चौपाई
ਸੁਨਿ ਭੂਪਾਲ ਭਰਤ ਬ੍ਯਵਹਾਰੂ। ਸੋਨ ਸੁਗਂਧ ਸੁਧਾ ਸਸਿ ਸਾਰੂ।।
ਮੂਦੇ ਸਜਲ ਨਯਨ ਪੁਲਕੇ ਤਨ। ਸੁਜਸੁ ਸਰਾਹਨ ਲਗੇ ਮੁਦਿਤ ਮਨ।।
ਸਾਵਧਾਨ ਸੁਨੁ ਸੁਮੁਖਿ ਸੁਲੋਚਨਿ। ਭਰਤ ਕਥਾ ਭਵ ਬਂਧ ਬਿਮੋਚਨਿ।।
ਧਰਮ ਰਾਜਨਯ ਬ੍ਰਹ੍ਮਬਿਚਾਰੂ। ਇਹਾਜਥਾਮਤਿ ਮੋਰ ਪ੍ਰਚਾਰੂ।।
ਸੋ ਮਤਿ ਮੋਰਿ ਭਰਤ ਮਹਿਮਾਹੀ। ਕਹੈ ਕਾਹ ਛਲਿ ਛੁਅਤਿ ਨ ਛਾੀ।।
ਬਿਧਿ ਗਨਪਤਿ ਅਹਿਪਤਿ ਸਿਵ ਸਾਰਦ। ਕਬਿ ਕੋਬਿਦ ਬੁਧ ਬੁਦ੍ਧਿ ਬਿਸਾਰਦ।।
ਭਰਤ ਚਰਿਤ ਕੀਰਤਿ ਕਰਤੂਤੀ। ਧਰਮ ਸੀਲ ਗੁਨ ਬਿਮਲ ਬਿਭੂਤੀ।।
ਸਮੁਝਤ ਸੁਨਤ ਸੁਖਦ ਸਬ ਕਾਹੂ। ਸੁਚਿ ਸੁਰਸਰਿ ਰੁਚਿ ਨਿਦਰ ਸੁਧਾਹੂ।।

चौपाई
ਪ੍ਰਿਯ ਪਰਿਜਨਹਿ ਮਿਲੀ ਬੈਦੇਹੀ। ਜੋ ਜੇਹਿ ਜੋਗੁ ਭਾਿ ਤੇਹਿ ਤੇਹੀ।।
ਤਾਪਸ ਬੇਸ਼ ਜਾਨਕੀ ਦੇਖੀ। ਭਾ ਸਬੁ ਬਿਕਲ ਬਿਸ਼ਾਦ ਬਿਸੇਸ਼ੀ।।
ਜਨਕ ਰਾਮ ਗੁਰ ਆਯਸੁ ਪਾਈ। ਚਲੇ ਥਲਹਿ ਸਿਯ ਦੇਖੀ ਆਈ।।
ਲੀਨ੍ਹਿ ਲਾਇ ਉਰ ਜਨਕ ਜਾਨਕੀ। ਪਾਹੁਨ ਪਾਵਨ ਪੇਮ ਪ੍ਰਾਨ ਕੀ।।
ਉਰ ਉਮਗੇਉ ਅਂਬੁਧਿ ਅਨੁਰਾਗੂ। ਭਯਉ ਭੂਪ ਮਨੁ ਮਨਹੁਪਯਾਗੂ।।
ਸਿਯ ਸਨੇਹ ਬਟੁ ਬਾਢ਼ਤ ਜੋਹਾ। ਤਾ ਪਰ ਰਾਮ ਪੇਮ ਸਿਸੁ ਸੋਹਾ।।
ਚਿਰਜੀਵੀ ਮੁਨਿ ਗ੍ਯਾਨ ਬਿਕਲ ਜਨੁ। ਬੂਡ਼ਤ ਲਹੇਉ ਬਾਲ ਅਵਲਂਬਨੁ।।
ਮੋਹ ਮਗਨ ਮਤਿ ਨਹਿਂ ਬਿਦੇਹ ਕੀ। ਮਹਿਮਾ ਸਿਯ ਰਘੁਬਰ ਸਨੇਹ ਕੀ।।

चौपाई
ਰਾਨਿ ਰਾਯ ਸਨ ਅਵਸਰੁ ਪਾਈ। ਅਪਨੀ ਭਾਿ ਕਹਬ ਸਮੁਝਾਈ।।
ਰਖਿਅਹਿਂ ਲਖਨੁ ਭਰਤੁ ਗਬਨਹਿਂ ਬਨ। ਜੌਂ ਯਹ ਮਤ ਮਾਨੈ ਮਹੀਪ ਮਨ।।
ਤੌ ਭਲ ਜਤਨੁ ਕਰਬ ਸੁਬਿਚਾਰੀ। ਮੋਰੇਂ ਸੌਚੁ ਭਰਤ ਕਰ ਭਾਰੀ।।
ਗੂਢ਼ ਸਨੇਹ ਭਰਤ ਮਨ ਮਾਹੀ। ਰਹੇਂ ਨੀਕ ਮੋਹਿ ਲਾਗਤ ਨਾਹੀਂ।।
ਲਖਿ ਸੁਭਾਉ ਸੁਨਿ ਸਰਲ ਸੁਬਾਨੀ। ਸਬ ਭਇ ਮਗਨ ਕਰੁਨ ਰਸ ਰਾਨੀ।।
ਨਭ ਪ੍ਰਸੂਨ ਝਰਿ ਧਨ੍ਯ ਧਨ੍ਯ ਧੁਨਿ। ਸਿਥਿਲ ਸਨੇਹਸਿਦ੍ਧ ਜੋਗੀ ਮੁਨਿ।।
ਸਬੁ ਰਨਿਵਾਸੁ ਬਿਥਕਿ ਲਖਿ ਰਹੇਊ। ਤਬ ਧਰਿ ਧੀਰ ਸੁਮਿਤ੍ਰਾਕਹੇਊ।।
ਦੇਬਿ ਦਂਡ ਜੁਗ ਜਾਮਿਨਿ ਬੀਤੀ। ਰਾਮ ਮਾਤੁ ਸੁਨੀ ਉਠੀ ਸਪ੍ਰੀਤੀ।।

चौपाई
ਸੁਨਿ ਸਸੋਚ ਕਹ ਦੇਬਿ ਸੁਮਿਤ੍ਰਾ। ਬਿਧਿ ਗਤਿ ਬਡ਼ਿ ਬਿਪਰੀਤ ਬਿਚਿਤ੍ਰਾ।।
ਜੋ ਸਰਿਜਿ ਪਾਲਇ ਹਰਇ ਬਹੋਰੀ। ਬਾਲ ਕੇਲਿ ਸਮ ਬਿਧਿ ਮਤਿ ਭੋਰੀ।।
ਕੌਸਲ੍ਯਾ ਕਹ ਦੋਸੁ ਨ ਕਾਹੂ। ਕਰਮ ਬਿਬਸ ਦੁਖ ਸੁਖ ਛਤਿ ਲਾਹੂ।।
ਕਠਿਨ ਕਰਮ ਗਤਿ ਜਾਨ ਬਿਧਾਤਾ। ਜੋ ਸੁਭ ਅਸੁਭ ਸਕਲ ਫਲ ਦਾਤਾ।।
ਈਸ ਰਜਾਇ ਸੀਸ ਸਬਹੀ ਕੇਂ। ਉਤਪਤਿ ਥਿਤਿ ਲਯ ਬਿਸ਼ਹੁ ਅਮੀ ਕੇਂ।।
ਦੇਬਿ ਮੋਹ ਬਸ ਸੋਚਿਅ ਬਾਦੀ। ਬਿਧਿ ਪ੍ਰਪਂਚੁ ਅਸ ਅਚਲ ਅਨਾਦੀ।।
ਭੂਪਤਿ ਜਿਅਬ ਮਰਬ ਉਰ ਆਨੀ। ਸੋਚਿਅ ਸਖਿ ਲਖਿ ਨਿਜ ਹਿਤ ਹਾਨੀ।।
ਸੀਯ ਮਾਤੁ ਕਹ ਸਤ੍ਯ ਸੁਬਾਨੀ। ਸੁਕਰਿਤੀ ਅਵਧਿ ਅਵਧਪਤਿ ਰਾਨੀ।।

चौपाई
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਬਾਸਰ ਬੀਤੇ ਚਾਰੀ। ਰਾਮੁ ਨਿਰਖਿ ਨਰ ਨਾਰਿ ਸੁਖਾਰੀ।।
ਦੁਹੁ ਸਮਾਜ ਅਸਿ ਰੁਚਿ ਮਨ ਮਾਹੀਂ। ਬਿਨੁ ਸਿਯ ਰਾਮ ਫਿਰਬ ਭਲ ਨਾਹੀਂ।।
ਸੀਤਾ ਰਾਮ ਸਂਗ ਬਨਬਾਸੂ। ਕੋਟਿ ਅਮਰਪੁਰ ਸਰਿਸ ਸੁਪਾਸੂ।।
ਪਰਿਹਰਿ ਲਖਨ ਰਾਮੁ ਬੈਦੇਹੀ। ਜੇਹਿ ਘਰੁ ਭਾਵ ਬਾਮ ਬਿਧਿ ਤੇਹੀ।।
ਦਾਹਿਨ ਦਇਉ ਹੋਇ ਜਬ ਸਬਹੀ। ਰਾਮ ਸਮੀਪ ਬਸਿਅ ਬਨ ਤਬਹੀ।।
ਮਂਦਾਕਿਨਿ ਮਜ੍ਜਨੁ ਤਿਹੁ ਕਾਲਾ। ਰਾਮ ਦਰਸੁ ਮੁਦ ਮਂਗਲ ਮਾਲਾ।।
ਅਟਨੁ ਰਾਮ ਗਿਰਿ ਬਨ ਤਾਪਸ ਥਲ। ਅਸਨੁ ਅਮਿਅ ਸਮ ਕਂਦ ਮੂਲ ਫਲ।।
ਸੁਖ ਸਮੇਤ ਸਂਬਤ ਦੁਇ ਸਾਤਾ। ਪਲ ਸਮ ਹੋਹਿਂ ਨ ਜਨਿਅਹਿਂ ਜਾਤਾ।।