चौपाई
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਕਰਤ ਪਂਥ ਪਛਿਤਾਵਾ। ਤਮਸਾ ਤੀਰ ਤੁਰਤ ਰਥੁ ਆਵਾ।।
ਬਿਦਾ ਕਿਏ ਕਰਿ ਬਿਨਯ ਨਿਸ਼ਾਦਾ। ਫਿਰੇ ਪਾਯਪਰਿ ਬਿਕਲ ਬਿਸ਼ਾਦਾ।।
ਪੈਠਤ ਨਗਰ ਸਚਿਵ ਸਕੁਚਾਈ। ਜਨੁ ਮਾਰੇਸਿ ਗੁਰ ਬਾਨ ਗਾਈ।।
ਬੈਠਿ ਬਿਟਪ ਤਰ ਦਿਵਸੁ ਗਵਾਾ। ਸਾ ਸਮਯ ਤਬ ਅਵਸਰੁ ਪਾਵਾ।।
ਅਵਧ ਪ੍ਰਬੇਸੁ ਕੀਨ੍ਹ ਅਿਆਰੇਂ। ਪੈਠ ਭਵਨ ਰਥੁ ਰਾਖਿ ਦੁਆਰੇਂ।।
ਜਿਨ੍ਹ ਜਿਨ੍ਹ ਸਮਾਚਾਰ ਸੁਨਿ ਪਾਏ। ਭੂਪ ਦ੍ਵਾਰ ਰਥੁ ਦੇਖਨ ਆਏ।।
ਰਥੁ ਪਹਿਚਾਨਿ ਬਿਕਲ ਲਖਿ ਘੋਰੇ। ਗਰਹਿਂ ਗਾਤ ਜਿਮਿ ਆਤਪ ਓਰੇ।।
ਨਗਰ ਨਾਰਿ ਨਰ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਕੈਂਸੇਂ। ਨਿਘਟਤ ਨੀਰ ਮੀਨਗਨ ਜੈਂਸੇਂ।।

चौपाई
ਜਿਮਿ ਕੁਲੀਨ ਤਿਯ ਸਾਧੁ ਸਯਾਨੀ। ਪਤਿਦੇਵਤਾ ਕਰਮ ਮਨ ਬਾਨੀ।।
ਰਹੈ ਕਰਮ ਬਸ ਪਰਿਹਰਿ ਨਾਹੂ। ਸਚਿਵ ਹਰਿਦਯਤਿਮਿ ਦਾਰੁਨ ਦਾਹੁ।।
ਲੋਚਨ ਸਜਲ ਡੀਠਿ ਭਇ ਥੋਰੀ। ਸੁਨਇ ਨ ਸ਼੍ਰਵਨ ਬਿਕਲ ਮਤਿ ਭੋਰੀ।।
ਸੂਖਹਿਂ ਅਧਰ ਲਾਗਿ ਮੁਹਲਾਟੀ। ਜਿਉ ਨ ਜਾਇ ਉਰ ਅਵਧਿ ਕਪਾਟੀ।।
ਬਿਬਰਨ ਭਯਉ ਨ ਜਾਇ ਨਿਹਾਰੀ। ਮਾਰੇਸਿ ਮਨਹੁਪਿਤਾ ਮਹਤਾਰੀ।।
ਹਾਨਿ ਗਲਾਨਿ ਬਿਪੁਲ ਮਨ ਬ੍ਯਾਪੀ। ਜਮਪੁਰ ਪਂਥ ਸੋਚ ਜਿਮਿ ਪਾਪੀ।।
ਬਚਨੁ ਨ ਆਵ ਹਰਿਦਯਪਛਿਤਾਈ। ਅਵਧ ਕਾਹ ਮੈਂ ਦੇਖਬ ਜਾਈ।।
ਰਾਮ ਰਹਿਤ ਰਥ ਦੇਖਿਹਿ ਜੋਈ। ਸਕੁਚਿਹਿ ਮੋਹਿ ਬਿਲੋਕਤ ਸੋਈ।।

चौपाई
ਧਰਿ ਧੀਰਜ ਤਬ ਕਹਇ ਨਿਸ਼ਾਦੂ। ਅਬ ਸੁਮਂਤ੍ਰ ਪਰਿਹਰਹੁ ਬਿਸ਼ਾਦੂ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਪਂਡਿਤ ਪਰਮਾਰਥ ਗ੍ਯਾਤਾ। ਧਰਹੁ ਧੀਰ ਲਖਿ ਬਿਮੁਖ ਬਿਧਾਤਾ
ਬਿਬਿਧ ਕਥਾ ਕਹਿ ਕਹਿ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ। ਰਥ ਬੈਠਾਰੇਉ ਬਰਬਸ ਆਨੀ।।
ਸੋਕ ਸਿਥਿਲ ਰਥ ਸਕਇ ਨ ਹਾੀ। ਰਘੁਬਰ ਬਿਰਹ ਪੀਰ ਉਰ ਬਾੀ।।
ਚਰਫਰਾਹਿਂ ਮਗ ਚਲਹਿਂ ਨ ਘੋਰੇ। ਬਨ ਮਰਿਗ ਮਨਹੁਆਨਿ ਰਥ ਜੋਰੇ।।
ਅਢ਼ੁਕਿ ਪਰਹਿਂ ਫਿਰਿ ਹੇਰਹਿਂ ਪੀਛੇਂ। ਰਾਮ ਬਿਯੋਗਿ ਬਿਕਲ ਦੁਖ ਤੀਛੇਂ।।
ਜੋ ਕਹ ਰਾਮੁ ਲਖਨੁ ਬੈਦੇਹੀ। ਹਿਂਕਰਿ ਹਿਂਕਰਿ ਹਿਤ ਹੇਰਹਿਂ ਤੇਹੀ।।
ਬਾਜਿ ਬਿਰਹ ਗਤਿ ਕਹਿ ਕਿਮਿ ਜਾਤੀ। ਬਿਨੁ ਮਨਿ ਫਨਿਕ ਬਿਕਲ ਜੇਹਿ ਭਾੀ।।

चौपाई
ਸੀਯ ਲਖਨ ਜੇਹਿ ਬਿਧਿ ਸੁਖੁ ਲਹਹੀਂ। ਸੋਇ ਰਘੁਨਾਥ ਕਰਹਿ ਸੋਇ ਕਹਹੀਂ।।
ਕਹਹਿਂ ਪੁਰਾਤਨ ਕਥਾ ਕਹਾਨੀ। ਸੁਨਹਿਂ ਲਖਨੁ ਸਿਯ ਅਤਿ ਸੁਖੁ ਮਾਨੀ।
ਜਬ ਜਬ ਰਾਮੁ ਅਵਧ ਸੁਧਿ ਕਰਹੀਂ। ਤਬ ਤਬ ਬਾਰਿ ਬਿਲੋਚਨ ਭਰਹੀਂ।।
ਸੁਮਿਰਿ ਮਾਤੁ ਪਿਤੁ ਪਰਿਜਨ ਭਾਈ। ਭਰਤ ਸਨੇਹੁ ਸੀਲੁ ਸੇਵਕਾਈ।।
ਕਰਿਪਾਸਿਂਧੁ ਪ੍ਰਭੁ ਹੋਹਿਂ ਦੁਖਾਰੀ। ਧੀਰਜੁ ਧਰਹਿਂ ਕੁਸਮਉ ਬਿਚਾਰੀ।।
ਲਖਿ ਸਿਯ ਲਖਨੁ ਬਿਕਲ ਹੋਇ ਜਾਹੀਂ। ਜਿਮਿ ਪੁਰੁਸ਼ਹਿ ਅਨੁਸਰ ਪਰਿਛਾਹੀਂ।।
ਪ੍ਰਿਯਾ ਬਂਧੁ ਗਤਿ ਲਖਿ ਰਘੁਨਂਦਨੁ। ਧੀਰ ਕਰਿਪਾਲ ਭਗਤ ਉਰ ਚਂਦਨੁ।।
ਲਗੇ ਕਹਨ ਕਛੁ ਕਥਾ ਪੁਨੀਤਾ। ਸੁਨਿ ਸੁਖੁ ਲਹਹਿਂ ਲਖਨੁ ਅਰੁ ਸੀਤਾ।।

चौपाई
ਨਯਨਵਂਤ ਰਘੁਬਰਹਿ ਬਿਲੋਕੀ। ਪਾਇ ਜਨਮ ਫਲ ਹੋਹਿਂ ਬਿਸੋਕੀ।।
ਪਰਸਿ ਚਰਨ ਰਜ ਅਚਰ ਸੁਖਾਰੀ। ਭਏ ਪਰਮ ਪਦ ਕੇ ਅਧਿਕਾਰੀ।।
ਸੋ ਬਨੁ ਸੈਲੁ ਸੁਭਾਯਸੁਹਾਵਨ। ਮਂਗਲਮਯ ਅਤਿ ਪਾਵਨ ਪਾਵਨ।।
ਮਹਿਮਾ ਕਹਿਅ ਕਵਨਿ ਬਿਧਿ ਤਾਸੂ। ਸੁਖਸਾਗਰ ਜਹਕੀਨ੍ਹ ਨਿਵਾਸੂ।।
ਪਯ ਪਯੋਧਿ ਤਜਿ ਅਵਧ ਬਿਹਾਈ। ਜਹਸਿਯ ਲਖਨੁ ਰਾਮੁ ਰਹੇ ਆਈ।।
ਕਹਿ ਨ ਸਕਹਿਂ ਸੁਸ਼ਮਾ ਜਸਿ ਕਾਨਨ। ਜੌਂ ਸਤ ਸਹਸ ਹੋਂਹਿਂ ਸਹਸਾਨਨ।।
ਸੋ ਮੈਂ ਬਰਨਿ ਕਹੌਂ ਬਿਧਿ ਕੇਹੀਂ। ਡਾਬਰ ਕਮਠ ਕਿ ਮਂਦਰ ਲੇਹੀਂ।।
ਸੇਵਹਿਂ ਲਖਨੁ ਕਰਮ ਮਨ ਬਾਨੀ। ਜਾਇ ਨ ਸੀਲੁ ਸਨੇਹੁ ਬਖਾਨੀ।।