चौपाई
ਨੀਕੇਂ ਨਿਰਖਿ ਨਯਨ ਭਰਿ ਸੋਭਾ। ਪਿਤੁ ਪਨੁ ਸੁਮਿਰਿ ਬਹੁਰਿ ਮਨੁ ਛੋਭਾ।।
ਅਹਹ ਤਾਤ ਦਾਰੁਨਿ ਹਠ ਠਾਨੀ। ਸਮੁਝਤ ਨਹਿਂ ਕਛੁ ਲਾਭੁ ਨ ਹਾਨੀ।।
ਸਚਿਵ ਸਭਯ ਸਿਖ ਦੇਇ ਨ ਕੋਈ। ਬੁਧ ਸਮਾਜ ਬਡ਼ ਅਨੁਚਿਤ ਹੋਈ।।
ਕਹਧਨੁ ਕੁਲਿਸਹੁ ਚਾਹਿ ਕਠੋਰਾ। ਕਹਸ੍ਯਾਮਲ ਮਰਿਦੁਗਾਤ ਕਿਸੋਰਾ।।
ਬਿਧਿ ਕੇਹਿ ਭਾਿ ਧਰੌਂ ਉਰ ਧੀਰਾ। ਸਿਰਸ ਸੁਮਨ ਕਨ ਬੇਧਿਅ ਹੀਰਾ।।
ਸਕਲ ਸਭਾ ਕੈ ਮਤਿ ਭੈ ਭੋਰੀ। ਅਬ ਮੋਹਿ ਸਂਭੁਚਾਪ ਗਤਿ ਤੋਰੀ।।
ਨਿਜ ਜਡ਼ਤਾ ਲੋਗਨ੍ਹ ਪਰ ਡਾਰੀ। ਹੋਹਿ ਹਰੁਅ ਰਘੁਪਤਿਹਿ ਨਿਹਾਰੀ।।
ਅਤਿ ਪਰਿਤਾਪ ਸੀਯ ਮਨ ਮਾਹੀ। ਲਵ ਨਿਮੇਸ਼ ਜੁਗ ਸਬ ਸਯ ਜਾਹੀਂ।।

चौपाई
ਸਖਿ ਸਬ ਕੌਤੁਕ ਦੇਖਨਿਹਾਰੇ। ਜੇਠ ਕਹਾਵਤ ਹਿਤੂ ਹਮਾਰੇ।।
ਕੋਉ ਨ ਬੁਝਾਇ ਕਹਇ ਗੁਰ ਪਾਹੀਂ। ਏ ਬਾਲਕ ਅਸਿ ਹਠ ਭਲਿ ਨਾਹੀਂ।।
ਰਾਵਨ ਬਾਨ ਛੁਆ ਨਹਿਂ ਚਾਪਾ। ਹਾਰੇ ਸਕਲ ਭੂਪ ਕਰਿ ਦਾਪਾ।।
ਸੋ ਧਨੁ ਰਾਜਕੁਅ ਕਰ ਦੇਹੀਂ। ਬਾਲ ਮਰਾਲ ਕਿ ਮਂਦਰ ਲੇਹੀਂ।।
ਭੂਪ ਸਯਾਨਪ ਸਕਲ ਸਿਰਾਨੀ। ਸਖਿ ਬਿਧਿ ਗਤਿ ਕਛੁ ਜਾਤਿ ਨ ਜਾਨੀ।।
ਬੋਲੀ ਚਤੁਰ ਸਖੀ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ। ਤੇਜਵਂਤ ਲਘੁ ਗਨਿਅ ਨ ਰਾਨੀ।।
ਕਹਕੁਂਭਜ ਕਹਸਿਂਧੁ ਅਪਾਰਾ। ਸੋਸ਼ੇਉ ਸੁਜਸੁ ਸਕਲ ਸਂਸਾਰਾ।।
ਰਬਿ ਮਂਡਲ ਦੇਖਤ ਲਘੁ ਲਾਗਾ। ਉਦਯਤਾਸੁ ਤਿਭੁਵਨ ਤਮ ਭਾਗਾ।।

चौपाई
ਲਖਨ ਸਕੋਪ ਬਚਨ ਜੇ ਬੋਲੇ। ਡਗਮਗਾਨਿ ਮਹਿ ਦਿਗ੍ਗਜ ਡੋਲੇ।।
ਸਕਲ ਲੋਕ ਸਬ ਭੂਪ ਡੇਰਾਨੇ। ਸਿਯ ਹਿਯਹਰਸ਼ੁ ਜਨਕੁ ਸਕੁਚਾਨੇ।।
ਗੁਰ ਰਘੁਪਤਿ ਸਬ ਮੁਨਿ ਮਨ ਮਾਹੀਂ। ਮੁਦਿਤ ਭਏ ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਪੁਲਕਾਹੀਂ।।
ਸਯਨਹਿਂ ਰਘੁਪਤਿ ਲਖਨੁ ਨੇਵਾਰੇ। ਪ੍ਰੇਮ ਸਮੇਤ ਨਿਕਟ ਬੈਠਾਰੇ।।
ਬਿਸ੍ਵਾਮਿਤ੍ਰ ਸਮਯ ਸੁਭ ਜਾਨੀ। ਬੋਲੇ ਅਤਿ ਸਨੇਹਮਯ ਬਾਨੀ।।
ਉਠਹੁ ਰਾਮ ਭਂਜਹੁ ਭਵਚਾਪਾ। ਮੇਟਹੁ ਤਾਤ ਜਨਕ ਪਰਿਤਾਪਾ।।
ਸੁਨਿ ਗੁਰੁ ਬਚਨ ਚਰਨ ਸਿਰੁ ਨਾਵਾ। ਹਰਸ਼ੁ ਬਿਸ਼ਾਦੁ ਨ ਕਛੁ ਉਰ ਆਵਾ।।
ਠਾਢ਼ੇ ਭਏ ਉਠਿ ਸਹਜ ਸੁਭਾਏ ਠਵਨਿ ਜੁਬਾ ਮਰਿਗਰਾਜੁ ਲਜਾਏ।

चौपाई
ਕਹਹੁ ਕਾਹਿ ਯਹੁ ਲਾਭੁ ਨ ਭਾਵਾ। ਕਾਹੁਨ ਸਂਕਰ ਚਾਪ ਚਢ਼ਾਵਾ।।
ਰਹਉ ਚਢ਼ਾਉਬ ਤੋਰਬ ਭਾਈ। ਤਿਲੁ ਭਰਿ ਭੂਮਿ ਨ ਸਕੇ ਛਡ਼ਾਈ।।
ਅਬ ਜਨਿ ਕੋਉ ਮਾਖੈ ਭਟ ਮਾਨੀ। ਬੀਰ ਬਿਹੀਨ ਮਹੀ ਮੈਂ ਜਾਨੀ।।
ਤਜਹੁ ਆਸ ਨਿਜ ਨਿਜ ਗਰਿਹ ਜਾਹੂ। ਲਿਖਾ ਨ ਬਿਧਿ ਬੈਦੇਹਿ ਬਿਬਾਹੂ।।
ਸੁਕਰਿਤ ਜਾਇ ਜੌਂ ਪਨੁ ਪਰਿਹਰਊ ਕੁਅਿ ਕੁਆਰਿ ਰਹਉ ਕਾ ਕਰਊ।
ਜੋ ਜਨਤੇਉਬਿਨੁ ਭਟ ਭੁਬਿ ਭਾਈ। ਤੌ ਪਨੁ ਕਰਿ ਹੋਤੇਉਨ ਹਾਈ।।
ਜਨਕ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਸਬ ਨਰ ਨਾਰੀ। ਦੇਖਿ ਜਾਨਕਿਹਿ ਭਏ ਦੁਖਾਰੀ।।
ਮਾਖੇ ਲਖਨੁ ਕੁਟਿਲ ਭਇਭੌਂਹੇਂ। ਰਦਪਟ ਫਰਕਤ ਨਯਨ ਰਿਸੌਂਹੇਂ।।

चौपाई
ਨਰਿਪ ਭੁਜਬਲ ਬਿਧੁ ਸਿਵਧਨੁ ਰਾਹੂ। ਗਰੁਅ ਕਠੋਰ ਬਿਦਿਤ ਸਬ ਕਾਹੂ।।
ਰਾਵਨੁ ਬਾਨੁ ਮਹਾਭਟ ਭਾਰੇ। ਦੇਖਿ ਸਰਾਸਨ ਗਵਿਂ ਸਿਧਾਰੇ।।
ਸੋਇ ਪੁਰਾਰਿ ਕੋਦਂਡੁ ਕਠੋਰਾ। ਰਾਜ ਸਮਾਜ ਆਜੁ ਜੋਇ ਤੋਰਾ।।
ਤ੍ਰਿਭੁਵਨ ਜਯ ਸਮੇਤ ਬੈਦੇਹੀ।।ਬਿਨਹਿਂ ਬਿਚਾਰ ਬਰਇ ਹਠਿ ਤੇਹੀ।।
ਸੁਨਿ ਪਨ ਸਕਲ ਭੂਪ ਅਭਿਲਾਸ਼ੇ। ਭਟਮਾਨੀ ਅਤਿਸਯ ਮਨ ਮਾਖੇ।।
ਪਰਿਕਰ ਬਾਿ ਉਠੇ ਅਕੁਲਾਈ। ਚਲੇ ਇਸ਼੍ਟਦੇਵਨ੍ਹ ਸਿਰ ਨਾਈ।।
ਤਮਕਿ ਤਾਕਿ ਤਕਿ ਸਿਵਧਨੁ ਧਰਹੀਂ। ਉਠਇ ਨ ਕੋਟਿ ਭਾਿ ਬਲੁ ਕਰਹੀਂ।।
ਜਿਨ੍ਹ ਕੇ ਕਛੁ ਬਿਚਾਰੁ ਮਨ ਮਾਹੀਂ। ਚਾਪ ਸਮੀਪ ਮਹੀਪ ਨ ਜਾਹੀਂ।।