चौपाई
ଅସ ଜିଯଜାନି ସୁନହୁ ସିଖ ଭାଈ| କରହୁ ମାତୁ ପିତୁ ପଦ ସେବକାଈ||
ଭବନ ଭରତୁ ରିପୁସୂଦନ ନାହୀଂ| ରାଉ ବୃଦ୍ଧ ମମ ଦୁଖୁ ମନ ମାହୀଂ||
ମୈଂ ବନ ଜାଉତୁମ୍ହହି ଲେଇ ସାଥା| ହୋଇ ସବହି ବିଧି ଅବଧ ଅନାଥା||
ଗୁରୁ ପିତୁ ମାତୁ ପ୍ରଜା ପରିବାରୂ| ସବ କହୁପରଇ ଦୁସହ ଦୁଖ ଭାରୂ||
ରହହୁ କରହୁ ସବ କର ପରିତୋଷୂ| ନତରୁ ତାତ ହୋଇହି ବଡ଼ ଦୋଷୂ||
ଜାସୁ ରାଜ ପ୍ରିଯ ପ୍ରଜା ଦୁଖାରୀ| ସୋ ନୃପୁ ଅବସି ନରକ ଅଧିକାରୀ||
ରହହୁ ତାତ ଅସି ନୀତି ବିଚାରୀ| ସୁନତ ଲଖନୁ ଭଏ ବ୍ଯାକୁଲ ଭାରୀ||
ସିଅରେଂ ବଚନ ସୂଖି ଗଏ କୈଂସେଂ| ପରସତ ତୁହିନ ତାମରସୁ ଜୈସେଂ||
दोहा/सोरठा
ଉତରୁ ନ ଆବତ ପ୍ରେମ ବସ ଗହେ ଚରନ ଅକୁଲାଇ|
ନାଥ ଦାସୁ ମୈଂ ସ୍ବାମି ତୁମ୍ହ ତଜହୁ ତ କାହ ବସାଇ||71||