चौपाई
ਭੂਪ ਸੁਮਂਤ੍ਰੁ ਲੀਨ੍ਹ ਉਰ ਲਾਈ। ਬੂਡ਼ਤ ਕਛੁ ਅਧਾਰ ਜਨੁ ਪਾਈ।।
ਸਹਿਤ ਸਨੇਹ ਨਿਕਟ ਬੈਠਾਰੀ। ਪੂਤ ਰਾਉ ਨਯਨ ਭਰਿ ਬਾਰੀ।।
ਰਾਮ ਕੁਸਲ ਕਹੁ ਸਖਾ ਸਨੇਹੀ। ਕਹਰਘੁਨਾਥੁ ਲਖਨੁ ਬੈਦੇਹੀ।।
ਆਨੇ ਫੇਰਿ ਕਿ ਬਨਹਿ ਸਿਧਾਏ। ਸੁਨਤ ਸਚਿਵ ਲੋਚਨ ਜਲ ਛਾਏ।।
ਸੋਕ ਬਿਕਲ ਪੁਨਿ ਪੂ ਨਰੇਸੂ। ਕਹੁ ਸਿਯ ਰਾਮ ਲਖਨ ਸਂਦੇਸੂ।।
ਰਾਮ ਰੂਪ ਗੁਨ ਸੀਲ ਸੁਭਾਊ। ਸੁਮਿਰਿ ਸੁਮਿਰਿ ਉਰ ਸੋਚਤ ਰਾਊ।।
ਰਾਉ ਸੁਨਾਇ ਦੀਨ੍ਹ ਬਨਬਾਸੂ। ਸੁਨਿ ਮਨ ਭਯਉ ਨ ਹਰਸ਼ੁ ਹਰਾੂ।।
ਸੋ ਸੁਤ ਬਿਛੁਰਤ ਗਏ ਨ ਪ੍ਰਾਨਾ। ਕੋ ਪਾਪੀ ਬਡ਼ ਮੋਹਿ ਸਮਾਨਾ।।

चौपाई
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਕਰਤ ਪਂਥ ਪਛਿਤਾਵਾ। ਤਮਸਾ ਤੀਰ ਤੁਰਤ ਰਥੁ ਆਵਾ।।
ਬਿਦਾ ਕਿਏ ਕਰਿ ਬਿਨਯ ਨਿਸ਼ਾਦਾ। ਫਿਰੇ ਪਾਯਪਰਿ ਬਿਕਲ ਬਿਸ਼ਾਦਾ।।
ਪੈਠਤ ਨਗਰ ਸਚਿਵ ਸਕੁਚਾਈ। ਜਨੁ ਮਾਰੇਸਿ ਗੁਰ ਬਾਨ ਗਾਈ।।
ਬੈਠਿ ਬਿਟਪ ਤਰ ਦਿਵਸੁ ਗਵਾਾ। ਸਾ ਸਮਯ ਤਬ ਅਵਸਰੁ ਪਾਵਾ।।
ਅਵਧ ਪ੍ਰਬੇਸੁ ਕੀਨ੍ਹ ਅਿਆਰੇਂ। ਪੈਠ ਭਵਨ ਰਥੁ ਰਾਖਿ ਦੁਆਰੇਂ।।
ਜਿਨ੍ਹ ਜਿਨ੍ਹ ਸਮਾਚਾਰ ਸੁਨਿ ਪਾਏ। ਭੂਪ ਦ੍ਵਾਰ ਰਥੁ ਦੇਖਨ ਆਏ।।
ਰਥੁ ਪਹਿਚਾਨਿ ਬਿਕਲ ਲਖਿ ਘੋਰੇ। ਗਰਹਿਂ ਗਾਤ ਜਿਮਿ ਆਤਪ ਓਰੇ।।
ਨਗਰ ਨਾਰਿ ਨਰ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਕੈਂਸੇਂ। ਨਿਘਟਤ ਨੀਰ ਮੀਨਗਨ ਜੈਂਸੇਂ।।

चौपाई
ਜਿਮਿ ਕੁਲੀਨ ਤਿਯ ਸਾਧੁ ਸਯਾਨੀ। ਪਤਿਦੇਵਤਾ ਕਰਮ ਮਨ ਬਾਨੀ।।
ਰਹੈ ਕਰਮ ਬਸ ਪਰਿਹਰਿ ਨਾਹੂ। ਸਚਿਵ ਹਰਿਦਯਤਿਮਿ ਦਾਰੁਨ ਦਾਹੁ।।
ਲੋਚਨ ਸਜਲ ਡੀਠਿ ਭਇ ਥੋਰੀ। ਸੁਨਇ ਨ ਸ਼੍ਰਵਨ ਬਿਕਲ ਮਤਿ ਭੋਰੀ।।
ਸੂਖਹਿਂ ਅਧਰ ਲਾਗਿ ਮੁਹਲਾਟੀ। ਜਿਉ ਨ ਜਾਇ ਉਰ ਅਵਧਿ ਕਪਾਟੀ।।
ਬਿਬਰਨ ਭਯਉ ਨ ਜਾਇ ਨਿਹਾਰੀ। ਮਾਰੇਸਿ ਮਨਹੁਪਿਤਾ ਮਹਤਾਰੀ।।
ਹਾਨਿ ਗਲਾਨਿ ਬਿਪੁਲ ਮਨ ਬ੍ਯਾਪੀ। ਜਮਪੁਰ ਪਂਥ ਸੋਚ ਜਿਮਿ ਪਾਪੀ।।
ਬਚਨੁ ਨ ਆਵ ਹਰਿਦਯਪਛਿਤਾਈ। ਅਵਧ ਕਾਹ ਮੈਂ ਦੇਖਬ ਜਾਈ।।
ਰਾਮ ਰਹਿਤ ਰਥ ਦੇਖਿਹਿ ਜੋਈ। ਸਕੁਚਿਹਿ ਮੋਹਿ ਬਿਲੋਕਤ ਸੋਈ।।

चौपाई
ਧਰਿ ਧੀਰਜ ਤਬ ਕਹਇ ਨਿਸ਼ਾਦੂ। ਅਬ ਸੁਮਂਤ੍ਰ ਪਰਿਹਰਹੁ ਬਿਸ਼ਾਦੂ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਪਂਡਿਤ ਪਰਮਾਰਥ ਗ੍ਯਾਤਾ। ਧਰਹੁ ਧੀਰ ਲਖਿ ਬਿਮੁਖ ਬਿਧਾਤਾ
ਬਿਬਿਧ ਕਥਾ ਕਹਿ ਕਹਿ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ। ਰਥ ਬੈਠਾਰੇਉ ਬਰਬਸ ਆਨੀ।।
ਸੋਕ ਸਿਥਿਲ ਰਥ ਸਕਇ ਨ ਹਾੀ। ਰਘੁਬਰ ਬਿਰਹ ਪੀਰ ਉਰ ਬਾੀ।।
ਚਰਫਰਾਹਿਂ ਮਗ ਚਲਹਿਂ ਨ ਘੋਰੇ। ਬਨ ਮਰਿਗ ਮਨਹੁਆਨਿ ਰਥ ਜੋਰੇ।।
ਅਢ਼ੁਕਿ ਪਰਹਿਂ ਫਿਰਿ ਹੇਰਹਿਂ ਪੀਛੇਂ। ਰਾਮ ਬਿਯੋਗਿ ਬਿਕਲ ਦੁਖ ਤੀਛੇਂ।।
ਜੋ ਕਹ ਰਾਮੁ ਲਖਨੁ ਬੈਦੇਹੀ। ਹਿਂਕਰਿ ਹਿਂਕਰਿ ਹਿਤ ਹੇਰਹਿਂ ਤੇਹੀ।।
ਬਾਜਿ ਬਿਰਹ ਗਤਿ ਕਹਿ ਕਿਮਿ ਜਾਤੀ। ਬਿਨੁ ਮਨਿ ਫਨਿਕ ਬਿਕਲ ਜੇਹਿ ਭਾੀ।।

चौपाई
ਸੀਯ ਲਖਨ ਜੇਹਿ ਬਿਧਿ ਸੁਖੁ ਲਹਹੀਂ। ਸੋਇ ਰਘੁਨਾਥ ਕਰਹਿ ਸੋਇ ਕਹਹੀਂ।।
ਕਹਹਿਂ ਪੁਰਾਤਨ ਕਥਾ ਕਹਾਨੀ। ਸੁਨਹਿਂ ਲਖਨੁ ਸਿਯ ਅਤਿ ਸੁਖੁ ਮਾਨੀ।
ਜਬ ਜਬ ਰਾਮੁ ਅਵਧ ਸੁਧਿ ਕਰਹੀਂ। ਤਬ ਤਬ ਬਾਰਿ ਬਿਲੋਚਨ ਭਰਹੀਂ।।
ਸੁਮਿਰਿ ਮਾਤੁ ਪਿਤੁ ਪਰਿਜਨ ਭਾਈ। ਭਰਤ ਸਨੇਹੁ ਸੀਲੁ ਸੇਵਕਾਈ।।
ਕਰਿਪਾਸਿਂਧੁ ਪ੍ਰਭੁ ਹੋਹਿਂ ਦੁਖਾਰੀ। ਧੀਰਜੁ ਧਰਹਿਂ ਕੁਸਮਉ ਬਿਚਾਰੀ।।
ਲਖਿ ਸਿਯ ਲਖਨੁ ਬਿਕਲ ਹੋਇ ਜਾਹੀਂ। ਜਿਮਿ ਪੁਰੁਸ਼ਹਿ ਅਨੁਸਰ ਪਰਿਛਾਹੀਂ।।
ਪ੍ਰਿਯਾ ਬਂਧੁ ਗਤਿ ਲਖਿ ਰਘੁਨਂਦਨੁ। ਧੀਰ ਕਰਿਪਾਲ ਭਗਤ ਉਰ ਚਂਦਨੁ।।
ਲਗੇ ਕਹਨ ਕਛੁ ਕਥਾ ਪੁਨੀਤਾ। ਸੁਨਿ ਸੁਖੁ ਲਹਹਿਂ ਲਖਨੁ ਅਰੁ ਸੀਤਾ।।