चौपाई
ਧਰੇ ਨਾਮ ਗੁਰ ਹਰਿਦਯਬਿਚਾਰੀ। ਬੇਦ ਤਤ੍ਵ ਨਰਿਪ ਤਵ ਸੁਤ ਚਾਰੀ।।
ਮੁਨਿ ਧਨ ਜਨ ਸਰਬਸ ਸਿਵ ਪ੍ਰਾਨਾ। ਬਾਲ ਕੇਲਿ ਤੇਹਿਂ ਸੁਖ ਮਾਨਾ।।
ਬਾਰੇਹਿ ਤੇ ਨਿਜ ਹਿਤ ਪਤਿ ਜਾਨੀ। ਲਛਿਮਨ ਰਾਮ ਚਰਨ ਰਤਿ ਮਾਨੀ।।
ਭਰਤ ਸਤ੍ਰੁਹਨ ਦੂਨਉ ਭਾਈ। ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵਕ ਜਸਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਡ਼ਾਈ।।
ਸ੍ਯਾਮ ਗੌਰ ਸੁਂਦਰ ਦੋਉ ਜੋਰੀ। ਨਿਰਖਹਿਂ ਛਬਿ ਜਨਨੀਂ ਤਰਿਨ ਤੋਰੀ।।
ਚਾਰਿਉ ਸੀਲ ਰੂਪ ਗੁਨ ਧਾਮਾ। ਤਦਪਿ ਅਧਿਕ ਸੁਖਸਾਗਰ ਰਾਮਾ।।
ਹਰਿਦਯਅਨੁਗ੍ਰਹ ਇਂਦੁ ਪ੍ਰਕਾਸਾ। ਸੂਚਤ ਕਿਰਨ ਮਨੋਹਰ ਹਾਸਾ।।
ਕਬਹੁਉਛਂਗ ਕਬਹੁਬਰ ਪਲਨਾ। ਮਾਤੁ ਦੁਲਾਰਇ ਕਹਿ ਪ੍ਰਿਯ ਲਲਨਾ।।

चौपाई
ਯਹ ਰਹਸ੍ਯ ਕਾਹੂ ਨਹਿਂ ਜਾਨਾ। ਦਿਨ ਮਨਿ ਚਲੇ ਕਰਤ ਗੁਨਗਾਨਾ।।
ਦੇਖਿ ਮਹੋਤ੍ਸਵ ਸੁਰ ਮੁਨਿ ਨਾਗਾ। ਚਲੇ ਭਵਨ ਬਰਨਤ ਨਿਜ ਭਾਗਾ।।
ਔਰਉ ਏਕ ਕਹਉਨਿਜ ਚੋਰੀ। ਸੁਨੁ ਗਿਰਿਜਾ ਅਤਿ ਦਰਿਢ਼ ਮਤਿ ਤੋਰੀ।।
ਕਾਕ ਭੁਸੁਂਡਿ ਸਂਗ ਹਮ ਦੋਊ। ਮਨੁਜਰੂਪ ਜਾਨਇ ਨਹਿਂ ਕੋਊ।।
ਪਰਮਾਨਂਦ ਪ੍ਰੇਮਸੁਖ ਫੂਲੇ। ਬੀਥਿਨ੍ਹ ਫਿਰਹਿਂ ਮਗਨ ਮਨ ਭੂਲੇ।।
ਯਹ ਸੁਭ ਚਰਿਤ ਜਾਨ ਪੈ ਸੋਈ। ਕਰਿਪਾ ਰਾਮ ਕੈ ਜਾਪਰ ਹੋਈ।।
ਤੇਹਿ ਅਵਸਰ ਜੋ ਜੇਹਿ ਬਿਧਿ ਆਵਾ। ਦੀਨ੍ਹ ਭੂਪ ਜੋ ਜੇਹਿ ਮਨ ਭਾਵਾ।।
ਗਜ ਰਥ ਤੁਰਗ ਹੇਮ ਗੋ ਹੀਰਾ। ਦੀਨ੍ਹੇ ਨਰਿਪ ਨਾਨਾਬਿਧਿ ਚੀਰਾ।।

चौपाई
ਧ੍ਵਜ ਪਤਾਕ ਤੋਰਨ ਪੁਰ ਛਾਵਾ। ਕਹਿ ਨ ਜਾਇ ਜੇਹਿ ਭਾਿ ਬਨਾਵਾ।।
ਸੁਮਨਬਰਿਸ਼੍ਟਿ ਅਕਾਸ ਤੇਂ ਹੋਈ। ਬ੍ਰਹ੍ਮਾਨਂਦ ਮਗਨ ਸਬ ਲੋਈ।।
ਬਰਿਂਦ ਬਰਿਂਦ ਮਿਲਿ ਚਲੀਂ ਲੋਗਾਈ। ਸਹਜ ਸਂਗਾਰ ਕਿਏਉਠਿ ਧਾਈ।।
ਕਨਕ ਕਲਸ ਮਂਗਲ ਧਰਿ ਥਾਰਾ। ਗਾਵਤ ਪੈਠਹਿਂ ਭੂਪ ਦੁਆਰਾ।।
ਕਰਿ ਆਰਤਿ ਨੇਵਛਾਵਰਿ ਕਰਹੀਂ। ਬਾਰ ਬਾਰ ਸਿਸੁ ਚਰਨਨ੍ਹਿ ਪਰਹੀਂ।।
ਮਾਗਧ ਸੂਤ ਬਂਦਿਗਨ ਗਾਯਕ। ਪਾਵਨ ਗੁਨ ਗਾਵਹਿਂ ਰਘੁਨਾਯਕ।।
ਸਰ੍ਬਸ ਦਾਨ ਦੀਨ੍ਹ ਸਬ ਕਾਹੂ। ਜੇਹਿਂ ਪਾਵਾ ਰਾਖਾ ਨਹਿਂ ਤਾਹੂ।।
ਮਰਿਗਮਦ ਚਂਦਨ ਕੁਂਕੁਮ ਕੀਚਾ। ਮਚੀ ਸਕਲ ਬੀਥਿਨ੍ਹ ਬਿਚ ਬੀਚਾ।।

छंद
ਭਏ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਿਪਾਲਾ ਦੀਨਦਯਾਲਾ ਕੌਸਲ੍ਯਾ ਹਿਤਕਾਰੀ।
ਹਰਸ਼ਿਤ ਮਹਤਾਰੀ ਮੁਨਿ ਮਨ ਹਾਰੀ ਅਦ੍ਭੁਤ ਰੂਪ ਬਿਚਾਰੀ।।
ਲੋਚਨ ਅਭਿਰਾਮਾ ਤਨੁ ਘਨਸ੍ਯਾਮਾ ਨਿਜ ਆਯੁਧ ਭੁਜ ਚਾਰੀ।
ਭੂਸ਼ਨ ਬਨਮਾਲਾ ਨਯਨ ਬਿਸਾਲਾ ਸੋਭਾਸਿਂਧੁ ਖਰਾਰੀ।।
ਕਹ ਦੁਇ ਕਰ ਜੋਰੀ ਅਸ੍ਤੁਤਿ ਤੋਰੀ ਕੇਹਿ ਬਿਧਿ ਕਰੌਂ ਅਨਂਤਾ।
ਮਾਯਾ ਗੁਨ ਗ੍ਯਾਨਾਤੀਤ ਅਮਾਨਾ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਭਨਂਤਾ।।
ਕਰੁਨਾ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਸਬ ਗੁਨ ਆਗਰ ਜੇਹਿ ਗਾਵਹਿਂ ਸ਼੍ਰੁਤਿ ਸਂਤਾ।
ਸੋ ਮਮ ਹਿਤ ਲਾਗੀ ਜਨ ਅਨੁਰਾਗੀ ਭਯਉ ਪ੍ਰਗਟ ਸ਼੍ਰੀਕਂਤਾ।।
ਬ੍ਰਹ੍ਮਾਂਡ ਨਿਕਾਯਾ ਨਿਰ੍ਮਿਤ ਮਾਯਾ ਰੋਮ ਰੋਮ ਪ੍ਰਤਿ ਬੇਦ ਕਹੈ।
ਮਮ ਉਰ ਸੋ ਬਾਸੀ ਯਹ ਉਪਹਾਸੀ ਸੁਨਤ ਧੀਰ ਪਤਿ ਥਿਰ ਨ ਰਹੈ।।

चौपाई
ਤਬਹਿਂ ਰਾਯਪ੍ਰਿਯ ਨਾਰਿ ਬੋਲਾਈਂ। ਕੌਸਲ੍ਯਾਦਿ ਤਹਾਚਲਿ ਆਈ।।
ਅਰ੍ਧ ਭਾਗ ਕੌਸਲ੍ਯਾਹਿ ਦੀਨ੍ਹਾ। ਉਭਯ ਭਾਗ ਆਧੇ ਕਰ ਕੀਨ੍ਹਾ।।
ਕੈਕੇਈ ਕਹਨਰਿਪ ਸੋ ਦਯਊ। ਰਹ੍ਯੋ ਸੋ ਉਭਯ ਭਾਗ ਪੁਨਿ ਭਯਊ।।
ਕੌਸਲ੍ਯਾ ਕੈਕੇਈ ਹਾਥ ਧਰਿ। ਦੀਨ੍ਹ ਸੁਮਿਤ੍ਰਹਿ ਮਨ ਪ੍ਰਸਨ੍ਨ ਕਰਿ।।
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਗਰ੍ਭਸਹਿਤ ਸਬ ਨਾਰੀ। ਭਈਂ ਹਰਿਦਯਹਰਸ਼ਿਤ ਸੁਖ ਭਾਰੀ।।
ਜਾ ਦਿਨ ਤੇਂ ਹਰਿ ਗਰ੍ਭਹਿਂ ਆਏ। ਸਕਲ ਲੋਕ ਸੁਖ ਸਂਪਤਿ ਛਾਏ।।
ਮਂਦਿਰ ਮਹਸਬ ਰਾਜਹਿਂ ਰਾਨੀ। ਸੋਭਾ ਸੀਲ ਤੇਜ ਕੀ ਖਾਨੀਂ।।
ਸੁਖ ਜੁਤ ਕਛੁਕ ਕਾਲ ਚਲਿ ਗਯਊ। ਜੇਹਿਂ ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰਗਟ ਸੋ ਅਵਸਰ ਭਯਊ।।