चौपाई
ଅସ କହି ଜୋଗ ଅଗିନି ତନୁ ଜାରା| ରାମ କୃପାବୈକୁଂଠ ସିଧାରା||
ତାତେ ମୁନି ହରି ଲୀନ ନ ଭଯଊ| ପ୍ରଥମହିଂ ଭେଦ ଭଗତି ବର ଲଯଊ||
ରିଷି ନିକାଯ ମୁନିବର ଗତି ଦେଖି| ସୁଖୀ ଭଏ ନିଜ ହୃଦଯବିସେଷୀ||
ଅସ୍ତୁତି କରହିଂ ସକଲ ମୁନି ବୃଂଦା| ଜଯତି ପ୍ରନତ ହିତ କରୁନା କଂଦା||
ପୁନି ରଘୁନାଥ ଚଲେ ବନ ଆଗେ| ମୁନିବର ବୃଂଦ ବିପୁଲ ସ ଲାଗେ||
ଅସ୍ଥି ସମୂହ ଦେଖି ରଘୁରାଯା| ପୂଛୀ ମୁନିନ୍ହ ଲାଗି ଅତି ଦାଯା||
ଜାନତହୁପୂଛିଅ କସ ସ୍ବାମୀ| ସବଦରସୀ ତୁମ୍ହ ଅଂତରଜାମୀ||
ନିସିଚର ନିକର ସକଲ ମୁନି ଖାଏ| ସୁନି ରଘୁବୀର ନଯନ ଜଲ ଛାଏ||
दोहा/सोरठा
ନିସିଚର ହୀନ କରଉମହି ଭୁଜ ଉଠାଇ ପନ କୀନ୍ହ|
ସକଲ ମୁନିନ୍ହ କେ ଆଶ୍ରମନ୍ହି ଜାଇ ଜାଇ ସୁଖ ଦୀନ୍ହ||9||