punjabi

7.1.351

चौपाई
ਦੇਵ ਪਿਤਰ ਪੂਜੇ ਬਿਧਿ ਨੀਕੀ। ਪੂਜੀਂ ਸਕਲ ਬਾਸਨਾ ਜੀ ਕੀ।।
ਸਬਹਿਂ ਬਂਦਿ ਮਾਗਹਿਂ ਬਰਦਾਨਾ। ਭਾਇਨ੍ਹ ਸਹਿਤ ਰਾਮ ਕਲ੍ਯਾਨਾ।।
ਅਂਤਰਹਿਤ ਸੁਰ ਆਸਿਸ਼ ਦੇਹੀਂ। ਮੁਦਿਤ ਮਾਤੁ ਅਂਚਲ ਭਰਿ ਲੇਂਹੀਂ।।
ਭੂਪਤਿ ਬੋਲਿ ਬਰਾਤੀ ਲੀਨ੍ਹੇ। ਜਾਨ ਬਸਨ ਮਨਿ ਭੂਸ਼ਨ ਦੀਨ੍ਹੇ।।
ਆਯਸੁ ਪਾਇ ਰਾਖਿ ਉਰ ਰਾਮਹਿ। ਮੁਦਿਤ ਗਏ ਸਬ ਨਿਜ ਨਿਜ ਧਾਮਹਿ।।
ਪੁਰ ਨਰ ਨਾਰਿ ਸਕਲ ਪਹਿਰਾਏ। ਘਰ ਘਰ ਬਾਜਨ ਲਗੇ ਬਧਾਏ।।
ਜਾਚਕ ਜਨ ਜਾਚਹਿ ਜੋਇ ਜੋਈ। ਪ੍ਰਮੁਦਿਤ ਰਾਉ ਦੇਹਿਂ ਸੋਇ ਸੋਈ।।
ਸੇਵਕ ਸਕਲ ਬਜਨਿਆ ਨਾਨਾ। ਪੂਰਨ ਕਿਏ ਦਾਨ ਸਨਮਾਨਾ।।

7.1.350

चौपाई
ਚਾਰਿ ਸਿਂਘਾਸਨ ਸਹਜ ਸੁਹਾਏ। ਜਨੁ ਮਨੋਜ ਨਿਜ ਹਾਥ ਬਨਾਏ।।
ਤਿਨ੍ਹ ਪਰ ਕੁਅਿ ਕੁਅ ਬੈਠਾਰੇ। ਸਾਦਰ ਪਾਯ ਪੁਨਿਤ ਪਖਾਰੇ।।
ਧੂਪ ਦੀਪ ਨੈਬੇਦ ਬੇਦ ਬਿਧਿ। ਪੂਜੇ ਬਰ ਦੁਲਹਿਨਿ ਮਂਗਲਨਿਧਿ।।
ਬਾਰਹਿਂ ਬਾਰ ਆਰਤੀ ਕਰਹੀਂ। ਬ੍ਯਜਨ ਚਾਰੁ ਚਾਮਰ ਸਿਰ ਢਰਹੀਂ।।
ਬਸ੍ਤੁ ਅਨੇਕ ਨਿਛਾਵਰ ਹੋਹੀਂ। ਭਰੀਂ ਪ੍ਰਮੋਦ ਮਾਤੁ ਸਬ ਸੋਹੀਂ।।
ਪਾਵਾ ਪਰਮ ਤਤ੍ਵ ਜਨੁ ਜੋਗੀਂ। ਅਮਰਿਤ ਲਹੇਉ ਜਨੁ ਸਂਤਤ ਰੋਗੀਂ।।
ਜਨਮ ਰਂਕ ਜਨੁ ਪਾਰਸ ਪਾਵਾ। ਅਂਧਹਿ ਲੋਚਨ ਲਾਭੁ ਸੁਹਾਵਾ।।
ਮੂਕ ਬਦਨ ਜਨੁ ਸਾਰਦ ਛਾਈ। ਮਾਨਹੁਸਮਰ ਸੂਰ ਜਯ ਪਾਈ।।

7.1.349

चौपाई
ਕਰਹਿਂ ਆਰਤੀ ਬਾਰਹਿਂ ਬਾਰਾ। ਪ੍ਰੇਮੁ ਪ੍ਰਮੋਦੁ ਕਹੈ ਕੋ ਪਾਰਾ।।
ਭੂਸ਼ਨ ਮਨਿ ਪਟ ਨਾਨਾ ਜਾਤੀ।।ਕਰਹੀ ਨਿਛਾਵਰਿ ਅਗਨਿਤ ਭਾੀ।।
ਬਧੁਨ੍ਹ ਸਮੇਤ ਦੇਖਿ ਸੁਤ ਚਾਰੀ। ਪਰਮਾਨਂਦ ਮਗਨ ਮਹਤਾਰੀ।।
ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਸੀਯ ਰਾਮ ਛਬਿ ਦੇਖੀ।।ਮੁਦਿਤ ਸਫਲ ਜਗ ਜੀਵਨ ਲੇਖੀ।।
ਸਖੀਂ ਸੀਯ ਮੁਖ ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਚਾਹੀ। ਗਾਨ ਕਰਹਿਂ ਨਿਜ ਸੁਕਰਿਤ ਸਰਾਹੀ।।
ਬਰਸ਼ਹਿਂ ਸੁਮਨ ਛਨਹਿਂ ਛਨ ਦੇਵਾ। ਨਾਚਹਿਂ ਗਾਵਹਿਂ ਲਾਵਹਿਂ ਸੇਵਾ।।
ਦੇਖਿ ਮਨੋਹਰ ਚਾਰਿਉ ਜੋਰੀਂ। ਸਾਰਦ ਉਪਮਾ ਸਕਲ ਢੋਰੀਂ।।
ਦੇਤ ਨ ਬਨਹਿਂ ਨਿਪਟ ਲਘੁ ਲਾਗੀ। ਏਕਟਕ ਰਹੀਂ ਰੂਪ ਅਨੁਰਾਗੀਂ।।

7.1.348

चौपाई
ਮਾਗਧ ਸੂਤ ਬਂਦਿ ਨਟ ਨਾਗਰ। ਗਾਵਹਿਂ ਜਸੁ ਤਿਹੁ ਲੋਕ ਉਜਾਗਰ।।
ਜਯ ਧੁਨਿ ਬਿਮਲ ਬੇਦ ਬਰ ਬਾਨੀ। ਦਸ ਦਿਸਿ ਸੁਨਿਅ ਸੁਮਂਗਲ ਸਾਨੀ।।
ਬਿਪੁਲ ਬਾਜਨੇ ਬਾਜਨ ਲਾਗੇ। ਨਭ ਸੁਰ ਨਗਰ ਲੋਗ ਅਨੁਰਾਗੇ।।
ਬਨੇ ਬਰਾਤੀ ਬਰਨਿ ਨ ਜਾਹੀਂ। ਮਹਾ ਮੁਦਿਤ ਮਨ ਸੁਖ ਨ ਸਮਾਹੀਂ।।
ਪੁਰਬਾਸਿਨ੍ਹ ਤਬ ਰਾਯ ਜੋਹਾਰੇ। ਦੇਖਤ ਰਾਮਹਿ ਭਏ ਸੁਖਾਰੇ।।
ਕਰਹਿਂ ਨਿਛਾਵਰਿ ਮਨਿਗਨ ਚੀਰਾ। ਬਾਰਿ ਬਿਲੋਚਨ ਪੁਲਕ ਸਰੀਰਾ।।
ਆਰਤਿ ਕਰਹਿਂ ਮੁਦਿਤ ਪੁਰ ਨਾਰੀ। ਹਰਸ਼ਹਿਂ ਨਿਰਖਿ ਕੁਰ ਬਰ ਚਾਰੀ।।
ਸਿਬਿਕਾ ਸੁਭਗ ਓਹਾਰ ਉਘਾਰੀ। ਦੇਖਿ ਦੁਲਹਿਨਿਨ੍ਹ ਹੋਹਿਂ ਸੁਖਾਰੀ।।

7.1.347

चौपाई
ਧੂਪ ਧੂਮ ਨਭੁ ਮੇਚਕ ਭਯਊ। ਸਾਵਨ ਘਨ ਘਮਂਡੁ ਜਨੁ ਠਯਊ।।
ਸੁਰਤਰੁ ਸੁਮਨ ਮਾਲ ਸੁਰ ਬਰਸ਼ਹਿਂ। ਮਨਹੁਬਲਾਕ ਅਵਲਿ ਮਨੁ ਕਰਸ਼ਹਿਂ।।
ਮਂਜੁਲ ਮਨਿਮਯ ਬਂਦਨਿਵਾਰੇ। ਮਨਹੁਪਾਕਰਿਪੁ ਚਾਪ ਸਾਰੇ।।
ਪ੍ਰਗਟਹਿਂ ਦੁਰਹਿਂ ਅਟਨ੍ਹ ਪਰ ਭਾਮਿਨਿ। ਚਾਰੁ ਚਪਲ ਜਨੁ ਦਮਕਹਿਂ ਦਾਮਿਨਿ।।
ਦੁਂਦੁਭਿ ਧੁਨਿ ਘਨ ਗਰਜਨਿ ਘੋਰਾ। ਜਾਚਕ ਚਾਤਕ ਦਾਦੁਰ ਮੋਰਾ।।
ਸੁਰ ਸੁਗਨ੍ਧ ਸੁਚਿ ਬਰਸ਼ਹਿਂ ਬਾਰੀ। ਸੁਖੀ ਸਕਲ ਸਸਿ ਪੁਰ ਨਰ ਨਾਰੀ।।
ਸਮਉ ਜਾਨੀ ਗੁਰ ਆਯਸੁ ਦੀਨ੍ਹਾ। ਪੁਰ ਪ੍ਰਬੇਸੁ ਰਘੁਕੁਲਮਨਿ ਕੀਨ੍ਹਾ।।
ਸੁਮਿਰਿ ਸਂਭੁ ਗਿਰਜਾ ਗਨਰਾਜਾ। ਮੁਦਿਤ ਮਹੀਪਤਿ ਸਹਿਤ ਸਮਾਜਾ।।

7.1.346

चौपाई
ਮੋਦ ਪ੍ਰਮੋਦ ਬਿਬਸ ਸਬ ਮਾਤਾ। ਚਲਹਿਂ ਨ ਚਰਨ ਸਿਥਿਲ ਭਏ ਗਾਤਾ।।
ਰਾਮ ਦਰਸ ਹਿਤ ਅਤਿ ਅਨੁਰਾਗੀਂ। ਪਰਿਛਨਿ ਸਾਜੁ ਸਜਨ ਸਬ ਲਾਗੀਂ।।
ਬਿਬਿਧ ਬਿਧਾਨ ਬਾਜਨੇ ਬਾਜੇ। ਮਂਗਲ ਮੁਦਿਤ ਸੁਮਿਤ੍ਰਾਸਾਜੇ।।
ਹਰਦ ਦੂਬ ਦਧਿ ਪਲ੍ਲਵ ਫੂਲਾ। ਪਾਨ ਪੂਗਫਲ ਮਂਗਲ ਮੂਲਾ।।
ਅਚ੍ਛਤ ਅਂਕੁਰ ਲੋਚਨ ਲਾਜਾ। ਮਂਜੁਲ ਮਂਜਰਿ ਤੁਲਸਿ ਬਿਰਾਜਾ।।
ਛੁਹੇ ਪੁਰਟ ਘਟ ਸਹਜ ਸੁਹਾਏ। ਮਦਨ ਸਕੁਨ ਜਨੁ ਨੀਡ਼ ਬਨਾਏ।।
ਸਗੁਨ ਸੁਂਗਧ ਨ ਜਾਹਿਂ ਬਖਾਨੀ। ਮਂਗਲ ਸਕਲ ਸਜਹਿਂ ਸਬ ਰਾਨੀ।।
ਰਚੀਂ ਆਰਤੀਂ ਬਹੁਤ ਬਿਧਾਨਾ। ਮੁਦਿਤ ਕਰਹਿਂ ਕਲ ਮਂਗਲ ਗਾਨਾ।।

7.1.345

चौपाई
ਭੂਪ ਭਵਨ ਤੇਹਿ ਅਵਸਰ ਸੋਹਾ। ਰਚਨਾ ਦੇਖਿ ਮਦਨ ਮਨੁ ਮੋਹਾ।।
ਮਂਗਲ ਸਗੁਨ ਮਨੋਹਰਤਾਈ। ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਸੁਖ ਸਂਪਦਾ ਸੁਹਾਈ।।
ਜਨੁ ਉਛਾਹ ਸਬ ਸਹਜ ਸੁਹਾਏ। ਤਨੁ ਧਰਿ ਧਰਿ ਦਸਰਥ ਦਸਰਥ ਗਰਿਹਛਾਏ।।
ਦੇਖਨ ਹੇਤੁ ਰਾਮ ਬੈਦੇਹੀ। ਕਹਹੁ ਲਾਲਸਾ ਹੋਹਿ ਨ ਕੇਹੀ।।
ਜੁਥ ਜੂਥ ਮਿਲਿ ਚਲੀਂ ਸੁਆਸਿਨਿ। ਨਿਜ ਛਬਿ ਨਿਦਰਹਿਂ ਮਦਨ ਬਿਲਾਸਨਿ।।
ਸਕਲ ਸੁਮਂਗਲ ਸਜੇਂ ਆਰਤੀ। ਗਾਵਹਿਂ ਜਨੁ ਬਹੁ ਬੇਸ਼ ਭਾਰਤੀ।।
ਭੂਪਤਿ ਭਵਨ ਕੋਲਾਹਲੁ ਹੋਈ। ਜਾਇ ਨ ਬਰਨਿ ਸਮਉ ਸੁਖੁ ਸੋਈ।।
ਕੌਸਲ੍ਯਾਦਿ ਰਾਮ ਮਹਤਾਰੀਂ। ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਬਸ ਤਨ ਦਸਾ ਬਿਸਾਰੀਂ।।

7.1.344

चौपाई
ਹਨੇ ਨਿਸਾਨ ਪਨਵ ਬਰ ਬਾਜੇ। ਭੇਰਿ ਸਂਖ ਧੁਨਿ ਹਯ ਗਯ ਗਾਜੇ।।
ਝਾਿ ਬਿਰਵ ਡਿਂਡਮੀਂ ਸੁਹਾਈ। ਸਰਸ ਰਾਗ ਬਾਜਹਿਂ ਸਹਨਾਈ।।
ਪੁਰ ਜਨ ਆਵਤ ਅਕਨਿ ਬਰਾਤਾ। ਮੁਦਿਤ ਸਕਲ ਪੁਲਕਾਵਲਿ ਗਾਤਾ।।
ਨਿਜ ਨਿਜ ਸੁਂਦਰ ਸਦਨ ਸਾਰੇ। ਹਾਟ ਬਾਟ ਚੌਹਟ ਪੁਰ ਦ੍ਵਾਰੇ।।
ਗਲੀਂ ਸਕਲ ਅਰਗਜਾਸਿਂਚਾਈ। ਜਹਤਹਚੌਕੇਂ ਚਾਰੁ ਪੁਰਾਈ।।
ਬਨਾ ਬਜਾਰੁ ਨ ਜਾਇ ਬਖਾਨਾ। ਤੋਰਨ ਕੇਤੁ ਪਤਾਕ ਬਿਤਾਨਾ।।
ਸਫਲ ਪੂਗਫਲ ਕਦਲਿ ਰਸਾਲਾ। ਰੋਪੇ ਬਕੁਲ ਕਦਂਬ ਤਮਾਲਾ।।
ਲਗੇ ਸੁਭਗ ਤਰੁ ਪਰਸਤ ਧਰਨੀ। ਮਨਿਮਯ ਆਲਬਾਲ ਕਲ ਕਰਨੀ।।

7.1.343

चौपाई
ਬਾਰ ਬਾਰ ਕਰਿ ਬਿਨਯ ਬਡ਼ਾਈ। ਰਘੁਪਤਿ ਚਲੇ ਸਂਗ ਸਬ ਭਾਈ।।
ਜਨਕ ਗਹੇ ਕੌਸਿਕ ਪਦ ਜਾਈ। ਚਰਨ ਰੇਨੁ ਸਿਰ ਨਯਨਨ੍ਹ ਲਾਈ।।
ਸੁਨੁ ਮੁਨੀਸ ਬਰ ਦਰਸਨ ਤੋਰੇਂ। ਅਗਮੁ ਨ ਕਛੁ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਮਨ ਮੋਰੇਂ।।
ਜੋ ਸੁਖੁ ਸੁਜਸੁ ਲੋਕਪਤਿ ਚਹਹੀਂ। ਕਰਤ ਮਨੋਰਥ ਸਕੁਚਤ ਅਹਹੀਂ।।
ਸੋ ਸੁਖੁ ਸੁਜਸੁ ਸੁਲਭ ਮੋਹਿ ਸ੍ਵਾਮੀ। ਸਬ ਸਿਧਿ ਤਵ ਦਰਸਨ ਅਨੁਗਾਮੀ।।
ਕੀਨ੍ਹਿ ਬਿਨਯ ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਸਿਰੁ ਨਾਈ। ਫਿਰੇ ਮਹੀਸੁ ਆਸਿਸ਼ਾ ਪਾਈ।।
ਚਲੀ ਬਰਾਤ ਨਿਸਾਨ ਬਜਾਈ। ਮੁਦਿਤ ਛੋਟ ਬਡ਼ ਸਬ ਸਮੁਦਾਈ।।
ਰਾਮਹਿ ਨਿਰਖਿ ਗ੍ਰਾਮ ਨਰ ਨਾਰੀ। ਪਾਇ ਨਯਨ ਫਲੁ ਹੋਹਿਂ ਸੁਖਾਰੀ।।

7.1.342

चौपाई
ਸਬਹਿ ਭਾਿ ਮੋਹਿ ਦੀਨ੍ਹਿ ਬਡ਼ਾਈ। ਨਿਜ ਜਨ ਜਾਨਿ ਲੀਨ੍ਹ ਅਪਨਾਈ।।
ਹੋਹਿਂ ਸਹਸ ਦਸ ਸਾਰਦ ਸੇਸ਼ਾ। ਕਰਹਿਂ ਕਲਪ ਕੋਟਿਕ ਭਰਿ ਲੇਖਾ।।
ਮੋਰ ਭਾਗ੍ਯ ਰਾਉਰ ਗੁਨ ਗਾਥਾ। ਕਹਿ ਨ ਸਿਰਾਹਿਂ ਸੁਨਹੁ ਰਘੁਨਾਥਾ।।
ਮੈ ਕਛੁ ਕਹਉਏਕ ਬਲ ਮੋਰੇਂ। ਤੁਮ੍ਹ ਰੀਝਹੁ ਸਨੇਹ ਸੁਠਿ ਥੋਰੇਂ।।
ਬਾਰ ਬਾਰ ਮਾਗਉਕਰ ਜੋਰੇਂ। ਮਨੁ ਪਰਿਹਰੈ ਚਰਨ ਜਨਿ ਭੋਰੇਂ।।
ਸੁਨਿ ਬਰ ਬਚਨ ਪ੍ਰੇਮ ਜਨੁ ਪੋਸ਼ੇ। ਪੂਰਨਕਾਮ ਰਾਮੁ ਪਰਿਤੋਸ਼ੇ।।
ਕਰਿ ਬਰ ਬਿਨਯ ਸਸੁਰ ਸਨਮਾਨੇ। ਪਿਤੁ ਕੌਸਿਕ ਬਸਿਸ਼੍ਠ ਸਮ ਜਾਨੇ।।
ਬਿਨਤੀ ਬਹੁਰਿ ਭਰਤ ਸਨ ਕੀਨ੍ਹੀ। ਮਿਲਿ ਸਪ੍ਰੇਮੁ ਪੁਨਿ ਆਸਿਸ਼ ਦੀਨ੍ਹੀ।।

Pages

Subscribe to RSS - punjabi