चौपाई
ਸੂਖਹਿਂ ਅਧਰ ਜਰਇ ਸਬੁ ਅਂਗੂ। ਮਨਹੁਦੀਨ ਮਨਿਹੀਨ ਭੁਅਂਗੂ।।
ਸਰੁਸ਼ ਸਮੀਪ ਦੀਖਿ ਕੈਕੇਈ। ਮਾਨਹੁਮੀਚੁ ਘਰੀ ਗਨਿ ਲੇਈ।।
ਕਰੁਨਾਮਯ ਮਰਿਦੁ ਰਾਮ ਸੁਭਾਊ। ਪ੍ਰਥਮ ਦੀਖ ਦੁਖੁ ਸੁਨਾ ਨ ਕਾਊ।।
ਤਦਪਿ ਧੀਰ ਧਰਿ ਸਮਉ ਬਿਚਾਰੀ। ਪੂੀ ਮਧੁਰ ਬਚਨ ਮਹਤਾਰੀ।।
ਮੋਹਿ ਕਹੁ ਮਾਤੁ ਤਾਤ ਦੁਖ ਕਾਰਨ। ਕਰਿਅ ਜਤਨ ਜੇਹਿਂ ਹੋਇ ਨਿਵਾਰਨ।।
ਸੁਨਹੁ ਰਾਮ ਸਬੁ ਕਾਰਨ ਏਹੂ। ਰਾਜਹਿ ਤੁਮ ਪਰ ਬਹੁਤ ਸਨੇਹੂ।।
ਦੇਨ ਕਹੇਨ੍ਹਿ ਮੋਹਿ ਦੁਇ ਬਰਦਾਨਾ। ਮਾਗੇਉਜੋ ਕਛੁ ਮੋਹਿ ਸੋਹਾਨਾ।
ਸੋ ਸੁਨਿ ਭਯਉ ਭੂਪ ਉਰ ਸੋਚੂ। ਛਾਡ਼ਿ ਨ ਸਕਹਿਂ ਤੁਮ੍ਹਾਰ ਸੋਚੂ।।

दोहा/सोरठा
ਸੁਤ ਸਨੇਹ ਇਤ ਬਚਨੁ ਉਤ ਸਂਕਟ ਪਰੇਉ ਨਰੇਸੁ।
ਸਕਹੁ ਨ ਆਯਸੁ ਧਰਹੁ ਸਿਰ ਮੇਟਹੁ ਕਠਿਨ ਕਲੇਸੁ।।40।।