चौपाई
ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਮਂਤ੍ਰ ਬ੍ਰਹ੍ਮਸਰ ਧਾਵਾ। ਚਲਾ ਭਾਜਿ ਬਾਯਸ ਭਯ ਪਾਵਾ।।
ਧਰਿ ਨਿਜ ਰੁਪ ਗਯਉ ਪਿਤੁ ਪਾਹੀਂ। ਰਾਮ ਬਿਮੁਖ ਰਾਖਾ ਤੇਹਿ ਨਾਹੀਂ।।
ਭਾ ਨਿਰਾਸ ਉਪਜੀ ਮਨ ਤ੍ਰਾਸਾ। ਜਥਾ ਚਕ੍ਰ ਭਯ ਰਿਸ਼ਿ ਦੁਰ੍ਬਾਸਾ।।
ਬ੍ਰਹ੍ਮਧਾਮ ਸਿਵਪੁਰ ਸਬ ਲੋਕਾ। ਫਿਰਾ ਸ਼੍ਰਮਿਤ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਭਯ ਸੋਕਾ।।
ਕਾਹੂਬੈਠਨ ਕਹਾ ਨ ਓਹੀ। ਰਾਖਿ ਕੋ ਸਕਇ ਰਾਮ ਕਰ ਦ੍ਰੋਹੀ।।
ਮਾਤੁ ਮਰਿਤ੍ਯੁ ਪਿਤੁ ਸਮਨ ਸਮਾਨਾ। ਸੁਧਾ ਹੋਇ ਬਿਸ਼ ਸੁਨੁ ਹਰਿਜਾਨਾ।।
ਮਿਤ੍ਰ ਕਰਇ ਸਤ ਰਿਪੁ ਕੈ ਕਰਨੀ। ਤਾ ਕਹਬਿਬੁਧਨਦੀ ਬੈਤਰਨੀ।।
ਸਬ ਜਗੁ ਤਾਹਿ ਅਨਲਹੁ ਤੇ ਤਾਤਾ। ਜੋ ਰਘੁਬੀਰ ਬਿਮੁਖ ਸੁਨੁ ਭ੍ਰਾਤਾ।।
ਨਾਰਦ ਦੇਖਾ ਬਿਕਲ ਜਯਂਤਾ। ਲਾਗਿ ਦਯਾ ਕੋਮਲ ਚਿਤ ਸਂਤਾ।।

श्लोक
ਯਸ੍ਯਾਙ੍ਕੇ ਚ ਵਿਭਾਤਿ ਭੂਧਰਸੁਤਾ ਦੇਵਾਪਗਾ ਮਸ੍ਤਕੇ
ਭਾਲੇ ਬਾਲਵਿਧੁਰ੍ਗਲੇ ਚ ਗਰਲਂ ਯਸ੍ਯੋਰਸਿ ਵ੍ਯਾਲਰਾਟ੍।
ਸੋਯਂ ਭੂਤਿਵਿਭੂਸ਼ਣ ਸੁਰਵਰ ਸਰ੍ਵਾਧਿਪ ਸਰ੍ਵਦਾ
ਸ਼ਰ੍ਵ ਸਰ੍ਵਗਤ ਸ਼ਿਵ ਸ਼ਸ਼ਿਨਿਭ ਸ਼੍ਰੀਸ਼ਙ੍ਕਰ ਪਾਤੁ ਮਾਮ੍।।1।।
ਪ੍ਰਸਨ੍ਨਤਾਂ ਯਾ ਨ ਗਤਾਭਿਸ਼ੇਕਤਸ੍ਤਥਾ ਨ ਮਮ੍ਲੇ ਵਨਵਾਸਦੁਖਤ।
ਮੁਖਾਮ੍ਬੁਜਸ਼੍ਰੀ ਰਘੁਨਨ੍ਦਨਸ੍ਯ ਮੇ ਸਦਾਸ੍ਤੁ ਸਾ ਮਞ੍ਜੁਲਮਂਗਲਪ੍ਰਦਾ।।2।।
ਨੀਲਾਮ੍ਬੁਜਸ਼੍ਯਾਮਲਕੋਮਲਾਙ੍ਗਂ ਸੀਤਾਸਮਾਰੋਪਿਤਵਾਮਭਾਗਮ੍।
ਪਾਣੌ ਮਹਾਸਾਯਕਚਾਰੁਚਾਪਂ ਨਮਾਮਿ ਰਾਮਂ ਰਘੁਵਂਸ਼ਨਾਥਮ੍।।3।।

चौपाई
ਦੇਹ ਦਿਨਹੁਦਿਨ ਦੂਬਰਿ ਹੋਈ। ਘਟਇ ਤੇਜੁ ਬਲੁ ਮੁਖਛਬਿ ਸੋਈ।।
ਨਿਤ ਨਵ ਰਾਮ ਪ੍ਰੇਮ ਪਨੁ ਪੀਨਾ। ਬਢ਼ਤ ਧਰਮ ਦਲੁ ਮਨੁ ਨ ਮਲੀਨਾ।।
ਜਿਮਿ ਜਲੁ ਨਿਘਟਤ ਸਰਦ ਪ੍ਰਕਾਸੇ। ਬਿਲਸਤ ਬੇਤਸ ਬਨਜ ਬਿਕਾਸੇ।।
ਸਮ ਦਮ ਸਂਜਮ ਨਿਯਮ ਉਪਾਸਾ। ਨਖਤ ਭਰਤ ਹਿਯ ਬਿਮਲ ਅਕਾਸਾ।।
ਧ੍ਰੁਵ ਬਿਸ੍ਵਾਸ ਅਵਧਿ ਰਾਕਾ ਸੀ। ਸ੍ਵਾਮਿ ਸੁਰਤਿ ਸੁਰਬੀਥਿ ਬਿਕਾਸੀ।।
ਰਾਮ ਪੇਮ ਬਿਧੁ ਅਚਲ ਅਦੋਸ਼ਾ। ਸਹਿਤ ਸਮਾਜ ਸੋਹ ਨਿਤ ਚੋਖਾ।।
ਭਰਤ ਰਹਨਿ ਸਮੁਝਨਿ ਕਰਤੂਤੀ। ਭਗਤਿ ਬਿਰਤਿ ਗੁਨ ਬਿਮਲ ਬਿਭੂਤੀ।।
ਬਰਨਤ ਸਕਲ ਸੁਕਚਿ ਸਕੁਚਾਹੀਂ। ਸੇਸ ਗਨੇਸ ਗਿਰਾ ਗਮੁ ਨਾਹੀਂ।।

चौपाई
ਸਚਿਵ ਸੁਸੇਵਕ ਭਰਤ ਪ੍ਰਬੋਧੇ। ਨਿਜ ਨਿਜ ਕਾਜ ਪਾਇ ਪਾਇ ਸਿਖ ਓਧੇ।।
ਪੁਨਿ ਸਿਖ ਦੀਨ੍ਹ ਬੋਲਿ ਲਘੁ ਭਾਈ। ਸੌਂਪੀ ਸਕਲ ਮਾਤੁ ਸੇਵਕਾਈ।।
ਭੂਸੁਰ ਬੋਲਿ ਭਰਤ ਕਰ ਜੋਰੇ। ਕਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਬਯ ਬਿਨਯ ਨਿਹੋਰੇ।।
ਊ ਨੀਚ ਕਾਰਜੁ ਭਲ ਪੋਚੂ। ਆਯਸੁ ਦੇਬ ਨ ਕਰਬ ਸੋਚੂ।।
ਪਰਿਜਨ ਪੁਰਜਨ ਪ੍ਰਜਾ ਬੋਲਾਏ। ਸਮਾਧਾਨੁ ਕਰਿ ਸੁਬਸ ਬਸਾਏ।।
ਸਾਨੁਜ ਗੇ ਗੁਰ ਗੇਹਬਹੋਰੀ। ਕਰਿ ਦਂਡਵਤ ਕਹਤ ਕਰ ਜੋਰੀ।।
ਆਯਸੁ ਹੋਇ ਤ ਰਹੌਂ ਸਨੇਮਾ। ਬੋਲੇ ਮੁਨਿ ਤਨ ਪੁਲਕਿ ਸਪੇਮਾ।।
ਸਮੁਝਵ ਕਹਬ ਕਰਬ ਤੁਮ੍ਹ ਜੋਈ। ਧਰਮ ਸਾਰੁ ਜਗ ਹੋਇਹਿ ਸੋਈ।।

चौपाई
ਬਿਦਾ ਕੀਨ੍ਹ ਸਨਮਾਨਿ ਨਿਸ਼ਾਦੂ। ਚਲੇਉ ਹਰਿਦਯਬਡ਼ ਬਿਰਹ ਬਿਸ਼ਾਦੂ।।
ਕੋਲ ਕਿਰਾਤ ਭਿਲ੍ਲ ਬਨਚਾਰੀ। ਫੇਰੇ ਫਿਰੇ ਜੋਹਾਰਿ ਜੋਹਾਰੀ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਸਿਯ ਲਖਨ ਬੈਠਿ ਬਟ ਛਾਹੀਂ। ਪ੍ਰਿਯ ਪਰਿਜਨ ਬਿਯੋਗ ਬਿਲਖਾਹੀਂ।।
ਭਰਤ ਸਨੇਹ ਸੁਭਾਉ ਸੁਬਾਨੀ। ਪ੍ਰਿਯਾ ਅਨੁਜ ਸਨ ਕਹਤ ਬਖਾਨੀ।।
ਪ੍ਰੀਤਿ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਬਚਨ ਮਨ ਕਰਨੀ। ਸ਼੍ਰੀਮੁਖ ਰਾਮ ਪ੍ਰੇਮ ਬਸ ਬਰਨੀ।।
ਤੇਹਿ ਅਵਸਰ ਖਗ ਮਰਿਗ ਜਲ ਮੀਨਾ। ਚਿਤ੍ਰਕੂਟ ਚਰ ਅਚਰ ਮਲੀਨਾ।।
ਬਿਬੁਧ ਬਿਲੋਕਿ ਦਸਾ ਰਘੁਬਰ ਕੀ। ਬਰਸ਼ਿ ਸੁਮਨ ਕਹਿ ਗਤਿ ਘਰ ਘਰ ਕੀ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰਨਾਮੁ ਕਰਿ ਦੀਨ੍ਹ ਭਰੋਸੋ। ਚਲੇ ਮੁਦਿਤ ਮਨ ਡਰ ਨ ਖਰੋ ਸੋ।।