀଂ| ରାଖେହୁ ତୀରଥ ଜଲୁ ଥଲ ତେହୀଂ||
ସୁନି ପ୍ରଭୁ ବଚନ ଭରତ ସୁଖ ପାବା| ମୁନି ପଦ କମଲ ମୁଦିତ ସିରୁ ନାବା||

चौपाई
ସହିତ ସମାଜ ତୁମ୍ହାର ହମାରା| ଘର ବନ ଗୁର ପ୍ରସାଦ ରଖବାରା||
ମାତୁ ପିତା ଗୁର ସ୍ବାମି ନିଦେସୂ| ସକଲ ଧରମ ଧରନୀଧର ସେସୂ||
ସୋ ତୁମ୍ହ କରହୁ କରାବହୁ ମୋହୂ| ତାତ ତରନିକୁଲ ପାଲକ ହୋହୂ||
ସାଧକ ଏକ ସକଲ ସିଧି ଦେନୀ| କୀରତି ସୁଗତି ଭୂତିମଯ ବେନୀ||
ସୋ ବିଚାରି ସହି ସଂକଟୁ ଭାରୀ| କରହୁ ପ୍ରଜା ପରିବାରୁ ସୁଖାରୀ||
ବାୀ ବିପତି ସବହିଂ ମୋହି ଭାଈ| ତୁମ୍ହହି ଅବଧି ଭରି ବଡ଼ି କଠିନାଈ||
ଜାନି ତୁମ୍ହହି ମୃଦୁ କହଉକଠୋରା| କୁସମଯତାତ ନ ଅନୁଚିତ ମୋରା||
ହୋହିଂ କୁଠାଯସୁବଂଧୁ ସୁହାଏ| ଓଡ଼ିଅହିଂ ହାଥ ଅସନିହୁ କେ ଘାଏ||

चौपाई
ଭରତ ସୁଭାଉ ନ ସୁଗମ ନିଗମହୂ ଲଘୁ ମତି ଚାପଲତା କବି ଛମହୂ|
କହତ ସୁନତ ସତି ଭାଉ ଭରତ କୋ| ସୀଯ ରାମ ପଦ ହୋଇ ନ ରତ କୋ||
ସୁମିରତ ଭରତହି ପ୍ରେମୁ ରାମ କୋ| ଜେହି ନ ସୁଲଭ ତେହି ସରିସ ବାମ କୋ||
ଦେଖି ଦଯାଲ ଦସା ସବହୀ କୀ| ରାମ ସୁଜାନ ଜାନି ଜନ ଜୀ କୀ||
ଧରମ ଧୁରୀନ ଧୀର ନଯ ନାଗର| ସତ୍ଯ ସନେହ ସୀଲ ସୁଖ ସାଗର||
ଦେସୁ କାଲ ଲଖି ସମଉ ସମାଜୂ| ନୀତି ପ୍ରୀତି ପାଲକ ରଘୁରାଜୂ||
ବୋଲେ ବଚନ ବାନି ସରବସୁ ସେ| ହିତ ପରିନାମ ସୁନତ ସସି ରସୁ ସେ||
ତାତ ଭରତ ତୁମ୍ହ ଧରମ ଧୁରୀନା| ଲୋକ ବେଦ ବିଦ ପ୍ରେମ ପ୍ରବୀନା||

चौपाई
କପଟ କୁଚାଲି ସୀବସୁରରାଜୂ| ପର ଅକାଜ ପ୍ରିଯ ଆପନ କାଜୂ||
କାକ ସମାନ ପାକରିପୁ ରୀତୀ| ଛଲୀ ମଲୀନ କତହୁନ ପ୍ରତୀତୀ||
ପ୍ରଥମ କୁମତ କରି କପଟୁ ସେଲା| ସୋ ଉଚାଟୁ ସବ କେଂ ସିର ମେଲା||
ସୁରମାଯାସବ ଲୋଗ ବିମୋହେ| ରାମ ପ୍ରେମ ଅତିସଯ ନ ବିଛୋହେ||
ଭଯ ଉଚାଟ ବସ ମନ ଥିର ନାହୀଂ| ଛନ ବନ ରୁଚି ଛନ ସଦନ ସୋହାହୀଂ||
ଦୁବିଧ ମନୋଗତି ପ୍ରଜା ଦୁଖାରୀ| ସରିତ ସିଂଧୁ ସଂଗମ ଜନୁ ବାରୀ||
ଦୁଚିତ କତହୁପରିତୋଷୁ ନ ଲହହୀଂ| ଏକ ଏକ ସନ ମରମୁ ନ କହହୀଂ||
ଲଖି ହିଯହି କହ କୃପାନିଧାନୂ| ସରିସ ସ୍ବାନ ମଘବାନ ଜୁବାନୂ||

चौपाई
ସୋକ ସନେହକି ବାଲ ସୁଭାଏ ଆଯଉଲାଇ ରଜାଯସୁ ବାଏ|
ତବହୁକୃପାଲ ହେରି ନିଜ ଓରା| ସବହି ଭାି ଭଲ ମାନେଉ ମୋରା||
ଦେଖେଉପାଯ ସୁମଂଗଲ ମୂଲା| ଜାନେଉସ୍ବାମି ସହଜ ଅନୁକୂଲା||
ବଡ଼େଂ ସମାଜ ବିଲୋକେଉଭାଗୂ| ବଡ଼ୀଂ ଚୂକ ସାହିବ ଅନୁରାଗୂ||
କୃପା ଅନୁଗ୍ରହ ଅଂଗୁ ଅଘାଈ| କୀନ୍ହି କୃପାନିଧି ସବ ଅଧିକାଈ||
ରାଖା ମୋର ଦୁଲାର ଗୋସାଈଂ| ଅପନେଂ ସୀଲ ସୁଭାଯଭଲାଈଂ||
ନାଥ ନିପଟ ମୈଂ କୀନ୍ହି ଢିଠାଈ| ସ୍ବାମି ସମାଜ ସକୋଚ ବିହାଈ||
ଅବିନଯ ବିନଯ ଜଥାରୁଚି ବାନୀ| ଛମିହି ଦେଉ ଅତି ଆରତି ଜାନୀ||