punjabi

7.7.1

चौपाई
ਰਹੇਉ ਏਕ ਦਿਨ ਅਵਧਿ ਅਧਾਰਾ। ਸਮੁਝਤ ਮਨ ਦੁਖ ਭਯਉ ਅਪਾਰਾ।।
ਕਾਰਨ ਕਵਨ ਨਾਥ ਨਹਿਂ ਆਯਉ। ਜਾਨਿ ਕੁਟਿਲ ਕਿਧੌਂ ਮੋਹਿ ਬਿਸਰਾਯਉ।।
ਅਹਹ ਧਨ੍ਯ ਲਛਿਮਨ ਬਡ਼ਭਾਗੀ। ਰਾਮ ਪਦਾਰਬਿਂਦੁ ਅਨੁਰਾਗੀ।।
ਕਪਟੀ ਕੁਟਿਲ ਮੋਹਿ ਪ੍ਰਭੁ ਚੀਨ੍ਹਾ। ਤਾਤੇ ਨਾਥ ਸਂਗ ਨਹਿਂ ਲੀਨ੍ਹਾ।।
ਜੌਂ ਕਰਨੀ ਸਮੁਝੈ ਪ੍ਰਭੁ ਮੋਰੀ। ਨਹਿਂ ਨਿਸ੍ਤਾਰ ਕਲਪ ਸਤ ਕੋਰੀ।।
ਜਨ ਅਵਗੁਨ ਪ੍ਰਭੁ ਮਾਨ ਨ ਕਾਊ। ਦੀਨ ਬਂਧੁ ਅਤਿ ਮਰਿਦੁਲ ਸੁਭਾਊ।।
ਮੋਰਿ ਜਿਯਭਰੋਸ ਦਰਿਢ਼ ਸੋਈ। ਮਿਲਿਹਹਿਂ ਰਾਮ ਸਗੁਨ ਸੁਭ ਹੋਈ।।
ਬੀਤੇਂ ਅਵਧਿ ਰਹਹਿ ਜੌਂ ਪ੍ਰਾਨਾ। ਅਧਮ ਕਵਨ ਜਗ ਮੋਹਿ ਸਮਾਨਾ।।

7.6

श्लोक
ਰਾਮਂ ਕਾਮਾਰਿਸੇਵ੍ਯਂ ਭਵਭਯਹਰਣਂ ਕਾਲਮਤ੍ਤੇਭਸਿਂਹਂ
ਯੋਗੀਨ੍ਦ੍ਰਂ ਜ੍ਞਾਨਗਮ੍ਯਂ ਗੁਣਨਿਧਿਮਜਿਤਂ ਨਿਰ੍ਗੁਣਂ ਨਿਰ੍ਵਿਕਾਰਮ੍।
ਮਾਯਾਤੀਤਂ ਸੁਰੇਸ਼ਂ ਖਲਵਧਨਿਰਤਂ ਬ੍ਰਹ੍ਮਵਰਿਨ੍ਦੈਕਦੇਵਂ
ਵਨ੍ਦੇ ਕਨ੍ਦਾਵਦਾਤਂ ਸਰਸਿਜਨਯਨਂ ਦੇਵਮੁਰ੍ਵੀਸ਼ਰੂਪਮ੍।।1।।
ਸ਼ਂਖੇਨ੍ਦ੍ਵਾਭਮਤੀਵਸੁਨ੍ਦਰਤਨੁਂ ਸ਼ਾਰ੍ਦੂਲਚਰ੍ਮਾਮ੍ਬਰਂ
ਕਾਲਵ੍ਯਾਲਕਰਾਲਭੂਸ਼ਣਧਰਂ ਗਂਗਾਸ਼ਸ਼ਾਂਕਪ੍ਰਿਯਮ੍।
ਕਾਸ਼ੀਸ਼ਂ ਕਲਿਕਲ੍ਮਸ਼ੌਘਸ਼ਮਨਂ ਕਲ੍ਯਾਣਕਲ੍ਪਦ੍ਰੁਮਂ
ਨੌਮੀਡ੍ਯਂ ਗਿਰਿਜਾਪਤਿਂ ਗੁਣਨਿਧਿਂ ਕਨ੍ਦਰ੍ਪਹਂ ਸ਼ਙ੍ਕਰਮ੍।।2।।
ਯੋ ਦਦਾਤਿ ਸਤਾਂ ਸ਼ਮ੍ਭੁ ਕੈਵਲ੍ਯਮਪਿ ਦੁਰ੍ਲਭਮ੍।
ਖਲਾਨਾਂ ਦਣ੍ਡਕਰਿਦ੍ਯੋਸੌ ਸ਼ਙ੍ਕਰ ਸ਼ਂ ਤਨੋਤੁ ਮੇ।।3।।

7.6.121

चौपाई
ਪ੍ਰਭੁ ਹਨੁਮਂਤਹਿ ਕਹਾ ਬੁਝਾਈ। ਧਰਿ ਬਟੁ ਰੂਪ ਅਵਧਪੁਰ ਜਾਈ।।
ਭਰਤਹਿ ਕੁਸਲ ਹਮਾਰਿ ਸੁਨਾਏਹੁ। ਸਮਾਚਾਰ ਲੈ ਤੁਮ੍ਹ ਚਲਿ ਆਏਹੁ।।
ਤੁਰਤ ਪਵਨਸੁਤ ਗਵਨਤ ਭਯਉ। ਤਬ ਪ੍ਰਭੁ ਭਰਦ੍ਵਾਜ ਪਹਿਂ ਗਯਊ।।
ਨਾਨਾ ਬਿਧਿ ਮੁਨਿ ਪੂਜਾ ਕੀਨ੍ਹੀ। ਅਸ੍ਤੁਤੀ ਕਰਿ ਪੁਨਿ ਆਸਿਸ਼ ਦੀਨ੍ਹੀ।।
ਮੁਨਿ ਪਦ ਬਂਦਿ ਜੁਗਲ ਕਰ ਜੋਰੀ। ਚਢ਼ਿ ਬਿਮਾਨ ਪ੍ਰਭੁ ਚਲੇ ਬਹੋਰੀ।।
ਇਹਾਨਿਸ਼ਾਦ ਸੁਨਾ ਪ੍ਰਭੁ ਆਏ। ਨਾਵ ਨਾਵ ਕਹਲੋਗ ਬੋਲਾਏ।।
ਸੁਰਸਰਿ ਨਾਘਿ ਜਾਨ ਤਬ ਆਯੋ। ਉਤਰੇਉ ਤਟ ਪ੍ਰਭੁ ਆਯਸੁ ਪਾਯੋ।।
ਤਬ ਸੀਤਾਪੂਜੀ ਸੁਰਸਰੀ। ਬਹੁ ਪ੍ਰਕਾਰ ਪੁਨਿ ਚਰਨਨ੍ਹਿ ਪਰੀ।।
ਦੀਨ੍ਹਿ ਅਸੀਸ ਹਰਸ਼ਿ ਮਨ ਗਂਗਾ। ਸੁਂਦਰਿ ਤਵ ਅਹਿਵਾਤ ਅਭਂਗਾ।।

7.6.120

चौपाई
ਤੁਰਤ ਬਿਮਾਨ ਤਹਾਚਲਿ ਆਵਾ। ਦਂਡਕ ਬਨ ਜਹਪਰਮ ਸੁਹਾਵਾ।।
ਕੁਂਭਜਾਦਿ ਮੁਨਿਨਾਯਕ ਨਾਨਾ। ਗਏ ਰਾਮੁ ਸਬ ਕੇਂ ਅਸ੍ਥਾਨਾ।।
ਸਕਲ ਰਿਸ਼ਿਨ੍ਹ ਸਨ ਪਾਇ ਅਸੀਸਾ। ਚਿਤ੍ਰਕੂਟ ਆਏ ਜਗਦੀਸਾ।।
ਤਹਕਰਿ ਮੁਨਿਨ੍ਹ ਕੇਰ ਸਂਤੋਸ਼ਾ। ਚਲਾ ਬਿਮਾਨੁ ਤਹਾਤੇ ਚੋਖਾ।।
ਬਹੁਰਿ ਰਾਮ ਜਾਨਕਿਹਿ ਦੇਖਾਈ। ਜਮੁਨਾ ਕਲਿ ਮਲ ਹਰਨਿ ਸੁਹਾਈ।।
ਪੁਨਿ ਦੇਖੀ ਸੁਰਸਰੀ ਪੁਨੀਤਾ। ਰਾਮ ਕਹਾ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰੁ ਸੀਤਾ।।
ਤੀਰਥਪਤਿ ਪੁਨਿ ਦੇਖੁ ਪ੍ਰਯਾਗਾ। ਨਿਰਖਤ ਜਨ੍ਮ ਕੋਟਿ ਅਘ ਭਾਗਾ।।
ਦੇਖੁ ਪਰਮ ਪਾਵਨਿ ਪੁਨਿ ਬੇਨੀ। ਹਰਨਿ ਸੋਕ ਹਰਿ ਲੋਕ ਨਿਸੇਨੀ।।
ਪੁਨਿ ਦੇਖੁ ਅਵਧਪੁਰੀ ਅਤਿ ਪਾਵਨਿ। ਤ੍ਰਿਬਿਧ ਤਾਪ ਭਵ ਰੋਗ ਨਸਾਵਨਿ।।।

7.6.119

चौपाई
ਫ਼੍
ਅਤਿਸਯ ਪ੍ਰੀਤਿ ਦੇਖ ਰਘੁਰਾਈ। ਲਿਨ੍ਹੇ ਸਕਲ ਬਿਮਾਨ ਚਢ਼ਾਈ।।
ਮਨ ਮਹੁਬਿਪ੍ਰ ਚਰਨ ਸਿਰੁ ਨਾਯੋ। ਉਤ੍ਤਰ ਦਿਸਿਹਿ ਬਿਮਾਨ ਚਲਾਯੋ।।
ਚਲਤ ਬਿਮਾਨ ਕੋਲਾਹਲ ਹੋਈ। ਜਯ ਰਘੁਬੀਰ ਕਹਇ ਸਬੁ ਕੋਈ।।
ਸਿਂਹਾਸਨ ਅਤਿ ਉਚ੍ਚ ਮਨੋਹਰ। ਸ਼੍ਰੀ ਸਮੇਤ ਪ੍ਰਭੁ ਬੈਠੈ ਤਾ ਪਰ।।
ਰਾਜਤ ਰਾਮੁ ਸਹਿਤ ਭਾਮਿਨੀ। ਮੇਰੁ ਸਰਿਂਗ ਜਨੁ ਘਨ ਦਾਮਿਨੀ।।
ਰੁਚਿਰ ਬਿਮਾਨੁ ਚਲੇਉ ਅਤਿ ਆਤੁਰ। ਕੀਨ੍ਹੀ ਸੁਮਨ ਬਰਿਸ਼੍ਟਿ ਹਰਸ਼ੇ ਸੁਰ।।
ਪਰਮ ਸੁਖਦ ਚਲਿ ਤ੍ਰਿਬਿਧ ਬਯਾਰੀ। ਸਾਗਰ ਸਰ ਸਰਿ ਨਿਰ੍ਮਲ ਬਾਰੀ।।
ਸਗੁਨ ਹੋਹਿਂ ਸੁਂਦਰ ਚਹੁਪਾਸਾ। ਮਨ ਪ੍ਰਸਨ੍ਨ ਨਿਰ੍ਮਲ ਨਭ ਆਸਾ।।
ਕਹ ਰਘੁਬੀਰ ਦੇਖੁ ਰਨ ਸੀਤਾ। ਲਛਿਮਨ ਇਹਾਹਤ੍ਯੋ ਇ੍ਰਜੀਤਾ।।

7.6.118

चौपाई
ਭਾਲੁ ਕਪਿਨ੍ਹ ਪਟ ਭੂਸ਼ਨ ਪਾਏ। ਪਹਿਰਿ ਪਹਿਰਿ ਰਘੁਪਤਿ ਪਹਿਂ ਆਏ।।
ਨਾਨਾ ਜਿਨਸ ਦੇਖਿ ਸਬ ਕੀਸਾ। ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਹਤ ਕੋਸਲਾਧੀਸਾ।।
ਚਿਤਇ ਸਬਨ੍ਹਿ ਪਰ ਕੀਨ੍ਹਿ ਦਾਯਾ। ਬੋਲੇ ਮਰਿਦੁਲ ਬਚਨ ਰਘੁਰਾਯਾ।।
ਤੁਮ੍ਹਰੇਂ ਬਲ ਮੈਂ ਰਾਵਨੁ ਮਾਰ੍ ਯੋ। ਤਿਲਕ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਕਹਪੁਨਿ ਸਾਰ੍ ਯੋ।।
ਨਿਜ ਨਿਜ ਗਰਿਹ ਅਬ ਤੁਮ੍ਹ ਸਬ ਜਾਹੂ। ਸੁਮਿਰੇਹੁ ਮੋਹਿ ਡਰਪਹੁ ਜਨਿ ਕਾਹੂ।।
ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਪ੍ਰੇਮਾਕੁਲ ਬਾਨਰ। ਜੋਰਿ ਪਾਨਿ ਬੋਲੇ ਸਬ ਸਾਦਰ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਜੋਇ ਕਹਹੁ ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਸਬ ਸੋਹਾ। ਹਮਰੇ ਹੋਤ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਮੋਹਾ।।
ਦੀਨ ਜਾਨਿ ਕਪਿ ਕਿਏ ਸਨਾਥਾ। ਤੁਮ੍ਹ ਤ੍ਰੇਲੋਕ ਈਸ ਰਘੁਨਾਥਾ।।
ਸੁਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬਚਨ ਲਾਜ ਹਮ ਮਰਹੀਂ। ਮਸਕ ਕਹੂਖਗਪਤਿ ਹਿਤ ਕਰਹੀਂ।।

7.6.117

चौपाई
ਸੁਨਤ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਬਚਨ ਰਾਮ ਕੇ। ਹਰਸ਼ਿ ਗਹੇ ਪਦ ਕਰਿਪਾਧਾਮ ਕੇ।।
ਬਾਨਰ ਭਾਲੁ ਸਕਲ ਹਰਸ਼ਾਨੇ। ਗਹਿ ਪ੍ਰਭੁ ਪਦ ਗੁਨ ਬਿਮਲ ਬਖਾਨੇ।।
ਬਹੁਰਿ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਭਵਨ ਸਿਧਾਯੋ। ਮਨਿ ਗਨ ਬਸਨ ਬਿਮਾਨ ਭਰਾਯੋ।।
ਲੈ ਪੁਸ਼੍ਪਕ ਪ੍ਰਭੁ ਆਗੇਂ ਰਾਖਾ। ਹਿ ਕਰਿ ਕਰਿਪਾਸਿਂਧੁ ਤਬ ਭਾਸ਼ਾ।।
ਚਢ਼ਿ ਬਿਮਾਨ ਸੁਨੁ ਸਖਾ ਬਿਭੀਸ਼ਨ। ਗਗਨ ਜਾਇ ਬਰਸ਼ਹੁ ਪਟ ਭੂਸ਼ਨ।।
ਨਭ ਪਰ ਜਾਇ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਤਬਹੀ। ਬਰਸ਼ਿ ਦਿਏ ਮਨਿ ਅਂਬਰ ਸਬਹੀ।।
ਜੋਇ ਜੋਇ ਮਨ ਭਾਵਇ ਸੋਇ ਲੇਹੀਂ। ਮਨਿ ਮੁਖ ਮੇਲਿ ਡਾਰਿ ਕਪਿ ਦੇਹੀਂ।।
ਹੇ ਰਾਮੁ ਸ਼੍ਰੀ ਅਨੁਜ ਸਮੇਤਾ। ਪਰਮ ਕੌਤੁਕੀ ਕਰਿਪਾ ਨਿਕੇਤਾ।।

7.6.116

चौपाई
ਕਰਿ ਬਿਨਤੀ ਜਬ ਸਂਭੁ ਸਿਧਾਏ। ਤਬ ਪ੍ਰਭੁ ਨਿਕਟ ਬਿਭੀਸ਼ਨੁ ਆਏ।।
ਨਾਇ ਚਰਨ ਸਿਰੁ ਕਹ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ। ਬਿਨਯ ਸੁਨਹੁ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਰਪਾਨੀ।।
ਸਕੁਲ ਸਦਲ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਵਨ ਮਾਰ੍ ਯੋ। ਪਾਵਨ ਜਸ ਤ੍ਰਿਭੁਵਨ ਬਿਸ੍ਤਾਰ੍ ਯੋ।।
ਦੀਨ ਮਲੀਨ ਹੀਨ ਮਤਿ ਜਾਤੀ। ਮੋ ਪਰ ਕਰਿਪਾ ਕੀਨ੍ਹਿ ਬਹੁ ਭਾੀ।।
ਅਬ ਜਨ ਗਰਿਹ ਪੁਨੀਤ ਪ੍ਰਭੁ ਕੀਜੇ। ਮਜ੍ਜਨੁ ਕਰਿਅ ਸਮਰ ਸ਼੍ਰਮ ਛੀਜੇ।।
ਦੇਖਿ ਕੋਸ ਮਂਦਿਰ ਸਂਪਦਾ। ਦੇਹੁ ਕਰਿਪਾਲ ਕਪਿਨ੍ਹ ਕਹੁਮੁਦਾ।।
ਸਬ ਬਿਧਿ ਨਾਥ ਮੋਹਿ ਅਪਨਾਇਅ। ਪੁਨਿ ਮੋਹਿ ਸਹਿਤ ਅਵਧਪੁਰ ਜਾਇਅ।।
ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਮਰਿਦੁ ਦੀਨਦਯਾਲਾ। ਸਜਲ ਭਏ ਦ੍ਵੌ ਨਯਨ ਬਿਸਾਲਾ।।

7.6.115

छंद
ਮਾਮਭਿਰਕ੍ਸ਼ਯ ਰਘੁਕੁਲ ਨਾਯਕ। ਧਰਿਤ ਬਰ ਚਾਪ ਰੁਚਿਰ ਕਰ ਸਾਯਕ।।
ਮੋਹ ਮਹਾ ਘਨ ਪਟਲ ਪ੍ਰਭਂਜਨ। ਸਂਸਯ ਬਿਪਿਨ ਅਨਲ ਸੁਰ ਰਂਜਨ।।1।।
ਅਗੁਨ ਸਗੁਨ ਗੁਨ ਮਂਦਿਰ ਸੁਂਦਰ। ਭ੍ਰਮ ਤਮ ਪ੍ਰਬਲ ਪ੍ਰਤਾਪ ਦਿਵਾਕਰ।।
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਮਦ ਗਜ ਪਂਚਾਨਨ। ਬਸਹੁ ਨਿਰਂਤਰ ਜਨ ਮਨ ਕਾਨਨ।।2।।
ਬਿਸ਼ਯ ਮਨੋਰਥ ਪੁਂਜ ਕਂਜ ਬਨ। ਪ੍ਰਬਲ ਤੁਸ਼ਾਰ ਉਦਾਰ ਪਾਰ ਮਨ।।
ਭਵ ਬਾਰਿਧਿ ਮਂਦਰ ਪਰਮਂ ਦਰ। ਬਾਰਯ ਤਾਰਯ ਸਂਸਰਿਤਿ ਦੁਸ੍ਤਰ।।3।।
ਸ੍ਯਾਮ ਗਾਤ ਰਾਜੀਵ ਬਿਲੋਚਨ। ਦੀਨ ਬਂਧੁ ਪ੍ਰਨਤਾਰਤਿ ਮੋਚਨ।।
ਅਨੁਜ ਜਾਨਕੀ ਸਹਿਤ ਨਿਰਂਤਰ। ਬਸਹੁ ਰਾਮ ਨਰਿਪ ਮਮ ਉਰ ਅਂਤਰ।।4।।
ਮੁਨਿ ਰਂਜਨ ਮਹਿ ਮਂਡਲ ਮਂਡਨ। ਤੁਲਸਿਦਾਸ ਪ੍ਰਭੁ ਤ੍ਰਾਸ ਬਿਖਂਡਨ।।5।।

7.6.114

चौपाई
ਸੁਨੁ ਸੁਰਪਤਿ ਕਪਿ ਭਾਲੁ ਹਮਾਰੇ। ਪਰੇ ਭੂਮਿ ਨਿਸਚਰਨ੍ਹਿ ਜੇ ਮਾਰੇ।।
ਮਮ ਹਿਤ ਲਾਗਿ ਤਜੇ ਇਨ੍ਹ ਪ੍ਰਾਨਾ। ਸਕਲ ਜਿਆਉ ਸੁਰੇਸ ਸੁਜਾਨਾ।।
ਸੁਨੁ ਖਗੇਸ ਪ੍ਰਭੁ ਕੈ ਯਹ ਬਾਨੀ। ਅਤਿ ਅਗਾਧ ਜਾਨਹਿਂ ਮੁਨਿ ਗ੍ਯਾਨੀ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਸਕ ਤ੍ਰਿਭੁਅਨ ਮਾਰਿ ਜਿਆਈ। ਕੇਵਲ ਸਕ੍ਰਹਿ ਦੀਨ੍ਹਿ ਬਡ਼ਾਈ।।
ਸੁਧਾ ਬਰਸ਼ਿ ਕਪਿ ਭਾਲੁ ਜਿਆਏ। ਹਰਸ਼ਿ ਉਠੇ ਸਬ ਪ੍ਰਭੁ ਪਹਿਂ ਆਏ।।
ਸੁਧਾਬਰਿਸ਼੍ਟਿ ਭੈ ਦੁਹੁ ਦਲ ਊਪਰ। ਜਿਏ ਭਾਲੁ ਕਪਿ ਨਹਿਂ ਰਜਨੀਚਰ।।
ਰਾਮਾਕਾਰ ਭਏ ਤਿਨ੍ਹ ਕੇ ਮਨ। ਮੁਕ੍ਤ ਭਏ ਛੂਟੇ ਭਵ ਬਂਧਨ।।
ਸੁਰ ਅਂਸਿਕ ਸਬ ਕਪਿ ਅਰੁ ਰੀਛਾ। ਜਿਏ ਸਕਲ ਰਘੁਪਤਿ ਕੀਂ ਈਛਾ।।
ਰਾਮ ਸਰਿਸ ਕੋ ਦੀਨ ਹਿਤਕਾਰੀ। ਕੀਨ੍ਹੇ ਮੁਕੁਤ ਨਿਸਾਚਰ ਝਾਰੀ।।

Pages

Subscribe to RSS - punjabi