चौपाई
ਖਲ ਬਧਿ ਤੁਰਤ ਫਿਰੇ ਰਘੁਬੀਰਾ। ਸੋਹ ਚਾਪ ਕਰ ਕਟਿ ਤੂਨੀਰਾ।।
ਆਰਤ ਗਿਰਾ ਸੁਨੀ ਜਬ ਸੀਤਾ। ਕਹ ਲਛਿਮਨ ਸਨ ਪਰਮ ਸਭੀਤਾ।।
ਜਾਹੁ ਬੇਗਿ ਸਂਕਟ ਅਤਿ ਭ੍ਰਾਤਾ। ਲਛਿਮਨ ਬਿਹਸਿ ਕਹਾ ਸੁਨੁ ਮਾਤਾ।।
ਭਰਿਕੁਟਿ ਬਿਲਾਸ ਸਰਿਸ਼੍ਟਿ ਲਯ ਹੋਈ। ਸਪਨੇਹੁਸਂਕਟ ਪਰਇ ਕਿ ਸੋਈ।।
ਮਰਮ ਬਚਨ ਜਬ ਸੀਤਾ ਬੋਲਾ। ਹਰਿ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਲਛਿਮਨ ਮਨ ਡੋਲਾ।।
ਬਨ ਦਿਸਿ ਦੇਵ ਸੌਂਪਿ ਸਬ ਕਾਹੂ। ਚਲੇ ਜਹਾਰਾਵਨ ਸਸਿ ਰਾਹੂ।।
ਸੂਨ ਬੀਚ ਦਸਕਂਧਰ ਦੇਖਾ। ਆਵਾ ਨਿਕਟ ਜਤੀ ਕੇਂ ਬੇਸ਼ਾ।।
ਜਾਕੇਂ ਡਰ ਸੁਰ ਅਸੁਰ ਡੇਰਾਹੀਂ। ਨਿਸਿ ਨ ਨੀਦ ਦਿਨ ਅਨ੍ਨ ਨ ਖਾਹੀਂ।।
ਸੋ ਦਸਸੀਸ ਸ੍ਵਾਨ ਕੀ ਨਾਈ। ਇਤ ਉਤ ਚਿਤਇ ਚਲਾ ਭਡ਼ਿਹਾਈ।।
ਇਮਿ ਕੁਪਂਥ ਪਗ ਦੇਤ ਖਗੇਸਾ। ਰਹ ਨ ਤੇਜ ਬੁਧਿ ਬਲ ਲੇਸਾ।।
ਨਾਨਾ ਬਿਧਿ ਕਰਿ ਕਥਾ ਸੁਹਾਈ। ਰਾਜਨੀਤਿ ਭਯ ਪ੍ਰੀਤਿ ਦੇਖਾਈ।।
ਕਹ ਸੀਤਾ ਸੁਨੁ ਜਤੀ ਗੋਸਾਈਂ। ਬੋਲੇਹੁ ਬਚਨ ਦੁਸ਼੍ਟ ਕੀ ਨਾਈਂ।।
ਤਬ ਰਾਵਨ ਨਿਜ ਰੂਪ ਦੇਖਾਵਾ। ਭਈ ਸਭਯ ਜਬ ਨਾਮ ਸੁਨਾਵਾ।।
ਕਹ ਸੀਤਾ ਧਰਿ ਧੀਰਜੁ ਗਾਢ਼ਾ। ਆਇ ਗਯਉ ਪ੍ਰਭੁ ਰਹੁ ਖਲ ਠਾਢ਼ਾ।।
ਜਿਮਿ ਹਰਿਬਧੁਹਿ ਛੁਦ੍ਰ ਸਸ ਚਾਹਾ। ਭਏਸਿ ਕਾਲਬਸ ਨਿਸਿਚਰ ਨਾਹਾ।।
ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਦਸਸੀਸ ਰਿਸਾਨਾ। ਮਨ ਮਹੁਚਰਨ ਬਂਦਿ ਸੁਖ ਮਾਨਾ।।

दोहा/सोरठा
ਕ੍ਰੋਧਵਂਤ ਤਬ ਰਾਵਨ ਲੀਨ੍ਹਿਸਿ ਰਥ ਬੈਠਾਇ।
ਚਲਾ ਗਗਨਪਥ ਆਤੁਰ ਭਯਰਥ ਹਾਿ ਨ ਜਾਇ।।28।।