ayodhyakaanda

7.2.238

चौपाई
ਸਖਾ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਬਿਟਪ ਨਿਹਾਰੀ। ਉਮਗੇ ਭਰਤ ਬਿਲੋਚਨ ਬਾਰੀ।।
ਕਰਤ ਪ੍ਰਨਾਮ ਚਲੇ ਦੋਉ ਭਾਈ। ਕਹਤ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸਾਰਦ ਸਕੁਚਾਈ।।
ਹਰਸ਼ਹਿਂ ਨਿਰਖਿ ਰਾਮ ਪਦ ਅਂਕਾ। ਮਾਨਹੁਪਾਰਸੁ ਪਾਯਉ ਰਂਕਾ।।
ਰਜ ਸਿਰ ਧਰਿ ਹਿਯਨਯਨਨ੍ਹਿ ਲਾਵਹਿਂ। ਰਘੁਬਰ ਮਿਲਨ ਸਰਿਸ ਸੁਖ ਪਾਵਹਿਂ।।
ਦੇਖਿ ਭਰਤ ਗਤਿ ਅਕਥ ਅਤੀਵਾ। ਪ੍ਰੇਮ ਮਗਨ ਮਰਿਗ ਖਗ ਜਡ਼ ਜੀਵਾ।।
ਸਖਹਿ ਸਨੇਹ ਬਿਬਸ ਮਗ ਭੂਲਾ। ਕਹਿ ਸੁਪਂਥ ਸੁਰ ਬਰਸ਼ਹਿਂ ਫੂਲਾ।।
ਨਿਰਖਿ ਸਿਦ੍ਧ ਸਾਧਕ ਅਨੁਰਾਗੇ। ਸਹਜ ਸਨੇਹੁ ਸਰਾਹਨ ਲਾਗੇ।।
ਹੋਤ ਨ ਭੂਤਲ ਭਾਉ ਭਰਤ ਕੋ। ਅਚਰ ਸਚਰ ਚਰ ਅਚਰ ਕਰਤ ਕੋ।।

7.2.237

चौपाई
ਤਬ ਕੇਵਟ ਊੇਂ ਚਢ਼ਿ ਧਾਈ। ਕਹੇਉ ਭਰਤ ਸਨ ਭੁਜਾ ਉਠਾਈ।।
ਨਾਥ ਦੇਖਿਅਹਿਂ ਬਿਟਪ ਬਿਸਾਲਾ। ਪਾਕਰਿ ਜਂਬੁ ਰਸਾਲ ਤਮਾਲਾ।।
ਜਿਨ੍ਹ ਤਰੁਬਰਨ੍ਹ ਮਧ੍ਯ ਬਟੁ ਸੋਹਾ। ਮਂਜੁ ਬਿਸਾਲ ਦੇਖਿ ਮਨੁ ਮੋਹਾ।।
ਨੀਲ ਸਘਨ ਪਲ੍ਲ੍ਵ ਫਲ ਲਾਲਾ। ਅਬਿਰਲ ਛਾਹਸੁਖਦ ਸਬ ਕਾਲਾ।।
ਮਾਨਹੁਤਿਮਿਰ ਅਰੁਨਮਯ ਰਾਸੀ। ਬਿਰਚੀ ਬਿਧਿ ਸੇਲਿ ਸੁਸ਼ਮਾ ਸੀ।।
ਏ ਤਰੁ ਸਰਿਤ ਸਮੀਪ ਗੋਸਾ। ਰਘੁਬਰ ਪਰਨਕੁਟੀ ਜਹਛਾਈ।।
ਤੁਲਸੀ ਤਰੁਬਰ ਬਿਬਿਧ ਸੁਹਾਏ। ਕਹੁਕਹੁਸਿਯਕਹੁਲਖਨ ਲਗਾਏ।।
ਬਟ ਛਾਯਾਬੇਦਿਕਾ ਬਨਾਈ। ਸਿਯਨਿਜ ਪਾਨਿ ਸਰੋਜ ਸੁਹਾਈ।।

7.2.236

चौपाई
ਬਨ ਪ੍ਰਦੇਸ ਮੁਨਿ ਬਾਸ ਘਨੇਰੇ। ਜਨੁ ਪੁਰ ਨਗਰ ਗਾਉਗਨ ਖੇਰੇ।।
ਬਿਪੁਲ ਬਿਚਿਤ੍ਰ ਬਿਹਗ ਮਰਿਗ ਨਾਨਾ। ਪ੍ਰਜਾ ਸਮਾਜੁ ਨ ਜਾਇ ਬਖਾਨਾ।।
ਖਗਹਾ ਕਰਿ ਹਰਿ ਬਾਘ ਬਰਾਹਾ। ਦੇਖਿ ਮਹਿਸ਼ ਬਰਿਸ਼ ਸਾਜੁ ਸਰਾਹਾ।।
ਬਯਰੁ ਬਿਹਾਇ ਚਰਹਿਂ ਏਕ ਸਂਗਾ। ਜਹਤਹਮਨਹੁਸੇਨ ਚਤੁਰਂਗਾ।।
ਝਰਨਾ ਝਰਹਿਂ ਮਤ੍ਤ ਗਜ ਗਾਜਹਿਂ। ਮਨਹੁਨਿਸਾਨ ਬਿਬਿਧਿ ਬਿਧਿ ਬਾਜਹਿਂ।।
ਚਕ ਚਕੋਰ ਚਾਤਕ ਸੁਕ ਪਿਕ ਗਨ। ਕੂਜਤ ਮਂਜੁ ਮਰਾਲ ਮੁਦਿਤ ਮਨ।।
ਅਲਿਗਨ ਗਾਵਤ ਨਾਚਤ ਮੋਰਾ। ਜਨੁ ਸੁਰਾਜ ਮਂਗਲ ਚਹੁ ਓਰਾ।।
ਬੇਲਿ ਬਿਟਪ ਤਰਿਨ ਸਫਲ ਸਫੂਲਾ। ਸਬ ਸਮਾਜੁ ਮੁਦ ਮਂਗਲ ਮੂਲਾ।।

7.2.235

चौपाई
ਸੇਵਕ ਬਚਨ ਸਤ੍ਯ ਸਬ ਜਾਨੇ। ਆਸ਼੍ਰਮ ਨਿਕਟ ਜਾਇ ਨਿਅਰਾਨੇ।।
ਭਰਤ ਦੀਖ ਬਨ ਸੈਲ ਸਮਾਜੂ। ਮੁਦਿਤ ਛੁਧਿਤ ਜਨੁ ਪਾਇ ਸੁਨਾਜੂ।।
ਈਤਿ ਭੀਤਿ ਜਨੁ ਪ੍ਰਜਾ ਦੁਖਾਰੀ। ਤ੍ਰਿਬਿਧ ਤਾਪ ਪੀਡ਼ਿਤ ਗ੍ਰਹ ਮਾਰੀ।।
ਜਾਇ ਸੁਰਾਜ ਸੁਦੇਸ ਸੁਖਾਰੀ। ਹੋਹਿਂ ਭਰਤ ਗਤਿ ਤੇਹਿ ਅਨੁਹਾਰੀ।।
ਰਾਮ ਬਾਸ ਬਨ ਸਂਪਤਿ ਭ੍ਰਾਜਾ। ਸੁਖੀ ਪ੍ਰਜਾ ਜਨੁ ਪਾਇ ਸੁਰਾਜਾ।।
ਸਚਿਵ ਬਿਰਾਗੁ ਬਿਬੇਕੁ ਨਰੇਸੂ। ਬਿਪਿਨ ਸੁਹਾਵਨ ਪਾਵਨ ਦੇਸੂ।।
ਭਟ ਜਮ ਨਿਯਮ ਸੈਲ ਰਜਧਾਨੀ। ਸਾਂਤਿ ਸੁਮਤਿ ਸੁਚਿ ਸੁਂਦਰ ਰਾਨੀ।।
ਸਕਲ ਅਂਗ ਸਂਪਨ੍ਨ ਸੁਰਾਊ। ਰਾਮ ਚਰਨ ਆਸ਼੍ਰਿਤ ਚਿਤ ਚਾਊ।।

7.2.234

चौपाई
ਜੌਂ ਪਰਿਹਰਹਿਂ ਮਲਿਨ ਮਨੁ ਜਾਨੀ। ਜੌ ਸਨਮਾਨਹਿਂ ਸੇਵਕੁ ਮਾਨੀ।।
ਮੋਰੇਂ ਸਰਨ ਰਾਮਹਿ ਕੀ ਪਨਹੀ। ਰਾਮ ਸੁਸ੍ਵਾਮਿ ਦੋਸੁ ਸਬ ਜਨਹੀ।।
ਜਗ ਜਸ ਭਾਜਨ ਚਾਤਕ ਮੀਨਾ। ਨੇਮ ਪੇਮ ਨਿਜ ਨਿਪੁਨ ਨਬੀਨਾ।।
ਅਸ ਮਨ ਗੁਨਤ ਚਲੇ ਮਗ ਜਾਤਾ। ਸਕੁਚ ਸਨੇਹਸਿਥਿਲ ਸਬ ਗਾਤਾ।।
ਫੇਰਤ ਮਨਹੁਮਾਤੁ ਕਰਿਤ ਖੋਰੀ। ਚਲਤ ਭਗਤਿ ਬਲ ਧੀਰਜ ਧੋਰੀ।।
ਜਬ ਸਮੁਝਤ ਰਘੁਨਾਥ ਸੁਭਾਊ। ਤਬ ਪਥ ਪਰਤ ਉਤਾਇਲ ਪਾਊ।।
ਭਰਤ ਦਸਾ ਤੇਹਿ ਅਵਸਰ ਕੈਸੀ। ਜਲ ਪ੍ਰਬਾਹਜਲ ਅਲਿ ਗਤਿ ਜੈਸੀ।।
ਦੇਖਿ ਭਰਤ ਕਰ ਸੋਚੁ ਸਨੇਹੂ। ਭਾ ਨਿਸ਼ਾਦ ਤੇਹਿ ਸਮਯਬਿਦੇਹੂ।।

7.2.233

चौपाई
ਜੌਂ ਨ ਹੋਤ ਜਗ ਜਨਮ ਭਰਤ ਕੋ। ਸਕਲ ਧਰਮ ਧੁਰ ਧਰਨਿ ਧਰਤ ਕੋ।।
ਕਬਿ ਕੁਲ ਅਗਮ ਭਰਤ ਗੁਨ ਗਾਥਾ। ਕੋ ਜਾਨਇ ਤੁਮ੍ਹ ਬਿਨੁ ਰਘੁਨਾਥਾ।।
ਲਖਨ ਰਾਮ ਸਿਯਸੁਨਿ ਸੁਰ ਬਾਨੀ। ਅਤਿ ਸੁਖੁ ਲਹੇਉ ਨ ਜਾਇ ਬਖਾਨੀ।।
ਇਹਾਭਰਤੁ ਸਬ ਸਹਿਤ ਸਹਾਏ। ਮਂਦਾਕਿਨੀਂ ਪੁਨੀਤ ਨਹਾਏ।।
ਸਰਿਤ ਸਮੀਪ ਰਾਖਿ ਸਬ ਲੋਗਾ। ਮਾਗਿ ਮਾਤੁ ਗੁਰ ਸਚਿਵ ਨਿਯੋਗਾ।।
ਚਲੇ ਭਰਤੁ ਜਹਸਿਯ ਰਘੁਰਾਈ। ਸਾਥ ਨਿਸ਼ਾਦਨਾਥੁ ਲਘੁ ਭਾਈ।।
ਸਮੁਝਿ ਮਾਤੁ ਕਰਤਬ ਸਕੁਚਾਹੀਂ। ਕਰਤ ਕੁਤਰਕ ਕੋਟਿ ਮਨ ਮਾਹੀਂ।।
ਰਾਮੁ ਲਖਨੁ ਸਿਯ ਸੁਨਿ ਮਮ ਨਾਊ ਉਠਿ ਜਨਿ ਅਨਤ ਜਾਹਿਂ ਤਜਿ ਠਾਊ।

7.2.232

चौपाई
ਤਿਮਿਰੁ ਤਰੁਨ ਤਰਨਿਹਿ ਮਕੁ ਗਿਲਈ। ਗਗਨੁ ਮਗਨ ਮਕੁ ਮੇਘਹਿਂ ਮਿਲਈ।।
ਗੋਪਦ ਜਲ ਬੂਡ਼ਹਿਂ ਘਟਜੋਨੀ। ਸਹਜ ਛਮਾ ਬਰੁ ਛਾਡ਼ੈ ਛੋਨੀ।।
ਮਸਕ ਫੂ ਮਕੁ ਮੇਰੁ ਉਡ਼ਾਈ। ਹੋਇ ਨ ਨਰਿਪਮਦੁ ਭਰਤਹਿ ਭਾਈ।।
ਲਖਨ ਤੁਮ੍ਹਾਰ ਸਪਥ ਪਿਤੁ ਆਨਾ। ਸੁਚਿ ਸੁਬਂਧੁ ਨਹਿਂ ਭਰਤ ਸਮਾਨਾ।।
ਸਗੁਨ ਖੀਰੁ ਅਵਗੁਨ ਜਲੁ ਤਾਤਾ। ਮਿਲਇ ਰਚਇ ਪਰਪਂਚੁ ਬਿਧਾਤਾ।।
ਭਰਤੁ ਹਂਸ ਰਬਿਬਂਸ ਤਡ਼ਾਗਾ। ਜਨਮਿ ਕੀਨ੍ਹ ਗੁਨ ਦੋਸ਼ ਬਿਭਾਗਾ।।
ਗਹਿ ਗੁਨ ਪਯ ਤਜਿ ਅਵਗੁਨ ਬਾਰੀ। ਨਿਜ ਜਸ ਜਗਤ ਕੀਨ੍ਹਿ ਉਜਿਆਰੀ।।
ਕਹਤ ਭਰਤ ਗੁਨ ਸੀਲੁ ਸੁਭਾਊ। ਪੇਮ ਪਯੋਧਿ ਮਗਨ ਰਘੁਰਾਊ।।

7.2.231

चौपाई
ਜਗੁ ਭਯ ਮਗਨ ਗਗਨ ਭਇ ਬਾਨੀ। ਲਖਨ ਬਾਹੁਬਲੁ ਬਿਪੁਲ ਬਖਾਨੀ।।
ਤਾਤ ਪ੍ਰਤਾਪ ਪ੍ਰਭਾਉ ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ। ਕੋ ਕਹਿ ਸਕਇ ਕੋ ਜਾਨਨਿਹਾਰਾ।।
ਅਨੁਚਿਤ ਉਚਿਤ ਕਾਜੁ ਕਿਛੁ ਹੋਊ। ਸਮੁਝਿ ਕਰਿਅ ਭਲ ਕਹ ਸਬੁ ਕੋਊ।।
ਸਹਸਾ ਕਰਿ ਪਾਛੈਂ ਪਛਿਤਾਹੀਂ। ਕਹਹਿਂ ਬੇਦ ਬੁਧ ਤੇ ਬੁਧ ਨਾਹੀਂ।।
ਸੁਨਿ ਸੁਰ ਬਚਨ ਲਖਨ ਸਕੁਚਾਨੇ। ਰਾਮ ਸੀਯਸਾਦਰ ਸਨਮਾਨੇ।।
ਕਹੀ ਤਾਤ ਤੁਮ੍ਹ ਨੀਤਿ ਸੁਹਾਈ। ਸਬ ਤੇਂ ਕਠਿਨ ਰਾਜਮਦੁ ਭਾਈ।।
ਜੋ ਅਚਵ ਨਰਿਪ ਮਾਤਹਿਂ ਤੇਈ। ਨਾਹਿਨ ਸਾਧੁਸਭਾ ਜੇਹਿਂ ਸੇਈ।।
ਸੁਨਹੁ ਲਖਨ ਭਲ ਭਰਤ ਸਰੀਸਾ। ਬਿਧਿ ਪ੍ਰਪਂਚ ਮਹਸੁਨਾ ਨ ਦੀਸਾ।।

7.2.230

चौपाई
ਉਠਿ ਕਰ ਜੋਰਿ ਰਜਾਯਸੁ ਮਾਗਾ। ਮਨਹੁਬੀਰ ਰਸ ਸੋਵਤ ਜਾਗਾ।।
ਬਾਿ ਜਟਾ ਸਿਰ ਕਸਿ ਕਟਿ ਭਾਥਾ। ਸਾਜਿ ਸਰਾਸਨੁ ਸਾਯਕੁ ਹਾਥਾ।।
ਆਜੁ ਰਾਮ ਸੇਵਕ ਜਸੁ ਲੇਊ ਭਰਤਹਿ ਸਮਰ ਸਿਖਾਵਨ ਦੇਊ।
ਰਾਮ ਨਿਰਾਦਰ ਕਰ ਫਲੁ ਪਾਈ। ਸੋਵਹੁਸਮਰ ਸੇਜ ਦੋਉ ਭਾਈ।।
ਆਇ ਬਨਾ ਭਲ ਸਕਲ ਸਮਾਜੂ। ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਉਰਿਸ ਪਾਛਿਲ ਆਜੂ।।
ਜਿਮਿ ਕਰਿ ਨਿਕਰ ਦਲਇ ਮਰਿਗਰਾਜੂ। ਲੇਇ ਲਪੇਟਿ ਲਵਾ ਜਿਮਿ ਬਾਜੂ।।
ਤੈਸੇਹਿਂ ਭਰਤਹਿ ਸੇਨ ਸਮੇਤਾ। ਸਾਨੁਜ ਨਿਦਰਿ ਨਿਪਾਤਉਖੇਤਾ।।
ਜੌਂ ਸਹਾਯ ਕਰ ਸਂਕਰੁ ਆਈ। ਤੌ ਮਾਰਉਰਨ ਰਾਮ ਦੋਹਾਈ।।

7.2.229

चौपाई
ਸਹਸਬਾਹੁ ਸੁਰਨਾਥੁ ਤ੍ਰਿਸਂਕੂ। ਕੇਹਿ ਨ ਰਾਜਮਦ ਦੀਨ੍ਹ ਕਲਂਕੂ।।
ਭਰਤ ਕੀਨ੍ਹ ਯਹ ਉਚਿਤ ਉਪਾਊ। ਰਿਪੁ ਰਿਨ ਰਂਚ ਨ ਰਾਖਬ ਕਾਊ।।
ਏਕ ਕੀਨ੍ਹਿ ਨਹਿਂ ਭਰਤ ਭਲਾਈ। ਨਿਦਰੇ ਰਾਮੁ ਜਾਨਿ ਅਸਹਾਈ।।
ਸਮੁਝਿ ਪਰਿਹਿ ਸੋਉ ਆਜੁ ਬਿਸੇਸ਼ੀ। ਸਮਰ ਸਰੋਸ਼ ਰਾਮ ਮੁਖੁ ਪੇਖੀ।।
ਏਤਨਾ ਕਹਤ ਨੀਤਿ ਰਸ ਭੂਲਾ। ਰਨ ਰਸ ਬਿਟਪੁ ਪੁਲਕ ਮਿਸ ਫੂਲਾ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਪਦ ਬਂਦਿ ਸੀਸ ਰਜ ਰਾਖੀ। ਬੋਲੇ ਸਤ੍ਯ ਸਹਜ ਬਲੁ ਭਾਸ਼ੀ।।
ਅਨੁਚਿਤ ਨਾਥ ਨ ਮਾਨਬ ਮੋਰਾ। ਭਰਤ ਹਮਹਿ ਉਪਚਾਰ ਨ ਥੋਰਾ।।
ਕਹਲਗਿ ਸਹਿਅ ਰਹਿਅ ਮਨੁ ਮਾਰੇਂ। ਨਾਥ ਸਾਥ ਧਨੁ ਹਾਥ ਹਮਾਰੇਂ।।

Pages

Subscribe to RSS - ayodhyakaanda