चौपाई
ਦੇਖਿ ਪਵਨ ਸੁਤ ਪਤਿ ਅਨੁਕੂਲਾ। ਹਰਿਦਯਹਰਸ਼ ਬੀਤੀ ਸਬ ਸੂਲਾ।।
ਨਾਥ ਸੈਲ ਪਰ ਕਪਿਪਤਿ ਰਹਈ। ਸੋ ਸੁਗ੍ਰੀਵ ਦਾਸ ਤਵ ਅਹਈ।।
ਤੇਹਿ ਸਨ ਨਾਥ ਮਯਤ੍ਰੀ ਕੀਜੇ। ਦੀਨ ਜਾਨਿ ਤੇਹਿ ਅਭਯ ਕਰੀਜੇ।।
ਸੋ ਸੀਤਾ ਕਰ ਖੋਜ ਕਰਾਇਹਿ। ਜਹਤਹਮਰਕਟ ਕੋਟਿ ਪਠਾਇਹਿ।।
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਸਕਲ ਕਥਾ ਸਮੁਝਾਈ। ਲਿਏ ਦੁਔ ਜਨ ਪੀਠਿ ਚਢ਼ਾਈ।।
ਜਬ ਸੁਗ੍ਰੀਵਰਾਮ ਕਹੁਦੇਖਾ। ਅਤਿਸਯ ਜਨ੍ਮ ਧਨ੍ਯ ਕਰਿ ਲੇਖਾ।।
ਸਾਦਰ ਮਿਲੇਉ ਨਾਇ ਪਦ ਮਾਥਾ। ਭੈਂਟੇਉ ਅਨੁਜ ਸਹਿਤ ਰਘੁਨਾਥਾ।।
ਕਪਿ ਕਰ ਮਨ ਬਿਚਾਰ ਏਹਿ ਰੀਤੀ। ਕਰਿਹਹਿਂ ਬਿਧਿ ਮੋ ਸਨ ਏ ਪ੍ਰੀਤੀ।।

चौपाई
ਕੋਸਲੇਸ ਦਸਰਥ ਕੇ ਜਾਏ । ਹਮ ਪਿਤੁ ਬਚਨ ਮਾਨਿ ਬਨ ਆਏ।।
ਨਾਮ ਰਾਮ ਲਛਿਮਨ ਦੌਉ ਭਾਈ। ਸਂਗ ਨਾਰਿ ਸੁਕੁਮਾਰਿ ਸੁਹਾਈ।।
ਇਹਾਹਰਿ ਨਿਸਿਚਰ ਬੈਦੇਹੀ। ਬਿਪ੍ਰ ਫਿਰਹਿਂ ਹਮ ਖੋਜਤ ਤੇਹੀ।।
ਆਪਨ ਚਰਿਤ ਕਹਾ ਹਮ ਗਾਈ। ਕਹਹੁ ਬਿਪ੍ਰ ਨਿਜ ਕਥਾ ਬੁਝਾਈ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਪਹਿਚਾਨਿ ਪਰੇਉ ਗਹਿ ਚਰਨਾ। ਸੋ ਸੁਖ ਉਮਾ ਨਹਿਂ ਬਰਨਾ।।
ਪੁਲਕਿਤ ਤਨ ਮੁਖ ਆਵ ਨ ਬਚਨਾ। ਦੇਖਤ ਰੁਚਿਰ ਬੇਸ਼ ਕੈ ਰਚਨਾ।।
ਪੁਨਿ ਧੀਰਜੁ ਧਰਿ ਅਸ੍ਤੁਤਿ ਕੀਨ੍ਹੀ। ਹਰਸ਼ ਹਰਿਦਯਨਿਜ ਨਾਥਹਿ ਚੀਨ੍ਹੀ।।
ਮੋਰ ਨ੍ਯਾਉ ਮੈਂ ਪੂਛਾ ਸਾਈਂ। ਤੁਮ੍ਹ ਪੂਛਹੁ ਕਸ ਨਰ ਕੀ ਨਾਈਂ।।
ਤਵ ਮਾਯਾ ਬਸ ਫਿਰਉਭੁਲਾਨਾ। ਤਾ ਤੇ ਮੈਂ ਨਹਿਂ ਪ੍ਰਭੁ ਪਹਿਚਾਨਾ।।

श्लोक
ਮੂਲਂ ਧਰ੍ਮਤਰੋਰ੍ਵਿਵੇਕਜਲਧੇ ਪੂਰ੍ਣੇਨ੍ਦੁਮਾਨਨ੍ਦਦਂ
ਵੈਰਾਗ੍ਯਾਮ੍ਬੁਜਭਾਸ੍ਕਰਂ ਹ੍ਯਘਘਨਧ੍ਵਾਨ੍ਤਾਪਹਂ ਤਾਪਹਮ੍।
ਮੋਹਾਮ੍ਭੋਧਰਪੂਗਪਾਟਨਵਿਧੌ ਸ੍ਵਸਮ੍ਭਵਂ ਸ਼ਙ੍ਕਰਂ
ਵਨ੍ਦੇ ਬ੍ਰਹ੍ਮਕੁਲਂ ਕਲਂਕਸ਼ਮਨਂ ਸ਼੍ਰੀਰਾਮਭੂਪਪ੍ਰਿਯਮ੍।।1।।
ਸਾਨ੍ਦ੍ਰਾਨਨ੍ਦਪਯੋਦਸੌਭਗਤਨੁਂ ਪੀਤਾਮ੍ਬਰਂ ਸੁਨ੍ਦਰਂ
ਪਾਣੌ ਬਾਣਸ਼ਰਾਸਨਂ ਕਟਿਲਸਤ੍ਤੂਣੀਰਭਾਰਂ ਵਰਮ੍
ਰਾਜੀਵਾਯਤਲੋਚਨਂ ਧਰਿਤਜਟਾਜੂਟੇਨ ਸਂਸ਼ੋਭਿਤਂ
ਸੀਤਾਲਕ੍ਸ਼੍ਮਣਸਂਯੁਤਂ ਪਥਿਗਤਂ ਰਾਮਾਭਿਰਾਮਂ ਭਜੇ।।2।।

दोहा/सोरठा
ਉਮਾ ਰਾਮ ਗੁਨ ਗੂਢ਼ ਪਂਡਿਤ ਮੁਨਿ ਪਾਵਹਿਂ ਬਿਰਤਿ।
ਪਾਵਹਿਂ ਮੋਹ ਬਿਮੂਢ਼ ਜੇ ਹਰਿ ਬਿਮੁਖ ਨ ਧਰ੍ਮ ਰਤਿ।।

चौपाई
ਸੁਨਿ ਰਘੁਪਤਿ ਕੇ ਬਚਨ ਸੁਹਾਏ। ਮੁਨਿ ਤਨ ਪੁਲਕ ਨਯਨ ਭਰਿ ਆਏ।।
ਕਹਹੁ ਕਵਨ ਪ੍ਰਭੁ ਕੈ ਅਸਿ ਰੀਤੀ। ਸੇਵਕ ਪਰ ਮਮਤਾ ਅਰੁ ਪ੍ਰੀਤੀ।।
ਜੇ ਨ ਭਜਹਿਂ ਅਸ ਪ੍ਰਭੁ ਭ੍ਰਮ ਤ੍ਯਾਗੀ। ਗ੍ਯਾਨ ਰਂਕ ਨਰ ਮਂਦ ਅਭਾਗੀ।।
ਪੁਨਿ ਸਾਦਰ ਬੋਲੇ ਮੁਨਿ ਨਾਰਦ। ਸੁਨਹੁ ਰਾਮ ਬਿਗ੍ਯਾਨ ਬਿਸਾਰਦ।।
ਸਂਤਨ੍ਹ ਕੇ ਲਚ੍ਛਨ ਰਘੁਬੀਰਾ। ਕਹਹੁ ਨਾਥ ਭਵ ਭਂਜਨ ਭੀਰਾ।।
ਸੁਨੁ ਮੁਨਿ ਸਂਤਨ੍ਹ ਕੇ ਗੁਨ ਕਹਊ ਜਿਨ੍ਹ ਤੇ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹ ਕੇਂ ਬਸ ਰਹਊ।
ਸ਼ਟ ਬਿਕਾਰ ਜਿਤ ਅਨਘ ਅਕਾਮਾ। ਅਚਲ ਅਕਿਂਚਨ ਸੁਚਿ ਸੁਖਧਾਮਾ।।
ਅਮਿਤਬੋਧ ਅਨੀਹ ਮਿਤਭੋਗੀ। ਸਤ੍ਯਸਾਰ ਕਬਿ ਕੋਬਿਦ ਜੋਗੀ।।
ਸਾਵਧਾਨ ਮਾਨਦ ਮਦਹੀਨਾ। ਧੀਰ ਧਰ੍ਮ ਗਤਿ ਪਰਮ ਪ੍ਰਬੀਨਾ।।

चौपाई
ਅਤਿ ਪ੍ਰਸਨ੍ਨ ਰਘੁਨਾਥਹਿ ਜਾਨੀ। ਪੁਨਿ ਨਾਰਦ ਬੋਲੇ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ।।
ਰਾਮ ਜਬਹਿਂ ਪ੍ਰੇਰੇਉ ਨਿਜ ਮਾਯਾ। ਮੋਹੇਹੁ ਮੋਹਿ ਸੁਨਹੁ ਰਘੁਰਾਯਾ।।
ਤਬ ਬਿਬਾਹ ਮੈਂ ਚਾਹਉਕੀਨ੍ਹਾ। ਪ੍ਰਭੁ ਕੇਹਿ ਕਾਰਨ ਕਰੈ ਨ ਦੀਨ੍ਹਾ।।
ਸੁਨੁ ਮੁਨਿ ਤੋਹਿ ਕਹਉਸਹਰੋਸਾ। ਭਜਹਿਂ ਜੇ ਮੋਹਿ ਤਜਿ ਸਕਲ ਭਰੋਸਾ।।
ਕਰਉਸਦਾ ਤਿਨ੍ਹ ਕੈ ਰਖਵਾਰੀ। ਜਿਮਿ ਬਾਲਕ ਰਾਖਇ ਮਹਤਾਰੀ।।
ਗਹ ਸਿਸੁ ਬਚ੍ਛ ਅਨਲ ਅਹਿ ਧਾਈ। ਤਹਰਾਖਇ ਜਨਨੀ ਅਰਗਾਈ।।
ਪ੍ਰੌਢ਼ ਭਏਤੇਹਿ ਸੁਤ ਪਰ ਮਾਤਾ। ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰਇ ਨਹਿਂ ਪਾਛਿਲਿ ਬਾਤਾ।।
ਮੋਰੇ ਪ੍ਰੌਢ਼ ਤਨਯ ਸਮ ਗ੍ਯਾਨੀ। ਬਾਲਕ ਸੁਤ ਸਮ ਦਾਸ ਅਮਾਨੀ।।
ਜਨਹਿ ਮੋਰ ਬਲ ਨਿਜ ਬਲ ਤਾਹੀ। ਦੁਹੁ ਕਹਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਰਿਪੁ ਆਹੀ।।