ayodhyakaanda

7.2.118

चौपाई
ਪਾਰਬਤੀ ਸਮ ਪਤਿਪ੍ਰਿਯ ਹੋਹੂ। ਦੇਬਿ ਨ ਹਮ ਪਰ ਛਾਡ਼ਬ ਛੋਹੂ।।
ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਬਿਨਯ ਕਰਿਅ ਕਰ ਜੋਰੀ। ਜੌਂ ਏਹਿ ਮਾਰਗ ਫਿਰਿਅ ਬਹੋਰੀ।।
ਦਰਸਨੁ ਦੇਬ ਜਾਨਿ ਨਿਜ ਦਾਸੀ। ਲਖੀਂ ਸੀਯਸਬ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਸੀ।।
ਮਧੁਰ ਬਚਨ ਕਹਿ ਕਹਿ ਪਰਿਤੋਸ਼ੀਂ। ਜਨੁ ਕੁਮੁਦਿਨੀਂ ਕੌਮੁਦੀਂ ਪੋਸ਼ੀਂ।।
ਤਬਹਿਂ ਲਖਨ ਰਘੁਬਰ ਰੁਖ ਜਾਨੀ। ਪੂੇਉ ਮਗੁ ਲੋਗਨ੍ਹਿ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ।।
ਸੁਨਤ ਨਾਰਿ ਨਰ ਭਏ ਦੁਖਾਰੀ। ਪੁਲਕਿਤ ਗਾਤ ਬਿਲੋਚਨ ਬਾਰੀ।।
ਮਿਟਾ ਮੋਦੁ ਮਨ ਭਏ ਮਲੀਨੇ। ਬਿਧਿ ਨਿਧਿ ਦੀਨ੍ਹ ਲੇਤ ਜਨੁ ਛੀਨੇ।।
ਸਮੁਝਿ ਕਰਮ ਗਤਿ ਧੀਰਜੁ ਕੀਨ੍ਹਾ। ਸੋਧਿ ਸੁਗਮ ਮਗੁ ਤਿਨ੍ਹ ਕਹਿ ਦੀਨ੍ਹਾ।।

7.2.117

चौपाई
ਕੋਟਿ ਮਨੋਜ ਲਜਾਵਨਿਹਾਰੇ। ਸੁਮੁਖਿ ਕਹਹੁ ਕੋ ਆਹਿਂ ਤੁਮ੍ਹਾਰੇ।।
ਸੁਨਿ ਸਨੇਹਮਯ ਮਂਜੁਲ ਬਾਨੀ। ਸਕੁਚੀ ਸਿਯ ਮਨ ਮਹੁਮੁਸੁਕਾਨੀ।।
ਤਿਨ੍ਹਹਿ ਬਿਲੋਕਿ ਬਿਲੋਕਤਿ ਧਰਨੀ। ਦੁਹੁਸਕੋਚ ਸਕੁਚਿਤ ਬਰਬਰਨੀ।।
ਸਕੁਚਿ ਸਪ੍ਰੇਮ ਬਾਲ ਮਰਿਗ ਨਯਨੀ। ਬੋਲੀ ਮਧੁਰ ਬਚਨ ਪਿਕਬਯਨੀ।।
ਸਹਜ ਸੁਭਾਯ ਸੁਭਗ ਤਨ ਗੋਰੇ। ਨਾਮੁ ਲਖਨੁ ਲਘੁ ਦੇਵਰ ਮੋਰੇ।।
ਬਹੁਰਿ ਬਦਨੁ ਬਿਧੁ ਅਂਚਲ ਢਾੀ। ਪਿਯ ਤਨ ਚਿਤਇ ਭੌਂਹ ਕਰਿ ਬਾੀ।।
ਖਂਜਨ ਮਂਜੁ ਤਿਰੀਛੇ ਨਯਨਨਿ। ਨਿਜ ਪਤਿ ਕਹੇਉ ਤਿਨ੍ਹਹਿ ਸਿਯਸਯਨਨਿ।।
ਭਇ ਮੁਦਿਤ ਸਬ ਗ੍ਰਾਮਬਧੂਟੀਂ। ਰਂਕਨ੍ਹ ਰਾਯ ਰਾਸਿ ਜਨੁ ਲੂਟੀਂ।।

7.2.116

चौपाई
ਬਰਨਿ ਨ ਜਾਇ ਮਨੋਹਰ ਜੋਰੀ। ਸੋਭਾ ਬਹੁਤ ਥੋਰਿ ਮਤਿ ਮੋਰੀ।।
ਰਾਮ ਲਖਨ ਸਿਯ ਸੁਂਦਰਤਾਈ। ਸਬ ਚਿਤਵਹਿਂ ਚਿਤ ਮਨ ਮਤਿ ਲਾਈ।।
ਥਕੇ ਨਾਰਿ ਨਰ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਸੇ। ਮਨਹੁਮਰਿਗੀ ਮਰਿਗ ਦੇਖਿ ਦਿਆ ਸੇ।।
ਸੀਯ ਸਮੀਪ ਗ੍ਰਾਮਤਿਯ ਜਾਹੀਂ। ਪੂਤ ਅਤਿ ਸਨੇਹਸਕੁਚਾਹੀਂ।।
ਬਾਰ ਬਾਰ ਸਬ ਲਾਗਹਿਂ ਪਾਏ ਕਹਹਿਂ ਬਚਨ ਮਰਿਦੁ ਸਰਲ ਸੁਭਾਏ।
ਰਾਜਕੁਮਾਰਿ ਬਿਨਯ ਹਮ ਕਰਹੀਂ। ਤਿਯ ਸੁਭਾਯਕਛੁ ਪੂਤ ਡਰਹੀਂ।
ਸ੍ਵਾਮਿਨਿ ਅਬਿਨਯ ਛਮਬਿ ਹਮਾਰੀ। ਬਿਲਗੁ ਨ ਮਾਨਬ ਜਾਨਿ ਗਵਾੀ।।
ਰਾਜਕੁਅ ਦੋਉ ਸਹਜ ਸਲੋਨੇ। ਇਨ੍ਹ ਤੇਂ ਲਹੀ ਦੁਤਿ ਮਰਕਤ ਸੋਨੇ।।

7.2.115

चौपाई
ਏਕ ਕਲਸ ਭਰਿ ਆਨਹਿਂ ਪਾਨੀ। ਅਇਅ ਨਾਥ ਕਹਹਿਂ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ।।
ਸੁਨਿ ਪ੍ਰਿਯ ਬਚਨ ਪ੍ਰੀਤਿ ਅਤਿ ਦੇਖੀ। ਰਾਮ ਕਰਿਪਾਲ ਸੁਸੀਲ ਬਿਸੇਸ਼ੀ।।
ਜਾਨੀ ਸ਼੍ਰਮਿਤ ਸੀਯ ਮਨ ਮਾਹੀਂ। ਘਰਿਕ ਬਿਲਂਬੁ ਕੀਨ੍ਹ ਬਟ ਛਾਹੀਂ।।
ਮੁਦਿਤ ਨਾਰਿ ਨਰ ਦੇਖਹਿਂ ਸੋਭਾ। ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਨਯਨ ਮਨੁ ਲੋਭਾ।।
ਏਕਟਕ ਸਬ ਸੋਹਹਿਂ ਚਹੁਓਰਾ। ਰਾਮਚਂਦ੍ਰ ਮੁਖ ਚਂਦ ਚਕੋਰਾ।।
ਤਰੁਨ ਤਮਾਲ ਬਰਨ ਤਨੁ ਸੋਹਾ। ਦੇਖਤ ਕੋਟਿ ਮਦਨ ਮਨੁ ਮੋਹਾ।।
ਦਾਮਿਨਿ ਬਰਨ ਲਖਨ ਸੁਠਿ ਨੀਕੇ। ਨਖ ਸਿਖ ਸੁਭਗ ਭਾਵਤੇ ਜੀ ਕੇ।।
ਮੁਨਿਪਟ ਕਟਿਨ੍ਹ ਕਸੇਂ ਤੂਨੀਰਾ। ਸੋਹਹਿਂ ਕਰ ਕਮਲਿਨਿ ਧਨੁ ਤੀਰਾ।।

7.2.114

चौपाई
ਸੀਤਾ ਲਖਨ ਸਹਿਤ ਰਘੁਰਾਈ। ਗਾ ਨਿਕਟ ਜਬ ਨਿਕਸਹਿਂ ਜਾਈ।।
ਸੁਨਿ ਸਬ ਬਾਲ ਬਰਿਦ੍ਧ ਨਰ ਨਾਰੀ। ਚਲਹਿਂ ਤੁਰਤ ਗਰਿਹਕਾਜੁ ਬਿਸਾਰੀ।।
ਰਾਮ ਲਖਨ ਸਿਯ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰੀ। ਪਾਇ ਨਯਨਫਲੁ ਹੋਹਿਂ ਸੁਖਾਰੀ।।
ਸਜਲ ਬਿਲੋਚਨ ਪੁਲਕ ਸਰੀਰਾ। ਸਬ ਭਏ ਮਗਨ ਦੇਖਿ ਦੋਉ ਬੀਰਾ।।
ਬਰਨਿ ਨ ਜਾਇ ਦਸਾ ਤਿਨ੍ਹ ਕੇਰੀ। ਲਹਿ ਜਨੁ ਰਂਕਨ੍ਹ ਸੁਰਮਨਿ ਢੇਰੀ।।
ਏਕਨ੍ਹ ਏਕ ਬੋਲਿ ਸਿਖ ਦੇਹੀਂ। ਲੋਚਨ ਲਾਹੁ ਲੇਹੁ ਛਨ ਏਹੀਂ।।
ਰਾਮਹਿ ਦੇਖਿ ਏਕ ਅਨੁਰਾਗੇ। ਚਿਤਵਤ ਚਲੇ ਜਾਹਿਂ ਸ ਲਾਗੇ।।
ਏਕ ਨਯਨ ਮਗ ਛਬਿ ਉਰ ਆਨੀ। ਹੋਹਿਂ ਸਿਥਿਲ ਤਨ ਮਨ ਬਰ ਬਾਨੀ।।

7.2.113

चौपाई
ਜੇ ਪੁਰ ਗਾ ਬਸਹਿਂ ਮਗ ਮਾਹੀਂ। ਤਿਨ੍ਹਹਿ ਨਾਗ ਸੁਰ ਨਗਰ ਸਿਹਾਹੀਂ।।
ਕੇਹਿ ਸੁਕਰਿਤੀਂ ਕੇਹਿ ਘਰੀਂ ਬਸਾਏ। ਧਨ੍ਯ ਪੁਨ੍ਯਮਯ ਪਰਮ ਸੁਹਾਏ।।
ਜਹਜਹਰਾਮ ਚਰਨ ਚਲਿ ਜਾਹੀਂ। ਤਿਨ੍ਹ ਸਮਾਨ ਅਮਰਾਵਤਿ ਨਾਹੀਂ।।
ਪੁਨ੍ਯਪੁਂਜ ਮਗ ਨਿਕਟ ਨਿਵਾਸੀ। ਤਿਨ੍ਹਹਿ ਸਰਾਹਹਿਂ ਸੁਰਪੁਰਬਾਸੀ।।
ਜੇ ਭਰਿ ਨਯਨ ਬਿਲੋਕਹਿਂ ਰਾਮਹਿ। ਸੀਤਾ ਲਖਨ ਸਹਿਤ ਘਨਸ੍ਯਾਮਹਿ।।
ਜੇ ਸਰ ਸਰਿਤ ਰਾਮ ਅਵਗਾਹਹਿਂ। ਤਿਨ੍ਹਹਿ ਦੇਵ ਸਰ ਸਰਿਤ ਸਰਾਹਹਿਂ।।
ਜੇਹਿ ਤਰੁ ਤਰ ਪ੍ਰਭੁ ਬੈਠਹਿਂ ਜਾਈ। ਕਰਹਿਂ ਕਲਪਤਰੁ ਤਾਸੁ ਬਡ਼ਾਈ।।
ਪਰਸਿ ਰਾਮ ਪਦ ਪਦੁਮ ਪਰਾਗਾ। ਮਾਨਤਿ ਭੂਮਿ ਭੂਰਿ ਨਿਜ ਭਾਗਾ।।

7.2.112

चौपाई
ਪੁਨਿ ਸਿਯਰਾਮ ਲਖਨ ਕਰ ਜੋਰੀ। ਜਮੁਨਹਿ ਕੀਨ੍ਹ ਪ੍ਰਨਾਮੁ ਬਹੋਰੀ।।
ਚਲੇ ਸਸੀਯ ਮੁਦਿਤ ਦੋਉ ਭਾਈ। ਰਬਿਤਨੁਜਾ ਕਇ ਕਰਤ ਬਡ਼ਾਈ।।
ਪਥਿਕ ਅਨੇਕ ਮਿਲਹਿਂ ਮਗ ਜਾਤਾ। ਕਹਹਿਂ ਸਪ੍ਰੇਮ ਦੇਖਿ ਦੋਉ ਭ੍ਰਾਤਾ।।
ਰਾਜ ਲਖਨ ਸਬ ਅਂਗ ਤੁਮ੍ਹਾਰੇਂ। ਦੇਖਿ ਸੋਚੁ ਅਤਿ ਹਰਿਦਯ ਹਮਾਰੇਂ।।
ਮਾਰਗ ਚਲਹੁ ਪਯਾਦੇਹਿ ਪਾਏ ਜ੍ਯੋਤਿਸ਼ੁ ਝੂਠ ਹਮਾਰੇਂ ਭਾਏ।
ਅਗਮੁ ਪਂਥ ਗਿਰਿ ਕਾਨਨ ਭਾਰੀ। ਤੇਹਿ ਮਹਸਾਥ ਨਾਰਿ ਸੁਕੁਮਾਰੀ।।
ਕਰਿ ਕੇਹਰਿ ਬਨ ਜਾਇ ਨ ਜੋਈ। ਹਮ ਸ ਚਲਹਿ ਜੋ ਆਯਸੁ ਹੋਈ।।
ਜਾਬ ਜਹਾਲਗਿ ਤਹਪਹੁਾਈ। ਫਿਰਬ ਬਹੋਰਿ ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਸਿਰੁ ਨਾਈ।।

7.2.111

चौपाई
ਰਾਮ ਸਪ੍ਰੇਮ ਪੁਲਕਿ ਉਰ ਲਾਵਾ। ਪਰਮ ਰਂਕ ਜਨੁ ਪਾਰਸੁ ਪਾਵਾ।।
ਮਨਹੁਪ੍ਰੇਮੁ ਪਰਮਾਰਥੁ ਦੋਊ। ਮਿਲਤ ਧਰੇ ਤਨ ਕਹ ਸਬੁ ਕੋਊ।।
ਬਹੁਰਿ ਲਖਨ ਪਾਯਨ੍ਹ ਸੋਇ ਲਾਗਾ। ਲੀਨ੍ਹ ਉਠਾਇ ਉਮਗਿ ਅਨੁਰਾਗਾ।।
ਪੁਨਿ ਸਿਯ ਚਰਨ ਧੂਰਿ ਧਰਿ ਸੀਸਾ। ਜਨਨਿ ਜਾਨਿ ਸਿਸੁ ਦੀਨ੍ਹਿ ਅਸੀਸਾ।।
ਕੀਨ੍ਹ ਨਿਸ਼ਾਦ ਦਂਡਵਤ ਤੇਹੀ। ਮਿਲੇਉ ਮੁਦਿਤ ਲਖਿ ਰਾਮ ਸਨੇਹੀ।।
ਪਿਅਤ ਨਯਨ ਪੁਟ ਰੂਪੁ ਪਿਯੂਸ਼ਾ। ਮੁਦਿਤ ਸੁਅਸਨੁ ਪਾਇ ਜਿਮਿ ਭੂਖਾ।।
ਤੇ ਪਿਤੁ ਮਾਤੁ ਕਹਹੁ ਸਖਿ ਕੈਸੇ। ਜਿਨ੍ਹ ਪਠਏ ਬਨ ਬਾਲਕ ਐਸੇ।।
ਰਾਮ ਲਖਨ ਸਿਯ ਰੂਪੁ ਨਿਹਾਰੀ। ਹੋਹਿਂ ਸਨੇਹ ਬਿਕਲ ਨਰ ਨਾਰੀ।।

7.2.110

चौपाई
ਸੁਨਤ ਤੀਰਵਾਸੀ ਨਰ ਨਾਰੀ। ਧਾਏ ਨਿਜ ਨਿਜ ਕਾਜ ਬਿਸਾਰੀ।।
ਲਖਨ ਰਾਮ ਸਿਯ ਸੁਨ੍ਦਰਤਾਈ। ਦੇਖਿ ਕਰਹਿਂ ਨਿਜ ਭਾਗ੍ਯ ਬਡ਼ਾਈ।।
ਅਤਿ ਲਾਲਸਾ ਬਸਹਿਂ ਮਨ ਮਾਹੀਂ। ਨਾਉਗਾਉਬੂਝਤ ਸਕੁਚਾਹੀਂ।।
ਜੇ ਤਿਨ੍ਹ ਮਹੁਬਯਬਿਰਿਧ ਸਯਾਨੇ। ਤਿਨ੍ਹ ਕਰਿ ਜੁਗੁਤਿ ਰਾਮੁ ਪਹਿਚਾਨੇ।।
ਸਕਲ ਕਥਾ ਤਿਨ੍ਹ ਸਬਹਿ ਸੁਨਾਈ। ਬਨਹਿ ਚਲੇ ਪਿਤੁ ਆਯਸੁ ਪਾਈ।।
ਸੁਨਿ ਸਬਿਸ਼ਾਦ ਸਕਲ ਪਛਿਤਾਹੀਂ। ਰਾਨੀ ਰਾਯਕੀਨ੍ਹ ਭਲ ਨਾਹੀਂ।।
ਤੇਹਿ ਅਵਸਰ ਏਕ ਤਾਪਸੁ ਆਵਾ। ਤੇਜਪੁਂਜ ਲਘੁਬਯਸ ਸੁਹਾਵਾ।।
ਕਵਿ ਅਲਖਿਤ ਗਤਿ ਬੇਸ਼ੁ ਬਿਰਾਗੀ। ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਬਚਨ ਰਾਮ ਅਨੁਰਾਗੀ।।

7.2.109

चौपाई
ਰਾਮ ਸਪ੍ਰੇਮ ਕਹੇਉ ਮੁਨਿ ਪਾਹੀਂ। ਨਾਥ ਕਹਿਅ ਹਮ ਕੇਹਿ ਮਗ ਜਾਹੀਂ।।
ਮੁਨਿ ਮਨ ਬਿਹਸਿ ਰਾਮ ਸਨ ਕਹਹੀਂ। ਸੁਗਮ ਸਕਲ ਮਗ ਤੁਮ੍ਹ ਕਹੁਅਹਹੀਂ।।
ਸਾਥ ਲਾਗਿ ਮੁਨਿ ਸਿਸ਼੍ਯ ਬੋਲਾਏ। ਸੁਨਿ ਮਨ ਮੁਦਿਤ ਪਚਾਸਕ ਆਏ।।
ਸਬਨ੍ਹਿ ਰਾਮ ਪਰ ਪ੍ਰੇਮ ਅਪਾਰਾ। ਸਕਲ ਕਹਹਿ ਮਗੁ ਦੀਖ ਹਮਾਰਾ।।
ਮੁਨਿ ਬਟੁ ਚਾਰਿ ਸਂਗ ਤਬ ਦੀਨ੍ਹੇ। ਜਿਨ੍ਹ ਬਹੁ ਜਨਮ ਸੁਕਰਿਤ ਸਬ ਕੀਨ੍ਹੇ।।
ਕਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮੁ ਰਿਸ਼ਿ ਆਯਸੁ ਪਾਈ। ਪ੍ਰਮੁਦਿਤ ਹਰਿਦਯਚਲੇ ਰਘੁਰਾਈ।।
ਗ੍ਰਾਮ ਨਿਕਟ ਜਬ ਨਿਕਸਹਿ ਜਾਈ। ਦੇਖਹਿ ਦਰਸੁ ਨਾਰਿ ਨਰ ਧਾਈ।।
ਹੋਹਿ ਸਨਾਥ ਜਨਮ ਫਲੁ ਪਾਈ। ਫਿਰਹਿ ਦੁਖਿਤ ਮਨੁ ਸਂਗ ਪਠਾਈ।।

Pages

Subscribe to RSS - ayodhyakaanda