चौपाई
କତ ସିଖ ଦେଇ ହମହି କୋଉ ମାଈ| ଗାଲୁ କରବ କେହି କର ବଲୁ ପାଈ||
ରାମହି ଛାଡ଼ି କୁସଲ କେହି ଆଜୂ| ଜେହି ଜନେସୁ ଦେଇ ଜୁବରାଜୂ||
ଭଯଉ କୌସିଲହି ବିଧି ଅତି ଦାହିନ| ଦେଖତ ଗରବ ରହତ ଉର ନାହିନ||
ଦେଖେହୁ କସ ନ ଜାଇ ସବ ସୋଭା| ଜୋ ଅବଲୋକି ମୋର ମନୁ ଛୋଭା||
ପୂତୁ ବିଦେସ ନ ସୋଚୁ ତୁମ୍ହାରେଂ| ଜାନତି ହହୁ ବସ ନାହୁ ହମାରେଂ||
ନୀଦ ବହୁତ ପ୍ରିଯ ସେଜ ତୁରାଈ| ଲଖହୁ ନ ଭୂପ କପଟ ଚତୁରାଈ||
ସୁନି ପ୍ରିଯ ବଚନ ମଲିନ ମନୁ ଜାନୀ| ଝୁକୀ ରାନି ଅବ ରହୁ ଅରଗାନୀ||
ପୁନି ଅସ କବହୁକହସି ଘରଫୋରୀ| ତବ ଧରି ଜୀଭ କଢ଼ାବଉତୋରୀ||
दोहा/सोरठा
କାନେ ଖୋରେ କୂବରେ କୁଟିଲ କୁଚାଲୀ ଜାନି|
ତିଯ ବିସେଷି ପୁନି ଚେରି କହି ଭରତମାତୁ ମୁସୁକାନି||14||