चौपाई
રામ બિયોગ બિકલ સબ ઠાઢ઼ે। જહતહમનહુચિત્ર લિખિ કાઢ઼ે।।
નગરુ સફલ બનુ ગહબર ભારી। ખગ મૃગ બિપુલ સકલ નર નારી।।
બિધિ કૈકેઈ કિરાતિનિ કીન્હી। જેંહિ દવ દુસહ દસહુદિસિ દીન્હી।।
સહિ ન સકે રઘુબર બિરહાગી। ચલે લોગ સબ બ્યાકુલ ભાગી।।
સબહિં બિચાર કીન્હ મન માહીં। રામ લખન સિય બિનુ સુખુ નાહીં।।
જહારામુ તહસબુઇ સમાજૂ। બિનુ રઘુબીર અવધ નહિં કાજૂ।।
ચલે સાથ અસ મંત્રુ દૃઢ઼ાઈ। સુર દુર્લભ સુખ સદન બિહાઈ।।
રામ ચરન પંકજ પ્રિય જિન્હહી। બિષય ભોગ બસ કરહિં કિ તિન્હહી।।

चौपाई
গ্যান বিবেক বিরতি বিগ্যানা৷ মুনি দুর্লভ গুন জে জগ নানা৷৷
আজু দেউসব সংসয নাহীং৷ মাগু জো তোহি ভাব মন মাহীং৷৷
সুনি প্রভু বচন অধিক অনুরাগেউ মন অনুমান করন তব লাগেঊ৷
প্রভু কহ দেন সকল সুখ সহী৷ ভগতি আপনী দেন ন কহী৷৷
ভগতি হীন গুন সব সুখ ঐসে৷ লবন বিনা বহু বিংজন জৈসে৷৷
ভজন হীন সুখ কবনে কাজা৷ অস বিচারি বোলেউখগরাজা৷৷
জৌং প্রভু হোই প্রসন্ন বর দেহূ৷ মো পর করহু কৃপা অরু নেহূ৷৷
মন ভাবত বর মাগউস্বামী৷ তুম্হ উদার উর অংতরজামী৷৷

चौपाई
রাম বিযোগ বিকল সব ঠাঢ়ে৷ জহতহমনহুচিত্র লিখি কাঢ়ে৷৷
নগরু সফল বনু গহবর ভারী৷ খগ মৃগ বিপুল সকল নর নারী৷৷
বিধি কৈকেঈ কিরাতিনি কীন্হী৷ জেংহি দব দুসহ দসহুদিসি দীন্হী৷৷
সহি ন সকে রঘুবর বিরহাগী৷ চলে লোগ সব ব্যাকুল ভাগী৷৷
সবহিং বিচার কীন্হ মন মাহীং৷ রাম লখন সিয বিনু সুখু নাহীং৷৷
জহারামু তহসবুই সমাজূ৷ বিনু রঘুবীর অবধ নহিং কাজূ৷৷
চলে সাথ অস মংত্রু দৃঢ়াঈ৷ সুর দুর্লভ সুখ সদন বিহাঈ৷৷
রাম চরন পংকজ প্রিয জিন্হহী৷ বিষয ভোগ বস করহিং কি তিন্হহী৷৷

चौपाई
ग्यान बिबेक बिरति बिग्याना। मुनि दुर्लभ गुन जे जग नाना।।
आजु देउँ सब संसय नाहीं। मागु जो तोहि भाव मन माहीं।।
सुनि प्रभु बचन अधिक अनुरागेउँ। मन अनुमान करन तब लागेऊँ।।
प्रभु कह देन सकल सुख सही। भगति आपनी देन न कही।।
भगति हीन गुन सब सुख ऐसे। लवन बिना बहु बिंजन जैसे।।
भजन हीन सुख कवने काजा। अस बिचारि बोलेउँ खगराजा।।
जौं प्रभु होइ प्रसन्न बर देहू। मो पर करहु कृपा अरु नेहू।।
मन भावत बर मागउँ स्वामी। तुम्ह उदार उर अंतरजामी।।

चौपाई
राम बियोग बिकल सब ठाढ़े। जहँ तहँ मनहुँ चित्र लिखि काढ़े।।
नगरु सफल बनु गहबर भारी। खग मृग बिपुल सकल नर नारी।।
बिधि कैकेई किरातिनि कीन्ही। जेंहि दव दुसह दसहुँ दिसि दीन्ही।।
सहि न सके रघुबर बिरहागी। चले लोग सब ब्याकुल भागी।।
सबहिं बिचार कीन्ह मन माहीं। राम लखन सिय बिनु सुखु नाहीं।।
जहाँ रामु तहँ सबुइ समाजू। बिनु रघुबीर अवध नहिं काजू।।
चले साथ अस मंत्रु दृढ़ाई। सुर दुर्लभ सुख सदन बिहाई।।
राम चरन पंकज प्रिय जिन्हही। बिषय भोग बस करहिं कि तिन्हही।।