चौपाई
ਯਹ ਸੁਭ ਸਂਭੁ ਉਮਾ ਸਂਬਾਦਾ। ਸੁਖ ਸਂਪਾਦਨ ਸਮਨ ਬਿਸ਼ਾਦਾ।।
ਭਵ ਭਂਜਨ ਗਂਜਨ ਸਂਦੇਹਾ। ਜਨ ਰਂਜਨ ਸਜ੍ਜਨ ਪ੍ਰਿਯ ਏਹਾ।।
ਰਾਮ ਉਪਾਸਕ ਜੇ ਜਗ ਮਾਹੀਂ। ਏਹਿ ਸਮ ਪ੍ਰਿਯ ਤਿਨ੍ਹ ਕੇ ਕਛੁ ਨਾਹੀਂ।।
ਰਘੁਪਤਿ ਕਰਿਪਾਜਥਾਮਤਿ ਗਾਵਾ। ਮੈਂ ਯਹ ਪਾਵਨ ਚਰਿਤ ਸੁਹਾਵਾ।।
ਏਹਿਂ ਕਲਿਕਾਲ ਨ ਸਾਧਨ ਦੂਜਾ। ਜੋਗ ਜਗ੍ਯ ਜਪ ਤਪ ਬ੍ਰਤ ਪੂਜਾ।।
ਰਾਮਹਿ ਸੁਮਿਰਿਅ ਗਾਇਅ ਰਾਮਹਿ। ਸਂਤਤ ਸੁਨਿਅ ਰਾਮ ਗੁਨ ਗ੍ਰਾਮਹਿ।।
ਜਾਸੁ ਪਤਿਤ ਪਾਵਨ ਬਡ਼ ਬਾਨਾ। ਗਾਵਹਿਂ ਕਬਿ ਸ਼੍ਰੁਤਿ ਸਂਤ ਪੁਰਾਨਾ।।
ਤਾਹਿ ਭਜਹਿ ਮਨ ਤਜਿ ਕੁਟਿਲਾਈ। ਰਾਮ ਭਜੇਂ ਗਤਿ ਕੇਹਿਂ ਨਹਿਂ ਪਾਈ।।

चौपाई
ਮਤਿ ਅਨੁਰੂਪ ਕਥਾ ਮੈਂ ਭਾਸ਼ੀ। ਜਦ੍ਯਪਿ ਪ੍ਰਥਮ ਗੁਪ੍ਤ ਕਰਿ ਰਾਖੀ।।
ਤਵ ਮਨ ਪ੍ਰੀਤਿ ਦੇਖਿ ਅਧਿਕਾਈ। ਤਬ ਮੈਂ ਰਘੁਪਤਿ ਕਥਾ ਸੁਨਾਈ।।
ਯਹ ਨ ਕਹਿਅ ਸਠਹੀ ਹਠਸੀਲਹਿ। ਜੋ ਮਨ ਲਾਇ ਨ ਸੁਨ ਹਰਿ ਲੀਲਹਿ।।
ਕਹਿਅ ਨ ਲੋਭਿਹਿ ਕ੍ਰੋਧਹਿ ਕਾਮਿਹਿ। ਜੋ ਨ ਭਜਇ ਸਚਰਾਚਰ ਸ੍ਵਾਮਿਹਿ।।
ਦ੍ਵਿਜ ਦ੍ਰੋਹਿਹਿ ਨ ਸੁਨਾਇਅ ਕਬਹੂ ਸੁਰਪਤਿ ਸਰਿਸ ਹੋਇ ਨਰਿਪ ਜਬਹੂ।
ਰਾਮ ਕਥਾ ਕੇ ਤੇਇ ਅਧਿਕਾਰੀ। ਜਿਨ੍ਹ ਕੇਂ ਸਤਸਂਗਤਿ ਅਤਿ ਪ੍ਯਾਰੀ।।
ਗੁਰ ਪਦ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨੀਤਿ ਰਤ ਜੇਈ। ਦ੍ਵਿਜ ਸੇਵਕ ਅਧਿਕਾਰੀ ਤੇਈ।।
ਤਾ ਕਹਯਹ ਬਿਸੇਸ਼ ਸੁਖਦਾਈ। ਜਾਹਿ ਪ੍ਰਾਨਪ੍ਰਿਯ ਸ਼੍ਰੀਰਘੁਰਾਈ।।

चौपाई
ਕਹੇਉਪਰਮ ਪੁਨੀਤ ਇਤਿਹਾਸਾ। ਸੁਨਤ ਸ਼੍ਰਵਨ ਛੂਟਹਿਂ ਭਵ ਪਾਸਾ।।
ਪ੍ਰਨਤ ਕਲ੍ਪਤਰੁ ਕਰੁਨਾ ਪੁਂਜਾ। ਉਪਜਇ ਪ੍ਰੀਤਿ ਰਾਮ ਪਦ ਕਂਜਾ।।
ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਬਚਨ ਜਨਿਤ ਅਘ ਜਾਈ। ਸੁਨਹਿਂ ਜੇ ਕਥਾ ਸ਼੍ਰਵਨ ਮਨ ਲਾਈ।।
ਤੀਰ੍ਥਾਟਨ ਸਾਧਨ ਸਮੁਦਾਈ। ਜੋਗ ਬਿਰਾਗ ਗ੍ਯਾਨ ਨਿਪੁਨਾਈ।।
ਨਾਨਾ ਕਰ੍ਮ ਧਰ੍ਮ ਬ੍ਰਤ ਦਾਨਾ। ਸਂਜਮ ਦਮ ਜਪ ਤਪ ਮਖ ਨਾਨਾ।।
ਭੂਤ ਦਯਾ ਦ੍ਵਿਜ ਗੁਰ ਸੇਵਕਾਈ। ਬਿਦ੍ਯਾ ਬਿਨਯ ਬਿਬੇਕ ਬਡ਼ਾਈ।।
ਜਹਲਗਿ ਸਾਧਨ ਬੇਦ ਬਖਾਨੀ। ਸਬ ਕਰ ਫਲ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਭਵਾਨੀ।।
ਸੋ ਰਘੁਨਾਥ ਭਗਤਿ ਸ਼੍ਰੁਤਿ ਗਾਈ। ਰਾਮ ਕਰਿਪਾਕਾਹੂਏਕ ਪਾਈ।।

चौपाई
ਸੁਮਿਰਿ ਰਾਮ ਕੇ ਗੁਨ ਗਨ ਨਾਨਾ। ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਹਰਸ਼ ਭੁਸੁਂਡਿ ਸੁਜਾਨਾ।।
ਮਹਿਮਾ ਨਿਗਮ ਨੇਤਿ ਕਰਿ ਗਾਈ। ਅਤੁਲਿਤ ਬਲ ਪ੍ਰਤਾਪ ਪ੍ਰਭੁਤਾਈ।।
ਸਿਵ ਅਜ ਪੂਜ੍ਯ ਚਰਨ ਰਘੁਰਾਈ। ਮੋ ਪਰ ਕਰਿਪਾ ਪਰਮ ਮਰਿਦੁਲਾਈ।।
ਅਸ ਸੁਭਾਉ ਕਹੁਸੁਨਉਨ ਦੇਖਉ ਕੇਹਿ ਖਗੇਸ ਰਘੁਪਤਿ ਸਮ ਲੇਖਉ।
ਸਾਧਕ ਸਿਦ੍ਧ ਬਿਮੁਕ੍ਤ ਉਦਾਸੀ। ਕਬਿ ਕੋਬਿਦ ਕਰਿਤਗ੍ਯ ਸਂਨ੍ਯਾਸੀ।।
ਜੋਗੀ ਸੂਰ ਸੁਤਾਪਸ ਗ੍ਯਾਨੀ। ਧਰ੍ਮ ਨਿਰਤ ਪਂਡਿਤ ਬਿਗ੍ਯਾਨੀ।।
ਤਰਹਿਂ ਨ ਬਿਨੁ ਸੇਏਮਮ ਸ੍ਵਾਮੀ। ਰਾਮ ਨਮਾਮਿ ਨਮਾਮਿ ਨਮਾਮੀ।।
ਸਰਨ ਗਏਮੋ ਸੇ ਅਘ ਰਾਸੀ। ਹੋਹਿਂ ਸੁਦ੍ਧ ਨਮਾਮਿ ਅਬਿਨਾਸੀ।।

चौपाई
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਸਕਲ ਜੀਵ ਜਗ ਰੋਗੀ। ਸੋਕ ਹਰਸ਼ ਭਯ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਿਯੋਗੀ।।
ਮਾਨਕ ਰੋਗ ਕਛੁਕ ਮੈਂ ਗਾਏ। ਹਹਿਂ ਸਬ ਕੇਂ ਲਖਿ ਬਿਰਲੇਨ੍ਹ ਪਾਏ।।
ਜਾਨੇ ਤੇ ਛੀਜਹਿਂ ਕਛੁ ਪਾਪੀ। ਨਾਸ ਨ ਪਾਵਹਿਂ ਜਨ ਪਰਿਤਾਪੀ।।
ਬਿਸ਼ਯ ਕੁਪਥ੍ਯ ਪਾਇ ਅਂਕੁਰੇ। ਮੁਨਿਹੁ ਹਰਿਦਯਕਾ ਨਰ ਬਾਪੁਰੇ।।
ਰਾਮ ਕਰਿਪਾਨਾਸਹਿ ਸਬ ਰੋਗਾ। ਜੌਂ ਏਹਿ ਭਾਿ ਬਨੈ ਸਂਯੋਗਾ।।
ਸਦਗੁਰ ਬੈਦ ਬਚਨ ਬਿਸ੍ਵਾਸਾ। ਸਂਜਮ ਯਹ ਨ ਬਿਸ਼ਯ ਕੈ ਆਸਾ।।
ਰਘੁਪਤਿ ਭਗਤਿ ਸਜੀਵਨ ਮੂਰੀ। ਅਨੂਪਾਨ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਮਤਿ ਪੂਰੀ।।
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਭਲੇਹਿਂ ਸੋ ਰੋਗ ਨਸਾਹੀਂ। ਨਾਹਿਂ ਤ ਜਤਨ ਕੋਟਿ ਨਹਿਂ ਜਾਹੀਂ।।
ਜਾਨਿਅ ਤਬ ਮਨ ਬਿਰੁਜ ਗੋਸਾ। ਜਬ ਉਰ ਬਲ ਬਿਰਾਗ ਅਧਿਕਾਈ।।