चौपाई
ଦୂରି ତେ ତାହି ସବନ୍ହି ସିର ନାବା| ପୂଛେଂ ନିଜ ବୃତ୍ତାଂତ ସୁନାବା||
ତେହିଂ ତବ କହା କରହୁ ଜଲ ପାନା| ଖାହୁ ସୁରସ ସୁଂଦର ଫଲ ନାନା||
ମଜ୍ଜନୁ କୀନ୍ହ ମଧୁର ଫଲ ଖାଏ| ତାସୁ ନିକଟ ପୁନି ସବ ଚଲି ଆଏ||
ତେହିଂ ସବ ଆପନି କଥା ସୁନାଈ| ମୈଂ ଅବ ଜାବ ଜହାରଘୁରାଈ||
ମୂଦହୁ ନଯନ ବିବର ତଜି ଜାହୂ| ପୈହହୁ ସୀତହି ଜନି ପଛିତାହୂ||
ନଯନ ମୂଦି ପୁନି ଦେଖହିଂ ବୀରା| ଠାଢ଼େ ସକଲ ସିଂଧୁ କେଂ ତୀରା||
ସୋ ପୁନି ଗଈ ଜହାରଘୁନାଥା| ଜାଇ କମଲ ପଦ ନାଏସି ମାଥା||
ନାନା ଭାି ବିନଯ ତେହିଂ କୀନ୍ହୀ| ଅନପାଯନୀ ଭଗତି ପ୍ରଭୁ ଦୀନ୍ହୀ||

छंद
ସୋ ନଯନ ଗୋଚର ଜାସୁ ଗୁନ ନିତ ନେତି କହି ଶ୍ରୁତି ଗାବହୀଂ|
ଜିତି ପବନ ମନ ଗୋ ନିରସ କରି ମୁନି ଧ୍ଯାନ କବହୁ ପାବହୀଂ||
ମୋହି ଜାନି ଅତି ଅଭିମାନ ବସ ପ୍ରଭୁ କହେଉ ରାଖୁ ସରୀରହୀ|
ଅସ କବନ ସଠ ହଠି କାଟି ସୁରତରୁ ବାରି କରିହି ବବୂରହୀ||1||
ଅବ ନାଥ କରି କରୁନା ବିଲୋକହୁ ଦେହୁ ଜୋ ବର ମାଗଊ
ଜେହିଂ ଜୋନି ଜନ୍ମୌଂ କର୍ମ ବସ ତହରାମ ପଦ ଅନୁରାଗଊ|
ଯହ ତନଯ ମମ ସମ ବିନଯ ବଲ କଲ୍ଯାନପ୍ରଦ ପ୍ରଭୁ ଲୀଜିଐ|
ଗହି ବାହସୁର ନର ନାହ ଆପନ ଦାସ ଅଂଗଦ କୀଜିଐ||2||

दोहा/सोरठा
ବଦରୀବନ କହୁସୋ ଗଈ ପ୍ରଭୁ ଅଗ୍ଯା ଧରି ସୀସ |
ଉର ଧରି ରାମ ଚରନ ଜୁଗ ଜେ ବଂଦତ ଅଜ ଈସ||25||