चौपाई
ଅବଧପୁରୀ ଅତି ରୁଚିର ବନାଈ| ଦେବନ୍ହ ସୁମନ ବୃଷ୍ଟି ଝରି ଲାଈ||
ରାମ କହା ସେବକନ୍ହ ବୁଲାଈ| ପ୍ରଥମ ସଖନ୍ହ ଅନ୍ହବାବହୁ ଜାଈ||
ସୁନତ ବଚନ ଜହତହଜନ ଧାଏ| ସୁଗ୍ରୀବାଦି ତୁରତ ଅନ୍ହବାଏ||
ପୁନି କରୁନାନିଧି ଭରତୁ ହାରେ| ନିଜ କର ରାମ ଜଟା ନିରୁଆରେ||
ଅନ୍ହବାଏ ପ୍ରଭୁ ତୀନିଉ ଭାଈ| ଭଗତ ବଛଲ କୃପାଲ ରଘୁରାଈ||
ଭରତ ଭାଗ୍ଯ ପ୍ରଭୁ କୋମଲତାଈ| ସେଷ କୋଟି ସତ ସକହିଂ ନ ଗାଈ||
ପୁନି ନିଜ ଜଟା ରାମ ବିବରାଏ| ଗୁର ଅନୁସାସନ ମାଗି ନହାଏ||
କରି ମଜ୍ଜନ ପ୍ରଭୁ ଭୂଷନ ସାଜେ| ଅଂଗ ଅନଂଗ ଦେଖି ସତ ଲାଜେ||

दोहा/सोरठा
ସାସୁନ୍ହ ସାଦର ଜାନକିହି ମଜ୍ଜନ ତୁରତ କରାଇ|
ଦିବ୍ଯ ବସନ ବର ଭୂଷନ ଅ ଅ ସଜେ ବନାଇ||11(କ)||
ରାମ ବାମ ଦିସି ସୋଭତି ରମା ରୂପ ଗୁନ ଖାନି|
ଦେଖି ମାତୁ ସବ ହରଷୀଂ ଜନ୍ମ ସୁଫଲ ନିଜ ଜାନି||11(ଖ)||
ସୁନୁ ଖଗେସ ତେହି ଅବସର ବ୍ରହ୍ମା ସିବ ମୁନି ବୃଂଦ|
ଚଢ଼ି ବିମାନ ଆଏ ସବ ସୁର ଦେଖନ ସୁଖକଂଦ||11(ଗ)||