चौपाई
ଜସି ରଘୁବୀର ବ୍ଯାହ ବିଧି ବରନୀ| ସକଲ କୁଅ ବ୍ଯାହେ ତେହିଂ କରନୀ||
କହି ନ ଜାଇ କଛୁ ଦାଇଜ ଭୂରୀ| ରହା କନକ ମନି ମଂଡପୁ ପୂରୀ||
କଂବଲ ବସନ ବିଚିତ୍ର ପଟୋରେ| ଭାି ଭାି ବହୁ ମୋଲ ନ ଥୋରେ||
ଗଜ ରଥ ତୁରଗ ଦାସ ଅରୁ ଦାସୀ| ଧେନୁ ଅଲଂକୃତ କାମଦୁହା ସୀ||
ବସ୍ତୁ ଅନେକ କରିଅ କିମି ଲେଖା| କହି ନ ଜାଇ ଜାନହିଂ ଜିନ୍ହ ଦେଖା||
ଲୋକପାଲ ଅବଲୋକି ସିହାନେ| ଲୀନ୍ହ ଅବଧପତି ସବୁ ସୁଖୁ ମାନେ||
ଦୀନ୍ହ ଜାଚକନ୍ହି ଜୋ ଜେହି ଭାବା| ଉବରା ସୋ ଜନବାସେହିଂ ଆବା||
ତବ କର ଜୋରି ଜନକୁ ମୃଦୁ ବାନୀ| ବୋଲେ ସବ ବରାତ ସନମାନୀ||

छंद
ସନମାନି ସକଲ ବରାତ ଆଦର ଦାନ ବିନଯ ବଡ଼ାଇ କୈ|
ପ୍ରମୁଦିତ ମହା ମୁନି ବୃଂଦ ବଂଦେ ପୂଜି ପ୍ରେମ ଲଡ଼ାଇ କୈ||
ସିରୁ ନାଇ ଦେବ ମନାଇ ସବ ସନ କହତ କର ସଂପୁଟ କିଏ
ସୁର ସାଧୁ ଚାହତ ଭାଉ ସିଂଧୁ କି ତୋଷ ଜଲ ଅଂଜଲି ଦିଏ|1||
କର ଜୋରି ଜନକୁ ବହୋରି ବଂଧୁ ସମେତ କୋସଲରାଯ ସୋଂ|
ବୋଲେ ମନୋହର ବଯନ ସାନି ସନେହ ସୀଲ ସୁଭାଯ ସୋଂ||
ସଂବଂଧ ରାଜନ ରାବରେଂ ହମ ବଡ଼େ ଅବ ସବ ବିଧି ଭଏ|
ଏହି ରାଜ ସାଜ ସମେତ ସେବକ ଜାନିବେ ବିନୁ ଗଥ ଲଏ||2||
ଏ ଦାରିକା ପରିଚାରିକା କରି ପାଲିବୀଂ କରୁନା ନଈ|
ଅପରାଧୁ ଛମିବୋ ବୋଲି ପଠଏ ବହୁତ ହୌଂ ଢୀଟ୍ଯୋ କଈ||
ପୁନି ଭାନୁକୁଲଭୂଷନ ସକଲ ସନମାନ ନିଧି ସମଧୀ କିଏ|
କହି ଜାତି ନହିଂ ବିନତୀ ପରସ୍ପର ପ୍ରେମ ପରିପୂରନ ହିଏ||3||
ବୃଂଦାରକା ଗନ ସୁମନ ବରିସହିଂ ରାଉ ଜନବାସେହି ଚଲେ|
ଦୁଂଦୁଭୀ ଜଯ ଧୁନି ବେଦ ଧୁନି ନଭ ନଗର କୌତୂହଲ ଭଲେ||
ତବ ସଖୀଂ ମଂଗଲ ଗାନ କରତ ମୁନୀସ ଆଯସୁ ପାଇ କୈ|
ଦୂଲହ ଦୁଲହିନିନ୍ହ ସହିତ ସୁଂଦରି ଚଲୀଂ କୋହବର ଲ୍ଯାଇ କୈ||4||

दोहा/सोरठा
ପୁନି ପୁନି ରାମହି ଚିତବ ସିଯ ସକୁଚତି ମନୁ ସକୁଚୈ ନ|
ହରତ ମନୋହର ମୀନ ଛବି ପ୍ରେମ ପିଆସେ ନୈନ||326||