चौपाई
ਚਹੁਦਿਸਿ ਚਿਤਇ ਪੂਿ ਮਾਲਿਗਨ। ਲਗੇ ਲੇਨ ਦਲ ਫੂਲ ਮੁਦਿਤ ਮਨ।।
ਤੇਹਿ ਅਵਸਰ ਸੀਤਾ ਤਹਆਈ। ਗਿਰਿਜਾ ਪੂਜਨ ਜਨਨਿ ਪਠਾਈ।।
ਸਂਗ ਸਖੀਂ ਸਬ ਸੁਭਗ ਸਯਾਨੀ। ਗਾਵਹਿਂ ਗੀਤ ਮਨੋਹਰ ਬਾਨੀ।।
ਸਰ ਸਮੀਪ ਗਿਰਿਜਾ ਗਰਿਹ ਸੋਹਾ। ਬਰਨਿ ਨ ਜਾਇ ਦੇਖਿ ਮਨੁ ਮੋਹਾ।।
ਮਜ੍ਜਨੁ ਕਰਿ ਸਰ ਸਖਿਨ੍ਹ ਸਮੇਤਾ। ਗਈ ਮੁਦਿਤ ਮਨ ਗੌਰਿ ਨਿਕੇਤਾ।।
ਪੂਜਾ ਕੀਨ੍ਹਿ ਅਧਿਕ ਅਨੁਰਾਗਾ। ਨਿਜ ਅਨੁਰੂਪ ਸੁਭਗ ਬਰੁ ਮਾਗਾ।।
ਏਕ ਸਖੀ ਸਿਯ ਸਂਗੁ ਬਿਹਾਈ। ਗਈ ਰਹੀ ਦੇਖਨ ਫੁਲਵਾਈ।।
ਤੇਹਿ ਦੋਉ ਬਂਧੁ ਬਿਲੋਕੇ ਜਾਈ। ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਬਸ ਸੀਤਾ ਪਹਿਂ ਆਈ।।

चौपाई
ਨਿਸਿ ਪ੍ਰਬੇਸ ਮੁਨਿ ਆਯਸੁ ਦੀਨ੍ਹਾ। ਸਬਹੀਂ ਸਂਧ੍ਯਾਬਂਦਨੁ ਕੀਨ੍ਹਾ।।
ਕਹਤ ਕਥਾ ਇਤਿਹਾਸ ਪੁਰਾਨੀ। ਰੁਚਿਰ ਰਜਨਿ ਜੁਗ ਜਾਮ ਸਿਰਾਨੀ।।
ਮੁਨਿਬਰ ਸਯਨ ਕੀਨ੍ਹਿ ਤਬ ਜਾਈ। ਲਗੇ ਚਰਨ ਚਾਪਨ ਦੋਉ ਭਾਈ।।
ਜਿਨ੍ਹ ਕੇ ਚਰਨ ਸਰੋਰੁਹ ਲਾਗੀ। ਕਰਤ ਬਿਬਿਧ ਜਪ ਜੋਗ ਬਿਰਾਗੀ।।
ਤੇਇ ਦੋਉ ਬਂਧੁ ਪ੍ਰੇਮ ਜਨੁ ਜੀਤੇ। ਗੁਰ ਪਦ ਕਮਲ ਪਲੋਟਤ ਪ੍ਰੀਤੇ।।
ਬਾਰਬਾਰ ਮੁਨਿ ਅਗ੍ਯਾ ਦੀਨ੍ਹੀ। ਰਘੁਬਰ ਜਾਇ ਸਯਨ ਤਬ ਕੀਨ੍ਹੀ।।
ਚਾਪਤ ਚਰਨ ਲਖਨੁ ਉਰ ਲਾਏ ਸਭਯ ਸਪ੍ਰੇਮ ਪਰਮ ਸਚੁ ਪਾਏ।
ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕਹ ਸੋਵਹੁ ਤਾਤਾ। ਪੌਢ਼ੇ ਧਰਿ ਉਰ ਪਦ ਜਲਜਾਤਾ।।

चौपाई
ਪੁਰ ਪੂਰਬ ਦਿਸਿ ਗੇ ਦੋਉ ਭਾਈ। ਜਹਧਨੁਮਖ ਹਿਤ ਭੂਮਿ ਬਨਾਈ।।
ਅਤਿ ਬਿਸ੍ਤਾਰ ਚਾਰੁ ਗਚ ਢਾਰੀ। ਬਿਮਲ ਬੇਦਿਕਾ ਰੁਚਿਰ ਸਾਰੀ।।
ਚਹੁਦਿਸਿ ਕਂਚਨ ਮਂਚ ਬਿਸਾਲਾ। ਰਚੇ ਜਹਾਬੇਠਹਿਂ ਮਹਿਪਾਲਾ।।
ਤੇਹਿ ਪਾਛੇਂ ਸਮੀਪ ਚਹੁਪਾਸਾ। ਅਪਰ ਮਂਚ ਮਂਡਲੀ ਬਿਲਾਸਾ।।
ਕਛੁਕ ਊਿ ਸਬ ਭਾਿ ਸੁਹਾਈ। ਬੈਠਹਿਂ ਨਗਰ ਲੋਗ ਜਹਜਾਈ।।
ਤਿਨ੍ਹ ਕੇ ਨਿਕਟ ਬਿਸਾਲ ਸੁਹਾਏ। ਧਵਲ ਧਾਮ ਬਹੁਬਰਨ ਬਨਾਏ।।
ਜਹਬੈਂਠੈਂ ਦੇਖਹਿਂ ਸਬ ਨਾਰੀ। ਜਥਾ ਜੋਗੁ ਨਿਜ ਕੁਲ ਅਨੁਹਾਰੀ।।
ਪੁਰ ਬਾਲਕ ਕਹਿ ਕਹਿ ਮਰਿਦੁ ਬਚਨਾ। ਸਾਦਰ ਪ੍ਰਭੁਹਿ ਦੇਖਾਵਹਿਂ ਰਚਨਾ।।

चौपाई
ਦੇਖਿ ਰਾਮ ਛਬਿ ਕੋਉ ਏਕ ਕਹਈ। ਜੋਗੁ ਜਾਨਕਿਹਿ ਯਹ ਬਰੁ ਅਹਈ।।
ਜੌ ਸਖਿ ਇਨ੍ਹਹਿ ਦੇਖ ਨਰਨਾਹੂ। ਪਨ ਪਰਿਹਰਿ ਹਠਿ ਕਰਇ ਬਿਬਾਹੂ।।
ਕੋਉ ਕਹ ਏ ਭੂਪਤਿ ਪਹਿਚਾਨੇ। ਮੁਨਿ ਸਮੇਤ ਸਾਦਰ ਸਨਮਾਨੇ।।
ਸਖਿ ਪਰਂਤੁ ਪਨੁ ਰਾਉ ਨ ਤਜਈ। ਬਿਧਿ ਬਸ ਹਠਿ ਅਬਿਬੇਕਹਿ ਭਜਈ।।
ਕੋਉ ਕਹ ਜੌਂ ਭਲ ਅਹਇ ਬਿਧਾਤਾ। ਸਬ ਕਹਸੁਨਿਅ ਉਚਿਤ ਫਲਦਾਤਾ।।
ਤੌ ਜਾਨਕਿਹਿ ਮਿਲਿਹਿ ਬਰੁ ਏਹੂ। ਨਾਹਿਨ ਆਲਿ ਇਹਾਸਂਦੇਹੂ।।
ਜੌ ਬਿਧਿ ਬਸ ਅਸ ਬਨੈ ਸੋਗੂ। ਤੌ ਕਰਿਤਕਰਿਤ੍ਯ ਹੋਇ ਸਬ ਲੋਗੂ।।
ਸਖਿ ਹਮਰੇਂ ਆਰਤਿ ਅਤਿ ਤਾਤੇਂ। ਕਬਹੁ ਏ ਆਵਹਿਂ ਏਹਿ ਨਾਤੇਂ।।

चौपाई
ਦੇਖਨ ਨਗਰੁ ਭੂਪਸੁਤ ਆਏ। ਸਮਾਚਾਰ ਪੁਰਬਾਸਿਨ੍ਹ ਪਾਏ।।
ਧਾਏ ਧਾਮ ਕਾਮ ਸਬ ਤ੍ਯਾਗੀ। ਮਨਹੁ ਰਂਕ ਨਿਧਿ ਲੂਟਨ ਲਾਗੀ।।
ਨਿਰਖਿ ਸਹਜ ਸੁਂਦਰ ਦੋਉ ਭਾਈ। ਹੋਹਿਂ ਸੁਖੀ ਲੋਚਨ ਫਲ ਪਾਈ।।
ਜੁਬਤੀਂ ਭਵਨ ਝਰੋਖਨ੍ਹਿ ਲਾਗੀਂ। ਨਿਰਖਹਿਂ ਰਾਮ ਰੂਪ ਅਨੁਰਾਗੀਂ।।
ਕਹਹਿਂ ਪਰਸਪਰ ਬਚਨ ਸਪ੍ਰੀਤੀ। ਸਖਿ ਇਨ੍ਹ ਕੋਟਿ ਕਾਮ ਛਬਿ ਜੀਤੀ।।
ਸੁਰ ਨਰ ਅਸੁਰ ਨਾਗ ਮੁਨਿ ਮਾਹੀਂ। ਸੋਭਾ ਅਸਿ ਕਹੁਸੁਨਿਅਤਿ ਨਾਹੀਂ।।
ਬਿਸ਼੍ਨੁ ਚਾਰਿ ਭੁਜ ਬਿਘਿ ਮੁਖ ਚਾਰੀ। ਬਿਕਟ ਬੇਸ਼ ਮੁਖ ਪਂਚ ਪੁਰਾਰੀ।।
ਅਪਰ ਦੇਉ ਅਸ ਕੋਉ ਨ ਆਹੀ। ਯਹ ਛਬਿ ਸਖਿ ਪਟਤਰਿਅ ਜਾਹੀ।।

दोहा/सोरठा
ਬਯ ਕਿਸੋਰ ਸੁਸ਼ਮਾ ਸਦਨ ਸ੍ਯਾਮ ਗੌਰ ਸੁਖ ਘਾਮ ।