चौपाई
ଚରନ ନାଇ ସିରୁ ବିନତୀ କୀନ୍ହୀ| ଲଛିମନ ଅଭଯ ବା ତେହି ଦୀନ୍ହୀ||
କ୍ରୋଧବଂତ ଲଛିମନ ସୁନି କାନା| କହ କପୀସ ଅତି ଭଯଅକୁଲାନା||
ସୁନୁ ହନୁମଂତ ସଂଗ ଲୈ ତାରା| କରି ବିନତୀ ସମୁଝାଉ କୁମାରା||
ତାରା ସହିତ ଜାଇ ହନୁମାନା| ଚରନ ବଂଦି ପ୍ରଭୁ ସୁଜସ ବଖାନା||
କରି ବିନତୀ ମଂଦିର ଲୈ ଆଏ| ଚରନ ପଖାରି ପଲ ବୈଠାଏ||
ତବ କପୀସ ଚରନନ୍ହି ସିରୁ ନାବା| ଗହି ଭୁଜ ଲଛିମନ କଂଠ ଲଗାବା||
ନାଥ ବିଷଯ ସମ ମଦ କଛୁ ନାହୀଂ| ମୁନି ମନ ମୋହ କରଇ ଛନ ମାହୀଂ||
ସୁନତ ବିନୀତ ବଚନ ସୁଖ ପାବା| ଲଛିମନ ତେହି ବହୁ ବିଧି ସମୁଝାବା||
ପବନ ତନଯ ସବ କଥା ସୁନାଈ| ଜେହି ବିଧି ଗଏ ଦୂତ ସମୁଦାଈ||

छंद
ସୋ ନଯନ ଗୋଚର ଜାସୁ ଗୁନ ନିତ ନେତି କହି ଶ୍ରୁତି ଗାବହୀଂ|
ଜିତି ପବନ ମନ ଗୋ ନିରସ କରି ମୁନି ଧ୍ଯାନ କବହୁ ପାବହୀଂ||
ମୋହି ଜାନି ଅତି ଅଭିମାନ ବସ ପ୍ରଭୁ କହେଉ ରାଖୁ ସରୀରହୀ|
ଅସ କବନ ସଠ ହଠି କାଟି ସୁରତରୁ ବାରି କରିହି ବବୂରହୀ||1||
ଅବ ନାଥ କରି କରୁନା ବିଲୋକହୁ ଦେହୁ ଜୋ ବର ମାଗଊ
ଜେହିଂ ଜୋନି ଜନ୍ମୌଂ କର୍ମ ବସ ତହରାମ ପଦ ଅନୁରାଗଊ|
ଯହ ତନଯ ମମ ସମ ବିନଯ ବଲ କଲ୍ଯାନପ୍ରଦ ପ୍ରଭୁ ଲୀଜିଐ|
ଗହି ବାହସୁର ନର ନାହ ଆପନ ଦାସ ଅଂଗଦ କୀଜିଐ||2||

दोहा/सोरठा
ହରଷି ଚଲେ ସୁଗ୍ରୀବ ତବ ଅଂଗଦାଦି କପି ସାଥ|
ରାମାନୁଜ ଆଗେଂ କରି ଆଏ ଜହରଘୁନାଥ||20||