punjabi

7.1.341

चौपाई
ਮੁਨਿ ਮਂਡਲਿਹਿ ਜਨਕ ਸਿਰੁ ਨਾਵਾ। ਆਸਿਰਬਾਦੁ ਸਬਹਿ ਸਨ ਪਾਵਾ।।
ਸਾਦਰ ਪੁਨਿ ਭੇਂਟੇ ਜਾਮਾਤਾ। ਰੂਪ ਸੀਲ ਗੁਨ ਨਿਧਿ ਸਬ ਭ੍ਰਾਤਾ।।
ਜੋਰਿ ਪਂਕਰੁਹ ਪਾਨਿ ਸੁਹਾਏ। ਬੋਲੇ ਬਚਨ ਪ੍ਰੇਮ ਜਨੁ ਜਾਏ।।
ਰਾਮ ਕਰੌ ਕੇਹਿ ਭਾਿ ਪ੍ਰਸਂਸਾ। ਮੁਨਿ ਮਹੇਸ ਮਨ ਮਾਨਸ ਹਂਸਾ।।
ਕਰਹਿਂ ਜੋਗ ਜੋਗੀ ਜੇਹਿ ਲਾਗੀ। ਕੋਹੁ ਮੋਹੁ ਮਮਤਾ ਮਦੁ ਤ੍ਯਾਗੀ।।
ਬ੍ਯਾਪਕੁ ਬ੍ਰਹ੍ਮੁ ਅਲਖੁ ਅਬਿਨਾਸੀ। ਚਿਦਾਨਂਦੁ ਨਿਰਗੁਨ ਗੁਨਰਾਸੀ।।
ਮਨ ਸਮੇਤ ਜੇਹਿ ਜਾਨ ਨ ਬਾਨੀ। ਤਰਕਿ ਨ ਸਕਹਿਂ ਸਕਲ ਅਨੁਮਾਨੀ।।
ਮਹਿਮਾ ਨਿਗਮੁ ਨੇਤਿ ਕਹਿ ਕਹਈ। ਜੋ ਤਿਹੁਕਾਲ ਏਕਰਸ ਰਹਈ।।

7.1.340

चौपाई
ਨਰਿਪ ਕਰਿ ਬਿਨਯ ਮਹਾਜਨ ਫੇਰੇ। ਸਾਦਰ ਸਕਲ ਮਾਗਨੇ ਟੇਰੇ।।
ਭੂਸ਼ਨ ਬਸਨ ਬਾਜਿ ਗਜ ਦੀਨ੍ਹੇ। ਪ੍ਰੇਮ ਪੋਸ਼ਿ ਠਾਢ਼ੇ ਸਬ ਕੀਨ੍ਹੇ।।
ਬਾਰ ਬਾਰ ਬਿਰਿਦਾਵਲਿ ਭਾਸ਼ੀ। ਫਿਰੇ ਸਕਲ ਰਾਮਹਿ ਉਰ ਰਾਖੀ।।
ਬਹੁਰਿ ਬਹੁਰਿ ਕੋਸਲਪਤਿ ਕਹਹੀਂ। ਜਨਕੁ ਪ੍ਰੇਮਬਸ ਫਿਰੈ ਨ ਚਹਹੀਂ।।
ਪੁਨਿ ਕਹ ਭੂਪਤਿ ਬਚਨ ਸੁਹਾਏ। ਫਿਰਿਅ ਮਹੀਸ ਦੂਰਿ ਬਡ਼ਿ ਆਏ।।
ਰਾਉ ਬਹੋਰਿ ਉਤਰਿ ਭਏ ਠਾਢ਼ੇ। ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰਬਾਹ ਬਿਲੋਚਨ ਬਾਢ਼ੇ।।
ਤਬ ਬਿਦੇਹ ਬੋਲੇ ਕਰ ਜੋਰੀ। ਬਚਨ ਸਨੇਹ ਸੁਧਾਜਨੁ ਬੋਰੀ।।
ਕਰੌ ਕਵਨ ਬਿਧਿ ਬਿਨਯ ਬਨਾਈ। ਮਹਾਰਾਜ ਮੋਹਿ ਦੀਨ੍ਹਿ ਬਡ਼ਾਈ।।

7.1.339

चौपाई
ਬਹੁਬਿਧਿ ਭੂਪ ਸੁਤਾ ਸਮੁਝਾਈ। ਨਾਰਿਧਰਮੁ ਕੁਲਰੀਤਿ ਸਿਖਾਈ।।
ਦਾਸੀਂ ਦਾਸ ਦਿਏ ਬਹੁਤੇਰੇ। ਸੁਚਿ ਸੇਵਕ ਜੇ ਪ੍ਰਿਯ ਸਿਯ ਕੇਰੇ।।
ਸੀਯ ਚਲਤ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਪੁਰਬਾਸੀ। ਹੋਹਿਂ ਸਗੁਨ ਸੁਭ ਮਂਗਲ ਰਾਸੀ।।
ਭੂਸੁਰ ਸਚਿਵ ਸਮੇਤ ਸਮਾਜਾ। ਸਂਗ ਚਲੇ ਪਹੁਾਵਨ ਰਾਜਾ।।
ਸਮਯ ਬਿਲੋਕਿ ਬਾਜਨੇ ਬਾਜੇ। ਰਥ ਗਜ ਬਾਜਿ ਬਰਾਤਿਨ੍ਹ ਸਾਜੇ।।
ਦਸਰਥ ਬਿਪ੍ਰ ਬੋਲਿ ਸਬ ਲੀਨ੍ਹੇ। ਦਾਨ ਮਾਨ ਪਰਿਪੂਰਨ ਕੀਨ੍ਹੇ।।
ਚਰਨ ਸਰੋਜ ਧੂਰਿ ਧਰਿ ਸੀਸਾ। ਮੁਦਿਤ ਮਹੀਪਤਿ ਪਾਇ ਅਸੀਸਾ।।
ਸੁਮਿਰਿ ਗਜਾਨਨੁ ਕੀਨ੍ਹ ਪਯਾਨਾ। ਮਂਗਲਮੂਲ ਸਗੁਨ ਭਏ ਨਾਨਾ।।

7.1.338

चौपाई
ਸੁਕ ਸਾਰਿਕਾ ਜਾਨਕੀ ਜ੍ਯਾਏ। ਕਨਕ ਪਿਂਜਰਨ੍ਹਿ ਰਾਖਿ ਪਢ਼ਾਏ।।
ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਕਹਹਿਂ ਕਹਾਬੈਦੇਹੀ। ਸੁਨਿ ਧੀਰਜੁ ਪਰਿਹਰਇ ਨ ਕੇਹੀ।।
ਭਏ ਬਿਕਲ ਖਗ ਮਰਿਗ ਏਹਿ ਭਾਿ। ਮਨੁਜ ਦਸਾ ਕੈਸੇਂ ਕਹਿ ਜਾਤੀ।।
ਬਂਧੁ ਸਮੇਤ ਜਨਕੁ ਤਬ ਆਏ। ਪ੍ਰੇਮ ਉਮਗਿ ਲੋਚਨ ਜਲ ਛਾਏ।।
ਸੀਯ ਬਿਲੋਕਿ ਧੀਰਤਾ ਭਾਗੀ। ਰਹੇ ਕਹਾਵਤ ਪਰਮ ਬਿਰਾਗੀ।।
ਲੀਨ੍ਹਿ ਰਾ ਉਰ ਲਾਇ ਜਾਨਕੀ। ਮਿਟੀ ਮਹਾਮਰਜਾਦ ਗ੍ਯਾਨ ਕੀ।।
ਸਮੁਝਾਵਤ ਸਬ ਸਚਿਵ ਸਯਾਨੇ। ਕੀਨ੍ਹ ਬਿਚਾਰੁ ਨ ਅਵਸਰ ਜਾਨੇ।।
ਬਾਰਹਿਂ ਬਾਰ ਸੁਤਾ ਉਰ ਲਾਈ। ਸਜਿ ਸੁਂਦਰ ਪਾਲਕੀਂ ਮਗਾਈ।।

7.1.337

चौपाई
ਅਸ ਕਹਿ ਰਹੀ ਚਰਨ ਗਹਿ ਰਾਨੀ। ਪ੍ਰੇਮ ਪਂਕ ਜਨੁ ਗਿਰਾ ਸਮਾਨੀ।।
ਸੁਨਿ ਸਨੇਹਸਾਨੀ ਬਰ ਬਾਨੀ। ਬਹੁਬਿਧਿ ਰਾਮ ਸਾਸੁ ਸਨਮਾਨੀ।।
ਰਾਮ ਬਿਦਾ ਮਾਗਤ ਕਰ ਜੋਰੀ। ਕੀਨ੍ਹ ਪ੍ਰਨਾਮੁ ਬਹੋਰਿ ਬਹੋਰੀ।।
ਪਾਇ ਅਸੀਸ ਬਹੁਰਿ ਸਿਰੁ ਨਾਈ। ਭਾਇਨ੍ਹ ਸਹਿਤ ਚਲੇ ਰਘੁਰਾਈ।।
ਮਂਜੁ ਮਧੁਰ ਮੂਰਤਿ ਉਰ ਆਨੀ। ਭਈ ਸਨੇਹ ਸਿਥਿਲ ਸਬ ਰਾਨੀ।।
ਪੁਨਿ ਧੀਰਜੁ ਧਰਿ ਕੁਅਿ ਹਾਰੀ। ਬਾਰ ਬਾਰ ਭੇਟਹਿਂ ਮਹਤਾਰੀਂ।।
ਪਹੁਾਵਹਿਂ ਫਿਰਿ ਮਿਲਹਿਂ ਬਹੋਰੀ। ਬਢ਼ੀ ਪਰਸ੍ਪਰ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਥੋਰੀ।।
ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਮਿਲਤ ਸਖਿਨ੍ਹ ਬਿਲਗਾਈ। ਬਾਲ ਬਚ੍ਛ ਜਿਮਿ ਧੇਨੁ ਲਵਾਈ।।

7.1.336

चौपाई
ਦੇਖਿ ਰਾਮ ਛਬਿ ਅਤਿ ਅਨੁਰਾਗੀਂ। ਪ੍ਰੇਮਬਿਬਸ ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਪਦ ਲਾਗੀਂ।।
ਰਹੀ ਨ ਲਾਜ ਪ੍ਰੀਤਿ ਉਰ ਛਾਈ। ਸਹਜ ਸਨੇਹੁ ਬਰਨਿ ਕਿਮਿ ਜਾਈ।।
ਭਾਇਨ੍ਹ ਸਹਿਤ ਉਬਟਿ ਅਨ੍ਹਵਾਏ। ਛਰਸ ਅਸਨ ਅਤਿ ਹੇਤੁ ਜੇਵਾ।।
ਬੋਲੇ ਰਾਮੁ ਸੁਅਵਸਰੁ ਜਾਨੀ। ਸੀਲ ਸਨੇਹ ਸਕੁਚਮਯ ਬਾਨੀ।।
ਰਾਉ ਅਵਧਪੁਰ ਚਹਤ ਸਿਧਾਏ। ਬਿਦਾ ਹੋਨ ਹਮ ਇਹਾਪਠਾਏ।।
ਮਾਤੁ ਮੁਦਿਤ ਮਨ ਆਯਸੁ ਦੇਹੂ। ਬਾਲਕ ਜਾਨਿ ਕਰਬ ਨਿਤ ਨੇਹੂ।।
ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਬਿਲਖੇਉ ਰਨਿਵਾਸੂ। ਬੋਲਿ ਨ ਸਕਹਿਂ ਪ੍ਰੇਮਬਸ ਸਾਸੂ।।
ਹਰਿਦਯਲਗਾਇ ਕੁਅਿ ਸਬ ਲੀਨ੍ਹੀ। ਪਤਿਨ੍ਹ ਸੌਂਪਿ ਬਿਨਤੀ ਅਤਿ ਕੀਨ੍ਹੀ।।

7.1.335

चौपाई
ਚਾਰਿਅ ਭਾਇ ਸੁਭਾਯਸੁਹਾਏ। ਨਗਰ ਨਾਰਿ ਨਰ ਦੇਖਨ ਧਾਏ।।
ਕੋਉ ਕਹ ਚਲਨ ਚਹਤ ਹਹਿਂ ਆਜੂ। ਕੀਨ੍ਹ ਬਿਦੇਹ ਬਿਦਾ ਕਰ ਸਾਜੂ।।
ਲੇਹੁ ਨਯਨ ਭਰਿ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰੀ। ਪ੍ਰਿਯ ਪਾਹੁਨੇ ਭੂਪ ਸੁਤ ਚਾਰੀ।।
ਕੋ ਜਾਨੈ ਕੇਹਿ ਸੁਕਰਿਤ ਸਯਾਨੀ। ਨਯਨ ਅਤਿਥਿ ਕੀਨ੍ਹੇ ਬਿਧਿ ਆਨੀ।।
ਮਰਨਸੀਲੁ ਜਿਮਿ ਪਾਵ ਪਿਊਸ਼ਾ। ਸੁਰਤਰੁ ਲਹੈ ਜਨਮ ਕਰ ਭੂਖਾ।।
ਪਾਵ ਨਾਰਕੀ ਹਰਿਪਦੁ ਜੈਸੇਂ। ਇਨ੍ਹ ਕਰ ਦਰਸਨੁ ਹਮ ਕਹਤੈਸੇ।।
ਨਿਰਖਿ ਰਾਮ ਸੋਭਾ ਉਰ ਧਰਹੂ। ਨਿਜ ਮਨ ਫਨਿ ਮੂਰਤਿ ਮਨਿ ਕਰਹੂ।।
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਸਬਹਿ ਨਯਨ ਫਲੁ ਦੇਤਾ। ਗਏ ਕੁਅ ਸਬ ਰਾਜ ਨਿਕੇਤਾ।।

7.1.334

चौपाई
ਸਬੁ ਸਮਾਜੁ ਏਹਿ ਭਾਿ ਬਨਾਈ। ਜਨਕ ਅਵਧਪੁਰ ਦੀਨ੍ਹ ਪਠਾਈ।।
ਚਲਿਹਿ ਬਰਾਤ ਸੁਨਤ ਸਬ ਰਾਨੀਂ। ਬਿਕਲ ਮੀਨਗਨ ਜਨੁ ਲਘੁ ਪਾਨੀਂ।।
ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਸੀਯ ਗੋਦ ਕਰਿ ਲੇਹੀਂ। ਦੇਇ ਅਸੀਸ ਸਿਖਾਵਨੁ ਦੇਹੀਂ।।
ਹੋਏਹੁ ਸਂਤਤ ਪਿਯਹਿ ਪਿਆਰੀ। ਚਿਰੁ ਅਹਿਬਾਤ ਅਸੀਸ ਹਮਾਰੀ।।
ਸਾਸੁ ਸਸੁਰ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਕਰੇਹੂ। ਪਤਿ ਰੁਖ ਲਖਿ ਆਯਸੁ ਅਨੁਸਰੇਹੂ।।
ਅਤਿ ਸਨੇਹ ਬਸ ਸਖੀਂ ਸਯਾਨੀ। ਨਾਰਿ ਧਰਮ ਸਿਖਵਹਿਂ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ।।
ਸਾਦਰ ਸਕਲ ਕੁਅਿ ਸਮੁਝਾਈ। ਰਾਨਿਨ੍ਹ ਬਾਰ ਬਾਰ ਉਰ ਲਾਈ।।
ਬਹੁਰਿ ਬਹੁਰਿ ਭੇਟਹਿਂ ਮਹਤਾਰੀਂ। ਕਹਹਿਂ ਬਿਰਂਚਿ ਰਚੀਂ ਕਤ ਨਾਰੀਂ।।

7.1.333

चौपाई
ਪੁਰਬਾਸੀ ਸੁਨਿ ਚਲਿਹਿ ਬਰਾਤਾ। ਬੂਝਤ ਬਿਕਲ ਪਰਸ੍ਪਰ ਬਾਤਾ।।
ਸਤ੍ਯ ਗਵਨੁ ਸੁਨਿ ਸਬ ਬਿਲਖਾਨੇ। ਮਨਹੁਸਾ ਸਰਸਿਜ ਸਕੁਚਾਨੇ।।
ਜਹਜਹਆਵਤ ਬਸੇ ਬਰਾਤੀ। ਤਹਤਹਸਿਦ੍ਧ ਚਲਾ ਬਹੁ ਭਾੀ।।
ਬਿਬਿਧ ਭਾਿ ਮੇਵਾ ਪਕਵਾਨਾ। ਭੋਜਨ ਸਾਜੁ ਨ ਜਾਇ ਬਖਾਨਾ।।
ਭਰਿ ਭਰਿ ਬਸਹਅਪਾਰ ਕਹਾਰਾ। ਪਠਈ ਜਨਕ ਅਨੇਕ ਸੁਸਾਰਾ।।
ਤੁਰਗ ਲਾਖ ਰਥ ਸਹਸ ਪਚੀਸਾ। ਸਕਲ ਸਾਰੇ ਨਖ ਅਰੁ ਸੀਸਾ।।
ਮਤ੍ਤ ਸਹਸ ਦਸ ਸਿਂਧੁਰ ਸਾਜੇ। ਜਿਨ੍ਹਹਿ ਦੇਖਿ ਦਿਸਿਕੁਂਜਰ ਲਾਜੇ।।
ਕਨਕ ਬਸਨ ਮਨਿ ਭਰਿ ਭਰਿ ਜਾਨਾ। ਮਹਿਸ਼ੀਂ ਧੇਨੁ ਬਸ੍ਤੁ ਬਿਧਿ ਨਾਨਾ।।

7.1.332

चौपाई
ਜਨਕ ਸਨੇਹੁ ਸੀਲੁ ਕਰਤੂਤੀ। ਨਰਿਪੁ ਸਬ ਭਾਿ ਸਰਾਹ ਬਿਭੂਤੀ।।
ਦਿਨ ਉਠਿ ਬਿਦਾ ਅਵਧਪਤਿ ਮਾਗਾ। ਰਾਖਹਿਂ ਜਨਕੁ ਸਹਿਤ ਅਨੁਰਾਗਾ।।
ਨਿਤ ਨੂਤਨ ਆਦਰੁ ਅਧਿਕਾਈ। ਦਿਨ ਪ੍ਰਤਿ ਸਹਸ ਭਾਿ ਪਹੁਨਾਈ।।
ਨਿਤ ਨਵ ਨਗਰ ਅਨਂਦ ਉਛਾਹੂ। ਦਸਰਥ ਗਵਨੁ ਸੋਹਾਇ ਨ ਕਾਹੂ।।
ਬਹੁਤ ਦਿਵਸ ਬੀਤੇ ਏਹਿ ਭਾੀ। ਜਨੁ ਸਨੇਹ ਰਜੁ ਬੇ ਬਰਾਤੀ।।
ਕੌਸਿਕ ਸਤਾਨਂਦ ਤਬ ਜਾਈ। ਕਹਾ ਬਿਦੇਹ ਨਰਿਪਹਿ ਸਮੁਝਾਈ।।
ਅਬ ਦਸਰਥ ਕਹਆਯਸੁ ਦੇਹੂ। ਜਦ੍ਯਪਿ ਛਾਡ਼ਿ ਨ ਸਕਹੁ ਸਨੇਹੂ।।
ਭਲੇਹਿਂ ਨਾਥ ਕਹਿ ਸਚਿਵ ਬੋਲਾਏ। ਕਹਿ ਜਯ ਜੀਵ ਸੀਸ ਤਿਨ੍ਹ ਨਾਏ।।

Pages

Subscribe to RSS - punjabi