ayodhyakaanda

7.2.278

चौपाई
ਜੇ ਮਹਿਸੁਰ ਦਸਰਥ ਪੁਰ ਬਾਸੀ। ਜੇ ਮਿਥਿਲਾਪਤਿ ਨਗਰ ਨਿਵਾਸੀ।।
ਹਂਸ ਬਂਸ ਗੁਰ ਜਨਕ ਪੁਰੋਧਾ। ਜਿਨ੍ਹ ਜਗ ਮਗੁ ਪਰਮਾਰਥੁ ਸੋਧਾ।।
ਲਗੇ ਕਹਨ ਉਪਦੇਸ ਅਨੇਕਾ। ਸਹਿਤ ਧਰਮ ਨਯ ਬਿਰਤਿ ਬਿਬੇਕਾ।।
ਕੌਸਿਕ ਕਹਿ ਕਹਿ ਕਥਾ ਪੁਰਾਨੀਂ। ਸਮੁਝਾਈ ਸਬ ਸਭਾ ਸੁਬਾਨੀਂ।।
ਤਬ ਰਘੁਨਾਥ ਕੋਸਿਕਹਿ ਕਹੇਊ। ਨਾਥ ਕਾਲਿ ਜਲ ਬਿਨੁ ਸਬੁ ਰਹੇਊ।।
ਮੁਨਿ ਕਹ ਉਚਿਤ ਕਹਤ ਰਘੁਰਾਈ। ਗਯਉ ਬੀਤਿ ਦਿਨ ਪਹਰ ਅਢ਼ਾਈ।।
ਰਿਸ਼ਿ ਰੁਖ ਲਖਿ ਕਹ ਤੇਰਹੁਤਿਰਾਜੂ। ਇਹਾਉਚਿਤ ਨਹਿਂ ਅਸਨ ਅਨਾਜੂ।।
ਕਹਾ ਭੂਪ ਭਲ ਸਬਹਿ ਸੋਹਾਨਾ। ਪਾਇ ਰਜਾਯਸੁ ਚਲੇ ਨਹਾਨਾ।।

7.2.277

चौपाई
ਜਾਸੁ ਗ੍ਯਾਨੁ ਰਬਿ ਭਵ ਨਿਸਿ ਨਾਸਾ। ਬਚਨ ਕਿਰਨ ਮੁਨਿ ਕਮਲ ਬਿਕਾਸਾ।।
ਤੇਹਿ ਕਿ ਮੋਹ ਮਮਤਾ ਨਿਅਰਾਈ। ਯਹ ਸਿਯ ਰਾਮ ਸਨੇਹ ਬਡ਼ਾਈ।।
ਬਿਸ਼ਈ ਸਾਧਕ ਸਿਦ੍ਧ ਸਯਾਨੇ। ਤ੍ਰਿਬਿਧ ਜੀਵ ਜਗ ਬੇਦ ਬਖਾਨੇ।।
ਰਾਮ ਸਨੇਹ ਸਰਸ ਮਨ ਜਾਸੂ। ਸਾਧੁ ਸਭਾਬਡ਼ ਆਦਰ ਤਾਸੂ।।
ਸੋਹ ਨ ਰਾਮ ਪੇਮ ਬਿਨੁ ਗ੍ਯਾਨੂ। ਕਰਨਧਾਰ ਬਿਨੁ ਜਿਮਿ ਜਲਜਾਨੂ।।
ਮੁਨਿ ਬਹੁਬਿਧਿ ਬਿਦੇਹੁ ਸਮੁਝਾਏ। ਰਾਮਘਾਟ ਸਬ ਲੋਗ ਨਹਾਏ।।
ਸਕਲ ਸੋਕ ਸਂਕੁਲ ਨਰ ਨਾਰੀ। ਸੋ ਬਾਸਰੁ ਬੀਤੇਉ ਬਿਨੁ ਬਾਰੀ।।
ਪਸੁ ਖਗ ਮਰਿਗਨ੍ਹ ਨ ਕੀਨ੍ਹ ਅਹਾਰੂ। ਪ੍ਰਿਯ ਪਰਿਜਨ ਕਰ ਕੌਨ ਬਿਚਾਰੂ।।

7.2.276

चौपाई
ਬੋਰਤਿ ਗ੍ਯਾਨ ਬਿਰਾਗ ਕਰਾਰੇ। ਬਚਨ ਸਸੋਕ ਮਿਲਤ ਨਦ ਨਾਰੇ।।
ਸੋਚ ਉਸਾਸ ਸਮੀਰ ਤਂਰਗਾ। ਧੀਰਜ ਤਟ ਤਰੁਬਰ ਕਰ ਭਂਗਾ।।
ਬਿਸ਼ਮ ਬਿਸ਼ਾਦ ਤੋਰਾਵਤਿ ਧਾਰਾ। ਭਯ ਭ੍ਰਮ ਭਵ ਅਬਰ੍ਤ ਅਪਾਰਾ।।
ਕੇਵਟ ਬੁਧ ਬਿਦ੍ਯਾ ਬਡ਼ਿ ਨਾਵਾ। ਸਕਹਿਂ ਨ ਖੇਇ ਐਕ ਨਹਿਂ ਆਵਾ।।
ਬਨਚਰ ਕੋਲ ਕਿਰਾਤ ਬਿਚਾਰੇ। ਥਕੇ ਬਿਲੋਕਿ ਪਥਿਕ ਹਿਯਹਾਰੇ।।
ਆਸ਼੍ਰਮ ਉਦਧਿ ਮਿਲੀ ਜਬ ਜਾਈ। ਮਨਹੁਉਠੇਉ ਅਂਬੁਧਿ ਅਕੁਲਾਈ।।
ਸੋਕ ਬਿਕਲ ਦੋਉ ਰਾਜ ਸਮਾਜਾ। ਰਹਾ ਨ ਗ੍ਯਾਨੁ ਨ ਧੀਰਜੁ ਲਾਜਾ।।
ਭੂਪ ਰੂਪ ਗੁਨ ਸੀਲ ਸਰਾਹੀ। ਰੋਵਹਿਂ ਸੋਕ ਸਿਂਧੁ ਅਵਗਾਹੀ।।

7.2.275

चौपाई
ਭਾਇ ਸਚਿਵ ਗੁਰ ਪੁਰਜਨ ਸਾਥਾ। ਆਗੇਂ ਗਵਨੁ ਕੀਨ੍ਹ ਰਘੁਨਾਥਾ।।
ਗਿਰਿਬਰੁ ਦੀਖ ਜਨਕਪਤਿ ਜਬਹੀਂ। ਕਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਰਥ ਤ੍ਯਾਗੇਉ ਤਬਹੀਂ।।
ਰਾਮ ਦਰਸ ਲਾਲਸਾ ਉਛਾਹੂ। ਪਥ ਸ਼੍ਰਮ ਲੇਸੁ ਕਲੇਸੁ ਨ ਕਾਹੂ।।
ਮਨ ਤਹਜਹਰਘੁਬਰ ਬੈਦੇਹੀ। ਬਿਨੁ ਮਨ ਤਨ ਦੁਖ ਸੁਖ ਸੁਧਿ ਕੇਹੀ।।
ਆਵਤ ਜਨਕੁ ਚਲੇ ਏਹਿ ਭਾੀ। ਸਹਿਤ ਸਮਾਜ ਪ੍ਰੇਮ ਮਤਿ ਮਾਤੀ।।
ਆਏ ਨਿਕਟ ਦੇਖਿ ਅਨੁਰਾਗੇ। ਸਾਦਰ ਮਿਲਨ ਪਰਸਪਰ ਲਾਗੇ।।
ਲਗੇ ਜਨਕ ਮੁਨਿਜਨ ਪਦ ਬਂਦਨ। ਰਿਸ਼ਿਨ੍ਹ ਪ੍ਰਨਾਮੁ ਕੀਨ੍ਹ ਰਘੁਨਂਦਨ।।
ਭਾਇਨ੍ਹ ਸਹਿਤ ਰਾਮੁ ਮਿਲਿ ਰਾਜਹਿ। ਚਲੇ ਲਵਾਇ ਸਮੇਤ ਸਮਾਜਹਿ।।

7.2.274

चौपाई
ਸੁਨਿ ਸਨੇਹਮਯ ਪੁਰਜਨ ਬਾਨੀ। ਨਿਂਦਹਿਂ ਜੋਗ ਬਿਰਤਿ ਮੁਨਿ ਗ੍ਯਾਨੀ।।
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਨਿਤ੍ਯਕਰਮ ਕਰਿ ਪੁਰਜਨ। ਰਾਮਹਿ ਕਰਹਿਂ ਪ੍ਰਨਾਮ ਪੁਲਕਿ ਤਨ।।
ਊ ਨੀਚ ਮਧ੍ਯਮ ਨਰ ਨਾਰੀ। ਲਹਹਿਂ ਦਰਸੁ ਨਿਜ ਨਿਜ ਅਨੁਹਾਰੀ।।
ਸਾਵਧਾਨ ਸਬਹੀ ਸਨਮਾਨਹਿਂ। ਸਕਲ ਸਰਾਹਤ ਕਰਿਪਾਨਿਧਾਨਹਿਂ।।
ਲਰਿਕਾਇਹਿ ਤੇ ਰਘੁਬਰ ਬਾਨੀ। ਪਾਲਤ ਨੀਤਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਹਿਚਾਨੀ।।
ਸੀਲ ਸਕੋਚ ਸਿਂਧੁ ਰਘੁਰਾਊ। ਸੁਮੁਖ ਸੁਲੋਚਨ ਸਰਲ ਸੁਭਾਊ।।
ਕਹਤ ਰਾਮ ਗੁਨ ਗਨ ਅਨੁਰਾਗੇ। ਸਬ ਨਿਜ ਭਾਗ ਸਰਾਹਨ ਲਾਗੇ।।
ਹਮ ਸਮ ਪੁਨ੍ਯ ਪੁਂਜ ਜਗ ਥੋਰੇ। ਜਿਨ੍ਹਹਿ ਰਾਮੁ ਜਾਨਤ ਕਰਿ ਮੋਰੇ।।

7.2.273

चौपाई
ਗਰਇ ਗਲਾਨਿ ਕੁਟਿਲ ਕੈਕੇਈ। ਕਾਹਿ ਕਹੈ ਕੇਹਿ ਦੂਸ਼ਨੁ ਦੇਈ।।
ਅਸ ਮਨ ਆਨਿ ਮੁਦਿਤ ਨਰ ਨਾਰੀ। ਭਯਉ ਬਹੋਰਿ ਰਹਬ ਦਿਨ ਚਾਰੀ।।
ਏਹਿ ਪ੍ਰਕਾਰ ਗਤ ਬਾਸਰ ਸੋਊ। ਪ੍ਰਾਤ ਨਹਾਨ ਲਾਗ ਸਬੁ ਕੋਊ।।
ਕਰਿ ਮਜ੍ਜਨੁ ਪੂਜਹਿਂ ਨਰ ਨਾਰੀ। ਗਨਪ ਗੌਰਿ ਤਿਪੁਰਾਰਿ ਤਮਾਰੀ।।
ਰਮਾ ਰਮਨ ਪਦ ਬਂਦਿ ਬਹੋਰੀ। ਬਿਨਵਹਿਂ ਅਂਜੁਲਿ ਅਂਚਲ ਜੋਰੀ।।
ਰਾਜਾ ਰਾਮੁ ਜਾਨਕੀ ਰਾਨੀ। ਆਨ ਅਵਧਿ ਅਵਧ ਰਜਧਾਨੀ।।
ਸੁਬਸ ਬਸਉ ਫਿਰਿ ਸਹਿਤ ਸਮਾਜਾ। ਭਰਤਹਿ ਰਾਮੁ ਕਰਹੁਜੁਬਰਾਜਾ।।
ਏਹਿ ਸੁਖ ਸੁਧਾਸੀਂਚੀ ਸਬ ਕਾਹੂ। ਦੇਵ ਦੇਹੁ ਜਗ ਜੀਵਨ ਲਾਹੂ।।

7.2.272

चौपाई
ਦੂਤਨ੍ਹ ਆਇ ਭਰਤ ਕਇ ਕਰਨੀ। ਜਨਕ ਸਮਾਜ ਜਥਾਮਤਿ ਬਰਨੀ।।
ਸੁਨਿ ਗੁਰ ਪਰਿਜਨ ਸਚਿਵ ਮਹੀਪਤਿ। ਭੇ ਸਬ ਸੋਚ ਸਨੇਹਬਿਕਲ ਅਤਿ।।
ਧਰਿ ਧੀਰਜੁ ਕਰਿ ਭਰਤ ਬਡ਼ਾਈ। ਲਿਏ ਸੁਭਟ ਸਾਹਨੀ ਬੋਲਾਈ।।
ਘਰ ਪੁਰ ਦੇਸ ਰਾਖਿ ਰਖਵਾਰੇ। ਹਯ ਗਯ ਰਥ ਬਹੁ ਜਾਨ ਸਾਰੇ।।
ਦੁਘਰੀ ਸਾਧਿ ਚਲੇ ਤਤਕਾਲਾ। ਕਿਏ ਬਿਸ਼੍ਰਾਮੁ ਨ ਮਗ ਮਹੀਪਾਲਾ।।
ਭੋਰਹਿਂ ਆਜੁ ਨਹਾਇ ਪ੍ਰਯਾਗਾ। ਚਲੇ ਜਮੁਨ ਉਤਰਨ ਸਬੁ ਲਾਗਾ।।
ਖਬਰਿ ਲੇਨ ਹਮ ਪਠਏ ਨਾਥਾ। ਤਿਨ੍ਹ ਕਹਿ ਅਸ ਮਹਿ ਨਾਯਉ ਮਾਥਾ।।
ਸਾਥ ਕਿਰਾਤ ਛ ਸਾਤਕ ਦੀਨ੍ਹੇ। ਮੁਨਿਬਰ ਤੁਰਤ ਬਿਦਾ ਚਰ ਕੀਨ੍ਹੇ।।

7.2.271

चौपाई
ਕੋਸਲਪਤਿ ਗਤਿ ਸੁਨਿ ਜਨਕੌਰਾ। ਭੇ ਸਬ ਲੋਕ ਸੋਕ ਬਸ ਬੌਰਾ।।
ਜੇਹਿਂ ਦੇਖੇ ਤੇਹਿ ਸਮਯ ਬਿਦੇਹੂ। ਨਾਮੁ ਸਤ੍ਯ ਅਸ ਲਾਗ ਨ ਕੇਹੂ।।
ਰਾਨਿ ਕੁਚਾਲਿ ਸੁਨਤ ਨਰਪਾਲਹਿ। ਸੂਝ ਨ ਕਛੁ ਜਸ ਮਨਿ ਬਿਨੁ ਬ੍ਯਾਲਹਿ।।
ਭਰਤ ਰਾਜ ਰਘੁਬਰ ਬਨਬਾਸੂ। ਭਾ ਮਿਥਿਲੇਸਹਿ ਹਰਿਦਯਹਰਾੂ।।
ਨਰਿਪ ਬੂਝੇ ਬੁਧ ਸਚਿਵ ਸਮਾਜੂ। ਕਹਹੁ ਬਿਚਾਰਿ ਉਚਿਤ ਕਾ ਆਜੂ।।
ਸਮੁਝਿ ਅਵਧ ਅਸਮਂਜਸ ਦੋਊ। ਚਲਿਅ ਕਿ ਰਹਿਅ ਨ ਕਹ ਕਛੁ ਕੋਊ।।
ਨਰਿਪਹਿ ਧੀਰ ਧਰਿ ਹਰਿਦਯਬਿਚਾਰੀ। ਪਠਏ ਅਵਧ ਚਤੁਰ ਚਰ ਚਾਰੀ।।
ਬੂਝਿ ਭਰਤ ਸਤਿ ਭਾਉ ਕੁਭਾਊ। ਆਏਹੁ ਬੇਗਿ ਨ ਹੋਇ ਲਖਾਊ।।

7.2.270

चौपाई
ਭਰਤ ਬਚਨ ਸੁਚਿ ਸੁਨਿ ਸੁਰ ਹਰਸ਼ੇ। ਸਾਧੁ ਸਰਾਹਿ ਸੁਮਨ ਸੁਰ ਬਰਸ਼ੇ।।
ਅਸਮਂਜਸ ਬਸ ਅਵਧ ਨੇਵਾਸੀ। ਪ੍ਰਮੁਦਿਤ ਮਨ ਤਾਪਸ ਬਨਬਾਸੀ।।
ਚੁਪਹਿਂ ਰਹੇ ਰਘੁਨਾਥ ਸੋਚੀ। ਪ੍ਰਭੁ ਗਤਿ ਦੇਖਿ ਸਭਾ ਸਬ ਸੋਚੀ।।
ਜਨਕ ਦੂਤ ਤੇਹਿ ਅਵਸਰ ਆਏ। ਮੁਨਿ ਬਸਿਸ਼੍ਠਸੁਨਿ ਬੇਗਿ ਬੋਲਾਏ।।
ਕਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਤਿਨ੍ਹ ਰਾਮੁ ਨਿਹਾਰੇ। ਬੇਸ਼ੁ ਦੇਖਿ ਭਏ ਨਿਪਟ ਦੁਖਾਰੇ।।
ਦੂਤਨ੍ਹ ਮੁਨਿਬਰ ਬੂਝੀ ਬਾਤਾ। ਕਹਹੁ ਬਿਦੇਹ ਭੂਪ ਕੁਸਲਾਤਾ।।
ਸੁਨਿ ਸਕੁਚਾਇ ਨਾਇ ਮਹਿ ਮਾਥਾ। ਬੋਲੇ ਚਰ ਬਰ ਜੋਰੇਂ ਹਾਥਾ।।
ਬੂਝਬ ਰਾਉਰ ਸਾਦਰ ਸਾਈਂ। ਕੁਸਲ ਹੇਤੁ ਸੋ ਭਯਉ ਗੋਸਾਈਂ।।

7.2.269

चौपाई
ਨਤਰੁ ਜਾਹਿਂ ਬਨ ਤੀਨਿਉ ਭਾਈ। ਬਹੁਰਿਅ ਸੀਯ ਸਹਿਤ ਰਘੁਰਾਈ।।
ਜੇਹਿ ਬਿਧਿ ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰਸਨ੍ਨ ਮਨ ਹੋਈ। ਕਰੁਨਾ ਸਾਗਰ ਕੀਜਿਅ ਸੋਈ।।
ਦੇਵਦੀਨ੍ਹ ਸਬੁ ਮੋਹਿ ਅਭਾਰੁ। ਮੋਰੇਂ ਨੀਤਿ ਨ ਧਰਮ ਬਿਚਾਰੁ।।
ਕਹਉਬਚਨ ਸਬ ਸ੍ਵਾਰਥ ਹੇਤੂ। ਰਹਤ ਨ ਆਰਤ ਕੇਂ ਚਿਤ ਚੇਤੂ।।
ਉਤਰੁ ਦੇਇ ਸੁਨਿ ਸ੍ਵਾਮਿ ਰਜਾਈ। ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਲਖਿ ਲਾਜ ਲਜਾਈ।।
ਅਸ ਮੈਂ ਅਵਗੁਨ ਉਦਧਿ ਅਗਾਧੂ। ਸ੍ਵਾਮਿ ਸਨੇਹਸਰਾਹਤ ਸਾਧੂ।।
ਅਬ ਕਰਿਪਾਲ ਮੋਹਿ ਸੋ ਮਤ ਭਾਵਾ। ਸਕੁਚ ਸ੍ਵਾਮਿ ਮਨ ਜਾਇਨ ਪਾਵਾ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਪਦ ਸਪਥ ਕਹਉਸਤਿ ਭਾਊ। ਜਗ ਮਂਗਲ ਹਿਤ ਏਕ ਉਪਾਊ।।

Pages

Subscribe to RSS - ayodhyakaanda