ayodhyakaanda

3.2.126

चौपाई
દેખિ પાય મુનિરાય તુમ્હારે। ભએ સુકૃત સબ સુફલ હમારે।।
અબ જહરાઉર આયસુ હોઈ। મુનિ ઉદબેગુ ન પાવૈ કોઈ।।
મુનિ તાપસ જિન્હ તેં દુખુ લહહીં। તે નરેસ બિનુ પાવક દહહીં।।
મંગલ મૂલ બિપ્ર પરિતોષૂ। દહઇ કોટિ કુલ ભૂસુર રોષૂ।।
અસ જિયજાનિ કહિઅ સોઇ ઠાઊ સિય સૌમિત્રિ સહિત જહજાઊ।
તહરચિ રુચિર પરન તૃન સાલા। બાસુ કરૌ કછુ કાલ કૃપાલા।।
સહજ સરલ સુનિ રઘુબર બાની। સાધુ સાધુ બોલે મુનિ ગ્યાની।।
કસ ન કહહુ અસ રઘુકુલકેતૂ। તુમ્હ પાલક સંતત શ્રુતિ સેતૂ।।

3.2.125

चौपाई
મુનિ કહુરામ દંડવત કીન્હા। આસિરબાદુ બિપ્રબર દીન્હા।।
દેખિ રામ છબિ નયન જુડ઼ાને। કરિ સનમાનુ આશ્રમહિં આને।।
મુનિબર અતિથિ પ્રાનપ્રિય પાએ। કંદ મૂલ ફલ મધુર મગાએ।।
સિય સૌમિત્રિ રામ ફલ ખાએ। તબ મુનિ આશ્રમ દિએ સુહાએ।।
બાલમીકિ મન આનુ ભારી। મંગલ મૂરતિ નયન નિહારી।।
તબ કર કમલ જોરિ રઘુરાઈ। બોલે બચન શ્રવન સુખદાઈ।।
તુમ્હ ત્રિકાલ દરસી મુનિનાથા। બિસ્વ બદર જિમિ તુમ્હરેં હાથા।।
અસ કહિ પ્રભુ સબ કથા બખાની। જેહિ જેહિ ભાિ દીન્હ બનુ રાની।।

3.2.124

चौपाई
અજહુજાસુ ઉર સપનેહુકાઊ। બસહુલખનુ સિય રામુ બટાઊ।।
રામ ધામ પથ પાઇહિ સોઈ। જો પથ પાવ કબહુમુનિ કોઈ।।
તબ રઘુબીર શ્રમિત સિય જાની। દેખિ નિકટ બટુ સીતલ પાની।।
તહબસિ કંદ મૂલ ફલ ખાઈ। પ્રાત નહાઇ ચલે રઘુરાઈ।।
દેખત બન સર સૈલ સુહાએ। બાલમીકિ આશ્રમ પ્રભુ આએ।।
રામ દીખ મુનિ બાસુ સુહાવન। સુંદર ગિરિ કાનનુ જલુ પાવન।।
સરનિ સરોજ બિટપ બન ફૂલે। ગુંજત મંજુ મધુપ રસ ભૂલે।।
ખગ મૃગ બિપુલ કોલાહલ કરહીં। બિરહિત બૈર મુદિત મન ચરહીં।।

3.2.123

चौपाई
આગે રામુ લખનુ બને પાછેં। તાપસ બેષ બિરાજત કાછેં।।
ઉભય બીચ સિય સોહતિ કૈસે। બ્રહ્મ જીવ બિચ માયા જૈસે।।
બહુરિ કહઉછબિ જસિ મન બસઈ। જનુ મધુ મદન મધ્ય રતિ લસઈ।।
ઉપમા બહુરિ કહઉજિયજોહી। જનુ બુધ બિધુ બિચ રોહિનિ સોહી।।
પ્રભુ પદ રેખ બીચ બિચ સીતા। ધરતિ ચરન મગ ચલતિ સભીતા।।
સીય રામ પદ અંક બરાએ લખન ચલહિં મગુ દાહિન લાએ।
રામ લખન સિય પ્રીતિ સુહાઈ। બચન અગોચર કિમિ કહિ જાઈ।।
ખગ મૃગ મગન દેખિ છબિ હોહીં। લિએ ચોરિ ચિત રામ બટોહીં।।

3.2.122

चौपाई
ગા ગા અસ હોઇ અનંદૂ। દેખિ ભાનુકુલ કૈરવ ચંદૂ।।
જે કછુ સમાચાર સુનિ પાવહિં। તે નૃપ રાનિહિ દોસુ લગાવહિં।।
કહહિં એક અતિ ભલ નરનાહૂ। દીન્હ હમહિ જોઇ લોચન લાહૂ।।
કહહિં પરસ્પર લોગ લોગાઈં। બાતેં સરલ સનેહ સુહાઈં।।
તે પિતુ માતુ ધન્ય જિન્હ જાએ। ધન્ય સો નગરુ જહાતેં આએ।।
ધન્ય સો દેસુ સૈલુ બન ગાઊ જહજહજાહિં ધન્ય સોઇ ઠાઊ।
સુખ પાયઉ બિરંચિ રચિ તેહી। એ જેહિ કે સબ ભાિ સનેહી।।
રામ લખન પથિ કથા સુહાઈ। રહી સકલ મગ કાનન છાઈ।।

3.2.121

चौपाई
નારિ સનેહ બિકલ બસ હોહીં। ચકઈ સા સમય જનુ સોહીં।।
મૃદુ પદ કમલ કઠિન મગુ જાની। ગહબરિ હૃદયકહહિં બર બાની।।
પરસત મૃદુલ ચરન અરુનારે। સકુચતિ મહિ જિમિ હૃદય હમારે।।
જૌં જગદીસ ઇન્હહિ બનુ દીન્હા। કસ ન સુમનમય મારગુ કીન્હા।।
જૌં માગા પાઇઅ બિધિ પાહીં। એ રખિઅહિં સખિ આિન્હ માહીં।।
જે નર નારિ ન અવસર આએ। તિન્હ સિય રામુ ન દેખન પાએ।।
સુનિ સુરુપ બૂઝહિં અકુલાઈ। અબ લગિ ગએ કહાલગિ ભાઈ।।
સમરથ ધાઇ બિલોકહિં જાઈ। પ્રમુદિત ફિરહિં જનમફલુ પાઈ।।

3.2.120

चौपाई
જૌં એ કંદ મૂલ ફલ ખાહીં। બાદિ સુધાદિ અસન જગ માહીં।।
એક કહહિં એ સહજ સુહાએ। આપુ પ્રગટ ભએ બિધિ ન બનાએ।।
જહલગિ બેદ કહી બિધિ કરની। શ્રવન નયન મન ગોચર બરની।।
દેખહુ ખોજિ ભુઅન દસ ચારી। કહઅસ પુરુષ કહાઅસિ નારી।।
ઇન્હહિ દેખિ બિધિ મનુ અનુરાગા। પટતર જોગ બનાવૈ લાગા।।
કીન્હ બહુત શ્રમ ઐક ન આએ। તેહિં ઇરિષા બન આનિ દુરાએ।।
એક કહહિં હમ બહુત ન જાનહિં। આપુહિ પરમ ધન્ય કરિ માનહિં।।
તે પુનિ પુન્યપુંજ હમ લેખે। જે દેખહિં દેખિહહિં જિન્હ દેખે।।

3.2.119

चौपाई
ફિરત નારિ નર અતિ પછિતાહીં। દેઅહિ દોષુ દેહિં મન માહીં।।
સહિત બિષાદ પરસપર કહહીં। બિધિ કરતબ ઉલટે સબ અહહીં।।
નિપટ નિરંકુસ નિઠુર નિસંકૂ। જેહિં સસિ કીન્હ સરુજ સકલંકૂ।।
રૂખ કલપતરુ સાગરુ ખારા। તેહિં પઠએ બન રાજકુમારા।।
જૌં પે ઇન્હહિ દીન્હ બનબાસૂ। કીન્હ બાદિ બિધિ ભોગ બિલાસૂ।।
એ બિચરહિં મગ બિનુ પદત્રાના। રચે બાદિ બિધિ બાહન નાના।।
એ મહિ પરહિં ડાસિ કુસ પાતા। સુભગ સેજ કત સૃજત બિધાતા।।
તરુબર બાસ ઇન્હહિ બિધિ દીન્હા। ધવલ ધામ રચિ રચિ શ્રમુ કીન્હા।।

3.2.118

चौपाई
પારબતી સમ પતિપ્રિય હોહૂ। દેબિ ન હમ પર છાડ઼બ છોહૂ।।
પુનિ પુનિ બિનય કરિઅ કર જોરી। જૌં એહિ મારગ ફિરિઅ બહોરી।।
દરસનુ દેબ જાનિ નિજ દાસી। લખીં સીયસબ પ્રેમ પિઆસી।।
મધુર બચન કહિ કહિ પરિતોષીં। જનુ કુમુદિનીં કૌમુદીં પોષીં।।
તબહિં લખન રઘુબર રુખ જાની। પૂેઉ મગુ લોગન્હિ મૃદુ બાની।।
સુનત નારિ નર ભએ દુખારી। પુલકિત ગાત બિલોચન બારી।।
મિટા મોદુ મન ભએ મલીને। બિધિ નિધિ દીન્હ લેત જનુ છીને।।
સમુઝિ કરમ ગતિ ધીરજુ કીન્હા। સોધિ સુગમ મગુ તિન્હ કહિ દીન્હા।।

3.2.117

चौपाई
કોટિ મનોજ લજાવનિહારે। સુમુખિ કહહુ કો આહિં તુમ્હારે।।
સુનિ સનેહમય મંજુલ બાની। સકુચી સિય મન મહુમુસુકાની।।
તિન્હહિ બિલોકિ બિલોકતિ ધરની। દુહુસકોચ સકુચિત બરબરની।।
સકુચિ સપ્રેમ બાલ મૃગ નયની। બોલી મધુર બચન પિકબયની।।
સહજ સુભાય સુભગ તન ગોરે। નામુ લખનુ લઘુ દેવર મોરે।।
બહુરિ બદનુ બિધુ અંચલ ઢાી। પિય તન ચિતઇ ભૌંહ કરિ બાી।।
ખંજન મંજુ તિરીછે નયનનિ। નિજ પતિ કહેઉ તિન્હહિ સિયસયનનિ।।
ભઇ મુદિત સબ ગ્રામબધૂટીં। રંકન્હ રાય રાસિ જનુ લૂટીં।।

Pages

Subscribe to RSS - ayodhyakaanda