चौपाई
સુનત સભય મન મુખ મુસુકાઈ। કહત દસાનન સબહિ સુનાઈ।।
ભૂમિ પરા કર ગહત અકાસા। લઘુ તાપસ કર બાગ બિલાસા।।
કહ સુક નાથ સત્ય સબ બાની। સમુઝહુ છાડ઼િ પ્રકૃતિ અભિમાની।।
સુનહુ બચન મમ પરિહરિ ક્રોધા। નાથ રામ સન તજહુ બિરોધા।।
અતિ કોમલ રઘુબીર સુભાઊ। જદ્યપિ અખિલ લોક કર રાઊ।।
મિલત કૃપા તુમ્હ પર પ્રભુ કરિહી। ઉર અપરાધ ન એકઉ ધરિહી।।
જનકસુતા રઘુનાથહિ દીજે। એતના કહા મોર પ્રભુ કીજે।
જબ તેહિં કહા દેન બૈદેહી। ચરન પ્રહાર કીન્હ સઠ તેહી।।
નાઇ ચરન સિરુ ચલા સો તહા કૃપાસિંધુ રઘુનાયક જહા।
કરિ પ્રનામુ નિજ કથા સુનાઈ। રામ કૃપાઆપનિ ગતિ પાઈ।।
રિષિ અગસ્તિ કીં સાપ ભવાની। રાછસ ભયઉ રહા મુનિ ગ્યાની।।
બંદિ રામ પદ બારહિં બારા। મુનિ નિજ આશ્રમ કહુપગુ ધારા।।

दोहा/सोरठा
બિનય ન માનત જલધિ જડ઼ ગએ તીન દિન બીતિ।
બોલે રામ સકોપ તબ ભય બિનુ હોઇ ન પ્રીતિ।।57।।