ayodhyakaanda

7.2.108

चौपाई
ਸੁਨਿ ਮੁਨਿ ਬਚਨ ਰਾਮੁ ਸਕੁਚਾਨੇ। ਭਾਵ ਭਗਤਿ ਆਨਂਦ ਅਘਾਨੇ।।
ਤਬ ਰਘੁਬਰ ਮੁਨਿ ਸੁਜਸੁ ਸੁਹਾਵਾ। ਕੋਟਿ ਭਾਿ ਕਹਿ ਸਬਹਿ ਸੁਨਾਵਾ।।
ਸੋ ਬਡ ਸੋ ਸਬ ਗੁਨ ਗਨ ਗੇਹੂ। ਜੇਹਿ ਮੁਨੀਸ ਤੁਮ੍ਹ ਆਦਰ ਦੇਹੂ।।
ਮੁਨਿ ਰਘੁਬੀਰ ਪਰਸਪਰ ਨਵਹੀਂ। ਬਚਨ ਅਗੋਚਰ ਸੁਖੁ ਅਨੁਭਵਹੀਂ।।
ਯਹ ਸੁਧਿ ਪਾਇ ਪ੍ਰਯਾਗ ਨਿਵਾਸੀ। ਬਟੁ ਤਾਪਸ ਮੁਨਿ ਸਿਦ੍ਧ ਉਦਾਸੀ।।
ਭਰਦ੍ਵਾਜ ਆਸ਼੍ਰਮ ਸਬ ਆਏ। ਦੇਖਨ ਦਸਰਥ ਸੁਅਨ ਸੁਹਾਏ।।
ਰਾਮ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕੀਨ੍ਹ ਸਬ ਕਾਹੂ। ਮੁਦਿਤ ਭਏ ਲਹਿ ਲੋਯਨ ਲਾਹੂ।।
ਦੇਹਿਂ ਅਸੀਸ ਪਰਮ ਸੁਖੁ ਪਾਈ। ਫਿਰੇ ਸਰਾਹਤ ਸੁਂਦਰਤਾਈ।।

7.2.107

चौपाई
ਕੁਸਲ ਪ੍ਰਸ੍ਨ ਕਰਿ ਆਸਨ ਦੀਨ੍ਹੇ। ਪੂਜਿ ਪ੍ਰੇਮ ਪਰਿਪੂਰਨ ਕੀਨ੍ਹੇ।।
ਕਂਦ ਮੂਲ ਫਲ ਅਂਕੁਰ ਨੀਕੇ। ਦਿਏ ਆਨਿ ਮੁਨਿ ਮਨਹੁਅਮੀ ਕੇ।।
ਸੀਯ ਲਖਨ ਜਨ ਸਹਿਤ ਸੁਹਾਏ। ਅਤਿ ਰੁਚਿ ਰਾਮ ਮੂਲ ਫਲ ਖਾਏ।।
ਭਏ ਬਿਗਤਸ਼੍ਰਮ ਰਾਮੁ ਸੁਖਾਰੇ। ਭਰਵ੍ਦਾਜ ਮਰਿਦੁ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ।।
ਆਜੁ ਸੁਫਲ ਤਪੁ ਤੀਰਥ ਤ੍ਯਾਗੂ। ਆਜੁ ਸੁਫਲ ਜਪ ਜੋਗ ਬਿਰਾਗੂ।।
ਸਫਲ ਸਕਲ ਸੁਭ ਸਾਧਨ ਸਾਜੂ। ਰਾਮ ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਅਵਲੋਕਤ ਆਜੂ।।
ਲਾਭ ਅਵਧਿ ਸੁਖ ਅਵਧਿ ਨ ਦੂਜੀ। ਤੁਮ੍ਹਾਰੇਂ ਦਰਸ ਆਸ ਸਬ ਪੂਜੀ।।
ਅਬ ਕਰਿ ਕਰਿਪਾ ਦੇਹੁ ਬਰ ਏਹੂ। ਨਿਜ ਪਦ ਸਰਸਿਜ ਸਹਜ ਸਨੇਹੂ।।

7.2.106

चौपाई
ਕੋ ਕਹਿ ਸਕਇ ਪ੍ਰਯਾਗ ਪ੍ਰਭਾਊ। ਕਲੁਸ਼ ਪੁਂਜ ਕੁਂਜਰ ਮਰਿਗਰਾਊ।।
ਅਸ ਤੀਰਥਪਤਿ ਦੇਖਿ ਸੁਹਾਵਾ। ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਰਘੁਬਰ ਸੁਖੁ ਪਾਵਾ।।
ਕਹਿ ਸਿਯ ਲਖਨਹਿ ਸਖਹਿ ਸੁਨਾਈ। ਸ਼੍ਰੀਮੁਖ ਤੀਰਥਰਾਜ ਬਡ਼ਾਈ।।
ਕਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮੁ ਦੇਖਤ ਬਨ ਬਾਗਾ। ਕਹਤ ਮਹਾਤਮ ਅਤਿ ਅਨੁਰਾਗਾ।।
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਆਇ ਬਿਲੋਕੀ ਬੇਨੀ। ਸੁਮਿਰਤ ਸਕਲ ਸੁਮਂਗਲ ਦੇਨੀ।।
ਮੁਦਿਤ ਨਹਾਇ ਕੀਨ੍ਹਿ ਸਿਵ ਸੇਵਾ। ਪੁਜਿ ਜਥਾਬਿਧਿ ਤੀਰਥ ਦੇਵਾ।।
ਤਬ ਪ੍ਰਭੁ ਭਰਦ੍ਵਾਜ ਪਹਿਂ ਆਏ। ਕਰਤ ਦਂਡਵਤ ਮੁਨਿ ਉਰ ਲਾਏ।।
ਮੁਨਿ ਮਨ ਮੋਦ ਨ ਕਛੁ ਕਹਿ ਜਾਇ। ਬ੍ਰਹ੍ਮਾਨਂਦ ਰਾਸਿ ਜਨੁ ਪਾਈ।।

7.2.105

चौपाई
ਤੇਹਿ ਦਿਨ ਭਯਉ ਬਿਟਪ ਤਰ ਬਾਸੂ। ਲਖਨ ਸਖਾਸਬ ਕੀਨ੍ਹ ਸੁਪਾਸੂ।।
ਪ੍ਰਾਤ ਪ੍ਰਾਤਕਰਿਤ ਕਰਿ ਰਧੁਸਾਈ। ਤੀਰਥਰਾਜੁ ਦੀਖ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਈ।।
ਸਚਿਵ ਸਤ੍ਯ ਸ਼੍ਰਧ੍ਦਾ ਪ੍ਰਿਯ ਨਾਰੀ। ਮਾਧਵ ਸਰਿਸ ਮੀਤੁ ਹਿਤਕਾਰੀ।।
ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਭਰਾ ਭਾਰੁ। ਪੁਨ੍ਯ ਪ੍ਰਦੇਸ ਦੇਸ ਅਤਿ ਚਾਰੁ।।
ਛੇਤ੍ਰ ਅਗਮ ਗਢ਼ੁ ਗਾਢ਼ ਸੁਹਾਵਾ। ਸਪਨੇਹੁਨਹਿਂ ਪ੍ਰਤਿਪਚ੍ਛਿਨ੍ਹ ਪਾਵਾ।।
ਸੇਨ ਸਕਲ ਤੀਰਥ ਬਰ ਬੀਰਾ। ਕਲੁਸ਼ ਅਨੀਕ ਦਲਨ ਰਨਧੀਰਾ।।
ਸਂਗਮੁ ਸਿਂਹਾਸਨੁ ਸੁਠਿ ਸੋਹਾ। ਛਤ੍ਰੁ ਅਖਯਬਟੁ ਮੁਨਿ ਮਨੁ ਮੋਹਾ।।
ਚਵ ਜਮੁਨ ਅਰੁ ਗਂਗ ਤਰਂਗਾ। ਦੇਖਿ ਹੋਹਿਂ ਦੁਖ ਦਾਰਿਦ ਭਂਗਾ।।

7.2.104

चौपाई
ਗਂਗ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਮਂਗਲ ਮੂਲਾ। ਮੁਦਿਤ ਸੀਯ ਸੁਰਸਰਿ ਅਨੁਕੁਲਾ।।
ਤਬ ਪ੍ਰਭੁ ਗੁਹਹਿ ਕਹੇਉ ਘਰ ਜਾਹੂ। ਸੁਨਤ ਸੂਖ ਮੁਖੁ ਭਾ ਉਰ ਦਾਹੂ।।
ਦੀਨ ਬਚਨ ਗੁਹ ਕਹ ਕਰ ਜੋਰੀ। ਬਿਨਯ ਸੁਨਹੁ ਰਘੁਕੁਲਮਨਿ ਮੋਰੀ।।
ਨਾਥ ਸਾਥ ਰਹਿ ਪਂਥੁ ਦੇਖਾਈ। ਕਰਿ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ਚਰਨ ਸੇਵਕਾਈ।।
ਜੇਹਿਂ ਬਨ ਜਾਇ ਰਹਬ ਰਘੁਰਾਈ। ਪਰਨਕੁਟੀ ਮੈਂ ਕਰਬਿ ਸੁਹਾਈ।।
ਤਬ ਮੋਹਿ ਕਹਜਸਿ ਦੇਬ ਰਜਾਈ। ਸੋਇ ਕਰਿਹਉਰਘੁਬੀਰ ਦੋਹਾਈ।।
ਸਹਜ ਸਨੇਹ ਰਾਮ ਲਖਿ ਤਾਸੁ। ਸਂਗ ਲੀਨ੍ਹ ਗੁਹ ਹਰਿਦਯ ਹੁਲਾਸੂ।।
ਪੁਨਿ ਗੁਹਗ੍ਯਾਤਿ ਬੋਲਿ ਸਬ ਲੀਨ੍ਹੇ। ਕਰਿ ਪਰਿਤੋਸ਼ੁ ਬਿਦਾ ਤਬ ਕੀਨ੍ਹੇ।।

7.2.103

चौपाई
ਤਬ ਮਜ੍ਜਨੁ ਕਰਿ ਰਘੁਕੁਲਨਾਥਾ। ਪੂਜਿ ਪਾਰਥਿਵ ਨਾਯਉ ਮਾਥਾ।।
ਸਿਯਸੁਰਸਰਿਹਿ ਕਹੇਉ ਕਰ ਜੋਰੀ। ਮਾਤੁ ਮਨੋਰਥ ਪੁਰਉਬਿ ਮੋਰੀ।।
ਪਤਿ ਦੇਵਰ ਸਂਗ ਕੁਸਲ ਬਹੋਰੀ। ਆਇ ਕਰੌਂ ਜੇਹਿਂ ਪੂਜਾ ਤੋਰੀ।।
ਸੁਨਿ ਸਿਯ ਬਿਨਯ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸ ਸਾਨੀ। ਭਇ ਤਬ ਬਿਮਲ ਬਾਰਿ ਬਰ ਬਾਨੀ।।
ਸੁਨੁ ਰਘੁਬੀਰ ਪ੍ਰਿਯਾ ਬੈਦੇਹੀ। ਤਵ ਪ੍ਰਭਾਉ ਜਗ ਬਿਦਿਤ ਨ ਕੇਹੀ।।
ਲੋਕਪ ਹੋਹਿਂ ਬਿਲੋਕਤ ਤੋਰੇਂ। ਤੋਹਿ ਸੇਵਹਿਂ ਸਬ ਸਿਧਿ ਕਰ ਜੋਰੇਂ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਜੋ ਹਮਹਿ ਬਡ਼ਿ ਬਿਨਯ ਸੁਨਾਈ। ਕਰਿਪਾ ਕੀਨ੍ਹਿ ਮੋਹਿ ਦੀਨ੍ਹਿ ਬਡ਼ਾਈ।।
ਤਦਪਿ ਦੇਬਿ ਮੈਂ ਦੇਬਿ ਅਸੀਸਾ। ਸਫਲ ਹੋਪਨ ਹਿਤ ਨਿਜ ਬਾਗੀਸਾ।।

7.2.102

चौपाई
ਉਤਰਿ ਠਾਡ਼ ਭਏ ਸੁਰਸਰਿ ਰੇਤਾ। ਸੀਯਰਾਮ ਗੁਹ ਲਖਨ ਸਮੇਤਾ।।
ਕੇਵਟ ਉਤਰਿ ਦਂਡਵਤ ਕੀਨ੍ਹਾ। ਪ੍ਰਭੁਹਿ ਸਕੁਚ ਏਹਿ ਨਹਿਂ ਕਛੁ ਦੀਨ੍ਹਾ।।
ਪਿਯ ਹਿਯ ਕੀ ਸਿਯ ਜਾਨਨਿਹਾਰੀ। ਮਨਿ ਮੁਦਰੀ ਮਨ ਮੁਦਿਤ ਉਤਾਰੀ।।
ਕਹੇਉ ਕਰਿਪਾਲ ਲੇਹਿ ਉਤਰਾਈ। ਕੇਵਟ ਚਰਨ ਗਹੇ ਅਕੁਲਾਈ।।
ਨਾਥ ਆਜੁ ਮੈਂ ਕਾਹ ਨ ਪਾਵਾ। ਮਿਟੇ ਦੋਸ਼ ਦੁਖ ਦਾਰਿਦ ਦਾਵਾ।।
ਬਹੁਤ ਕਾਲ ਮੈਂ ਕੀਨ੍ਹਿ ਮਜੂਰੀ। ਆਜੁ ਦੀਨ੍ਹ ਬਿਧਿ ਬਨਿ ਭਲਿ ਭੂਰੀ।।
ਅਬ ਕਛੁ ਨਾਥ ਨ ਚਾਹਿਅ ਮੋਰੇਂ। ਦੀਨਦਯਾਲ ਅਨੁਗ੍ਰਹ ਤੋਰੇਂ।।
ਫਿਰਤੀ ਬਾਰ ਮੋਹਿ ਜੇ ਦੇਬਾ। ਸੋ ਪ੍ਰਸਾਦੁ ਮੈਂ ਸਿਰ ਧਰਿ ਲੇਬਾ।।

7.2.101

चौपाई
ਕਰਿਪਾਸਿਂਧੁ ਬੋਲੇ ਮੁਸੁਕਾਈ। ਸੋਇ ਕਰੁ ਜੇਂਹਿ ਤਵ ਨਾਵ ਨ ਜਾਈ।।
ਵੇਗਿ ਆਨੁ ਜਲ ਪਾਯ ਪਖਾਰੂ। ਹੋਤ ਬਿਲਂਬੁ ਉਤਾਰਹਿ ਪਾਰੂ।।
ਜਾਸੁ ਨਾਮ ਸੁਮਰਤ ਏਕ ਬਾਰਾ। ਉਤਰਹਿਂ ਨਰ ਭਵਸਿਂਧੁ ਅਪਾਰਾ।।
ਸੋਇ ਕਰਿਪਾਲੁ ਕੇਵਟਹਿ ਨਿਹੋਰਾ। ਜੇਹਿਂ ਜਗੁ ਕਿਯ ਤਿਹੁ ਪਗਹੁ ਤੇ ਥੋਰਾ।।
ਪਦ ਨਖ ਨਿਰਖਿ ਦੇਵਸਰਿ ਹਰਸ਼ੀ। ਸੁਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬਚਨ ਮੋਹਮਤਿ ਕਰਸ਼ੀ।।
ਕੇਵਟ ਰਾਮ ਰਜਾਯਸੁ ਪਾਵਾ। ਪਾਨਿ ਕਠਵਤਾ ਭਰਿ ਲੇਇ ਆਵਾ।।
ਅਤਿ ਆਨਂਦ ਉਮਗਿ ਅਨੁਰਾਗਾ। ਚਰਨ ਸਰੋਜ ਪਖਾਰਨ ਲਾਗਾ।।
ਬਰਸ਼ਿ ਸੁਮਨ ਸੁਰ ਸਕਲ ਸਿਹਾਹੀਂ। ਏਹਿ ਸਮ ਪੁਨ੍ਯਪੁਂਜ ਕੋਉ ਨਾਹੀਂ।।

7.2.100

चौपाई
ਜਾਸੁ ਬਿਯੋਗ ਬਿਕਲ ਪਸੁ ਐਸੇ। ਪ੍ਰਜਾ ਮਾਤੁ ਪਿਤੁ ਜਿਇਹਹਿਂ ਕੈਸੇਂ।।
ਬਰਬਸ ਰਾਮ ਸੁਮਂਤ੍ਰੁ ਪਠਾਏ। ਸੁਰਸਰਿ ਤੀਰ ਆਪੁ ਤਬ ਆਏ।।
ਮਾਗੀ ਨਾਵ ਨ ਕੇਵਟੁ ਆਨਾ। ਕਹਇ ਤੁਮ੍ਹਾਰ ਮਰਮੁ ਮੈਂ ਜਾਨਾ।।
ਚਰਨ ਕਮਲ ਰਜ ਕਹੁਸਬੁ ਕਹਈ। ਮਾਨੁਸ਼ ਕਰਨਿ ਮੂਰਿ ਕਛੁ ਅਹਈ।।
ਛੁਅਤ ਸਿਲਾ ਭਇ ਨਾਰਿ ਸੁਹਾਈ। ਪਾਹਨ ਤੇਂ ਨ ਕਾਠ ਕਠਿਨਾਈ।।
ਤਰਨਿਉ ਮੁਨਿ ਘਰਿਨਿ ਹੋਇ ਜਾਈ। ਬਾਟ ਪਰਇ ਮੋਰਿ ਨਾਵ ਉਡ਼ਾਈ।।
ਏਹਿਂ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਉਸਬੁ ਪਰਿਵਾਰੂ। ਨਹਿਂ ਜਾਨਉਕਛੁ ਅਉਰ ਕਬਾਰੂ।।
ਜੌ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਰ ਅਵਸਿ ਗਾ ਚਹਹੂ। ਮੋਹਿ ਪਦ ਪਦੁਮ ਪਖਾਰਨ ਕਹਹੂ।।

7.2.99

चौपाई
ਪ੍ਰਾਨਨਾਥ ਪ੍ਰਿਯ ਦੇਵਰ ਸਾਥਾ। ਬੀਰ ਧੁਰੀਨ ਧਰੇਂ ਧਨੁ ਭਾਥਾ।।
ਨਹਿਂ ਮਗ ਸ਼੍ਰਮੁ ਭ੍ਰਮੁ ਦੁਖ ਮਨ ਮੋਰੇਂ। ਮੋਹਿ ਲਗਿ ਸੋਚੁ ਕਰਿਅ ਜਨਿ ਭੋਰੇਂ।।
ਸੁਨਿ ਸੁਮਂਤ੍ਰੁ ਸਿਯ ਸੀਤਲਿ ਬਾਨੀ। ਭਯਉ ਬਿਕਲ ਜਨੁ ਫਨਿ ਮਨਿ ਹਾਨੀ।।
ਨਯਨ ਸੂਝ ਨਹਿਂ ਸੁਨਇ ਨ ਕਾਨਾ। ਕਹਿ ਨ ਸਕਇ ਕਛੁ ਅਤਿ ਅਕੁਲਾਨਾ।।
ਰਾਮ ਪ੍ਰਬੋਧੁ ਕੀਨ੍ਹ ਬਹੁ ਭਾਿ। ਤਦਪਿ ਹੋਤਿ ਨਹਿਂ ਸੀਤਲਿ ਛਾਤੀ।।
ਜਤਨ ਅਨੇਕ ਸਾਥ ਹਿਤ ਕੀਨ੍ਹੇ। ਉਚਿਤ ਉਤਰ ਰਘੁਨਂਦਨ ਦੀਨ੍ਹੇ।।
ਮੇਟਿ ਜਾਇ ਨਹਿਂ ਰਾਮ ਰਜਾਈ। ਕਠਿਨ ਕਰਮ ਗਤਿ ਕਛੁ ਨ ਬਸਾਈ।।
ਰਾਮ ਲਖਨ ਸਿਯ ਪਦ ਸਿਰੁ ਨਾਈ। ਫਿਰੇਉ ਬਨਿਕ ਜਿਮਿ ਮੂਰ ਗਵਾ।।

Pages

Subscribe to RSS - ayodhyakaanda