चौपाई
ਕਾ ਸੁਨਾਇ ਬਿਧਿ ਕਾਹ ਸੁਨਾਵਾ। ਕਾ ਦੇਖਾਇ ਚਹ ਕਾਹ ਦੇਖਾਵਾ।।
ਏਕ ਕਹਹਿਂ ਭਲ ਭੂਪ ਨ ਕੀਨ੍ਹਾ। ਬਰੁ ਬਿਚਾਰਿ ਨਹਿਂ ਕੁਮਤਿਹਿ ਦੀਨ੍ਹਾ।।
ਜੋ ਹਠਿ ਭਯਉ ਸਕਲ ਦੁਖ ਭਾਜਨੁ। ਅਬਲਾ ਬਿਬਸ ਗ੍ਯਾਨੁ ਗੁਨੁ ਗਾ ਜਨੁ।।
ਏਕ ਧਰਮ ਪਰਮਿਤਿ ਪਹਿਚਾਨੇ। ਨਰਿਪਹਿ ਦੋਸੁ ਨਹਿਂ ਦੇਹਿਂ ਸਯਾਨੇ।।
ਸਿਬਿ ਦਧੀਚਿ ਹਰਿਚਂਦ ਕਹਾਨੀ। ਏਕ ਏਕ ਸਨ ਕਹਹਿਂ ਬਖਾਨੀ।।
ਏਕ ਭਰਤ ਕਰ ਸਂਮਤ ਕਹਹੀਂ। ਏਕ ਉਦਾਸ ਭਾਯਸੁਨਿ ਰਹਹੀਂ।।
ਕਾਨ ਮੂਦਿ ਕਰ ਰਦ ਗਹਿ ਜੀਹਾ। ਏਕ ਕਹਹਿਂ ਯਹ ਬਾਤ ਅਲੀਹਾ।।
ਸੁਕਰਿਤ ਜਾਹਿਂ ਅਸ ਕਹਤ ਤੁਮ੍ਹਾਰੇ। ਰਾਮੁ ਭਰਤ ਕਹੁਪ੍ਰਾਨਪਿਆਰੇ।।

चौपाई
ਧਨ੍ਯ ਜਨਮੁ ਜਗਤੀਤਲ ਤਾਸੂ। ਪਿਤਹਿ ਪ੍ਰਮੋਦੁ ਚਰਿਤ ਸੁਨਿ ਜਾਸੂ।।
ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਕਰਤਲ ਤਾਕੇਂ। ਪ੍ਰਿਯ ਪਿਤੁ ਮਾਤੁ ਪ੍ਰਾਨ ਸਮ ਜਾਕੇਂ।।
ਆਯਸੁ ਪਾਲਿ ਜਨਮ ਫਲੁ ਪਾਈ। ਐਹਉਬੇਗਿਹਿਂ ਹੋਉ ਰਜਾਈ।।
ਬਿਦਾ ਮਾਤੁ ਸਨ ਆਵਉਮਾਗੀ। ਚਲਿਹਉਬਨਹਿ ਬਹੁਰਿ ਪਗ ਲਾਗੀ।।
ਅਸ ਕਹਿ ਰਾਮ ਗਵਨੁ ਤਬ ਕੀਨ੍ਹਾ। ਭੂਪ ਸੋਕ ਬਸੁ ਉਤਰੁ ਨ ਦੀਨ੍ਹਾ।।
ਨਗਰ ਬ੍ਯਾਪਿ ਗਇ ਬਾਤ ਸੁਤੀਛੀ। ਛੁਅਤ ਚਢ਼ੀ ਜਨੁ ਸਬ ਤਨ ਬੀਛੀ।।
ਸੁਨਿ ਭਏ ਬਿਕਲ ਸਕਲ ਨਰ ਨਾਰੀ। ਬੇਲਿ ਬਿਟਪ ਜਿਮਿ ਦੇਖਿ ਦਵਾਰੀ।।
ਜੋ ਜਹਸੁਨਇ ਧੁਨਇ ਸਿਰੁ ਸੋਈ। ਬਡ਼ ਬਿਸ਼ਾਦੁ ਨਹਿਂ ਧੀਰਜੁ ਹੋਈ।।

चौपाई
ਅਵਨਿਪ ਅਕਨਿ ਰਾਮੁ ਪਗੁ ਧਾਰੇ। ਧਰਿ ਧੀਰਜੁ ਤਬ ਨਯਨ ਉਘਾਰੇ।।
ਸਚਿਵਸਾਰਿ ਰਾਉ ਬੈਠਾਰੇ। ਚਰਨ ਪਰਤ ਨਰਿਪ ਰਾਮੁ ਨਿਹਾਰੇ।।
ਲਿਏ ਸਨੇਹ ਬਿਕਲ ਉਰ ਲਾਈ। ਗੈ ਮਨਿ ਮਨਹੁਫਨਿਕ ਫਿਰਿ ਪਾਈ।।
ਰਾਮਹਿ ਚਿਤਇ ਰਹੇਉ ਨਰਨਾਹੂ। ਚਲਾ ਬਿਲੋਚਨ ਬਾਰਿ ਪ੍ਰਬਾਹੂ।।
ਸੋਕ ਬਿਬਸ ਕਛੁ ਕਹੈ ਨ ਪਾਰਾ। ਹਰਿਦਯਲਗਾਵਤ ਬਾਰਹਿਂ ਬਾਰਾ।।
ਬਿਧਿਹਿ ਮਨਾਵ ਰਾਉ ਮਨ ਮਾਹੀਂ। ਜੇਹਿਂ ਰਘੁਨਾਥ ਨ ਕਾਨਨ ਜਾਹੀਂ।।
ਸੁਮਿਰਿ ਮਹੇਸਹਿ ਕਹਇ ਨਿਹੋਰੀ। ਬਿਨਤੀ ਸੁਨਹੁ ਸਦਾਸਿਵ ਮੋਰੀ।।
ਆਸੁਤੋਸ਼ ਤੁਮ੍ਹ ਅਵਢਰ ਦਾਨੀ। ਆਰਤਿ ਹਰਹੁ ਦੀਨ ਜਨੁ ਜਾਨੀ।।

चौपाई
ਭਰਤ ਪ੍ਰਾਨਪ੍ਰਿਯ ਪਾਵਹਿਂ ਰਾਜੂ। ਬਿਧਿ ਸਬ ਬਿਧਿ ਮੋਹਿ ਸਨਮੁਖ ਆਜੁ।
ਜੋਂ ਨ ਜਾਉਬਨ ਐਸੇਹੁ ਕਾਜਾ। ਪ੍ਰਥਮ ਗਨਿਅ ਮੋਹਿ ਮੂਢ਼ ਸਮਾਜਾ।।
ਸੇਵਹਿਂ ਅਰੁ ਕਲਪਤਰੁ ਤ੍ਯਾਗੀ। ਪਰਿਹਰਿ ਅਮਰਿਤ ਲੇਹਿਂ ਬਿਸ਼ੁ ਮਾਗੀ।।
ਤੇਉ ਨ ਪਾਇ ਅਸ ਸਮਉ ਚੁਕਾਹੀਂ। ਦੇਖੁ ਬਿਚਾਰਿ ਮਾਤੁ ਮਨ ਮਾਹੀਂ।।
ਅਂਬ ਏਕ ਦੁਖੁ ਮੋਹਿ ਬਿਸੇਸ਼ੀ। ਨਿਪਟ ਬਿਕਲ ਨਰਨਾਯਕੁ ਦੇਖੀ।।
ਥੋਰਿਹਿਂ ਬਾਤ ਪਿਤਹਿ ਦੁਖ ਭਾਰੀ। ਹੋਤਿ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਨ ਮੋਹਿ ਮਹਤਾਰੀ।।
ਰਾਉ ਧੀਰ ਗੁਨ ਉਦਧਿ ਅਗਾਧੂ। ਭਾ ਮੋਹਿ ਤੇ ਕਛੁ ਬਡ਼ ਅਪਰਾਧੂ।।
ਜਾਤੇਂ ਮੋਹਿ ਨ ਕਹਤ ਕਛੁ ਰਾਊ। ਮੋਰਿ ਸਪਥ ਤੋਹਿ ਕਹੁ ਸਤਿਭਾਊ।।

चौपाई
ਸੂਖਹਿਂ ਅਧਰ ਜਰਇ ਸਬੁ ਅਂਗੂ। ਮਨਹੁਦੀਨ ਮਨਿਹੀਨ ਭੁਅਂਗੂ।।
ਸਰੁਸ਼ ਸਮੀਪ ਦੀਖਿ ਕੈਕੇਈ। ਮਾਨਹੁਮੀਚੁ ਘਰੀ ਗਨਿ ਲੇਈ।।
ਕਰੁਨਾਮਯ ਮਰਿਦੁ ਰਾਮ ਸੁਭਾਊ। ਪ੍ਰਥਮ ਦੀਖ ਦੁਖੁ ਸੁਨਾ ਨ ਕਾਊ।।
ਤਦਪਿ ਧੀਰ ਧਰਿ ਸਮਉ ਬਿਚਾਰੀ। ਪੂੀ ਮਧੁਰ ਬਚਨ ਮਹਤਾਰੀ।।
ਮੋਹਿ ਕਹੁ ਮਾਤੁ ਤਾਤ ਦੁਖ ਕਾਰਨ। ਕਰਿਅ ਜਤਨ ਜੇਹਿਂ ਹੋਇ ਨਿਵਾਰਨ।।
ਸੁਨਹੁ ਰਾਮ ਸਬੁ ਕਾਰਨ ਏਹੂ। ਰਾਜਹਿ ਤੁਮ ਪਰ ਬਹੁਤ ਸਨੇਹੂ।।
ਦੇਨ ਕਹੇਨ੍ਹਿ ਮੋਹਿ ਦੁਇ ਬਰਦਾਨਾ। ਮਾਗੇਉਜੋ ਕਛੁ ਮੋਹਿ ਸੋਹਾਨਾ।
ਸੋ ਸੁਨਿ ਭਯਉ ਭੂਪ ਉਰ ਸੋਚੂ। ਛਾਡ਼ਿ ਨ ਸਕਹਿਂ ਤੁਮ੍ਹਾਰ ਸੋਚੂ।।