चौपाई
રામ સપ્રેમ પુલકિ ઉર લાવા। પરમ રંક જનુ પારસુ પાવા।।
મનહુપ્રેમુ પરમારથુ દોઊ। મિલત ધરે તન કહ સબુ કોઊ।।
બહુરિ લખન પાયન્હ સોઇ લાગા। લીન્હ ઉઠાઇ ઉમગિ અનુરાગા।।
પુનિ સિય ચરન ધૂરિ ધરિ સીસા। જનનિ જાનિ સિસુ દીન્હિ અસીસા।।
કીન્હ નિષાદ દંડવત તેહી। મિલેઉ મુદિત લખિ રામ સનેહી।।
પિઅત નયન પુટ રૂપુ પિયૂષા। મુદિત સુઅસનુ પાઇ જિમિ ભૂખા।।
તે પિતુ માતુ કહહુ સખિ કૈસે। જિન્હ પઠએ બન બાલક ઐસે।।
રામ લખન સિય રૂપુ નિહારી। હોહિં સનેહ બિકલ નર નારી।।

चौपाई
তব মুনিষ রঘুপতি গুন গাথা৷ কহে কছুক সাদর খগনাথা৷৷
ব্রহ্মগ্যান রত মুনি বিগ্যানি৷ মোহি পরম অধিকারী জানী৷৷
লাগে করন ব্রহ্ম উপদেসা৷ অজ অদ্বেত অগুন হৃদযেসা৷৷
অকল অনীহ অনাম অরুপা৷ অনুভব গম্য অখংড অনূপা৷৷
মন গোতীত অমল অবিনাসী৷ নির্বিকার নিরবধি সুখ রাসী৷৷
সো তৈং তাহি তোহি নহিং ভেদা৷ বারি বীচি ইব গাবহি বেদা৷৷
বিবিধ ভাি মোহি মুনি সমুঝাবা৷ নির্গুন মত মম হৃদযন আবা৷৷
পুনি মৈং কহেউনাই পদ সীসা৷ সগুন উপাসন কহহু মুনীসা৷৷
রাম ভগতি জল মম মন মীনা৷ কিমি বিলগাই মুনীস প্রবীনা৷৷

चौपाई
রাম সপ্রেম পুলকি উর লাবা৷ পরম রংক জনু পারসু পাবা৷৷
মনহুপ্রেমু পরমারথু দোঊ৷ মিলত ধরে তন কহ সবু কোঊ৷৷
বহুরি লখন পাযন্হ সোই লাগা৷ লীন্হ উঠাই উমগি অনুরাগা৷৷
পুনি সিয চরন ধূরি ধরি সীসা৷ জননি জানি সিসু দীন্হি অসীসা৷৷
কীন্হ নিষাদ দংডবত তেহী৷ মিলেউ মুদিত লখি রাম সনেহী৷৷
পিঅত নযন পুট রূপু পিযূষা৷ মুদিত সুঅসনু পাই জিমি ভূখা৷৷
তে পিতু মাতু কহহু সখি কৈসে৷ জিন্হ পঠএ বন বালক ঐসে৷৷
রাম লখন সিয রূপু নিহারী৷ হোহিং সনেহ বিকল নর নারী৷৷

चौपाई
तब मुनिष रघुपति गुन गाथा। कहे कछुक सादर खगनाथा।।
ब्रह्मग्यान रत मुनि बिग्यानि। मोहि परम अधिकारी जानी।।
लागे करन ब्रह्म उपदेसा। अज अद्वेत अगुन हृदयेसा।।
अकल अनीह अनाम अरुपा। अनुभव गम्य अखंड अनूपा।।
मन गोतीत अमल अबिनासी। निर्बिकार निरवधि सुख रासी।।
सो तैं ताहि तोहि नहिं भेदा। बारि बीचि इव गावहि बेदा।।
बिबिध भाँति मोहि मुनि समुझावा। निर्गुन मत मम हृदयँ न आवा।।
पुनि मैं कहेउँ नाइ पद सीसा। सगुन उपासन कहहु मुनीसा।।
राम भगति जल मम मन मीना। किमि बिलगाइ मुनीस प्रबीना।।

चौपाई
राम सप्रेम पुलकि उर लावा। परम रंक जनु पारसु पावा।।
मनहुँ प्रेमु परमारथु दोऊ। मिलत धरे तन कह सबु कोऊ।।
बहुरि लखन पायन्ह सोइ लागा। लीन्ह उठाइ उमगि अनुरागा।।
पुनि सिय चरन धूरि धरि सीसा। जननि जानि सिसु दीन्हि असीसा।।
कीन्ह निषाद दंडवत तेही। मिलेउ मुदित लखि राम सनेही।।
पिअत नयन पुट रूपु पियूषा। मुदित सुअसनु पाइ जिमि भूखा।।
ते पितु मातु कहहु सखि कैसे। जिन्ह पठए बन बालक ऐसे।।
राम लखन सिय रूपु निहारी। होहिं सनेह बिकल नर नारी।।

दोहा/सोरठा