चौपाई
ପ୍ରଭୁ ପଦ କମଲ ସୀସ ତିନ୍ହ ନାଏ| ଦେଖି ସୁଭଟ ରଘୁପତି ମନ ଭାଏ||
ରାମ କୃପା କରି ଜୁଗଲ ନିହାରେ| ଭଏ ବିଗତଶ୍ରମ ପରମ ସୁଖାରେ||
ଗଏ ଜାନି ଅଂଗଦ ହନୁମାନା| ଫିରେ ଭାଲୁ ମର୍କଟ ଭଟ ନାନା||
ଜାତୁଧାନ ପ୍ରଦୋଷ ବଲ ପାଈ| ଧାଏ କରି ଦସସୀସ ଦୋହାଈ||
ନିସିଚର ଅନୀ ଦେଖି କପି ଫିରେ| ଜହତହକଟକଟାଇ ଭଟ ଭିରେ||
ଦ୍ବୌ ଦଲ ପ୍ରବଲ ପଚାରି ପଚାରୀ| ଲରତ ସୁଭଟ ନହିଂ ମାନହିଂ ହାରୀ||
ମହାବୀର ନିସିଚର ସବ କାରେ| ନାନା ବରନ ବଲୀମୁଖ ଭାରେ||
ସବଲ ଜୁଗଲ ଦଲ ସମବଲ ଜୋଧା| କୌତୁକ କରତ ଲରତ କରି କ୍ରୋଧା||
ପ୍ରାବିଟ ସରଦ ପଯୋଦ ଘନେରେ| ଲରତ ମନହୁମାରୁତ କେ ପ୍ରେରେ||
ଅନିପ ଅକଂପନ ଅରୁ ଅତିକାଯା| ବିଚଲତ ସେନ କୀନ୍ହି ଇନ୍ହ ମାଯା||
ଭଯଉ ନିମିଷ ମହଅତି ଅିଯାରା| ବୃଷ୍ଟି ହୋଇ ରୁଧିରୋପଲ ଛାରା||
छंद
ଧରି କୁଧର ଖଂଡ ପ୍ରଚଂଡ କର୍କଟ ଭାଲୁ ଗଢ଼ ପର ଡାରହୀଂ|
ଝପଟହିଂ ଚରନ ଗହି ପଟକି ମହି ଭଜି ଚଲତ ବହୁରି ପଚାରହୀଂ||
ଅତି ତରଲ ତରୁନ ପ୍ରତାପ ତରପହିଂ ତମକି ଗଢ଼ ଚଢ଼ି ଚଢ଼ି ଗଏ|
କପି ଭାଲୁ ଚଢ଼ି ମଂଦିରନ୍ହ ଜହତହରାମ ଜସୁ ଗାବତ ଭଏ||
दोहा/सोरठा
ଦେଖି ନିବିଡ଼ ତମ ଦସହୁଦିସି କପିଦଲ ଭଯଉ ଖଭାର|
ଏକହି ଏକ ନ ଦେଖଈ ଜହତହକରହିଂ ପୁକାର||46||