चौपाई
ਘਟਇ ਬਢ਼ਇ ਬਿਰਹਨਿ ਦੁਖਦਾਈ। ਗ੍ਰਸਇ ਰਾਹੁ ਨਿਜ ਸਂਧਿਹਿਂ ਪਾਈ।।
ਕੋਕ ਸਿਕਪ੍ਰਦ ਪਂਕਜ ਦ੍ਰੋਹੀ। ਅਵਗੁਨ ਬਹੁਤ ਚਂਦ੍ਰਮਾ ਤੋਹੀ।।
ਬੈਦੇਹੀ ਮੁਖ ਪਟਤਰ ਦੀਨ੍ਹੇ। ਹੋਇ ਦੋਸ਼ ਬਡ਼ ਅਨੁਚਿਤ ਕੀਨ੍ਹੇ।।
ਸਿਯ ਮੁਖ ਛਬਿ ਬਿਧੁ ਬ੍ਯਾਜ ਬਖਾਨੀ। ਗੁਰੁ ਪਹਿਂ ਚਲੇ ਨਿਸਾ ਬਡ਼ਿ ਜਾਨੀ।।
ਕਰਿ ਮੁਨਿ ਚਰਨ ਸਰੋਜ ਪ੍ਰਨਾਮਾ। ਆਯਸੁ ਪਾਇ ਕੀਨ੍ਹ ਬਿਸ਼੍ਰਾਮਾ।।
ਬਿਗਤ ਨਿਸਾ ਰਘੁਨਾਯਕ ਜਾਗੇ। ਬਂਧੁ ਬਿਲੋਕਿ ਕਹਨ ਅਸ ਲਾਗੇ।।
ਉਦਉ ਅਰੁਨ ਅਵਲੋਕਹੁ ਤਾਤਾ। ਪਂਕਜ ਕੋਕ ਲੋਕ ਸੁਖਦਾਤਾ।।
ਬੋਲੇ ਲਖਨੁ ਜੋਰਿ ਜੁਗ ਪਾਨੀ। ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰਭਾਉ ਸੂਚਕ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ।।