punjabi

7.3.22

चौपाई
ਸੁਨਤ ਸਭਾਸਦ ਉਠੇ ਅਕੁਲਾਈ। ਸਮੁਝਾਈ ਗਹਿ ਬਾਹਉਠਾਈ।।
ਕਹ ਲਂਕੇਸ ਕਹਸਿ ਨਿਜ ਬਾਤਾ। ਕੇਂਇਤਵ ਨਾਸਾ ਕਾਨ ਨਿਪਾਤਾ।।
ਅਵਧ ਨਰਿਪਤਿ ਦਸਰਥ ਕੇ ਜਾਏ। ਪੁਰੁਸ਼ ਸਿਂਘ ਬਨ ਖੇਲਨ ਆਏ।।
ਸਮੁਝਿ ਪਰੀ ਮੋਹਿ ਉਨ੍ਹ ਕੈ ਕਰਨੀ। ਰਹਿਤ ਨਿਸਾਚਰ ਕਰਿਹਹਿਂ ਧਰਨੀ।।
ਜਿਨ੍ਹ ਕਰ ਭੁਜਬਲ ਪਾਇ ਦਸਾਨਨ। ਅਭਯ ਭਏ ਬਿਚਰਤ ਮੁਨਿ ਕਾਨਨ।।
ਦੇਖਤ ਬਾਲਕ ਕਾਲ ਸਮਾਨਾ। ਪਰਮ ਧੀਰ ਧਨ੍ਵੀ ਗੁਨ ਨਾਨਾ।।
ਅਤੁਲਿਤ ਬਲ ਪ੍ਰਤਾਪ ਦ੍ਵੌ ਭ੍ਰਾਤਾ। ਖਲ ਬਧ ਰਤ ਸੁਰ ਮੁਨਿ ਸੁਖਦਾਤਾ।।
ਸੋਭਾਧਾਮ ਰਾਮ ਅਸ ਨਾਮਾ। ਤਿਨ੍ਹ ਕੇ ਸਂਗ ਨਾਰਿ ਏਕ ਸ੍ਯਾਮਾ।।
ਰੁਪ ਰਾਸਿ ਬਿਧਿ ਨਾਰਿ ਸਾਰੀ। ਰਤਿ ਸਤ ਕੋਟਿ ਤਾਸੁ ਬਲਿਹਾਰੀ।।

7.3.21

चौपाई
ਜਬ ਰਘੁਨਾਥ ਸਮਰ ਰਿਪੁ ਜੀਤੇ। ਸੁਰ ਨਰ ਮੁਨਿ ਸਬ ਕੇ ਭਯ ਬੀਤੇ।।
ਤਬ ਲਛਿਮਨ ਸੀਤਹਿ ਲੈ ਆਏ। ਪ੍ਰਭੁ ਪਦ ਪਰਤ ਹਰਸ਼ਿ ਉਰ ਲਾਏ।
ਸੀਤਾ ਚਿਤਵ ਸ੍ਯਾਮ ਮਰਿਦੁ ਗਾਤਾ। ਪਰਮ ਪ੍ਰੇਮ ਲੋਚਨ ਨ ਅਘਾਤਾ।।
ਪਂਚਵਟੀਂ ਬਸਿ ਸ਼੍ਰੀਰਘੁਨਾਯਕ। ਕਰਤ ਚਰਿਤ ਸੁਰ ਮੁਨਿ ਸੁਖਦਾਯਕ।।
ਧੁਆਦੇਖਿ ਖਰਦੂਸ਼ਨ ਕੇਰਾ। ਜਾਇ ਸੁਪਨਖਾਰਾਵਨ ਪ੍ਰੇਰਾ।।
ਬੋਲਿ ਬਚਨ ਕ੍ਰੋਧ ਕਰਿ ਭਾਰੀ। ਦੇਸ ਕੋਸ ਕੈ ਸੁਰਤਿ ਬਿਸਾਰੀ।।
ਕਰਸਿ ਪਾਨ ਸੋਵਸਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ। ਸੁਧਿ ਨਹਿਂ ਤਵ ਸਿਰ ਪਰ ਆਰਾਤੀ।।
ਰਾਜ ਨੀਤਿ ਬਿਨੁ ਧਨ ਬਿਨੁ ਧਰ੍ਮਾ। ਹਰਿਹਿ ਸਮਰ੍ਪੇ ਬਿਨੁ ਸਤਕਰ੍ਮਾ।।
ਬਿਦ੍ਯਾ ਬਿਨੁ ਬਿਬੇਕ ਉਪਜਾਏ ਸ਼੍ਰਮ ਫਲ ਪਢ਼ੇ ਕਿਏਅਰੁ ਪਾਏ।

7.3.20

छंद
ਤਬ ਚਲੇ ਜਾਨ ਬਬਾਨ ਕਰਾਲ। ਫੁਂਕਰਤ ਜਨੁ ਬਹੁ ਬ੍ਯਾਲ।।
ਕੋਪੇਉ ਸਮਰ ਸ਼੍ਰੀਰਾਮ। ਚਲੇ ਬਿਸਿਖ ਨਿਸਿਤ ਨਿਕਾਮ।।
ਅਵਲੋਕਿ ਖਰਤਰ ਤੀਰ। ਮੁਰਿ ਚਲੇ ਨਿਸਿਚਰ ਬੀਰ।।
ਭਏ ਕ੍ਰੁਦ੍ਧ ਤੀਨਿਉ ਭਾਇ। ਜੋ ਭਾਗਿ ਰਨ ਤੇ ਜਾਇ।।
ਤੇਹਿ ਬਧਬ ਹਮ ਨਿਜ ਪਾਨਿ। ਫਿਰੇ ਮਰਨ ਮਨ ਮਹੁਠਾਨਿ।।
ਆਯੁਧ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰ। ਸਨਮੁਖ ਤੇ ਕਰਹਿਂ ਪ੍ਰਹਾਰ।।
ਰਿਪੁ ਪਰਮ ਕੋਪੇ ਜਾਨਿ। ਪ੍ਰਭੁ ਧਨੁਸ਼ ਸਰ ਸਂਧਾਨਿ।।
ਛਾ਼ੇ ਬਿਪੁਲ ਨਾਰਾਚ। ਲਗੇ ਕਟਨ ਬਿਕਟ ਪਿਸਾਚ।।
ਉਰ ਸੀਸ ਭੁਜ ਕਰ ਚਰਨ। ਜਹਤਹਲਗੇ ਮਹਿ ਪਰਨ।।
ਚਿਕ੍ਕਰਤ ਲਾਗਤ ਬਾਨ। ਧਰ ਪਰਤ ਕੁਧਰ ਸਮਾਨ।।
ਭਟ ਕਟਤ ਤਨ ਸਤ ਖਂਡ। ਪੁਨਿ ਉਠਤ ਕਰਿ ਪਾਸ਼ਂਡ।।

7.3.19

चौपाई
ਪ੍ਰਭੁ ਬਿਲੋਕਿ ਸਰ ਸਕਹਿਂ ਨ ਡਾਰੀ। ਥਕਿਤ ਭਈ ਰਜਨੀਚਰ ਧਾਰੀ।।
ਸਚਿਵ ਬੋਲਿ ਬੋਲੇ ਖਰ ਦੂਸ਼ਨ। ਯਹ ਕੋਉ ਨਰਿਪਬਾਲਕ ਨਰ ਭੂਸ਼ਨ।।
ਨਾਗ ਅਸੁਰ ਸੁਰ ਨਰ ਮੁਨਿ ਜੇਤੇ। ਦੇਖੇ ਜਿਤੇ ਹਤੇ ਹਮ ਕੇਤੇ।।
ਹਮ ਭਰਿ ਜਨ੍ਮ ਸੁਨਹੁ ਸਬ ਭਾਈ। ਦੇਖੀ ਨਹਿਂ ਅਸਿ ਸੁਂਦਰਤਾਈ।।
ਜਦ੍ਯਪਿ ਭਗਿਨੀ ਕੀਨ੍ਹ ਕੁਰੂਪਾ। ਬਧ ਲਾਯਕ ਨਹਿਂ ਪੁਰੁਸ਼ ਅਨੂਪਾ।।
ਦੇਹੁ ਤੁਰਤ ਨਿਜ ਨਾਰਿ ਦੁਰਾਈ। ਜੀਅਤ ਭਵਨ ਜਾਹੁ ਦ੍ਵੌ ਭਾਈ।।
ਮੋਰ ਕਹਾ ਤੁਮ੍ਹ ਤਾਹਿ ਸੁਨਾਵਹੁ। ਤਾਸੁ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਆਤੁਰ ਆਵਹੁ।।
ਦੂਤਨ੍ਹ ਕਹਾ ਰਾਮ ਸਨ ਜਾਈ। ਸੁਨਤ ਰਾਮ ਬੋਲੇ ਮੁਸਕਾਈ।।
ਹਮ ਛਤ੍ਰੀ ਮਰਿਗਯਾ ਬਨ ਕਰਹੀਂ। ਤੁਮ੍ਹ ਸੇ ਖਲ ਮਰਿਗ ਖੌਜਤ ਫਿਰਹੀਂ।।

7.3.18

चौपाई
ਨਾਕ ਕਾਨ ਬਿਨੁ ਭਇ ਬਿਕਰਾਰਾ। ਜਨੁ ਸ੍ਤ੍ਰਵ ਸੈਲ ਗੈਰੁ ਕੈ ਧਾਰਾ।।
ਖਰ ਦੂਸ਼ਨ ਪਹਿਂ ਗਇ ਬਿਲਪਾਤਾ। ਧਿਗ ਧਿਗ ਤਵ ਪੌਰੁਸ਼ ਬਲ ਭ੍ਰਾਤਾ।।
ਤੇਹਿ ਪੂਛਾ ਸਬ ਕਹੇਸਿ ਬੁਝਾਈ। ਜਾਤੁਧਾਨ ਸੁਨਿ ਸੇਨ ਬਨਾਈ।।
ਧਾਏ ਨਿਸਿਚਰ ਨਿਕਰ ਬਰੂਥਾ। ਜਨੁ ਸਪਚ੍ਛ ਕਜ੍ਜਲ ਗਿਰਿ ਜੂਥਾ।।
ਨਾਨਾ ਬਾਹਨ ਨਾਨਾਕਾਰਾ। ਨਾਨਾਯੁਧ ਧਰ ਘੋਰ ਅਪਾਰਾ।।
ਸੁਪਨਖਾ ਆਗੇਂ ਕਰਿ ਲੀਨੀ। ਅਸੁਭ ਰੂਪ ਸ਼੍ਰੁਤਿ ਨਾਸਾ ਹੀਨੀ।।
ਅਸਗੁਨ ਅਮਿਤ ਹੋਹਿਂ ਭਯਕਾਰੀ। ਗਨਹਿਂ ਨ ਮਰਿਤ੍ਯੁ ਬਿਬਸ ਸਬ ਝਾਰੀ।।
ਗਰ੍ਜਹਿ ਤਰ੍ਜਹਿਂ ਗਗਨ ਉਡ਼ਾਹੀਂ। ਦੇਖਿ ਕਟਕੁ ਭਟ ਅਤਿ ਹਰਸ਼ਾਹੀਂ।।
ਕੋਉ ਕਹ ਜਿਅਤ ਧਰਹੁ ਦ੍ਵੌ ਭਾਈ। ਧਰਿ ਮਾਰਹੁ ਤਿਯ ਲੇਹੁ ਛਡ਼ਾਈ।।

7.3.17

चौपाई
ਭਗਤਿ ਜੋਗ ਸੁਨਿ ਅਤਿ ਸੁਖ ਪਾਵਾ। ਲਛਿਮਨ ਪ੍ਰਭੁ ਚਰਨਨ੍ਹਿ ਸਿਰੁ ਨਾਵਾ।।
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਗਏ ਕਛੁਕ ਦਿਨ ਬੀਤੀ। ਕਹਤ ਬਿਰਾਗ ਗ੍ਯਾਨ ਗੁਨ ਨੀਤੀ।।
ਸੂਪਨਖਾ ਰਾਵਨ ਕੈ ਬਹਿਨੀ। ਦੁਸ਼੍ਟ ਹਰਿਦਯ ਦਾਰੁਨ ਜਸ ਅਹਿਨੀ।।
ਪਂਚਬਟੀ ਸੋ ਗਇ ਏਕ ਬਾਰਾ। ਦੇਖਿ ਬਿਕਲ ਭਇ ਜੁਗਲ ਕੁਮਾਰਾ।।
ਭ੍ਰਾਤਾ ਪਿਤਾ ਪੁਤ੍ਰ ਉਰਗਾਰੀ। ਪੁਰੁਸ਼ ਮਨੋਹਰ ਨਿਰਖਤ ਨਾਰੀ।।
ਹੋਇ ਬਿਕਲ ਸਕ ਮਨਹਿ ਨ ਰੋਕੀ। ਜਿਮਿ ਰਬਿਮਨਿ ਦ੍ਰਵ ਰਬਿਹਿ ਬਿਲੋਕੀ।।
ਰੁਚਿਰ ਰੁਪ ਧਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਪਹਿਂ ਜਾਈ। ਬੋਲੀ ਬਚਨ ਬਹੁਤ ਮੁਸੁਕਾਈ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਸਮ ਪੁਰੁਸ਼ ਨ ਮੋ ਸਮ ਨਾਰੀ। ਯਹ ਸੋਗ ਬਿਧਿ ਰਚਾ ਬਿਚਾਰੀ।।
ਮਮ ਅਨੁਰੂਪ ਪੁਰੁਸ਼ ਜਗ ਮਾਹੀਂ। ਦੇਖੇਉਖੋਜਿ ਲੋਕ ਤਿਹੁ ਨਾਹੀਂ।।

7.3.16

चौपाई
ਧਰ੍ਮ ਤੇਂ ਬਿਰਤਿ ਜੋਗ ਤੇਂ ਗ੍ਯਾਨਾ। ਗ੍ਯਾਨ ਮੋਚ੍ਛਪ੍ਰਦ ਬੇਦ ਬਖਾਨਾ।।
ਜਾਤੇਂ ਬੇਗਿ ਦ੍ਰਵਉਮੈਂ ਭਾਈ। ਸੋ ਮਮ ਭਗਤਿ ਭਗਤ ਸੁਖਦਾਈ।।
ਸੋ ਸੁਤਂਤ੍ਰ ਅਵਲਂਬ ਨ ਆਨਾ। ਤੇਹਿ ਆਧੀਨ ਗ੍ਯਾਨ ਬਿਗ੍ਯਾਨਾ।।
ਭਗਤਿ ਤਾਤ ਅਨੁਪਮ ਸੁਖਮੂਲਾ। ਮਿਲਇ ਜੋ ਸਂਤ ਹੋਇਅਨੁਕੂਲਾ।।
ਭਗਤਿ ਕਿ ਸਾਧਨ ਕਹਉਬਖਾਨੀ। ਸੁਗਮ ਪਂਥ ਮੋਹਿ ਪਾਵਹਿਂ ਪ੍ਰਾਨੀ।।
ਪ੍ਰਥਮਹਿਂ ਬਿਪ੍ਰ ਚਰਨ ਅਤਿ ਪ੍ਰੀਤੀ। ਨਿਜ ਨਿਜ ਕਰ੍ਮ ਨਿਰਤ ਸ਼੍ਰੁਤਿ ਰੀਤੀ।।
ਏਹਿ ਕਰ ਫਲ ਪੁਨਿ ਬਿਸ਼ਯ ਬਿਰਾਗਾ। ਤਬ ਮਮ ਧਰ੍ਮ ਉਪਜ ਅਨੁਰਾਗਾ।।
ਸ਼੍ਰਵਨਾਦਿਕ ਨਵ ਭਕ੍ਤਿ ਦਰਿਢ਼ਾਹੀਂ। ਮਮ ਲੀਲਾ ਰਤਿ ਅਤਿ ਮਨ ਮਾਹੀਂ।।
ਸਂਤ ਚਰਨ ਪਂਕਜ ਅਤਿ ਪ੍ਰੇਮਾ। ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਬਚਨ ਭਜਨ ਦਰਿਢ਼ ਨੇਮਾ।।

7.3.15

चौपाई
ਥੋਰੇਹਿ ਮਹਸਬ ਕਹਉਬੁਝਾਈ। ਸੁਨਹੁ ਤਾਤ ਮਤਿ ਮਨ ਚਿਤ ਲਾਈ।।
ਮੈਂ ਅਰੁ ਮੋਰ ਤੋਰ ਤੈਂ ਮਾਯਾ। ਜੇਹਿਂ ਬਸ ਕੀਨ੍ਹੇ ਜੀਵ ਨਿਕਾਯਾ।।
ਗੋ ਗੋਚਰ ਜਹਲਗਿ ਮਨ ਜਾਈ। ਸੋ ਸਬ ਮਾਯਾ ਜਾਨੇਹੁ ਭਾਈ।।
ਤੇਹਿ ਕਰ ਭੇਦ ਸੁਨਹੁ ਤੁਮ੍ਹ ਸੋਊ। ਬਿਦ੍ਯਾ ਅਪਰ ਅਬਿਦ੍ਯਾ ਦੋਊ।।
ਏਕ ਦੁਸ਼੍ਟ ਅਤਿਸਯ ਦੁਖਰੂਪਾ। ਜਾ ਬਸ ਜੀਵ ਪਰਾ ਭਵਕੂਪਾ।।
ਏਕ ਰਚਇ ਜਗ ਗੁਨ ਬਸ ਜਾਕੇਂ। ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਨਹਿਂ ਨਿਜ ਬਲ ਤਾਕੇਂ।।
ਗ੍ਯਾਨ ਮਾਨ ਜਹਏਕਉ ਨਾਹੀਂ। ਦੇਖ ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਸਮਾਨ ਸਬ ਮਾਹੀ।।
ਕਹਿਅ ਤਾਤ ਸੋ ਪਰਮ ਬਿਰਾਗੀ। ਤਰਿਨ ਸਮ ਸਿਦ੍ਧਿ ਤੀਨਿ ਗੁਨ ਤ੍ਯਾਗੀ।।

7.3.14

चौपाई
ਜਬ ਤੇ ਰਾਮ ਕੀਨ੍ਹ ਤਹਬਾਸਾ। ਸੁਖੀ ਭਏ ਮੁਨਿ ਬੀਤੀ ਤ੍ਰਾਸਾ।।
ਗਿਰਿ ਬਨ ਨਦੀਂ ਤਾਲ ਛਬਿ ਛਾਏ। ਦਿਨ ਦਿਨ ਪ੍ਰਤਿ ਅਤਿ ਹੌਹਿਂ ਸੁਹਾਏ।।
ਖਗ ਮਰਿਗ ਬਰਿਂਦ ਅਨਂਦਿਤ ਰਹਹੀਂ। ਮਧੁਪ ਮਧੁਰ ਗਂਜਤ ਛਬਿ ਲਹਹੀਂ।।
ਸੋ ਬਨ ਬਰਨਿ ਨ ਸਕ ਅਹਿਰਾਜਾ। ਜਹਾਪ੍ਰਗਟ ਰਘੁਬੀਰ ਬਿਰਾਜਾ।।
ਏਕ ਬਾਰ ਪ੍ਰਭੁ ਸੁਖ ਆਸੀਨਾ। ਲਛਿਮਨ ਬਚਨ ਕਹੇ ਛਲਹੀਨਾ।।
ਸੁਰ ਨਰ ਮੁਨਿ ਸਚਰਾਚਰ ਸਾਈਂ। ਮੈਂ ਪੂਛਉਨਿਜ ਪ੍ਰਭੁ ਕੀ ਨਾਈ।।
ਮੋਹਿ ਸਮੁਝਾਇ ਕਹਹੁ ਸੋਇ ਦੇਵਾ। ਸਬ ਤਜਿ ਕਰੌਂ ਚਰਨ ਰਜ ਸੇਵਾ।।
ਕਹਹੁ ਗ੍ਯਾਨ ਬਿਰਾਗ ਅਰੁ ਮਾਯਾ। ਕਹਹੁ ਸੋ ਭਗਤਿ ਕਰਹੁ ਜੇਹਿਂ ਦਾਯਾ।।

7.3.13

चौपाई
ਤਬ ਰਘੁਬੀਰ ਕਹਾ ਮੁਨਿ ਪਾਹੀਂ। ਤੁਮ੍ਹ ਸਨ ਪ੍ਰਭੁ ਦੁਰਾਵ ਕਛੁ ਨਾਹੀ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਜਾਨਹੁ ਜੇਹਿ ਕਾਰਨ ਆਯਉ ਤਾਤੇ ਤਾਤ ਨ ਕਹਿ ਸਮੁਝਾਯਉ।
ਅਬ ਸੋ ਮਂਤ੍ਰ ਦੇਹੁ ਪ੍ਰਭੁ ਮੋਹੀ। ਜੇਹਿ ਪ੍ਰਕਾਰ ਮਾਰੌਂ ਮੁਨਿਦ੍ਰੋਹੀ।।
ਮੁਨਿ ਮੁਸਕਾਨੇ ਸੁਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬਾਨੀ। ਪੂਛੇਹੁ ਨਾਥ ਮੋਹਿ ਕਾ ਜਾਨੀ।।
ਤੁਮ੍ਹਰੇਇਭਜਨ ਪ੍ਰਭਾਵ ਅਘਾਰੀ। ਜਾਨਉਮਹਿਮਾ ਕਛੁਕ ਤੁਮ੍ਹਾਰੀ।।
ਊਮਰਿ ਤਰੁ ਬਿਸਾਲ ਤਵ ਮਾਯਾ। ਫਲ ਬ੍ਰਹ੍ਮਾਂਡ ਅਨੇਕ ਨਿਕਾਯਾ।।
ਜੀਵ ਚਰਾਚਰ ਜਂਤੁ ਸਮਾਨਾ। ਭੀਤਰ ਬਸਹਿ ਨ ਜਾਨਹਿਂ ਆਨਾ।।
ਤੇ ਫਲ ਭਚ੍ਛਕ ਕਠਿਨ ਕਰਾਲਾ। ਤਵ ਭਯਡਰਤ ਸਦਾ ਸੋਉ ਕਾਲਾ।।
ਤੇ ਤੁਮ੍ਹ ਸਕਲ ਲੋਕਪਤਿ ਸਾਈਂ। ਪੂੇਹੁ ਮੋਹਿ ਮਨੁਜ ਕੀ ਨਾਈਂ।।

Pages

Subscribe to RSS - punjabi